หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[WoNnZ]

อร๊ายยยยยยยยยยยยย
ไอ่พี่โรมแอบร้ายยยยยย
โรลลี่น่ารักวะ

[hotladyanyavee]

โหสองบ้านี้ไวไฟเนสะ แต่ไม่เหลือให้สาวบ้านอื่นเขาบ้างเลยหรือไงนี่อะ สงสัยคราวนี้ผู้ชายสูญ เพราะไปกินกันเอง
แต่เลดี้หนับหนุนอะ(เลือดวายพุ่งปรี๊ด) แต่โรมกับจ๊ะขอแอบเดชียร์ให้พี่โรมกัดปากน้องจ๊ะได้ไวๆๆนะ ใครยิ่งหวงอะได้มายาก
แตพอเอาจริงพี่โรมได้ง่ายแน่ แค่ตื้ออีกนิดหื่นอักหน่อย รับรองได้กัดปากน้องจ๊ะแน่นอน เพราะดูจากที่ถูกแซวแล้วหน้าแดง แปลมีใจ
และไม่ได้คิดว่าจ๊ะโกรธด้วยหน้าแดงแบบนั้นอะ แต่จริงๆๆเขินมากกว่า

[hotladyanyavee]

+1กำลังใจ สำหรับวันที่สดใสจากเลดี้ เพื่อให้ไรเตอร์มีกำลังใจ สู้และเขียนตอนต่อไป

[august_may]

ฮ่าๆๆๆ น้องจ๊ะโดนพี่โรมหมายตาไว้ซะแล้วงานนี้ไม่รอดแน่ๆ หึหึ

[mafeytolove]

น่าร๊ากมากกพี่โรม

น้องโรลลี่ก้อน่าร๊ากจิง

[P★RiTŸ]

 

[andy_kwan]

กว่าจะถึงสามเดือน  น้องโรลลี่คงจะท้องป่องแล้ว  5555

[yunjaejoong]

น่ารักกันยกครอบครัวเลยน่ะทั้งสองบ้านเนี้ย แล้วจะเรียงลำดับกันไงล่ะทีนี้

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 12

หวัดดีครับผมชื่อจ๊ะ หรือ ไอ้จ๊ะ น้องจ๊ะ บลาๆแล้วแต่คนจะเรียกกันอ่ากัน ไอ้โรลลี่มันขี้เกียจเลยให้ผมมาเล่าเรื่องผมแทนเรื่องของมันแปบนึง

“ทำไมน่ารำคาญแบบนี้วะ ปลุกหลายรอบแล้วนะ!!”ผมตะโกนแหกปากโวยวายใส่ไอ้ตัวที่มันนอนรัดลำตัวผมอยู่เนี่ย เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ดึก เอ๊ะๆไม่ใช่เรื่องแบบนั้นหรอกนะครับ อีกนานกว่าผมยอมมันแน่ ก็เมื่อคืนผมให้มันสอนการบ้านให้ แต่กว่าจะเสร็จนี่ก็แทบเสียตัว ก็ไอ้พี่โรมมันจ้องจะลวนลามผมอยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวก็หอมบ้าง เดี๋ยวก็จูบ จนแก้มจะเปื่อยหมดแล้วครับ กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบจะตีหนึ่ง แล้ววันนี้ท่านคุณชายท่านต้องไปมหาลัยตอนเช้า ให้ผมปลุกด้วย แต่นี่อะไรผมลุกขึ้นมาปลุกสามรอบแล้วมันก็ยังนอนไม่ตื่นเลย วันนี้วันเสาร์ผมไม่มีเรียน แต่มันต้องไปมหาลัย

“จ๊ะครับ!อย่าดิ้น พี่ง่วง!”เสียงอู้อี้อยู่ที่ซอกคอผมเนี่ย ทำไมปลุกยากปลุกเย็นขนาดนี้วะ เดี๋ยวไปไม่ทันอาจารย์ก็ว่า เพื่อนก็บ่น มันก็มาพาลลงใส่ที่ผมอีก

“จะดิ้นให้หายง่วงเลย ตื่นๆๆๆ!!ซะที่ซิวะ มึงต้องไปมหาลัยนะ!!”ผมเริ่มเขย่าแขนหน่อยๆ เตะขานิดๆ แต่ระดับมันต้องรุนแรงเท่านั้น

“จ๊ะอ่า!! เมื่อคืนกว่าจะได้นอนพี่ก็สอนการบ้านเราเกือบทั้งคืน แล้วนี่มากวนกันตั้งแต่เช้าอีก”มันลุกขึ้นนั่งแล้วหันหน้ามาต่อว่าผม

“แล้วหมาไหนมันบอกให้กูปลุก!! สัด”ผมพูดอย่างโมโหแล้วลุกขึ้นเดินหนีมันเข้าห้องน้ำทันที ตัวเองเป็นคนสั่ง แต่พอนอนไม่พอก็มาหงุดหงิดใส่คนอื่น ชิส์

ปัง ปัง

“จ๊ะเปิดประตูหน่อย อาบด้วย!”เสียงไอ้โรมมาเคาะประตูห้องน้ำ มันจะเป็นแบบนี้ประจำเลย ชอบให้ผมอาบน้ำ

“ไม่!!”ผมตะโกนสวนออกไป ถ้าเป็นทุกครั้งผมจะเปิดประตูให้มันเข้ามา แต่วันนี้ผมเคืองมันอยู่

“โอ้ว!ที่รักครับ พี่โรมขอโทษที่หงุดหงิดใส่ เปิดประตูเหอะน่าๆ”

“กูไม่ใช่ที่รักมึง!”

“…………………..”เสียงมันเงียบไปแล้ว ถ้าเป็นทุกครั้งมันต้องตื้อจนผมออกมาเปิดให้จนได้ แต่นี่ครั้งเดียวเอง ไปไหนวะ แค่คิดก็หงุดหงิดแล้ว

“ครับๆ ได้ครับ เดี๋ยวพี่ต้องไปมหาลัยครับ โอเคครับ พิมมารอพี่ที่หน้าตึกก็ได้ครับ ครับๆ หวัดดีครับ”เสียงไอ้โรมคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ที่ระเบียง เสียงหวานกว่าตอนมันคุยกับผมเยอะ

มาเดี๋ยวผมจะบอกคุณลักษณะของไอ้พี่โรมให้ฟังนะ ถ้าดูจากภายนอกมันคือเด็กศิลป์เต็มตัวดีๆนี่แหละ เพราะมันเรียนศิลปกรรม มันจะออกเซอร์ ผมยาวๆนิด เจาหูสองข้างห้ารู้ หน้าเหมือนไอ้โรลลี่แหละ แต่จะดูคมเข้มกว่า มันสูงพอๆกับไอ้มี่พี่ชายผม หรืออาจจะสูงกว่า เวลาเดินกับผมเหมือนจูงมือน้องชายเลย แต่เอ๊ะ!ตอนนี้เราก็เป็นแค่น้องชายมันนี่หว่า ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย เชอะ!

ผมสลัดความคิดออกให้หมด แล้วเดินมาแต่งตัวโดยไม่สนใจมัน มันก็ไม่สนใจผมเหมือนกันคุยโทรศัพท์เสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำไปเลย ทุกครั้งมันต้องมาคลอเคลียนิดๆหน่อยๆให้ผมได้ด่าก่อนถึงจะไปได้ ระหว่างผมกับไอ้พี่โรมเป็นกันมาแบบนี้เกือบจะสามเดือนแล้ว ตั้งแต่วันที่ไอ้มี่ประกาศลั่นบ้านว่ามันจะจีบไอ้โรลลี่จริงๆจังๆ จนตอนนี้สองคนนั่นเป็นแฟนกันเต็มตัว

“จ๊ะ!ทำไมแต่งตัวแบบนี้หละ”ไอ้โรมมันถามเสียงห้วน เสียงปกติของมัน ก็จะแปลกตรงไหน วันนี้วันเสาร์ไม่ไปไหนขาสั้นเสื้อยืดก็หรูแล้ว

“แล้วจะให้ใส่ยังไง อยู่บ้าน”ผมพูดแล้วเดินหนีมาเปิดคอม เคืองๆๆๆๆ ไม่อยากเห็นหน้า

“อยู่บ้านที่ไหน วันนี้ต้องไปมหาลัยกับพี่ด้วย”มันเดินมายืนค้ำหัวผมแล้วพูด

“ไปทำไม ไม่ไป”

“อย่ามางอแง ต้องไป! ลุกขึ้นแต่งตัวใหม่”มันพูดแล้วจับผมให้ลุกขึ้นมาแต่งตัวใหม่

“ก็บอกว่าไม่ไป หูแตกหรือไง!”ผมสะบัดแขนมันแล้วตะคอกใส่หน้ามันอย่างดัง

“เป็นอะไรไหนลองว่ามาดิ โกรธพี่เรื่องอะไร ถ้าเรื่องเมื่อเช้าก็ขอโทษแล้วไง”ไม่ใช่เรื่องเมื่อเช้าเว้ย ไอ้โง่เอ้ย!

“ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เป็นอะไรด้วย จะไปก็รีบไปดิ เดี๋ยวคนที่มหาลัยเค้าจะรอ”ผมพูดอย่างหมั่นไส้แล้วหันหน้าหนี ก็มันเปลี่ยนสีหน้าจากบึ้งๆมาเป็นยิ้มกรุ่มกริ่มแบบมีเลศนัย

“แอบฟังพี่คุยโทรศัพท์หรือไงถึงรู้อะ”มันเดินมากระแทกไหล่ผม

“ไม่ได้แอบ คุยดังขนาดนั้นเป็นใครก็ได้ยิน”

“หึงพี่หรอครับ”มันเดิมมาโอบเอวผมจากด้านหลัง แล้วชิงหอมแก้มผม

“ไม่ใช่ซะหน่อย หลงตัวเอง ชิ!”ผมพูดแลวผลักหน้ามันออก

“โอเคครับๆ ไม่หึงก็ไม่หึง แต่ตอนนี้จ๊ะต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าไปมหาลัยกับพี่”ไอ้โรมกลับมาพูดน้ำเสียงน้ำจริงจังอีกครั้ง มันจับผมพลิกตัวเข้าหามันแล้วกอดพร้อมกับโยกตัวไปมา

“ไม่เอา ไม่ไป แดดร้อน มึงไม่รู้หรือไงว่ากูไม่ชอบ”ผมพูดเสียงอู้อี้

“ไม่ได้ครับ รถมีหลังคา ตึกคณะเรียนพี่ก็หลังคา บังแดดได้!”

“ไม่เอา!! ชัดๆนะ ไม่ไป!!”ผมพูดหน้านิ่ง เสียงดังฟังชัด ไอ้โรมยืนมองหน้าผมนิ่งเช่นเดียวกัน มันไม่พูดอะไรแต่โอบเอวผมแล้วลากเข้าห้องน้ำ จัดการถอดเสื้อผ้าผมออกจนหมด

“อย่าดิ้นนะ พี่ทุบจริงนะ รออยู่นี้ห้ามไปไหน”มันหันกลับมาสั่งผมเสียงเข้ม ทำไมต้องทำหน้าดุขนาดนั้นด้วยหละ ใครบอกว่าไอ้โรมรักผม ไอ้จ๊ะคนนี้ขอปฏิเสธ

“ไม่เอาไม่ใส่ขายาว ร้อน!!”ผมขยับตัวหนีทันที เมือมันยื่นเดฟยีนส์สีเข้มมาตรงหน้า ร้อนๆแบบนี้ผมชอบใส่ขาสั้นกับเสื้อแขนยาวบางๆมากกว่า

“งั้นก็ใส่เสื้อก่อน แล้วเดินออกมาหยิบกางเกงที่จะใส่เอง!”มันจับผมลุกขึ้น แล้วเดินจูงมือผมมาที่หน้าตู้เสื้อขนาดใหญ่ของผม

“ไปแต่งตัวดิ ยืนมองอยู่ได้ รีบไม่ใช่หรือไง”มันยิ้มที่มุมปากนิดหน่อย ก่อนเดินไปแต่งตัวของมัน ไอ้นี้แต่งตัวง่ายๆ เดฟโคตรรัดตัวเก่งของมัน เสื้อเชิตสวยๆหนึ่งตัว พับแขนนิดหน่อย หรือไม่บางวันก็ล่อเสื้อกล้ามเลย แว่นคู่ใจหนึ่งอัน โรงเท้าหนังอีกคู่แล้วก็กระเป๋ากล้อง แค่เนี่ยไปเดินกับมันทีไรแต่งตัวแค่เนี่ย แต่แม่งคนชอบมอง นิสัยไม่ดีเนอะ!

“ขาสวยนะ เพิ่งสังเกต”มันว่าแล้วก้มลงมองต่ำมาที่ขาผม ผมเลยเอาเสื้อเขวี้ยงใส่หน้ามัน

“ทำไมต้องไปด้วยเนี่ย มันร้อนอ่ะ!”คือผมไม่ชอบแดดร้อนจริงๆน่ะ แต่งตัวมาดีขนาดไหนเจอแดดเข้าไปหงุดหงิดทุกที

“พาไปเปิดตัว!”มันพูดแค่นั้นแล้วจูบที่หน้าผากผมแรงๆหนึ่งที แบบที่มันชอบทำประจำเวลามานอนกับผม

“นานป่ะ”ผมหันไปถามไอ้คนข้างๆ ตอนนี้มันกำลังขับรถอย่างสบายอารมณ์ไปมหาลัย

“ไม่นานครับ แปบเดียว”

“หิวข้าว!”

“มากมั้ย ไปถึงมหาลัยก่อนนะ พี่ขอเอางานไปรุ่นน้องแปบ เดี๋ยวพาไปกิน”ผมทำหน้าบึ้ง หันหน้าหนีมันทันที ก็คนมันหิวตอนนี้ ทำไมต้องให้รอด้วยวะ เวลาผมหิวมักจะพาลคนได้ง่ายๆแบบนี้เสมอ

“แปบเดียวจริงๆครับ พี่โรมเอางานไปให้รุ่นน้องเสร็จ เดี๋ยวพาน้องจ๊ะไปกินข้าวเลย”มันเอื้อมมือมาลูบหัวผมแล้วพูดน้ำเสียงอ่อนโยน น้อยครั้งที่มันจะพูดจาแบบนี้ ขนาดตอนมาวอแวกับผมแรกๆก็ไม่พูดดีขนาดนี้เลยนะ อาจจะเพราะเสียงสไตล์การพูดมันเป็นแบบนั้นด้วยมั้ง

“ไม่ต้องมายุ่ง!”ผมปัดมือมันออก แล้วเอาหมวกที่ใส่มาด้วยเอาลงมาปิดหน้า เจ็บใจจริงๆนะ ทำไมไม่ตามใจกันบ้าง เดี๋ยวนี้เป็นแบบนี้ตลอดเลย ไม่เห็นเหมือนตอนแรกที่มาเลย พอผมพูดแบบนั้นรถทั้งคันก็ตกอยู่ในความเงียบมันไม่พูด ต่างคนต่างเงียบ

“อ้าว!ไอ้โรมพาใครมาด้วยเนี่ย”เสียงของเพื่อนในคณะไอ้พี่โรมมันทัก

“เด็กกู ไม่ต้องมอง”มันพูดแล้วเดินจูงมือผมเข้ามานั่งใต้ตึกคณะ เด็กเยอะฉิบหาย คนมองมาที่ผมกับไอ้โรมตั้งแต่พากันเดินเข้ามา

“ไงมึง เอามาได้ไงเนี้ย”เสียงพี่จุ๊บพี่ผมเอง มันเดินมาส่งอมยิ้มให้ผม มันคงดูสีหน้าผมออกว่าตอนนี้กำลังโมโหหงุดหงิด มีไม่กี่เรื่องหรอกที่ทำให้ผมอารมณ์เสียได้ง่ายๆ

“ทำไมจะเอามาไม่ได้ มึงเห็นพิมป่ะ”ไอ้โรมถามพี่ผม ผมเงยหน้าขึ้นมองทันที ชื่อนี้คือชื่อของคนที่มันคุยโทรศัพท์ด้วยกันนี่หว่า

“เห็นๆ นั่นไงเดินมานู้นแล้ว”ไอ้จุ๊บพูดแล้วนั่งลงข้างผม

“พี่จ๊ะหิวข้าว!”ผมแอนตัวไปซบไหล่พี่ผม เหมือนขอบตาผมจะร้อนยังไงก็ไม่รู้  เวลาผมโดนขัดใจมากๆจะเป็นเป็นแบบนี้แหละ เจ็บใจจนอยากจะร้องอะ เคยเป็นป่ะ

“กินอมยิ้มไปก่อนนะ เดี๋ยวรอมันเอางานให้รุ่นน้องเสร็จเดี๋ยวไปกินกัน”พี่จุ๊บพูดน้ำเสียงอ่อนโยน

“ไม่เอา ฮึก จ๊ะหิวจะ กินตอนนี้ พี่พาไปกินหน่อยนะ!”น้ำตาผมไหล่ออกมาแล้ว ก็ดูมันดิ มันพาผมมาแต่ไม่สนใจกันซักนิด มาถึงก็เดินไปคุยกับรุ่นน้องคนนั้นอย่างเดียว เหมือนเป็นแม่เหล็กคั่วบวกคั่วลบที่มีแรงดึงดูดต่อกัน ต่างฝ่ายต่างเดินเข้าหากัน

“โอ๋ๆ ไม่เอาไม่ร้อง คนเยอะ จ๊ะอย่างอแงนะ”พี่จุ๊บหันมาเช็ดน้ำตาของผมที่ไหลออกมา

“แต่จ๊ะหิวอ่ะ ฮือๆมันไม่สนใจจ๊ะอ่ะ ฮือๆๆ”

“เฮ้ย!ทำไมน้องร้องเนี่ย แกล้งไรมันอีกอ่ะ!”เสียงของพี่ส้มพี่สะใภ้ผมเอง พี่ส้มไม่ได้เรียนคณะนี้หรอกครับ แต่ไอ้พี่ชายผมมันคงโทรตามให้มาหาแหละ

“แกล้งบ้านมึงดิ มาก็ดีแล้วโอ๋เลยมึง!”พี่จุ๊บลุกขึ้นแล้วส่งตัวผมให้พี่ส้มกอดแทน ตอนนี้ผมไม่สนใจใครแล้ว จะร้องอย่างเดียว ก็เจ็บใจมันนี่หว่า

“เป็นไรครับ น้องจ๊ะหิวข้าวหรอครับ”พี่ส้มผละผมขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตาให้

“จ๊ะหิวข้าว แต่พี่จุ๊บไม่พาจ๊ะไปกิน”ผมพูดเสียงขึ้นจมูก เหมือนคนจะเริ่มหันมามองทางที่ผมนั่งกันบ้าง แต่ผมไม่สนใจอยากมองก็มองไป น่าตาดีไม่สนใจ ไอ้คนที่อยากให้สนยังไม่สนเลย

“เฮ้ย!อย่ามองกูแบบนั้น มันมากับไอ้โรม ตอนนี้ไอ้โรมเอางานให้พิมอยู่!”พี่จุ๊บรีบแก้ตัวทันทีเมื่อพี่ส้มหันไปมองตาขวาง ตาหวานๆของพี่ส้มเวลาโมโหก็ดูโหดเอาเรื่องเหมือนกัน

“แล้วทำไมไม่พาน้องไปกินข้าวก่อน ก็รู้ว่าน้องมันต้องกินข้าวเช้าทุกเช้า เห็นชะนีดีกว่าหัวใจตลอด”พี่ส้มด่าแล้วกระชากถุงเซเว่นในมือพี่จุ๊บ เอามือคว้านๆหา แล้วส่งขนมปังกับนมมาให้ผม

“กินได้มั้ย”ผมเงยหน้าถามพี่จุ๊บ ก็ขนมปังกับนมในมือผมเป็นของชอบพี่จุ๊บนี่หว่า หรือจะทุกอย่างในถุงนั้นเลยก็ว่าได้ ดูก็รู้ว่าพี่ส้มซื้อมาให้ใคร

“กินๆไปเหอะ ลองไม่ให้กูคงโดนตีนแน่”

“อย่าพูดมากดิ ในถุงมีอีก บ่นไปได้”พี่ส้มพูดแล้วส่งถุงเซเว่นคืนให้พี่จุ๊บ พอมีอะไรมายัดลงกระเพราะอารมณ์งี่เง่าของตัวเองก็ลดลงหน่อย แต่ก็ยังไม่หายเคืองมันอยู่ดี นี่ผมนั่งรอนั่งดูมันคุยกับอีรุ่นน้องมาจะได้สองชั่วโมงแล้วนะ ไหนว่าแปบเดียวไง แล้วทำไมต้องสอนใกล้ขนาดนั่นด้วยหละ!! ไม่ได้การแล้ว ไอ้โรลลี่สอนว่าของๆเรายังไงก็ต้องเป็นของของเราคนเดียว คนอื่นมีสิทธิ์ได้แค่มอง แต่ห้ามแตะต้อง แต่ไอ้พี่โรมมันได้เป็นของผมซะหน่อยหรือเป็นวะ แต่ช่างเหอะ ทีมันยังชอบบอกคนนู้นคนนี้ว่าผมเป็นเด็กมันตลอดเลย

“พี่โรมจ๊ะหิวข้าว พาไปกินหน่อย”ผมเดินทำตาใสๆไปหาไอ้โรมที่ยืนท่ามกลางสาวๆ กระตุกชายเสื้อมันเบาๆมันหันมามองหน้าผมงงๆ แต่มือนี้โอบเอวผมไว้แล้ว

“หิวมากมั้ยครับ อีกนิดจะเสร็จแล้วจ๊ะยืนรอแปบนะ”มันพูดเสียงหวาน ก้มมาหอมแก้มผมแรงๆสองที เสียงโห่นี้ดังลั่นเลย เสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิงอีก แต่ผมไม่สนใจ คนเดียวที่ผมสนก็คือ นางพิม ฮ่าๆ พี่เค้ายืนมองผมกับไอ้พี่โรมน่าเสียเลย ดูก็รู้ว่าพี่เค้าชอบพี่โรมอยู่

“ไม่เอาๆ จ๊ะรอพี่โรมนานแล้วนะ ไม่เอาไม่รอ”ผมเสียงอ้อนๆ ทำหน้าแบ๊วๆ แต่ไม่ต้องทำก็แบ๊วอยู่แล้ว มือข้างที่กำเสื้อมันอยู่ก็กระตุกแรงขึ้นเรื่อยๆ เอาหน้าไปบี้ๆที่แขนมัน

“ครับๆไปเลยก็ได้ครับ งั้นพี่ไปก่อนนะพิม มีไรก็โทรมาละกัน แต่ที่เหลือก็ง่ายแล้วน่าจะทำได้”

“แต่…พี่โรม คือ…ค่ะๆเดี๋ยวพิมโทรไปคืนนี้นะค่ะ”พี่เค้าพูดแล้วตะหวัดหางตามาทางผมนิดหน่อย

“ไม่ให้โทร”ผมพูดขึ้น

“หือ”เสียงไอ้พี่โรม มันมองหน้าผมนิดหน่อยแล้วส่ายหัว

“ไปได้แล้ว หิว!!”ผมพูดแล้วควงแขนไอ้โรมทันที

“ครับๆ พี่ไปก่อนนะ เหลือเกินจริงๆนะเรา”มันลาพวกรุ่นน้องอีกครั้ง แล้วเดินจูงมือผมเดินมาที่พี่ส้มนั่งอยู่

“ไอ้โรลลี่สอนมาหละสิ”ไอ้โรมมันว่าผมแล้วล็อกคอผมเอาไปกดที่น่าอกมัน

“แล้วไง”ผมพูดแล้วสะบัดแขนมันออก เดินมานั่งลงข้างๆพี่ส้มเหมือนเดิม พี่ส้มเอามือมาขยี้หัวผมอย่างหมั่นเขี้ยว

“อ้าว!ไหนไม่อ้อนเหมือนเมื่อกี้แล้วหละ น่ารักออกพี่ชอบ”

“แต่กูไม่ชอบ หิวจะตายอยู่แล้ว!”ผมพูดแล้วกลับมาทำหน้างอนๆมันเหมือนเดิม ชิส์ รบเร้าให้กูมา แต่ก็ไม่สนใจ
********************************** TBC.
ปล.เอาคู่นี้มาลงให้ เห็นหลายคนชอบนัก ฮ่าๆๆ คืนนี้มีบอลอีกแล้ว

[iforgive]

สรุป  โรลลี่เป็นมาเฟียตัวแม่  ฮะ ฮะ พี่มี่เอ๋ยยย  อยู่ในอาณัติแน่

[PEENAT1972]

อุ้ยตาย ไรท์เตอร์ติดบอลด้วยรึคะ 555

[4559]

โรลลี่นี้ร้ายนะ


สอนจ๊ะมาอย่างดีเลย

[P★RiTŸ]

นู๋จ๊ะน่าร๊ากกกกกกกกก
แถมนู๋ลี่ก็ยังเทรนมาดีขนาด

[White..BroccO]

เอ่อ สับสนนิดนึง ไมกลายมาตอนนี้ได้หว่าาา ???

[yunjaejoong]

สงสัยนังชะนีที่ชื่อพิมมันคงคิดหรือมีใจให้กับนายโรมแน่ๆเลยนิ

[roseen]

 :เฮ้อ:พี่โรมมีชะนีมาติดพัน

[tawan]

อ้อนได้ใจจริง ๆ

น่ารักดีชอบบบ

 

 

[kitty]

 o18ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบคู่นี้  มาต่อเร็วๆๆนะ

[nolirin]

เจ็บใจจนอยากจะร้องอะ เคยเป็นป่ะ --> เคยอ่ะ  ::ตอบแบบไม่คิดเลย

นู๋โรลลี่สอนนู๋จ๊ะมาดีจริงๆ ถูกใจชะนีคนนี้อีกล่ะ
โรลลี่ นู๋จ๊ะ พี่ส้ม ทำไงดีเค้าชอบหมดทุกคนเลยอ่ะ +1 กับความน่ารักของนู๋จ๊ะและไรเตอร์
ปล.ก่อนหรือหลังบอลจบจะได้อ่านอีกสักตอนมั้ยน๊า

[Nabee]

หลงน้องจ๊ะอ่ะ =^=b

ทั้งน่ารัก ทั้งขี้อ้อนอ่ะ...อ๊ากกกกกกกกกกกกก...เคลิ้มตาม

แต่แหม๋...น้องจ๊ะก็ร้ายใช่ย่อยเหมือนกันนะ...ก็อย่างว่า น้องลี่สอนมาดีก็อย่างนี้

แล้วแบบนี้พี่โรมจะหนีไปไหนรอด...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ส่วนยัยพิมพ์...บังอาจมาตะหวัดหางตาใส่น้องจ๊ะ...เด่วได้เจอฤทธิ์น้องจ๊ะบ้างจะรู้นะเนี่ย...อิอิ


รออ่านตอนต่อไปนะฮะ XD

[fuku]

จ๊ะน่าร้ากกกกกกกกกกก  อ้อนแบบนี้ใครจะใจแข็งได้เนี่ย
ขี้อ้อนเนาะ พี่โรมระวังดีๆ ล่ะ
จะมีคนมาเจ๊าะแจ๊ะแล้วน้องหนีไปอ้อนคนอื่น

[wan]

คู่นี้ก็แรงไม่เบา
ตกลงบ้านน้องจ๊ะ นี่เป็น... กันหมดบ้านเลยหรือ 
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ

[Miyabi]

น้องจ๊ะอ้อนน่ารักจัง 

[EoBen]

จ๊ะ น่ารักขนาดดด

[covnizz]

น่ารักดีอ่ะ .. โรม + จ๊ะ 

แวะมาบ่อยๆ นะ.. ไม่ก้อแต่อีกคู่เรย .. 

[melody.19]

โรลลี่กับจ๊ะใครจะร้ายกว่ากันละเนี่ย! 55555555555555555
ชอบเคะร้ายๆ น่ารักดีค่า♥

[โมโม่ที่รัก]

555+
จ๊ะนี่ร้ายไม่เบานะเนี่ย
 

[Paracetamol]

ชะนีอีกแล้ว
-w-a เซ็ง
จ๊ะกับลี่น่าร๊ากกกกกกกก

[tutu]

 

[bbyuqin]

555ชอบๆๆนู๋จ๊ะเวลาอ้อนๆๆนี่น่ารักแฮะ..แต่เวลาพูดภาษาพ่อขุนกะพี่โรมก็ฮาดี แต่ชอบจ๊ะเวลาออดอ้อนอ่ะ..
นี่เป็นศิษย์เอกโรลลี่เลยช่ายป่ะ ... แบบนี้พี่โรมมันจะหนีไปไหนได้...

ปล. คืนนี้นั่งถ่างตาดูบอลกันนะไรท์เตอร์ คึคึ