โอ้่วน้องเดียร์ 
กอดๆ ใจร่ม ร่ม
แต่ช่างมันก็นะ 
แต่เย็นไว้เย็นไว้
กอดพี่เรย์ก่อนคนแรก ตอนนี้ใจร่มขึ้นเยอะแล้วค่ะ ของมันต้องทำ ทำไงได้
แต่ติดประเด็นพรุ่งนี้กลับกรุงเทพอะเดะ 5555+
อาการท้องเสียดีขึ้นน่อยละครับ ถ่ายไม่เป็นน้ำละ
แต่อาการโรคกะเพราะ ยังไม่ค่อยทุเลา
น้องเดียร์ใจเย็นๆครับ
วันนี้พี่ก็ขับรถมา กำลังหาเพื่อนเสียวขากลับบ้านอยู่อิอิ
ยินดีด้วยน่าพี่หนุงหนิงที่อาการดีขึ้น เดียร์ก็เป็นโรคกระเพาะเหมือนกัน ถามว่ามันจะหายได้ไหม
มันไม่มีทางหายหรอก(มั้ง...เพราะปัจจุบันเดียร์ก็ยังเป็น) แต่มันจะดีขึ้นเท่านั้นเอง ทานอาหารให้ตรงเวลานะค่า จุ๊บ ๆ ๆ เป็นห่วง
ปล.เดียร์ก็ขับแบบพี่หนุงหนิงอ่ะ ยิ่งตจว.เข้าใจนิดว่ารถมันน้อย ขึ้นลงเนิน
ไม่มีเบรคเลยแม่จ้าว! ปล่อยไหลตลอด แต่บางทีไวไปก็เบรคนิด ๆ
*มาเป็นกำลังใจให้น้องเดียร์ให้รถหายป่วยในเร็ววันเหมือนกัน ขอให้อีช่างมันไม่ถ่วงเวลาไว้นานๆ--ฮ่าฮ่า
ช่างศูนย์ไม่ถ่วงคะ พรุ่งนี้บ่าย ๆ ก็ไปเอาได้ แถมหล่อด้วย
รุมน้องตี้กันใหญ่เลย เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ อยากเป็นน้องตี้
ทั้งขูดถังน้ำมัน ก้ม ๆ ๆ เงย ๆ ๆ (ช่วยซับเหงื่อไหมค่ะพี่~)
แต่อิช่างอู่กิ๊กก๊อกนิดิ แม่มมมม เขวี้ยงตัววัดความดันน้ำมันทิ้ง ต้องซื้อใหม่ 800
หัวข้อ: ไดอารี่ออนไลน์ ของเด็กชายขี้เหงา: ทริปหลอกๆ อีดอกเห็ด (อ่าน 163201 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก