สาหวาดดีคร๊า
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนว่า หนูนั้นพึ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่อง เซ็งเป็ด(ที่เป็นหนังสือ) ไปเมื่อ 2 วันก่อน(รู้สึกเหมือนอยู่ชนบทยังงัยไม่รุ) และไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน ขอบอกว่าที่ซื้อมาอ่านเพราะชอบคำบรรยายบนปก มันดูฮาๆดี และมันก็ฮาจิงๆ แต่กลับจบลงด้วยคราบน้ำตาของหนู (เหอๆ)
จิงๆแล้วหนูเป็นคนที่ชอบอ่านนิยายเกาหลีมากคนนึง และก็มีเพียงนิยายเกาหลี(กับแฮร์รี่ พอตเตอร์ด้วย)ที่ทำให้หนูเสียน้ำตาได้ ไม่เคยมีนิยายไทยเรื่องไหนที่ทำหนูsadเลย
(อย่าพึ่งประท้วงว่า เซ็งเป็ด ไม่ใช่นิยายนะคะ หนูแค่รู้สึกว่า เรื่องราวมันดูสวยงามเหมือนนิยาย แต่สะเทือนใจกว่านิยายหลายเท่า เนื่องจากมันเป็นความรู้สึกของคนจิงๆ) พูดแย้วน้ำตารื่น
และที่หนูสมัครสมาชิกเว็บบอร์นี้ ก็เพราะว่า หนูมีคำพูดที่อยากฝากถึง พี่เซ็งเป็ดว่า "หนูชอบทุกคำพูดที่พี่เขียน ชอบความคิดที่พี่ถ่ายทอด และก็ชอบความรักแบบไร้รูปแบบของพี่มาก " ตอนแรกก็อยากจะบอกแค่นี้แหละค่ะ แต่บังเอิญว่าเมื่อกี้พึ่งได้อ่านความความคิดเห็นต่างๆที่เพื่อนๆพี่ๆเค้าโพสถึงพี่ เพราะว่าพี่รู้สึกแย่จากอะไรต่างๆนานา
พี่ค่ะ
หนูอยากบอกพี่ว่า หนูเป็นคนหนึ่ง เป็นเพียงแค่คนนึงจิงๆที่อยากให้กำลังใจพี่ ไม่อยากให้พี่เสียใจหรือว่ารู้สึกแย่ กับอะไรก็ตามที่เกี่ยวเนื่องมาจาก เซ็งเป็ด เพราะว่าไม่มีใครจะเอ่ยถึงเซ็งเป็ดได้ดีกว่าพี่ ก็มันเป็นเซ็งเป็ดของพี่นี้นา พี่เข้าใจหนูมั๊ย แบบว่าหนูก็ไม่รู้จะอธิบายยังงัยดีให้พี่เข้าจัย แต่หนูว่าพี่น่าจะเข้าจัยมากที่สุด ว่าทำมันคนมากมายมารวมอยู่ที่บอร์ดนี้ มาพูดถึงพี่ เค้ารักพี่กันทั้งนั้นนะค่ะ (พูดซะเยอะ ที่พิมพ์อยู่นี้ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้พี่อาจจะหายคิดมากแล้วก็ได้ แต่หนูก็อยากเป็นอีกกำลังใจให้พี่นะค่ะ
)
ปล.รู้หรือป่าว สองวันที่หนูมีหนังสือ เซ้งเป็ดในมือ หนุกล้าบอกเลยว่า อ่านมาแล้ว 2 รอบ โดยไม่ข้ามตอนไหนไปเลย และน้ำตาก็รื่นอีกแย้ว
)