^
^
^
จิ้มๆคุณเค้กถ้วย มาค่ะ พาลูกชายมาหาแล้ว ^o^
หน้าเทศกาลแบบนี้คนเขียนก็มีเรื่องราวของพี่อากาศกับหนูป่วนมาฝากกันค่ะ
ตัวป่วนมันป่วนอีกตามเคย ไปดูกันค่ะว่าเกิดอะไรขึ้นหลังคบกันมา...อืม...เก้าปีแล้ว โฮะๆๆๆๆๆ
.............................................
เรื่องรัก..ไม่กล้าบอก
ตอนพิเศษ : วันหยุดประจำปี
๑ มกราคม ๒๕๕๓ - เดี๋ยวตัวป่วนฟื้นแล้วเสิร์ฟ breakfast in bed ก่อน เผื่อได้รางวัลอีก หึๆ
- เตรียม Shrek ทั้งสามภาคไว้เรียบร้อย ป๊อปคอร์นอบเนยก็พร้อม เท่านี้ก็พอแล้วที่จะอยู่บ้านด้วยกันทั้งวัน...ทั้งคืนด้วย
๙ มกราคม ๒๕๕๓ (วันเด็ก)- เดี๋ยวพาเด็กแถวนี้ไปดูหนังแล้วกินไอศกรีมดีกว่า หยุดตรงกันอย่างปาฏิหาริย์
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ (วันตรุษจีน)- ส่งแต๊ะเอียไปทางบริการโอนเงินเรียบร้อย ฮ่าๆๆ อยากเห็นหน้าตัวป่วนตอนเห็นยอดเงินในบัญชีจริงวุ้ย
- รอโทรศัพท์คอนเฟิร์มส่งของเรียบร้อยจากร้าน Coco café
๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ (วันของเรา♥)- รอโทรศัพท์คอนเฟิร์มส่งของเรียบร้อยจากร้าน Flower2You
- รอโทรศัพท์คอนเฟิร์มส่งของเรียบร้อยจากร้านไอศกรีมเค้ก
- เอ...แต่รอโทรศัพท์จากตัวป่วนทีเดียวเลยน่าจะดีกว่า......หึๆ
- โทรบอกรักสามเวลาหลังอาหาร นอกเหนือจากโทรนิทราสวัสดิ์เวลาประจำ♥
๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ (วันมาฆบูชา)- โทรปลุกเด็กขี้เซาที่บ้านให้ลุกไปใส่บาตร แล้วกรวดน้ำซะเลยจะได้ไม่ลืม
- อ้อ แล้วก็ให้เวียนเทียนเผื่อด้วย เพราะหมู่บ้านนี้และรัศมียี่สิบกิโลเมตรไม่มีวัด!
๑๓-๑๕ เมษายน ๒๕๕๓ (สงกรานต์)- โทรรายงานแม่จ๋ากับพ่อจ๋าแล้วก็คุณพ่อคุณแม่แต่เช้าว่าไม่ได้ไปหา ตัวป่วนอยู่เวรทุกวัน....
- เศร้า.....พอตัวป่วนได้หยุด 17-19 เราก็ต้องออกต่างจังหวัดแล้ว.....
๑ พฤษภาคม ๒๕๕๓ (วันแรงงานแห่งชาติ)- เรามันชนชั้นแรงงาน เลยได้หยุดวันแรงงาน
- แต่คุณแฟนดันสวยหรูเป็นผู้ประกอบวิชาชีพ เลยไม่ได้หยุดวันแรงงานซะงั้น อะไรกันเนี่ย??
๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓ (วันฉัตรมงคล)- นานๆทีจะหยุดตรงกัน ตัวป่วนดันอยากไปหาแม่จ๋าอีก..... T___T
- ที่จริง อยากอยู่ด้วยกันสองคนทั้งวันเลยมากกว่า ฮึ่ม! คราวหน้าจะเอาแต่ใจบ้างแล้ว
๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓ (วันวิสาขบูชา)- โทรปลุกเด็กที่บ้านไปใส่บาตร แล้วรีบบึ่งรถกลับกรุงเทพฯ
- ตัวป่วนเมสเสจมาตอนขับรถ แง้วๆให้ทำเต้าหู้ทรงเครื่อง ต้องแวะซุปเปอร์มาเก็ตก่อนเข้าบ้าน
- ออกไปเวียนเทียนที่วัดในซอยกับแฟน ♥
๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๓ (วันสุนทรภู่)- ใส่บาตรพระเจ็ดรูปแล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้ท่าน ตั้งจิตระลึกถึงพระคุณที่ทำให้ได้แฟนดีอย่างทุกวันนี้
- ช่วยน้องลูกหมู(หลานสาวคนโตตัวป่วน)เขียนกลอนส่งคุณครูแล้วคุณครูจับได้ ถูกแฟนดุเลย แถมทำโทษห้ามกอด 24 ชั่วโมงอีก T____T
“ตัวป่วน! มาซนอะไรโต๊ะทำงานพี่?” เสียงเรียกที่ดังขึ้นพร้อมกับเงาของคุณแฟนตัวโตที่จู่ๆก็โผล่มาด้านหลังแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงทำให้นายศศินทร์ที่ยื่นคำขาดกับทุกคนว่าห้ามเติมคำนำหน้าว่า ‘ไอ้หนู’ อีกต่อไป ด้วยเหตุผลว่ามันอายเพราะกลัวคนไม่รู้นึกว่ามันยังไม่แก่ ทั้งที่ปีใหม่ที่จะถึงนี่ก็จะอายุครบ 27 ปีแล้ว ถึงกับสะดุ้ง
แปลกคนแท้....มีแต่คนเขาอยากให้ตัวเองดูเด็กตลอดกาล ไอ้ผู้ใหญ่ป่วนมันกลับอยากแก่ซะงั้น!?
ตัวป่วนหันทั้งตัวเข้าหาพี่อากาศในขณะที่มือข้างที่ถือสมุดโน้ตเล่มจิ๋วขนาดเล็กกว่าฝ่ามือปิดฉับแล้วตวัดไพล่ไปด้านหลังโดยอัตโนมัติ ก่อนจะส่งยิ้มประจบประแจงให้คุณแฟนที่กำลังย่างสามขุมเข้ามาหา พร้อมสายตาที่เหมือนจะซอกซอนมองทะลุทะลวงไปถึงด้านหลังที่คนทำท่าว่าข้าเป็นผู้ใหญ่แล้วซ่อนบางอย่างไว้
“ว่าไงครับ เมื่อกี้ดูอะไรอยู่?”
“อะไร้ ดูอะไรกัน ป่วนไม่ได้ดูสักหน่อย.....”
นั่นแน่.....มีหน้ามาปฏิเสธเสียงแข็งอีก รู้อยู่ว่ากับคุณอากาศท่านไอ้วิธียืนกระต่ายขาเดียวมันไม่ได้ผลแท้ๆ ตัวป่วนเอ๊ยยยยย
“ปากแข็งนะเรา ส่งมาให้พี่ซะดีๆครับ ไอ้ที่ซ่อนไว้ข้างหลังน่ะ”
พี่อากาศเริ่มเสียงแข็ง แถมประกอบแอ๊คชั่นยื่นมือมาแบรออีก ไอ้ผู้ใหญ่ป่วนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้กลมแบบล้อเลื่อนของพี่อากาศกระพริบตาปริบๆ เม้มปากซะจนปากแดงๆนั่นผลุบหายไปหมด พอเห็นว่าคุณแฟนไม่ยอมอ่อนข้อให้แน่แล้วเลยถอนหายใจเฮือกโต ก่อนจะยอมวางเจ้าmemo ส่วนตัวเล่มเล็กนั่นคืนให้บนมือของพี่เขาจนได้
“ขอป่วนอ่านหน่อยไม่ได้เหรอ......”
“อ้าว จะมาอ่านทำไมล่ะครับ พี่ฟ้าก็บันทึกเรื่องทั่วๆไปแค่นั้นเอง อีกอย่างตอนแรกก็ไม่ได้ขอซะหน่อย จู่ๆก็มาหยิบอ่านเองแบบนี้ ป่วนก็รู้ว่ามันไม่ดีไม่ใช่เหรอ ฮื้ม?”
พี่อากาศถึงกับถอนใจกับอาการอ้อนของคุณแฟนตัวเล็ก อดไม่ได้ที่จะย้ายสมุดบันทึกส่วนตัวไปไว้มือซ้าย แล้วใช้มือข้างถนัดวางแปะลงบนเส้นผมนุ่มนิ่มเป็นเงาของไอ้คนที่เงยหน้ามาอ้อนอยู่เมื่อกี้
“แหม.....ของพี่ฟ้าก็เหมือนของของป่วนไม่ใช่เหรอ อีกอย่าง....ป่วนก็แค่อยากรู้ ว่าวันๆพี่ฟ้าคิดอะไร ทำอะไรไปบ้าง ก็แค่นั้นเอง........” ตัวป่วนมันจัดการเอียงหัวเอาหน้าผากแปะไว้กับพุงที่เริ่มจะย้วยนิดๆของพี่ฟ้าของมันแล้วถูๆไถๆเบาๆอย่างเอาใจ “อีกอย่าง นี่ก็แค่เมโม่เล็กๆ ไม่ใช่ว่าป่วนแอบอ่านไดอารี่ของพี่ฟ้าสักหน่อย.......”
“.....แต่ถ้ามีโอกาสล่ะไม่รอดมือแน่ใช่มั้ยครับ หึๆๆ”
“แหม.....รู้ทัน รู้ใจอย่างนี้เดี๋ยวมีรางวัล ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“อย่ามายั่วให้พี่ไขว้เขวหน่อยเลย ร้ายนักนะ.....”
ปากพี่อากาศแกก็ว่าอย่างนั้น แต่ก็ดูจะยินยอมพร้อมใจให้ความร่วมมือไอ้ตัวเล็กของแกดีเหมือนเคย ก็ดูสิ บอกว่ามันร้าย แต่ก็ใช้มือข้างที่ลูบผมอยู่เมื่อกี้ดันให้ไอ้ตัวเล็กมันเงยหน้าขึ้นแล้วประกบปากจูบซะงั้น
“พี่ฟ้า......ขอป่วนอ่านต่อนิดเดียว นะ.....น้า.....ก็เรื่องในนั้นมันก็เรื่องของป่วนทั้งนั้นเลยนี่ ป่วนก็ต้องอยากรู้สิ”
“หึๆๆฮ่าๆๆๆๆๆ”
พี่อากาศถึงกับต้องหัวเราะคุณแฟนตัวดีออกมาดังๆ ก็ดูมันสิ จูบกันจนตาเยิ้มขนาดนั้น แถมยังเริ่มหายใจถี่แล้วแท้ๆ แต่คุณแฟนของแกยังไม่ละความสนใจจากเมโม่ที่มีแต่เรื่องที่พี่อากาศคิดว่าเป็นเรื่องทั่วๆไปที่ใครๆก็ทำกันอยู่เลย
“โห่......พี่ฟ้าอ้ะ ก็มันแค่เมมโม่วันหยุดธรรมดา ไม่ได้มีเรื่องลับ เรื่องงานอะไรสักหน่อย เอาน่า นะ ให้ป่วนอ่านต่อเหอะ เนี่ย เพิ่งอ่านได้แค่ครึ่งปีเอง มันค้างคา.......”
“หึๆๆ มันค้างคาหรือว่าตัวป่วนอยากรู้อะไร บอกพี่มาตรงๆดีกว่า.......ถ้าบอกมาตรงๆ พี่ฟ้าอาจจะใจอ่อนก็ได้”
“ก็....ป่วนอยากรู้ ว่าพรุ่งนี้พี่ฟ้าเตรียมอะไรไว้ให้.......”
พี่อากาศก้มหน้ามองไอ้ตัวที่ก้มหน้างุดๆแต่ใบหูกลายเป็นสีแดงจัดกะทันหันทั้งที่เมื่อกี้ตอนจูบกันยังไม่เห็นจะเขินอายขนาดนี้แล้วก็เผยรอยยิ้มถูกอกถูกใจเสียหวานหยด เพียงแต่......ไอ้คนนั่งอยู่มันมัวก้มหน้าเขิน เลยไม่มีโอกาสเห็นเท่านั้นแหละ
“พรุ่งนี้พี่ฟ้าไม่ได้เตรียมอะไรครับ จะเตรียมอะไรได้ล่ะ ก็ตัวป่วนทำงานตั้งแต่เช้าแล้วก็เลิกสองทุ่มนี่ นี่แหละน้า.....วันสิ้นปีทั้งที พี่บอกให้ขอแลกเวรกับคนอื่นก็ไม่ยอม แล้วกว่าจะกลับถึงบ้านก็คงเกือบสามทุ่มล่ะมั้ง......พรุ่งนี้รถคงติดมากด้วย.....”
“......จริงเหรอ......ไม่ได้เตรียมอะไรไว้จริงๆเหรอ?”
“อ้าว เลยเสียงอ่อยเลย โอ๋ๆๆๆ ตัวป่วนอยากได้อะไรล่ะครับ บอกพี่สิ.....ว่าไงครับ?”
“ไม่ได้อยากได้อะไรหรอก ขอแค่.....มีพี่ฟ้านอนกอดก็พอแล้ว ป่วนไม่อยากขอแลกเวรกับคนอื่นเขา เพราะทุกคนก็อยากหยุดปีใหม่กันทั้งนั้น ก็ปีที่แล้วป่วนได้หยุดตั้งแต่ 30 ถึง วันที่ 1 เลยนี่ ปีนี้ก็ต้องให้คนอื่นบ้างสิ....เนอะ”พี่อากาศอมยิ้มจนเมื่อยแก้ม ปั้นหน้าให้นิ่งแทบไม่ทันตอนคุณแฟนที่กำลังหงอยอย่างเห็นได้ชัดเงยหน้าขึ้นมาสบตาด้วย แสร้งทำเป็นขยับขาแว่นให้เข้าที่เลี่ยงหลบสายตาของเด็กน้อยไม่ยอมโต ก่อนจะโอบกอดไอ้ตัวดีที่ยังนั่งทำท่าเหมือนหมดเรี่ยวหมดแรง แถมพลังงานหดหายให้แน่นยิ่งขึ้นแล้วโยกตัวไปมา......ตอนนี้หงอยไปก่อนนะครับตัวป่วนของพี่ ถ้าพี่บอกก่อน หรือปล่อยให้ตัวป่วนอ่าน มันจะเซอร์ไพรส์ได้ไงล่ะ จริงมั้ย?
๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๓ (วันสิ้นปี) - สั่งเค้ก chocolate banana fondant แบบที่ตัวป่วนชอบไว้แล้ว ร้านนัดไปรับตอนสิบโมง เอามาแช่ตู้เย็นไว้ก่อน
- สปาเก๊ตตี้ซอสเนื้อสั่งไว้เรียบร้อยพร้อมซุปใส เหลือแต่สลัดผักต้องทำเอง
- ไก่อบเครื่องเทศตามสูตรของตัวป่วน (ต้องเริ่มหมักตั้งแต่หนึ่งทุ่ม สักยี่สิบนาทีแล้วเอาออกมาอบ) ตัวป่วนเลิกงานกลับมาจะได้สุกพอดี
- เครื่องดื่มคงได้แค่แชมเปญเบาๆ พรุ่งนี้ตัวป่วนทำงานตั้งแต่แปดโมงเช้า
-
ของขวัญไม่ต้อง ตัวป่วนบอกว่าขอแค่พี่ฟ้ากอดนอนก็พอ.....น่ารักจริง แฟนใครวะ!!..................................................................
..............................จบตอนค่ะ ♥
ปล.สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ ขอให้ทุกท่านมีความสุข และสนุกสนานกับชีวิตในปีต่อไปและต่อๆไปนะคะ
พื้นที่โฆษณาเจ้าข้าเอ๊ยยยยยยยยย
เชิญทุกท่านมาเริ่มหยอดกระปุกวันนี้เพื่อพี่ฟ้าตัวป่วนในวัน(เดือน)หน้าเรื่องรัก..ไม่กล้าบอก
จะเปิดจองปลายกุมภาพันธ์ ศกหน้า (แปลว่าปี๒๕๕๔)
เริ่มหยอดกระปุกตั้งแต่วันนี้ เพียงวันละ ๒๐ บาท
เผื่อเหลือเผื่อขาด เมื่อถึงเวลาน้าน...
ท่านก็จะได้ตัวป่วน(ร่างน้อยตัวอ้อน) กับ พี่ฟ้า(ร่างสูงตัวแว่น)
ไปนอนกอดสมดังใจ.........
แล้วเจอกันใหม่ เมื่อได้หน้าปกมาอวด
(คาดว่าจะอีกนาน ฮี่ๆๆๆ)
หัวข้อ: เรื่องรัก..ไม่กล้าบอก: แจ้งเลขที่พัสดุลงทะเบียนที่หน้า78 ค่ะ ^o^ (อ่าน 773601 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก