หัวข้อ: ถ้าจะรัก....ก็บอกมา [คิดถึงนินจา กันบ้างไหมครับ...หน้า46] 07/06/54

[archi_10_001]

๕๕๕๕ เม้นต์กระจายยยยยยยยย

รอคอยความเห็นใจเจ้าค่ะ เอิ๊กๆ

[ლїЯдςLΣϛlθTtεR]

พี่บี่บี๋หายยาวเลยอ่ะ
ไปไหนหว่า???
คิดถึงพี่บีั งุงิงุงิ

ปล. โดนฆ่าแน่พี่โล่

[Zepher]

ยังไม่มาอีกเหรอครับ
คิดถึงพี่เคกับน้องนินจา 

[sayajang]

เมื่อไรจะมานะ...

[archi_10_001]

ลอยคออยู่หน้าคอมมาหลายวัน

คนแต่งหายไปเลย เอิ๊กๆ

[wan]

เจอเข้าไปสองเหตุ คือหนึ่งพี่แรกกระซิบบอก สอง น้องนินจาตะโกนใส่
เลยทำให้พี่เค คิดได้ หันกลับมาทำดีกับนินจา  แต่ความดีทั้งหลายต้องยกให้เพื่อนเรย์ 
เจ้าวางแผน ดีให้ตลอดละกัน ไอ่พี่เค
+ 1 ให้บีบี เป็นกำลังใจให้ ครับ ( หายไปไหนอ่ะ )

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

บีบีหายเงียบ

บีบีหายเงียบ

เอาเฮียเคกะหนูจามาได้แล้วบีบี

หายไปหลายวันแล้วนา

เป็นห่วงนะเนี่ยะ

สาบายดีบ่

[kanda53]

ไม่ได้มาทวงน้า......
แต่คิดถึงนู๋นินจาแล้วง่ะ.....
คุณบี สบายดีใช่ไหมคะ.....

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

บีบี บีบี บีบี บีบี บีบี :call:มาต่อได้แล้วเนี่ยะ

[getto]

 :กอด1:พี่บี่บี๋
โคตรคิดถึง รักษาสุขภาพนะพี่บี่บี๋

[manami1155]

พี่บีหายเงียบไปเลย...
ไม่สบายรึเปล่าคะ หรือว่างานเยอะ

ยังงัยก็แวะมาส่งข่าวบ้างนะคะ
คิดถึงๆๆๆๆๆ
 

[Ultramann]

รอ ร้อ รอ อิอิ

[Nanzari]

  คิดถึงพี่บี
คิดถึงพี่เค ...คิดถึงนู๋จา
 :L2:อย่าหายไปนานนะ ^^

[honeymic]

ไรท์เตอร์ไม่สบายรึเปล่าหายไปนานเลยนะค่ะ

[Classical]

พี่บีหายไปไหนหว่า  หลายวันเลย

[fayala]

เอ.. รู้สึกจะค้างอยู่ตอน 17 มาหลายวันแล้วนะคะเนี่ย! คิดถึงไรท์เตอร์แล้วค่า

[archi_10_001]

没来啊.

ยังไม่มาเลย แง่มๆ

等 等 等 等 等 .

รอต่อไป

[YongaMO]

ดัน ดัน ดันก่อ น .... 

[cipher]

คนแต่งหาย

[archi_10_001]

ยังไม่มาอีกรือ แง่มๆ

รอคอยต่อไปเจ้าค่ะ อิอิ

[booboos]

เข้ามา  รอด้วยคนอ่ะ 

[pandaๅ123]

ขอตอนต่อไป สาธุ ๆ

บีบีไปไหนไม่รู้อ่า

[SataRu]

 :n1:รอตอนต่อไปอยู่น่ะครับ

[Zepher]

รออยู่นะครับ

[knightto]

 

ยังไม่มาอีกหรอ อ อ อ  .. .. ..

[archi_10_001]

รออยู่เด้อ

[mascot]

หายไปนานจัง...รอนะ

[archi_10_001]

หายไปนานจริง เจ้าค่ะ

[P★RiTŸ]

 

[sadness]

[18]

   “หอม หอม.........หอมมมมมจัง” ตอนเช้าผมนอนอยู่บนที่นอนก็ได้กลิ่นอะไรหอมๆน่ากิน พอลืมตาตื่นมา ก็เห็นอาหารลอยอยู่ตรงหน้า
   “ไปล้างหน้าก่อนสิ ลุกเลย” เสียงพี่เคดึงให้ผมมองวงกว้างมากขึ้น ทำให้เห็นรอยยิ้มของพี่เคที่กำลังยกจานของกินไว้ตรงหน้าผม
   “ขอชิมก่อนได้ไหมอะ” ผมเอื้อมมือไปจะหยิบของตรงหน้า แต่พี่เคก็ยกจานหนีเสียก่อน ทำให้ผมได้แต่เบ้หน้า
   “แปรงฟันก่อนเลย สกปรก” พี่เคทำคิ้วขมวดบ่นผม
........................................
...............................
..............................
   “โอ๊ย....ๆๆๆ” หลังจากที่พี่เคไล่ให้ไปแปรงฟัน ผมก็ยังทำจมูกยื่นตามกลิ่นของอาหารอยู่ดี ไม่มีการขยับลุก ทำให้พี่เคเอานิ้วชี้และนิ้วกลางบีบเข้าที่จมูกผม
   “จะลุกดีๆไหม” พี่เคสบัดนิ้วเบาๆ
   “ลุกแล้วครับ ปล่อยสิครับ” ผมพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดจากการดึงของพี่เค พอหลุดมาได้ก็ต้องเอามือลูบปลายจมูกตัวเองเบาๆ
   “ใจร้าย” ผมทำตามเศร้า บ่นเบาๆให้พี่เคได้ยิน
   “ใจดีที่สุดแล้วต่างหาก ไปเลยลุกๆๆ” พี่เคพูดพร้อมกับรอยยิ้ม ก่อนจะเดินออกจากเตียงไปที่โต๊ะคอมแทน ส่วนผมก็ได้แต่เดินไปล้างหน้าตามที่พี่เคสั่งเท่านั้นเอง
   
   “วันนี้เลิกเรียนกี่โมง” พี่เคขับรถมาส่งผมที่คณะ แล้วถามก่อนที่ผมจะลงรถไป
   “สี่โมงครึ่งครับ” ถ้าผมจำไม่ผิดวันนี้น่าจะเลิกตามนั้นนะ
   “งั้นเดี๋ยวพี่มารับนะ รอพี่ด้วยหละ” พี่เคยิ้มให้ผม ก่อนจะออกรถไป เวลาที่พี่เคใจดีนี่ก็น่ารักเหมือนกันนะนี่ ปกติเห็นแต่ทำหน้าเครียด แต่พอยิ้มแล้วอะไรก็ดูสดใสไปหมด

   “ไอ้จา!!” มาแล้วเสียงมัจจุราช
   “อะไรของมึงหละไอ้เรย์” ผมพยายามทำใจดีสู้เสือ เพราะไอ้เรย์คงรู้เรื่องจากพี่แรกแล้วว่าเมื่อคืนผมกลับห้องพร้อมกับพี่เค ซึ่งผมคงโดนไอ้เรย์จัดการแน่ๆ
   “เมื่อวานมึงกลับกับใคร” หน้ามันดุมากกว่าที่ผมคิด เพราะตอนนี้มันจ้องหน้าผมนิ่ง ทำให้ผมยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่
   “พี่แรกบอกมึงแล้วหรอวะ” ผมถามมันกลับ เป็นการเลี่ยงที่จะตอบคำถามมัน
   “บอกแล้ว” มันก็ยังจ้องหน้าผมนิ่ง จนผมเดาความรู้สึกของมันไม่ออกจริงๆ
   “มึงรู้แล้วจะถามกูอีกทำไมหละ กูไปเรียนก่อนนะ” ผมทำท่าจะเลี่ยงออกมา แต่ก็โดนไอ้เรย์ดึงตัวไว้เสียก่อน
   “เย็นนี้มึงต้องไปกับพี่แรก เข้าใจไหม” ไอ้เรย์คว้าคอเสื้อผมแน่ ก่อนจะบอกเรียบๆ แต่แฝงด้วยความน่ากลัวเช่นเดิม
   “ทำไมก็ต้องเชื่อมึงด้วยหละ” ผมทำใจดีสู้กับไอ้เรย์ เผื่อมันจะไม่บังคับผมบ้าง
   “เพราะมึงขัดคำสั่งกู!” นั่นเป็นคำตอบที่ทำให้ผมต้องนิ่ง
   “แต่เยนนี้พี่เคจะมารับกูนะ” ผมบอกออกไปอย่างแผ่วเบา เผื่อว่าไอ้เรย์จะเห็นใจผมบ้าง
   “กูได้ยินแล้วตอนมึงคุยกัน เพราะงั้นมึงต้องไปกับพี่แรก” หน้าตาและรอยยิ้มของไอ้เรย์ส่งผลให้มันดูเจ้าเล่ห์มาก ผมไม่เข้าใจมันเลยจริงๆว่าคิดอะไรอยู่ แต่ที่แน่ๆพี่เคต้องฆ่าผมตายแน่ๆที่หนีไปอีกคราวนี้ ฮือๆๆๆ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

   “ไปกันหรือยังนินจา” ผมเดินเข้าไปที่คณะของนินจา และเมื่อเจอเจ้าตัวผมก็ร้องทัก เพื่อชวนกลับห้องในตอนเย็น
   “เอ่อ......พี่เค.....คือว่า” ผมต้องแปลกใจกับท่าทีของนินจา เพราะเจ้าตัวทำท่าแปลกๆเหมือนลำบากใจที่จะพูดกับผม
   “มีอะไรหรือเปล่าครับ” ผมถามนินจากลับไป เพราะดูแล้วมันต้องมีอะไรแน่ๆ
   
“น้องนินจารอพี่นานหรือเปล่าครับ” ผมหันกลับไปตามเสียงที่เรียกนินจา ก็พบกับพี่แรกที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง.....พี่แรกมาทำไม แล้วคำพูดแบบนั้น ใครรอใคร.......หรือว่า.....ผมหันกลับไปมองที่นินจา ก็เจอเจ้าตัวยืนทำหน้าเศร้าตอบกลับมาให้ ซึ่งนั่นก็พอที่จะทำให้ผมเข้าใจอะไรได้มากขึ้น
“อ้าวเค...อยู่นี่ด้วยหรือเรานะ” พี่แรกทำท่าเหมือนตกใจที่เห็นผม เพราะตามจริงแล้วพี่แรกน่าจะเห็นผมก่อนจะเดินเข้ามาเสียอีก แต่ทำเป็นเพิ่งเห็นผม ทำให้ผมหมั่นไส้อยู่ไม่ใช่น้อย
“จานัดกับพี่แรกไว้หรือครับ” ผมหันไปถามนินจา
“เอ่อ......ครับ” แต่นินจากลับก้มหน้าตอบผมเบาๆ
“อย่างนั้นเองหรอ......งั้นพี่กลับก่อนนะ” ผมไม่รู้จะปั้นหน้ายังไงในตอนนั้น เพราะผมก็ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้วที่ผมกับนินจามีปากเสียงกัน ผมยอมรับว่าตอนแรกผมโมโหนินจามาก แต่อีกความรู้สึกนึงผมก็เป็นห่วงนินจาเหมือนกัน และความรู้สึกเป็นห่วงนี้ ก็ทำให้ความรู้สึกโมโหของผมหายไปทันที

ผมไม่สมควรที่จะโกรธนินจา เพราะทั้งหมดผมเป็นคนที่เข้ามาพัวพันกับน้องเอง และผมก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามไม่ให้นินจาชอบพี่แรก เพราะผมเป็นคนปฏิเสธความหวังดีของนินจา แต่ทั้งหมดมันก็เพราะผมเป็นห่วงนินจานั่นเอง ผมไม่ต้องการเห็นนินจาเสียใจ ผมไม่ต้องการเห็นนินจาร้องไห้ ผมไม่ต้องการเห็นนินจาไม่มีความสุข เพราะแบบนี้ ทำให้ผมคิดได้ว่า ต่อจากนี้ไป ผมจะเป็นคนคอยดูแลนินจาเอง ไม่ให้นินจาต้องเศร้าอีกต่อไป ในฐานะ........ของพี่ชายคนนึง

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

   “ทำไมกลับดึกหละ” ตอนนี้เวลาก้ผ่านมาจนเลยเที่ยงคืนแล้ นินจาเพิ่งจะกลับเข้ามาในห้อง ทำให้ผมต้องนั่งรอ เพราะนอนไม่หลับ
   “พี่แรกชวนเล่นเกมส์นะสิครับ เนี่ยผมแพ้ซะไม่เหลือท่าเลย” นินจาทำท่าแค้นใจ แต่สักพักก็ยิ้มออกมาแบบเด็กๆ
   “เราเนี่ยนะ......ไปอาบน้ำก่อนสิ แล้วจะได้นอน” ผมบอกนินจา
   
   “นี่....หลับหรือยัง” ผมถามนินจา หลังจากที่ปิดไฟนอนไปได้สักพักหนึ่ง
   “ยังครับ” นินจาตอบกลับมา แต่น้ำเสียงก็สามารถบอกได้ว่าเจ้าตัวง่วงนอนมากแล้ว
   “เรามีพี่ชายหรือเปล่า” ผมก้ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงถามแบบนั้นออกไป
   “ไม่มีครับ”
   “งั้นให้พี่เป็นพี่ชายเราไหม พี่เค กับน้องนินจา” ผมถามออกไปด้วยแววตาที่ล่องลอย เพราะผมก็แปลกใจเหมือนกันว่าผมถามแบบนั้นไปเพื่ออะไร
   “อื้ม” นินจาเงียบไปสักพัก ก่อนจะตอบผมมาแค่คำเดียว.....ตอนนี้ผมก็คือพี่ชายของนินจาแล้วสินะ แต่ทำไมความรู้สึกผมกับไม่ได้รู้สึกยินดีเอาเสียเลย มันกลับรู้สึกวาบในใจยังไงไม่รู้ ในใจมันดูหวิวๆอย่างบอกไม่ถูก..............................