คิดเรื่อยมาจนถึงตอนเรียนใกล้จบ
ป๊าก็เริ่มอ่อนแอละล่ะหลังหลัง
คือป๊าท๊อปเค้ามีโรคบางอย่างอ่ะคับ
มาจากทำงานหนักเกินไป ละร่างกายมันก็รับมะไหวอ่ะแหละ
หมอเค้าบอกมางั้นอ่ะคับ
จนเกือบปีสุดท้ายละ
ตอนนั้นท๊อปอยู่ Canada ละก็เริ่มคบกะโทสท์ละด้วย
คืนนึงอยู่ดีดี ม๊าก็โทรมาหาท๊อป
ละบอกให้กลับเมืองไทยด่วนเลยนะ
ท๊อปก็งงว่ามีอะไร??
ม๊าบอกว่าป๊าอยู่ดีดีก็อาการทรุดกระทันหัน
ตอนนี้อยู่ห้อง ICU ละล่ะ
อยู่ดีดีป๊าไปตียกอล์ฟกะเพื่อนละก็เป็นขึ้นมา
ตอนนี้ยังมะได้สติเลย
หมอต้องหาซื้อยาพิเศษจากโรงพยาบาลอื่นอื่นไว้ด้วย
เพราะที่เดียวกลัวมะพอใช้
'ท๊อปรีบกลับมาให้กำลังใจป๊ากันนะลูก'
ท๊อปวางสายจากม๊าก็รีบทำทุกอย่างให้เร็วที่สุดอ่ะคับ
รีบจองตั๋วรีบทำไรให้เสร็จ ละก็กลับเมืองไทย
จำได้ว่าโทสท์บอกว่าจะตามมาให้เร็วที่สุดด้วย
เรากะลังรักกันมากเลยล่ะ ละโทสท์เพิ่งได้ First kiss ของท๊อปไปด้วย
เพราะเพิ่งผ่าน Valentine's Day มามะนาน
จนท๊อปกลับมาถึงเมืองไทยหลังจากนั้นสองวัน
พอเดินเข้าบ้าน ม๊าก็เดินมากอดท๊อปไว้แน่นแน่น
กะเห็นญาติมาที่บ้านอีกสามสี่คน
ละก็มองหาว่าไอ้หมวยอยู่ไหนนะ
ท๊อปอ่ะใจคอมะดีเลย
คิดในใจว่าทะมายมารวมที่บ้านกันล่ะ
ทะมายไม่ไปเฝ้าป๊าที่โรงพยาบาลกันนะ
ม๊ากอดท๊อปอยู่อย่างนั้น
ท๊อปใจสั่นเหมือนทุกอย่างกะลังจะเป็นไปตามที่กลัว
ทุกคนดูเงียบงัน เหมือนมะรู้จะพูดอะไร
เหมือนกะอะไรมาจุกคอ ละเค้าต้องแสดงออกทางสีหน้าแทนอ่ะคับ
ละม๊าก็พูดแบบเสียงสั่น แต่ยังพยายามให้ปกติแทนทุกคน
'ป๊าเค้าจากเราไปละนะลูก'
ท๊อปยังจำได้ ตอนนั้นประโยคนี้มันก้องอยู่ในหัว
ละมันเหมือนท๊อปกะลังฝันอ่ะคับ
เหมือนกะแบบเราจะหลับหรือจะตื่นก็บอกมะถูกเลย
รู้สึกแค่ทุกอย่างมันเงียบเหมือนหูมันบอดสนิท
มีแค่คำพูดของม๊าที่ก้องอยู่ กะภาพป๊าอุ้มท๊อปไว้ตอนเด็กเด็กล่องลอยเต็มไปหมด
ละท๊อปก็ได้ยินเสียงม๊าสะอื้น กะซบหน้าลงที่ไหล่ท๊อป
ท๊อปมะรู้จะทำอะไรแล้ว
ได้แต่กอดม๊าไว้ ละก็สะกดอารมณ์ตัวเองเอาไว้
มือก็ลูบหลังม๊า ละก็บอกแค่มะเป็นไรนะม๊า ท๊อปกลับมาแล้ว
น้ำตามันจะไหลออกมานะคับ
แต่มันมะใช่วินาทีนี้ ท๊อปรู้สึกถึงความเป็นที่พึ่งแทนป๊าขึ้นมาเลยล่ะ
ได้ยินเสียงป๊าเคยสอนท๊อปไว้เสมอขึ้นมาอ่ะ
'วันนึงท๊อปต้องดูแลม๊ากะน้องแทนป๊านะ
งานของบริษัทเรา ต่อไปก็จะเป็นของท๊อป ท๊อปต้องทำให้ดีนะ'
จำได้ว่าเรากอดกันอยู่นานเลยล่ะคับ
ละก็ขึ้นไปปลอบไอ้หมวยบนห้องด้วย
จนหมดหน้าที่ละท๊อปค่อยเข้าไปปลดปล่อยน้ำตาของตัวเองในห้องอ่ะ
จำได้ว่าโทรไปร้องไห้กะโทสท์ด้วยล่ะ
ตอนไปรับป๊ากลับมาจากโรงพยาบาลอ่ะ
ท๊อปเป็นคนไปดูศพเอง ว่าป๊าอยู่ตรงไหน เพราะเค้าจำมะได้
ต้องแหวกผ้าขาวที่ห่อไว้ดูทีละหน้า
ท๊อปอ่ะลุ้นมากเลยตอนนั้น มะอยากให้เป็นป๊าเลย
รู้สึกว่านี่กะลังฝันอยู่รึเปล่านะ อย่าให้มีป๊าเลยนะ
แต่ก็พบจนได้อ่ะคับ ละก็ช่วยเค้ายกป๊าออกมาด้วยนะ
มะใช่หน้าที่หรอกคับ แต่ท๊อปอยากทำให้ป๊า
ท๊อปรู้สึกแย่มากที่มะได้อยู่กะป๊าในวันสุดท้ายอ่ะ
ตอนรถน้ำศพ ทำอะไร ท๊อปก็เป็นคนทำหมดเลยนะ
ทั้งเปลี่ยนเสื้อผ้า ทั้งวางศรีษะบนหมอน
รู้สึกว่าป๊าตัวหนักมาก เป็นเพราะตัวแข็งแล้วรึเปล่าก็มะรู้
แต่ความรู้สึกที่ได้แตะตัวป๊าตอนนั้นมะได้ต่างจากเดิมมากอ่ะคับ
รู้สึกว่าป๊าก็ยังเป็นป๊าของท๊อปอยู่อย่างนั้น
มือที่มะได้ยกขึ้นมาลูบหัวท๊อปตอนนั้น
ท๊อปยังจำได้ว่าหลังจากรดน้ำ ท๊อปยังจับมือป๊ามาวางบนหัวท๊อป
ละก็จับมือป๊าลูบหัวท๊อปเป็นครั้งสุดท้าย
ทำไมพิมพ์ถึงตรงนี้น้ำตามันต้องไหลด้วยนะ แย่จังเลยคับ
ท๊อปอ่ะ รู้สึกแย่กะตัวเองนะตอนนั้น
คิดย้อนไปว่า Valentine's day ตอนนั้น
ท๊อปกะลังหวานแหววกะโทสท์ที่สุด
กะลัง in love กะมีความสุขมากมาก
แต่ที่เมืองไทยป๊ากะลังจะจากไปโดยที่ท๊อปมะได้คุยกะป๊าเลย
มันแย่จังเลยนะคับที่เป็นอย่างนั้น
ท๊อปมะได้ฝังป๊านะ เพราะม๊ามะอยากต้องไปไหว้ที่ต่างจังหวัดบ่อยบ่อยอ่ะ
เราเลยเผาเอาดีกว่า ละก็จะได้เก็บกระดูกไว้ที่บ้านด้วย
ตอนนั้นโทสท์กลับมาแล้ว
หลังจากสองวันที่ท๊อปกลับมา
วันที่มองควันไฟลอยออกจากปล่องของเมรุ
ท๊อปยังจับมือม๊าอยู่เลย
เห็นม๊าร้องไห้รุนแรงครั้งนั้นล่ะ เป็นครั้งสุดท้ายจนวันนี้
ท๊อปยืนมองน้ำตาคลอคลอ
พยายามมะฟูมฟาย มะอยากให้ม๊ากะน้องใจเสียไปหมด
อีกมือนึงโทสท์ก็บีบมือท๊อปไว้
จำได้ว่าโทสท์กระซิบกะท๊อปเบาเบา
'ท๊อปมะได้ต้องโดดเดี่ยวนะคับ
ป๊ามะอยู่แล้ว แต่ท๊อปมีโทสท์นะ
โทสท์เนี่ยแหละ จะอยู่กะท๊อปตลอดไปเอง
จะเป็นชีวิตของท๊อปให้เลยนะ'
จำได้ว่าคำนั้นของโทสท์ทให้ท๊อปอบอุ่นใจมากเลยล่ะ
ท๊อปนอนคิดเรื่องพวกนี้คนเดียวมะเช้าอ่ะคับ
คิดละก็มองขึ้นไปบนหลังตู้
เห็นภาพป๊ายิ้มอยู่บนนั้น
เป็นรอยยิ้มแบบที่รู้ว่าป๊ามีความสุขมากน่ะ
ละป๊าก็อุ้มท๊อปอยู่ในรูปด้วยนะ
จำได้ว่ารูปนั้นเราไปเขาดินกัน ท๊อปกะลังน่ารักเชียว
กะลังคิดอะไรอยู่ ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูอ่ะคับ
ท๊อปก็บอกว่าเข้ามาได้คับ
ม๊าก็เดินเข้ามาอ่ะ
'ตื่นยังท๊อป วันนี้ไปใส่บาตรให้ป๊ากันนะลูก'
ท๊อปเงยหน้าไปมองม๊า เห็นม๊ายิ้ม
สังเกตว่าม๊าแก่ลงไปมากเหมือนกันนะ
ม๊าคงเหนื่อยมากเหมือนกัน ที่ต้องทำอะไรคนเดียว
ต้องเอาใจใส่ท๊อปกะไอ้หมวย ละก็ดูแลงานอีกด้วย
ท๊อปคิดละก็สงสารม๊าอ่ะคับ
คิดว่าถ้าท๊อปขาดเท็นไปคงเศร้ามากมาก
ท๊อปรู้สึกแบบนั้นมาแล้วตอนโทสท์
คิดไปถึงใจม๊า ว่าม๊าก็คงมะต่างกัน
คงมากกว่าท๊อปด้วย เพราะม๊ากะป๊ารักกันมานานมาก
ม๊าจะเจ็บปวดมากแค่ไหนนะตอนนั้น
ละทุกวันนี้ ม๊ายังคิดถึงป๊าบ่อยแค่ไหน
ละม๊ายังเหงาอยู่รึเปล่าเวลาคิดถึงป๊า
คิดถึงตรงนี้ละน้ำตาท๊อปก็ไหลอ่ะคับมะเช้า
ม๊าเห็นก็รีบเดินมากอดท๊อป
ถามว่าเป็นไรแต่เช้าเชียว
'ท๊อปรักม๊านะคับ
ม๊าต้องมะเหงานะ มะต้องเสียใจอะไรละด้วย
ท๊อปอ่ะ จะดูแลม๊าให้ดีที่สุดมะต่างจากป๊าเลยนะ
ท๊อปจะอยู่กะม๊าไปจนแก่เลยนะคับ'
ท๊อปพูดละน้ำตาก็ไหลมะหยุดอ่ะคับ
มันอินจังเลยเช้านี้ ทะมายเป็นแบบนี้นะ
ม๊ากอดท๊อปไว้อ่ะคับ
ละก็ร้องเพลงเดิมอีกแล้ว
'ลูกคือโซ่ทองคล้องใจของแม่
ตราบชีวิตแม่แก่ชราแค่ไหน...'
ร้องจนจบเพลง ละท๊อปก็นิ่งได้เหมือนทุกครั้งที่ได้ฟังเลย
ละม๊าก็พูดกะท๊อปอ่ะคับ
'ม๊ามะเหงาละนะลูก ป๊ามะเคยจากม๊าไปซะหน่อย
พี่ T ก็บอกว่าป๊าเป็น angel ของม๊าจำมะได้หรอ'
ม๊าพูดยิ้มยิ้มอ่ะคับ
'ตั้งกะวันที่ม๊ากะป๊าคบกัน
เราก็มีแต่ความทรงจำดีดีที่หยั่งรากลึกลงในใจม๊ามากขึ้นทุกวัน
ม๊ารักกะป๊ามานานมากมากนะท๊อป
นานจนรากของต้นความรักมันหยั่งลึกลงไปในชีวิตม๊าทั้งหมด
ในหัวใจม๊าตอนนี้มีความทรงจำที่อบอุ่นของป๊าอยู่เต็มไปหมด
ละสิ่งนั้นล่ะ ที่คอยหล่อเลี้ยงหัวใจละอยู่เป็นเพื่อนม๊าแทนป๊า
ทำให้ม๊าได้เป็นสุขใจทุกครั้งที่คิดถึง
ว่าม๊าเคยมีความรักที่งดงามและยิ่งใหญ่แค่ไหน
เคยมีผู้ชายคนนึงที่ทำทุกอย่างเพื่อม๊าได้
ละก็ยอมเหนื่อยทุกอย่างเพื่อความสุขของม๊ากะลูก
สิ่งนั้นทำให้เรามะเคยจากกันนะ ป๊าของลูกยังอยู่ในหัวใจของม๊าทุกวัน'
ม๊าพูดเสร็จก็ก้มลงมามองท๊อปอ่ะคับ
ท๊อปสังเกตเห็นประกายน้ำตาในดวงตาของม๊าด้วยล่ะ
'ยิ่งไปกว่านั้น ป๊าได้ให้ชีวิตลูกสองคนไว้กะม๊านะ
ทุกครั้งที่มองท๊อปกะเทป ม๊าจะเห็นป๊าอยู่ในนั้น
เห็นความรัก ความภูมิใจของม๊ากะป๊า ละรู้สึกถึงป๊าอยู่เสมอ
ป๊ามะเคยจากเราไปเลยนะ เพราะป๊ายังอยู่ในสายเลือดของท๊อปกะน้อง
อยู่ในหัวใจของม๊า ละก็ในความทรงจำของพวกเรานะ'
ท๊อปฟังละน้ำตาก็ไหลอีกอ่ะคับ
ก็กอดม๊าไว้ ละเหลือบตาไปที่ประตูห้อง
เห็นไอ้หมวยยืนน้ำตาคลอคลออีกคน
ในมือถือของอยู่มะกี่อย่าง
ม๊าเหลือบไปเห็นไอ้หมวยเหมือนกัน
ก็เรียกเข้ามาในห้องท๊อปด้วย
ละม๊าก็กอดท๊อปกะน้องเอาไว้อ่ะ
ละก็ร้องเพลงมะกี๊อีกครั้ง
ท๊อปได้ยินเสียงไอ้หมวยฟุดฟิดน้ำตากะกอดท๊อปกะม๊าไว้
ละก็ได้ยินเสียงเพลงที่สั่นเครือแต่อบอุ่นของม๊า
ป๊าคับ เราทุกคนคิดถึงป๊านะ
ละก็รักป๊ามากเหมือนเดิมด้วย
ป๊าเป็น Angel ของม๊าคงได้เห็นนะคับ ว่าเรารักป๊าแค่ไหน
ท๊อปขอโทษนะคับที่วันนั้นท๊อปมะได้อยู่กะป๊า
แต่ท๊อปจะดูแลครอบครัวของเรา กะบริษัทของเราให้ดีแทนป๊านะคับ
ท๊อปคิดในใจตัวเองเบาเบาอ่ะคับ
ก่อนที่เราจะแยกกันไปทำไรกัน
ละค่อยออกไปใส่บาตรด้วยกันมะเช้า
แวะไปทำสังฆทานด้วยนะ
ละก็กลับมาที่บ้านคับ
ระหว่างทางท๊อปมองเห็นต้นชมพูพันทิพย์กะลังออกดอก
เป็นสีชมพูบานสะพรั่งสวยมาก ที่มะก่อนท๊อปจะใจหายบ่อยบ่อย
เพราะรู้สึกว่าได้เวลาสอบ Final อีกแล้ว
ละก็จะมีรุ่นพี่ต้องออกจากโรงเรียนแล้วด้วย
แต่กับแสงแดดวันนี้ ทำให้ต้นชมพูพันทิพย์เปลี่ยนไปคับ
ดูอบอุ่น ละก็งดงามมากมาก
เหมือนกะลังทำหน้าที่สร้างสีสันกะโลกให้ดีที่สุด
ท๊อปมองเห็นเงาต้นชมพูพันทิพย์ตกกระทบลงมาที่กำแพงบ้าน
เป็นเงาสีดำของใบไม้และดอกสลับไปมาสวยมาก
คิดถึงที่ป๊าเคยชี้ให้ดูเงาแบบนี้ละก็สอนท๊อป
'ท๊อปเห็นป่ะลูก ท้องฟ้ากะลังทอลายลูกไม้ให้เราดู
ดูสิกำแพงบ้านเราเป็นลายลูกไม้ไปหมดแล้ว สวยมั้ยคับ'
สวยคับป๊า ยังสวยเหมือนตอนป๊าเคยสอนท๊อปมะเปลี่ยนไปสักนิด
เหมือนความรักของป๊าที่มีให้ท๊อปกะม๊าละก็น้อง
ยังอยู่เหมือนเดิมมะเคยเปลี่ยนไป
ละก็ยังสวยงามอยู่เหมือนวันนั้นทุกอย่างเลยคับ
ท๊อปภูมิใจจังเลยคับ ที่เป็นลูกของป๊ากะม๊า
ท๊อปรักป๊านะ
ละพวกเราทุกคนก็คิดถึงป๊าด้วยคับ ^^

จากคุณ : Spider Virgin - [ 20 ก.พ. 50 10:02:08
******************************

คับ