หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[naiin]

โดนงอนซะแล้วคนนึง โดนทำโทษไปคน สบายอยู่คนเดียวชักสงสารมี่แล้วอดตลอด สงสัยอดเพื่ออิ่ม

[4559]

พี่โรมงอลละ



น้องจ๊ะลำบากเลย

[EunJin]

หนูจ๊ะ จะไปง้อเฮียโรมที่มหาลัยรึเปล่าน๊า?

[a_tapha]

เฮียโรมใช้แผนงอนให้น้องจ๊ะง้อป่ะเนี๊ยะ   

 

[hotladyanyavee]

ลี่กับมี่คู่นี้รักกันแบบซาดิสและโหดเกือบทุกครั้งอะนะ แต่น้องลี่ก็ต้องเข้าใจที่มี่ดุอะเพราะรักนะนี่
และยอมให้ตลอด น้องลี่ก็หัดต้องยอมมี่บ้างก็ดีเหมือนกันนะ แต่ว่าน้องจ๊ะถูกพี่โรมเมิน เลยจะไปคลียร์ใช่ไหม
มารอลุ้นจะเคลียร์กันได้ไหม 

[iforgive]

หมั่นไส้พี่มี่ง่ะ  เมื่อไหร่จะเด็ดขาดกับนังเพียวซะทีวะ
เป็นเราจะให้เลือกแมร่งเลย  ถ้าไม่เลิกอย่างเด็ดขาด  เมิงไปเลย ไป๊  รำคาญ

[aojroonra]

โรลลี่แรงดี เด๋วขอจำไปใช้มั่ง

[bbyuqin]

โถ่น้องจ๊ะ...โดนพี่โรมโกรธซะแล้ว สงสัยต้องงัดกลเม็ดมาออดอ้อน งอนง้อ เหมือน โรลลี่แล้วเนี่ย

ส่วนน้องลี่ นี่เทพอ่ะ มี่ยอมทู๊กกกอย่างเลย คึคึ

[โน๊อา]

พี่โรม ทำน้องจ๊ะเคืองนะเนี่ย จะน้อยใจตายอยู่แล้ว

[three]

ตามง้อพี่โรมให้สำเหร็จนะครับผมสู้ๆ

[august_may]

งานนี้จ๊ะคงต้องง้อพี่โรมอย่างจริงๆจังซะแล้วววว

[ToeyTato]

ตามทันแล้ว 3คู่ชู้ชื่น (หรือป่าวแวะตอนนี้สถานการณ์ไม่เคลียร์)
คู่มี่กะลี่ นี่ชอบนะ แบบปากหมามากกกกกกทั้งคู่อ่ะ
คู่จ๊ะกะพี่โรม อืมมม คู่นี้ออกแนวน่ารักดีชอบบบ
ส่วนคู่น้องเนมกะพี่เสือ คู่นี้โหดดดมาก เอสเอ็มกันจิงๆคะ 555 ชอบเช่นกัน

แนะนำไรเตอร์หน่อยนึงว่าเปลี่ยนคนเล่าเรื่องเปลี่ยนสีตัวอักษรดีกว่านะจ๊ะ
แบบคู่นี้สีนี้ อีกคู่ก็สีนึง ไรงี้

[the_pupae]

คำพูดเด็ดดวงมากคร้าน้องโรลลี่

จิมมี่รีบพาจ้ะไปส่งเลย ฮิ้วววววว

[seaz]

ตอนนี้ก็น่ารัก น้องจ๊ะถูกพี่โรมโกรธแล้วเหรอ

[Zurruz]

ก็นะ

สามเดือน เหอๆ รอกันต่อไป

ถ้าได้ก่อนเดี๋ยวจะซวยอีก มี่นะมี่ น่าสงสารๆ

เพิ่งจะได้เล่น โอยงานเยอะมาก

พอเข้ามาที่บอร์ด โอ้เเม่เจ้า อัพกันเเยะเลยครับท่าน

นี่ก็ตามอ่านน่าจะครบหมดเเล้ว เดี๋ยวไปอ่านเรื่องที่จบเเล้วเเล้วกันเนอะ

บ้ายบาย~

[veevee]

ป.ล. แล้วเมื่อไรลี่จะเสียตัวอ่ะ

[jimmyjimmy]

   น้องโรลลี่ ไม่เสียตัว เซ็งว่ะ พี่มี่...ยอมมันอยู่ได้

ส่วน้องโรลลี่ 5 5 5  ไม่ต้องไปเรียก อีพี่เพียว  เรียก อีเพียวไปเลย

[Wordslinger]

เดี๋ยวเจ้ขอยัยเพียวนะคะ จะเอาไปยัดใส่ไหดองเค็มเป็นปลาร้า 

[● MaYa~Boy ●]

หึงกันด้วย อิอิ

[Jimmeiiii*]

เจอกันหลังละครจบนะจ๊ะตัวเทอร์ทั้งหลาย

[/color]

[P★RiTŸ]

จ้าาาาา จะรอนะ

[numay]

 
อยากให้ถึง 3 เดือนเร็วๆจังค่ะ

[BeeRY]

อ่าาา...วันนี้เค้าจะได้อ่านอีกตอนด้วยอ๊ะ อิอิ
ปอลอ. ชอบพี่มี่สุดใจ ทำไมน่ารักอย่างนี้ล่ะ

[som]

ค๊าบรับทราบว่ายังไม่เสียตัวค๊าบ  แต่คงอีกไม่นานแล้วแน่ๆ  อิอิ

[4559]

มารอ


วันนี้จะมาไหมนิ

[tawan]

เข้ามารอ

วันนี้ไม่มาเหรอ

มีคนรออยู่เยอะนะ

 

 

[wan]

เคลียร์กันไป ทีละคู่ ๆ สงสารแต่น้องเล็กสุดสงวน   ถึงกับป่วยจนเดินไม่ถนัด
คู่มีกับโรลลี่ พอก้อมแก้ม อดเปรียวไว้กินหวาน อีก 2 อาทิตย์
รอคู่สุดท้าย จะเรียก :haun4:ได้ขนาดไหน
+1 เป็นกำลังใจให้ครับ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 17

“พี่โทรหาพี่จุ๊บให้หน่อย ถามว่าอยู่ไหน”เสียงไอ้จ๊ะสั่งพี่ชายมันที่ขับรถอยู่ วันนี้ทั่งวันไอ้จ๊ะอารมณ์บูดตลอด แหย่ยังไงก็ไม่ขึ้น

“แล้วทำไมมึงไม่โทรเองวะ”พี่มันเถียงกลับมา

“ไม่อยากโทร จะให้พี่โทร อย่าพูดมากดิ!!”ไอ้จ๊ะเริ่มงอแงกับพี่มัน จนกูสงสารเลยเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ไอ้มี่แล้วกดโทรออกให้ ไม่ได้โทรพี่จุ๊บนะ แต่จะโทรหาไอ้โรมแทน ชัวร์กว่า

“อยู่ไหน”กูกรอกเสียงลงไป

“ที่ม.ดิ แล้วมึงโทรมาไมเนี่ย”ไอ้โรมมันจำเสียงกูได้ เลยไม่ต้องเสียเวลาถามว่าใครให้เสียเวลา

“รู้แล้ว ก็อยู่ส่วนไหนของม.หละ”

“ใต้ตึกทำงานกันอยู่ ทำไม”มันถามกลับมาน้ำเสียงเซ็งๆ

“เออ แค่นี้แหละ!!”แล้วกูก็กดตัดสายไป ไอ้มี่กับไอ้จ๊ะจ้องมาที่หน้ากูทันที

“ใต้ตึกคณะนั่งทำงานกันอยู่”กูบอกพวกมันสองคน ไอ้มี่เหมือนจะอ้าปากถามอะไรแต่ก็หยุดไว้ หันไปสนใจทางเหมือนเดิม ตลอดเวลาที่นั่งรถจะมา ม.ไอ้จ๊ะก็นั่งจ้องโทรศัพท์มาตลอดทาง เหมือนจะกดโทรออกแต่ก็ไม่โทร

“อยากโทรก็โทร พี่กูไม่กัดมึงหรอกหน่า”กูพูดขึ้นลอยๆ ไอ้จ๊ะทำเสียงฟึดฟัดแบบขัดใจ

“พี่มึงไม่กัด กูนี้แหละจะกัดพี่มึงเอง มีโทรศัพท์แล้วไม่รับงั้นก็เขวี้ยงทิ้งไปเลยดิ”เหวี่ยงเต็มๆอารมณ์ล้วนๆ

“มันทำงานอยู่ เมื่อกี้กูโทรไปเสียงให้ลั่นเลย”

“หึ!ทำงานหรือนั่งสอนใครทำงาน”ไอ้จ๊ะพูดเสียงหงุดหงิด

“แล้วเป็นอะไร ถ้าเฮียมันจะสอนคนอื่นทำงานจริงๆ มึงเดือดร้อนไร”พี่ชายไอ้จ๊ะพูดขึ้น กูหันไปมองหน้าอย่างรู้ทัน ผิดกับน้องมันที่ตอนนี้หน้าแดงแปร๊ด ทั่งที่แอร์ในรถก็ออกจะเย็น

“เงียบปากไปเลย ใครขอให้พูด!”

“นิสัยแบบนี้ไง เฮียถึงไม่อยากคุยด้วย”ไอ้มี่ยังไม่หยุด ไอ้จ๊ะจะร้องแล้ว กำมือแน่นจนกูต้องเอื้อมมือไปทุบไหล่ไอ้มี่แบบให้หุบปากลงก่อน ไม่งั้นไอ้จ๊ะอาละวาดรถแตกแน่ - -*

“ไม่มีไรหรอกหน่า ไอ้โรมมันทำงานกันอยู่หลายคน”กูพูดปลอบ

“หึ!”ไอ้จ๊ะทำเสียงใส่ แล้วสะบัดหน้าหนีอย่างงอนๆ
................................................

“อ้าว!มาทำไรกันเนี่ย!”กูหันไปตามเสียง พี่ตาหวานกูนี่หว่า เหอะๆเรียนวิศวะหรอเนี่ย หน้าไม่ให้เลย

“เนี่ย!ไอ้เด็กเนี้ยจะมาหาพี่ชายมัน”ไอ้มี่พูด เท้าแขนลงบนหัวไอ้จ๊ะ

“อะนะ งั้นไปพร้อมกัน พี่ก็ไปเหมือนกัน”พี่ตาหวานพูดแล้วเดินมาจูงมือไอ้จ๊ะเดินเข้าไป กูแอบอิจฉา อยากมีคนน่ารักมาเดินจูงมือมั้ง ^^

“มองตามขนาดนั่น ไปขอเป็นแฟนเลยมั้ย”เสียงไอ้มี่ดังใกล้ๆหู ไอ้ขี้หวงเอ้ย ><

“ได้หรอวะ ก็น่าลองอยู่”กูพูด แล้วทำหน้าคิดตามที่มันพูด

“หึ!นิสัย!!”ไอ้มี่กระชากเสียงใส่ แล้วเดินกระแทกไหลกูเดินนำหน้าเข้าไป ขี้งอนนนนนนนนนนนนนนนน!

โอ้ย!เหี้ยคนเยอะไปมั้ยเนี่ย อย่ามองกันมากดิเดี๋ยวกูเขิน รู้ว่าน่าตาดี เหอะๆ กูเคยมาที่นี้กับเค้าที่ไหนกันหละ เพื่อนไอ้โรมกูรู้จักแค่ไม่กี่คนเอง

“อย่ายิ้มดิ!”ไอ้มี่เดินมากระชากแขนกูให้เดินตามมันติดๆ เป็นเอามากทั่งพี่ทั่งน้อง

“บ้าป่ะมึง!ไม่ให้ยิ้มแล้วทำหน้าบึ้งหรอ”กูถามกลับอย่างกวนตีน

“เออ!”

“ประสาทแล้วมึง กินๆไปเลย จะได้ยิ้มๆ เห็นหน้ามึงเป็นแบบนี้แล้วกูท้อใจ ขี้ไม่ออกหรอคร๊าบบ”กูยื่นหน้าไปใกล้ๆมันแล้วยัดอมยิ้มลงในมือมัน

“ไปเอามาจากไหนเนี้ย”เสียงพี่จุ๊บทักพี่ตาหวาน มองมาทางพวกกูเรียงตัว ก่อนชี้หน้ากูแล้วยิ้มๆใส่ คงนึกถึงเรื่องเมื่อคืนอะดิ

“หน้าตึก!แล้วนี้ไอ้โรมไปไหน”พี่ส้มพูด แล้วถามหาพี่ชายกู นั่นดิตั้งแต่เข้ามายังไม่เห็นหัวมันเลย

“ไปเอางานกับรุ่นน้อง ไหนของกินวะ”พี่จุ๊บพูดแล้วแย่งถุงเซเว่นในมือพี่ตาหวานไปค้นหาของกิน กูเลยเดินมานั่งลงข้างไอ้จ๊ะ

“มึงเคยมาหรอวะ”กูถามไอ้ตัวที่นั่งข้างๆกู มันพยักหน้าแต่ไม่พูดอะไร

“ไปไหน”

“หือ…”กูทำเสียงงง??  ใครไปไหน? ไอ้จ๊ะพูดกับใครวะ? พอหันไปดู อ้าวๆน้ำตาปริ่มๆเหมือนจะร้องไปไม่ร้อง

“เฮ้ย…เป็นไร ไม่เอาน่าเดี๋ยวไอ้โรมมาเห็นโดนด่านะเว้ย”กูพูดแล้วหยิบมือมันมาลูบเล่น ตาก็มองหาไอ้โรมไปด้วย ไปไหนของมันวะ ก็รู้อยู่ว่าไอ้จ๊ะจะมาหา เสือกหายอีก พี่กู!!><

“เป็นไรเนี้ย”ไอ้โรมพี่กูเอง มันมาแล้วมาพร้อมกับใครก็ไม่รู้ แต่ดูแล้วไม่ถูกชะตา ไอ้โรมเดินมายืนตรงหน้ากูกับไอ้จ๊ะที่ตอนนี้นั่งสะอื้นเบาๆข้างๆกูเนี้ย

“ถามกันเอาเอง”กูพูดแล้วขยับให้ไอ้โรมนั่ง ส่วนกูก็เดินมาลากไอ้มี่ไปนั่งฟังพวกมันใกล้ๆ

“เอาป่ะ?!”ไอ้มี่แล้วยื่นอมยิ้มที่มันกินอยู่มาตรงหน้ากู กูส่ายหัวแล้วสะกิดให้มันหุบปาก เพราะกูจะฟังไอ้โรมกับไอ้จ๊ะเคลียร์กัน

“ไปไหนมา/มาทำไม”ดังขึ้นพร้อมกันเลยวุ้ย ระหว่างไอ้จ๊ะกับไอ้โรม คงไม่ต้องบอกใช่มั้ยประโยคไหนเป็นของใคร

“ไปเอางาน/มาหา”พร้อมกันอีกแล้ว พวกมึงดูดิ ใจตรงกันไปมั้ย? เหอะๆ แต่ถ้ามาฟังน้ำเสียงจะคนละอย่างกัน ไอ้โรมนี้ห้วนสะท้านหูมาก ส่วนไอ้จ๊ะสั่นเหมือนจะร้องไห้ นั่งก้มหน้าก้มตาจิกเล็บตัวเอง

“มาหาทำไม”คราวนี้ไม่พร้อมแล้ว ไอ้โรมถามคนเดียว มึงอะไอ้จ๊ะจะร้องแล้ว นิสัยพี่กูแบบนี้แหละมันชอบตบหัว(หนักๆ)แล้วลูบหลัง(แรงๆ)

“ทำไมไม่รับโทรศัพท์ โกรธอะไร”ไอ้จ๊ะถาม พร้อมกับเอาหลังลืมปาดน้ำที่ไหล่อาบแก้ม พี่ชายมันทั่งสองคนไม่มีใครสนใจเลย พี่จุ๊บก็นั่งอ้อนพี่ตาหวานให้แกะของกิน ส่วนไอ้มี่ก็นั่งเล่นมือกูอยู่

“ไม่ได้โกรธ”ไอ้โรมพูดนิดๆ เหล่ตามามองหน้ากู ทำไม้ทำมือประมาณมาได้ยังไง = =

“แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์หละ”

“ก็ไม่อยากรับ ไม่ว่าง ทำงาน”หน้ามึงนิ่งมากอะไอ้พี่ชาย คาดว่างานนี้ถ้าไอ้จ๊ะไปปล่อยโฮออมาดังๆไอ้โรมไม่
หยุดแน่ กูละแอบกลัวไอ้มี่ทำแบบนี้ฉิบหาย เกลียดที่สุดคือโทรไปแล้วไม่รับ!

“………………………”พวกมันสองคนนั่งเงียบ ไม่มีใครพูดอะไร ไอ้จ๊ะไหล่สั่นหน่อยๆ

“พี่โรมค่ะ พิมทำตรงนี้ไม่ได้ สอนหน่อยค่ะ”อีพี่ผู้หญิงคนที่เดินออกมากับไอ้โรม วิ่งตรงมาทางนี้ ไอ้จ๊ะหันมามองกูทั่งน้ำตา แต่กูเข้าใจความหมายที่มันจะสื่อคือ ช่วยกูหน่อยเอาปรสิตตัวนี้ออกไปที

“ไม่…ไม่ว่างครับ พิมไปให้คนอื่นสอนก่อนนะ พี่ขอเคลียร์กับเด็กพี่แปบ”เสียงที่พูดว่าไม่อันแรกเป็นเสียงกู แต่ประโยคยาวๆนั่นเป็นของไอ้โรม รู้เรื่องเหมือนกันนี่หว่า อีพี่พิมอะไรนั่นน่าเสีย เดินกลับไปแทบไม่ทัน

“จับมือได้มั้ย”เสียงไอ้จ๊ะถาม ไอ้โรมไม่พูดอะไรเอามือมาบนตักไอ้จ๊ะแทน

“เลิกร้องไห้ได้แล้ว ร้องตั้งแต่เมื่อคืนไม่ปวดตาบ้างหรือไง”ไอ้โรมถามเสียงห้วนๆแบบปกติเวลามันพูด ไม่มีอารมณ์เคืองมาสอดแทรกเหมือนตอนแรก

“ปวด”ไอ้จ๊ะทั่งพูดและพยักหน้า มันบีบมือไอ้โรมเต็มสองมือมันเลย กูนั่งใกล้มากเลยรู้และเห็นหมดทุกอย่าง หลายครั้งที่ไอ้มี่กวนตีน เอามือมาปิดหูกูบ้าง ตาบ้าง ชวนคุยบ้าง แต่กูไม่สนใจ เหอะๆ

“งั้นก็เลิกร้องได้แล้ว ยังไม่ว่าอะไรซะหน่อย แค่เห็นหน้าแค่นี้ร้องแล้ว”ไอ้โรมแล้วเอานิ้วๆมาเกลี่ยๆคราบน้ำตาบนใบหน้าไอ้จ๊ะ พี่กูโกรธง่ายหายเร็ว(หรือเปล่า) อันนี้ต้องขึ้นบุคคลที่มาง้อ

“ก็โกรธทำไมหละ!”นั่นๆเพื่อนกู มึงจะมาง้อหรือจะมางอนกันแน่วะ

“แล้วพูดไม่รู้เรื่องเองทำไม?!”พี่กูก็ใช่ย่อยซะที่ไหน สวนกลับไปทันที

“ใครบอกไม่รู้เรื่อง”ไอ้จ๊ะเถียงเสียงอ่อย

“ก็เพราะว่ารู้เรื่องแล้วไม่ทำไง ถึงได้โกรธ”

“หึ!โกรธ”

“สมควร! ดีที่ยังรู้ว่าโดนโกรธ นึกว่าจะไม่สนใจ เห็นตั้งหน้าตั้งตาดื้ออย่างเดียว”โห่!พี่กูปากมึง ไอ้มี่ถึงกับครางรับเห็นด้วยกับที่ไอ้โรมพูด

“หึ!ว่า!!”เสียงไอ้จ๊ะพูดอย่างน้อยใจ แล้วซบหน้าไปที่ไหล่ไอ้โรม ท่าอ้อนท่าประจำ

“ก็ต้องว่าไง โตแล้วพูดครั้งเดียวรู้เรื่อง ไม่ได้นัดใครทั่งนั่นแหละ แต่แค่ไม่อยากพาไปเสือ สิงห์ กระทิง แรดมันเยอะ!ไม่ไหวหวง!”ไอ้โรมพูดเสียงจริงจัง แล้วก้มไปจูบที่หน้าผากไอ้จ๊ะแรงๆ ไม่เข้าใจทำไมต้องจูบแรงๆด้วยวะไอ้มี่ก็เป็น จูบเหมือนเอาปากกระแทกกับหน้าผาก

“ได้ยินแล้วใช่มั้ย โปรดรับทราบและจำ!”ไอ้มี่พูดที่ข้างหูกูชัดๆ จนกูต้องหันไปหนีบจมูกมันอย่างหมั่นไส้

“อย่าไปบ้าตามไอ้โรลลี่ให้มันมากนะ ไอ้นี้ประสาท ขี้หวง!!”ไอ้โรมตะโกนข้ามหัวไอ้จ๊ะมาว่ากู ไอ้มี่ยกนิ้วเห็นด้วยกับไอ้โรมทันที

“แล้วไง ซ่าส์ไปเหอะมึง เมินเพื่อนกูบ่อยๆมีเด็กอื่นคาบไปแดก กูไม่ช่วยเหอะ”กูพูดอย่างเป็นต่อ ไอ้จ๊ะเสน่ห์แรงจริงๆมีเด็กเอาขนมมาให้มันทุกเย็นแหละ

“หึ!มึงนั่นแหละปากดีไอ้โรลลี่ เมื่อคืนไปเอาวิกใครมาใส่”

“ของกูเด้!!”กูพูดแล้วกอดอกแบบภาคภูมิใจ แอบสวยเหมือนกันนี้หว่ากู เพิ่งรู้ เหอะๆ

“แต่งหญิงหรอมึง แต่เหมือนวะ กูยังจำไม่ได้เลย”ไอ้โรมพูด

“พวกมึงตาถั่ว พวกกูนั่งจ้องพวกมึงตั้งแต่เข้าร้านมาแรกๆแล้วเหอะ ดีแต่มองผู้หญิง”กูพูดอย่างหมั่นไส้ หันไปแบนปากใส่ไอ้มี่

“อ้าว!ก็ผู้หญิงมีให้ดู พวกมึงมีไรให้ดู แบนขนาดเนี่ย ใช่มั้ยไอ้จิมมี่! โอ๊ย!!เหี้ย!”ไอ้โรมหันมาถามแนวร่วมตัวข้างๆกูเลยโดนไอ้จ๊ะหยิกไปที่แขนเต็มๆ ส่วนไอ้มี่โบกมือสั่นหัว โนคอมเม้นมันบอก

“ชิส์!ถึงว่า แล้วไปไหนกันมาหละ ถึงออกมาพร้อมกันได้”กูถามไอ้โรม ไอ้จ๊ะหันไปมองหน้าด้วยความอย่างรู้เหมือนกัน กูว่ามันคงอยากรู้ตั้งแต่ที่เห็นแล้วแต่ไม่กล้าถาม เพราะไอ้โรมยังเคืองๆมันอยู่

“เอางานคร๊าบบบบบบบบ!”มันลากเสียงยานๆใส่หน้าไอ้จ๊ะแล้วหอมแก้มไปหนึ่งที

“เอามั้งดิ!”ไอ้มี่กระซิบบอกกู มือมันเริ่มอยู่ไม่นิ่งแล้ว เริ่มลูบๆที่หน้าขากูไปมา

“เอาไร มือหรือตีน”กูหันไปถามอย่างกวนตีน

“หึ!ตัวกับหัวใจ”ไอ้มี่พูดแล้วล็อคคอกูเข้าไปชิดหน้ามัน ไอ้มี่เอามือมาปิดปากกูไว้ อ้านิ้วชี้กับนิ้วโป้งให้ห่างกันพอดีปากกูแล้วกดจูบแช่ค้างไว้ กูหลับตาปี๋เลย

“เหี้ย!คนเยอะ!!”กูผลักมันออกทันทีที่มันปล่อยมือจากปากกู

“สนที่ไหน เค้าไม่รู้จักเราซะหน่อย”ไอ้มี่พูดได้อย่างน่าตาเฉยมาก ไม่สนว่าคนจะมองหรือไม่ กูนี้ยังใจเต้นแรงอยู่เลย เสียวไอ้มี่จับดูดปากโชว์จริงๆ ดีที่เอามือมาปิดนิดๆหน่อยๆ

“ฮึ้ย!!”กูทำเสียงแบบขัดใจแล้วขยับมานั่งชิดกับกับไอ้จ๊ะ แต่ก็ยังโดนไอ้โรมเอามือมายันหัวกูอีก

“กลับบ้านป่ะเนี่ย”กูหันไปถามไอ้โรมมันกำลังมั่วอยู่กับการลงสี พื้นไม้ขนาดใหญ่ เห็นป้ายประกาศหน้าตึกว่าจะมีละครเวทีของคณะ

“กลับ!”ไม่ใช่ไอ้โรมที่ตอบแต่เป็นไอ้มี่แทน

“เสือกๆไม่ได้ถาม”เพราะรู้ว่ามันพูดเล่นเลยไม่สนใจ ถามไอ้โรมอีกครั้ง

“ก็บอกว่ากลับไง คืนนี้นอนบ้าน”และก็เป็นไอ้มี่เหมือนเดิม แต่เสียงคราวนี้จริงจังมากขึ้น จนกูต้องหันไปขมวดคิ้วหน้าบึ้งเป็นคำถาม ก็กูชินที่ทีไอ้มี่มานอนกอดแล้วนี่หว่า

“เรื่องของมึง!”กูพูดอย่างหงุดหงิด ถ้ามันรู้จักกูจริงต้องรู้ว่าตอนนี้กูกำลังไม่พอใจ และควรทำยังไงกูถึงจะหายหงุดหงิด

“ไม่โทรหานะ!”กูเริ่มกำหมัดแล้ว ไม่นอนที่บ้านก็พอเข้าใจนิดหน่อย แต่ไม่โทรหาเป็นนี้เหี้ยไร!!

“เออ!กูจะได้นอนเร็วๆไม่ต้องมานั่งคุยโทรศัพท์ให้กลัวเป็นมะเร็งสมอง!”

“ครับ!งั้นกลับไปเลยมั้ย นี้ก็เย็นมากแล้ว!”ไอ้มี่ถามเหมือนไม่มีอะไรเกิด เป็นห่าไรวะ?!

“ไม่กลับ ยังไงก็คนละทางอยู่แล้วเดี๋ยวกูกลับเอง”เอาดิ บ้ามากูก็บ้ากลับ

“ไม่เป็นไรครับ เพราะเป็นทางผ่านจะไปทำธุระแถวนั่นพอดี”ไอ้มี่พูดนิ่งๆ แต่กูเริ่มจะนิ่งไม่อยู่

“ไอ้มี่!! หาเรื่องหรอมึง!”กูเดินเข้ากระชากคอเสื้อมันทันที คนอื่นๆนี้มองอย่างเดียวไม่พูดอะไร

“ฮ่าๆๆโรลลี่!! หน้าแดงหมดแล้ว”ไอ้มี่จับมือกูที่จับขอเสื้อมันออก แล้วกระชับตัวกูให้ชิดกับน่าอก ทำเอากูงงเป็นไก่ตาแตกเลย นี้มันอะไรวะ

“เหี้ยไร!!”กูถามอย่างหงุดหงิด

“ก็แค่หยอกเอง”มันกดหน้ากูลงกับน่าอก แล้วโยกไปมา

“หยอกเหี้ยไร เล่นนะมึง!”กูพูดแล้วผลักตัวมันออก เดินหนีมาที่รถทันที สันดารชอบแกล้งให้โมโห ไอ้ตัวกูก็ใส่ไปซะเต็มที ป่านนี้ไอ้มี่มันคงเข้าข้างตัวไปถึงไหนแล้วเนี้ย ><

“โรลลี่ครับ วันนี้วันที่เท่าไรแล้วครับ”ไอ้มี่ยื่นหน้ามาถามกูที่นอนที่เล่นเอ็มอยู่บนเตียง มันนั่งดูบอลอยู่ที่พื้น

“ถามทำไม”

“ไม่เอา ก็ตอบมาดิว่าวันนี้วันที่เท่าไรแล้ว”ไอ้มี่ดึงคอกูไปถามใกล้ๆ

“19!! มีอะไรไหนว่ามาดิ”กูสะบัดมือมันออก แล้วลุกขึ้นนั่งให้ดี ดึงมือไอ้มี่ให้ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง ไอ้มี่ทำหน้างอทันที ที่กูทำเหมือนไม่เดือดร้อนเท่าไร รู้แหละหน่ามันหวังจะให้กูพูดว่าอะไร เหลืออีก5วันก็จะถึงวันเกิดไอ้มี่ซึ่งตรงกับวันที่กูกับมันครบรอบสามเดือนพอดี

“ชิส์! เคือง!!”มันว่าใส่หน้ากู ล้มตัวลงนอนเอาผ้าห่มคลุมโปงหนีกูทันที กูเลยต้องคลานขึ้นนั่งทับบนตัวมัน

“เป็นอะไรอีกแล้ว มึงทำตัวเหมือนผู้หญิงจะมารอบเดือนเลย”กูล้มตัวไปถามมันที่ข้างหู หอมแก้มมันอีกนิดหน่อย

“อือ หนักนะ!! ลงเลย!!”มันตะโกนเสียงอู้อี้ เพราะกูกดหน้ามันลงกับหมอน ฮ่าๆ กูชอบเวลาไอ้มี่ทำหน้างอนๆเป็นที่สุด ^^

“หนักจริงอะ งั้นมึงก็อุ้มกูขึ้นเตียงไม่ไหวแล้วอะดิ”กูทำเป็นพูดเสียงยั่วๆแลบลิ้นเลียไปที่ข้างๆแก้มมัน

“ไม่อุ้มแล้ว แต่จับกดกับเตียงเลยละกัน”มันพูดแล้วพลิกตัว จับกูให้นอนลงเปลี่ยนให้มันเป็นคนค่อมตัวกูแทน

“งอนไรกูอีกวะ ไม่ไหวง้อแล้วนะ”กูพูดพร้อมกับโอบรอบคอลงมาให้ชิดหน้ากู

“ไม่ได้งอนแค่เคือง!!”กระชากเชียวนะ กูง้อทำเหวี่ยง เดี๋ยวกูเหวี่ยงมั่งมีร้อง สัด!

“เคืองบ่อยจังนะมึงเนี้ย กูไม่ได้ลืมหรอกหน่า ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้”กูพูดแล้วตบที่ไปแก้มมันแรงๆ

“จริงๆนะ”น้ำเสียงไอ้มี่แบบว่าตื่นเต้นมาก ตามันหวานเยิ้มเลย

“เอออออออออ!!”กูลากเสียงยานๆแล้วลากตัวมันลงมานอนในท่าปกติ

“กูรักมึงที่สุดรู้มั้ย ไอ้โรลลี่!!”ทำเอากูอึ้งแดกครั้งแรกเลยนะเนี่ย ไม่ได้โกรธแต่ขำหน้ามันวะ กูเลยให้รางวัลมันนิดๆหน่อยๆ เป็นการส่งท้ายก่อนเจอของจริง ฮ่าๆ

“รักกูให้นานๆนะไอ้จิมมี่ เชี่ย!!” กูพูดส่งท้าย ก่อนหลับตาลงเพราะความเหนื่อย โดยมีมันนอนก่อนเหมือนทุกคืน
*********************************** TBC.
ปล.

[P★RiTŸ]

แหมมมม มีแอบเถือนนะมี่
อีก 5 วัน ลี่ก็จะเสร็จมี่แล้ว

[nolirin]

จิ้มไว้ก่อน
--------------------------------------------
ก็เข้าใจที่พี่โรมทำเมินเพื่อให้รู้ แต่ก็สงสารน้องจ๊ะอ่ะ แต่ไม่เปงไรดีกันล่ะ

"แอบสวยเหมือนกันนี้หว่ากู เพิ่งรู้"--> เพิ่งรู้ตัวเองเหรอนู๋โรลลี่
อีกนิดจะถึงวันที่สัญญาแล้ว รออย่างใจจดใจจ่อ