Article 18
หลังจากเมื่อวานที่ไอ้พี่เต้ไปประกาศเอกราช เอ๊ย! ประกาศว่าเป็นแฟนผม ป๊าก็สั่งห้ามเกี่ยวกับไอ้พี่เต้อาทิเช่นห้ามอยู่ใกล้ ห้ามไปหา และอีกมากมายจำไม่ไหว อย่างเวอร์อ่ะป๊าผม จะขี้หวงไปไหนเนี่ย และวันนี้ก็เป็นวันศุกร์ที่ผมสุขมากเพราะโรงเรียนหยุดและป๊าผมก็ติดประชุม แล้วก็อยู่เฝ้าผมไม่ได้ แมวไม่อยู่หนูก็ร่าเริงสิครับ แต่ก็ร่าเริงได้ไม่นานเมื่อไอ้เฮียคลีนพี่ชายสุดสวาทขาดดิ้นเรียกผมให้ไปหามันที่ห้างชื่อดังแห่งหนึ่ง(ไม่ให้ค่าโฆษณาไม่บอกหรอกว่าห้างชื่ออะไร) ความจริงเฮียคลีนกลับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่ไปค้างบ้านเพื่อน ผมขึ้นไปแต่งตัวแล้วไปหาเฮียคลีนที่ เอ็มเค พอผมไปถึงมันก็โบกมือเรียกผม เพื่อนเฮีย คลีนก็นั่งอยู่ด้วย
“เรียกผมมาไมอ่ะเฮีย”ผมถามก่อนจะนั่งข้างเฮียคลีน
“ป๊าโทรมาบอกว่าให้มรึงมาอยู่กับกรู”
“เออ! ไอ้คุณเพื่อนๆนี่น้องกรูที่กรูเล่าให้ฟังว่ามันเอ๋อๆ สติไม่ค่อยเต็มน่ะ”(อ้าว! ถ้าเป็นขนาดนั้นกรูก็ออทิสติกแล้วแหละแนะนำกรูซะเสียหมด)
“น้องมีนพี่ชื่อนัทนะครับ”พี่คนที่หน้าตี๋ๆ หล่อๆพูด
“ครับ”
“ส่วนพี่ชื่อนิคนะ”พี่คนที่ถัดจากพี่มันพูดแล้วส่งยิ้มให้ผม คนนี้ก็หล่อนะหน้าใสกิ๊กอย่างกับไปทำเบบี้เฟรชมา
“ครับ”ผมก็ยิ้มให้พี่เค้ากลับสิครับ แต่ทำไมพี่เค้าหน้าแดงๆก็ไม่รู้
“เฮ้ย! ไอ้นิคหน้าแดงว่ะ อย่านี้ต้องถ่ายรูปไปให้สาวๆของมันดู”พี่นัทพูดแล้วควักโทรศัพท์ออกมาจะถ่ายรูปพี่นิค
“หยุดเลยมรึง ก็น้องเค้ายิ้มน่ารักกรูก็หวั่นไหวดิ”(อ้าว! มาหยอดกันซะงั้น)
“หยุดเลยห้ามหม้อน้องกรู กรูหวง”เฮียคลีนพูดแล้วเอาแขนมาพาดไหล่ผม
“นิดหน่อยน่า...ทำเป็นหวงนะมรึง”พี่นิคทำหน้าหมั่นไส้เฮียคลีนครับ
“เฮ้ย! ไอ้โอ๊ตแนะนำตัวดิวะนั่งเงียบอยู่ได้” พี่นิคหันไปบอกพี่โอ๊ตที่นั่งเงียบอยู่ พี่เค้ามองหน้าผมนิดหน่อยก่อนจะแนะนำตัวสั้นๆ
“ชื่อโอ๊ต”สั้นได้ใจมาก
"ครับ"ผมทำหน้าเอ๋อ พี่เค้าพูดได้ด้วยเหรอเห็นนั่งเป็นใบ้มาได้ตั้งนาน
"หึ"พี่โอ๊ตทำสีหน้าเหมือนพยายามกลั้นยิ้มกับสีหน้าตลกๆของผม(ใจร้าย)
"ไอ้โอ๊ตมรึงยิ้ม"พี่นัท กับพี่นิคทำสีหน้าตกตะลึงราวกับเห็นสิ่งมหัศจรรย์ ของโลก
"น้องมรึงนี่อันตรายจริงๆ"พี่นัทพูดยิ้มๆกับเฮียคลีน ง่า ผมไม่ใช่ไฟฟ้าเเรงสูงนะจะได้อันตรายน่ะ ผมอันตรายตรงไหนใครช่วยบอกที หรือตัวผมกำลังจะระเบิด ไม่นะ(เพ้อเจ้อ)
"หึ"ส่วนเฮียคลีนก็ได้เเต่ยิ้มมุมปากมิได้ไขเเจ้งเเถลงความให้ผมเข้าใจเลย
"???"
“กินเสร็จแล้วไปไหนต่อดีอ่ะ”เฮียคลีนถามพวกพี่นัทที่กำลังเเย่งเต้าหู้ปลากันอยู่
“กรูว่าไปดูหนังดีกว่าว่ะ กรูอยากดูเรื่อง...(จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแต่เป็นหนังบู๊)”พี่นิคออกความเห็น ซึ่งพวกเฮียคลีนก็เห็นด้วย หลังจากที่กินกันอิ่มเเล้วก็ไปที่โรงหนังกันเลยครับ ผมก็เลยจำใจต้องไปดูด้วยอย่างเลี่ยงไม่ได้ พอเข้าไปในโรงผมเลือกนั่งในสุดเลยครับเฮียคลีนนั่งฝั่งขวามือผม ส่วนฝั่งซ้ายมือข้างผมไม่นานก็มีคนมานั่ง ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก
จนกระทั่ง...............
...
ขอโทษที่ฉันหายไปไม่โทรหา ขอโทษที่เธอนัดมาไม่ว่างเจอ
โทษทีครับนอกเรื่อง ขอโทษครับที่หายไปไม่ใช่อะไรหรอกอู้
(ล้อเล่น เเต่เเอบจริง) เเล้วจะมาต่อตอนต่อไปอย่างด่วนที่สุดครับ

ทุกคนเหมือนเดิม
ปล.ตอนนี้สั้นมาก