สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้ผมก็มีโอกาสแวะมาเยี่ยมเยียนนิยายของตัวเองแบบมึนๆ เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ผมดันเกิดอาการไม่สบายค่อนข้างจะหนักเอาการ กินอะไรก็ไม่ค่อยจะได้ ปวดหัวปวดตัวจนนอนไม่หลับ(จนต้องมานั่งเฝ้าอยู่กับคอมแบบนี้แหละครับ)
เมื่อครู่โทรไปหาพี่ชายที่เรียนหมออยู่ก็ได้ใบสั่งยาทางโทรศัพท์มาแล้วครับ เห็นบอกผมว่าไม่น่าจะเป็นหวัด 2012 แต่ประการใด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคงต้องรอดูอาการกันไปก่อน
ดังนั้นในช่วงนี้จึงต้องของดการแต่งเรื่องต่อเป็นการชั่วคราว
แต่....ส่วนที่แต่งแล้วอยู่กับคนลงนี่เพียบเลยครับ ไม่ต้องเศร้าโศกว่าจะไม่ได้อ่านกันต่อไป โชคดีที่ตอนช่วงว่างผมขยันอะไรก็ไม่รู้ เลยมีสำรองไว้ให้ชื่นอกชื่นใจกันแบบนี้แหละครับ
สำหรับเรื่องสีเสื้อช็อปของเรานั้นเป็นสีที่ไม่ซ้ำกับคณะวิทยาศาสตร์ครับ กล่าวคือเสื้อช็อปของคณะสถาปัตย์จะเป็นสีที่มีชื่อเรียกเฉพาะว่า"ซีเปีย" ครับ ซึ่งสีซีเปียนี้ได้ถูกนำมาใช้เป็นสีประจำคณะตั้งแต่เริ่มก่อตั้งคณะ(ถาปัดก่อตั้งเป็นคณะที่ 2 หลังจากวิศวะประมาณ 10 ปี) สังเกตได้ว่าจะเข้มจนเกือบดำซึ่งเข้มกว่าของวิดยามากครับ นอกจากนี้ชื่อสถาบันที่ปักตรงหน้าอกยังใช้ตัวอักษรภาษาอังกฤษทั้งหมด และมีการปักคำว่า ARCHITECTURE ด้วยด้ายสีแดงที่แขนเสื้อด้านขวาด้วยครับ(วิดยาปักชื่อสถาบันเป็นภาษาไทย ใช้ด้ายคนละสี) แต่เวลาใส่ช็อปเดินไปไหนทำไมมีแต่คนคิดว่าเรียนวิดยาก็ไม่รู้ครับ
สำหรับน้องนา(ขอเรียกว่าน้องเนอะ เพราะเห็นว่าเพิ่งมาอยู่รั้วเดียวกัน) พี่ก็ขอต้อนรับสู่สถาบันที่สุดแสนจะอบอุ่นของเราครับ
(เว่อร์มาก 555+) คณะแรกหรือ? อืมมม ตอนรับน้องรถไฟนี่ให้พี่เต้นอะไรก็ไม่รู้ ใจร้ายมาก
เรียกได้ว่าจะแอบหนีกลับคณะเลยทีเดียว(เว่อร์ได้อีก...) ถ้าเดาไม่ผิด คิดว่าคณะนี้แหละอาจจะมาปรากฎอยู่ในเรื่องนี้ด้วย...
ตอนนี้พ่อยอดชายของเราเริ่มทำตัวดีเป็นกับชาวบ้านเค้าขึ้นมาบางแล้ว คิดว่าน่าจะถูกอกถูกใจแฟนคลับนายยอร์ชพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าไอ้หนุ่มของเรานั้นจะดีแบบนี้ไปได้ถึงเมื่อไหร่ ยังไงก็ขอให้ทุกคนติดตามต่อไปอย่างเหนียวแน่นนะครับ
สำหรับวันนี้ขอกลับไปต่อสู้กับอาการไม่สบายต่อก่อนครับ มันทรมานจริงเฮ้ย
จงหาย จงหายยยยยยยยยย...
: DRAFT
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
