ตอนนี้อัพต้อนรับสงกรานต์
เชิญพบกับบรรยากาศบ้านนากันได้เลยค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 41 ไข่มดแดง สาโท กับปาร์ตี้บ้านนา
โอย...ทำไมมันร้อนอย่างงี้วะ หรือว่าแอร์จะเสีย ผมลืมตาตื่นขึ้นมาตั้งสติอยู่สักครู่ ..
ถึงนึกได้ว่าตอนนี้เรากำลังนอนอยู่ที่บ้านของผมกันมิน่าหละ ห้องนอนถึงดูแปลกๆ เมื่อคืนเรากลางมุ้งนอนข้างนอกกันครับ
นึกถึงเมื่อคืนแล้วก้ออดยิ้มไม่ได้ เมื่อคืนที่รักผมน่ารักมากเลยครับ น่ารักจนผมอดใจไม่ไหว
เลยจัดการฟัดไปตั้งสองรอบแหนะ เห็นใจว่าท่าทางน่าจะเหนื่อยก้อเลยหยุดไว้แค่รอบสองที่ตอนอาบน้ำ
ไม่งั้นนะป่านนี้..หุ หุ ต่อรอบสามไปแล้ว
ขนาดเห็นนอนหลับหน้าขาวอยู่ข้างๆเนี่ย เห็นแล้วยังอยากฟัดอีกซักรอบเลยครับ
แต่คงไม่ได้หรอก สว่างขนาดนี้ ถ้าผมทำ เห็นทีผมต้องโดน...ทีน....ที่รักแน่เลยครับ
แต่ถึงจะไม่ได้ฟัด ขอหอมแก้มก้อยังดีวะ...
ฟอดดดดดดด....
“อืมมมมม...ตื่นแล้วเหรอแทน กี่โมงแล้ว…”
“สิบโมงแล้วครับ…”
“..สิบโมงแล้วเหรอ....ทำไมมันเมื่อยจังเลยอะแทน…”
“เมื่อยเหรอที่รัก..งั้นเดี๋ยวผมนวดให้นะ…”
“ไม่ต้องทำพูดดี.. ไปไกลๆเลยไอ้ดำ..ที่ชั้นเมื่อยอยู่เนี่ย ก้อเพราะใครหละ…”
“ที่รักอะ....แค่สองรอบเอง...น้อยกว่าที่คิดไว้ตั้งเยอะ…”
“ไอ้บ้า..ไอ้หื่น .. …”
ที่รักผมปากไม่ต้องกับใจจริงๆเลยครับ ก้อเล่นด่าไปยิ้มไป..ดูก้อรู้ครับ ว่าบ่นไปงั้นแหละ จริงๆหนะชอบ...นะนั่น
“แล้ววันนี้เราต้องไปทำอะไรกันบ้าง…”
“วันนี้ผมจะพาคุณไปไหว้อัฐิ พ่อกับแม่ผมที่วัด แล้วค่อยไปกินข้าวที่บ้านป้า …”
“แล้วเดี๋ยวตอนบ่ายๆลุงกับไอ้โต จะมาลงจับปลากัน ตอนเย็นเราจะกินข้าวกันที่นี่ครับ…”
“เหรอ...น่าสนุกดีนะ มีจับปลาด้วย..ชั้นจับด้วยได้มั้ย…”
“ผมว่าอย่างคุณหนะ เป็นกองเชียร์จะดีกว่าครับ…”
“ดูถูก..คอยดูฝีมือแล้วกัน…”
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเราก้อไปไหว้อัฐิพ่อกับแม่ผมที่วัดครับ
ผมอยากบอกให้พ่อกับแม่รู้ว่า ผมโชคดีและมีความสุขแค่ไหน ที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกับคนๆนี้
และผมก้อหวังว่าพ่อกับแม่จะอวยพรให้เราทั้งคู่ครับ
จากนั้นเราก้อขี่รถไปกินข้าวบ้านป้า ตอนนี้ผมสังเกตุเห็นว่าคนตัวขาวเริ่มตัวแดงแล้วครับ ก้อเลยต้องรีบขี่เร็วหน่อย
เพราะสงสารกลัวที่รักจะเป็นลมเพราะแดดร้อนไปซะก่อน
พอไปถึงบ้านผมก้อได้ยินเสียงเจ้าทีดังลั่นมาเลยครับ
“มาแล้วเหรอครับ...พี่กร..ร้อนมั๊ยๆเดี๋ยวผมเปิดพัดลมให้นะ …”
“พี่แทนหนะ..น่าจะพาพี่กร มาตั้งแต่ตอนเช้า..แดดจะได้ไม่ร้อน…”
“จะมาเช้าได้งัย....ก้อคนมันตื่นสาย.. …”
“ทำไรกันเหรอออ....ถึงตื่นสายอะ.... …”
“ทะลึ่ง..เป็นเด็กเป็นเล็ก...นะแก…”
“พูดมากไปแล้วที..ไป..ไปหาข้าวหาปลามาให้พี่เค้าเร็ว..อย่ามัวแต่พูด…”
“คร้าบบบบ..ไปเดี๋ยวนี้แหละคร้าบ..…พี่กร..รอแป๊บนะเดี๋ยวทีหาข้าวมาให้กิน…”
“เป็นงัยบ้างลูกหลับสบายดีมั๊ย..อาจจะร้อนหน่อยนะ บ้านนอกก้ออย่างนี้แหละ..ไม่มีองไม่มีแอร์หรอก…”
“ไม่ร้อนครับ..อากาศดี..หลับสบายเลยครับ…”
“ก้อดีลูก..ป้ายิ่งกลัวแปลกที่แล้วจะนอนไม่หลับกัน…”
“กินข้าวแล้วนั่งเล่นกันไปก่อนนะ บ่ายๆค่อยออกไปจับปลามาทำปลาเผากัน …”
“เดี๋ยวป้าจะไปแหย่ไข่มดแดง มาทำก้อยไข่มดแดงให้กินด้วย ไม่รู้ว่าหมอเคยกินมั้ย…”
“ปลาเผาหนะเคยกินครับ .....แต่ไข่มดแดง....ไม่เคยครับ…”
“ไข่มดแดงไม่เคย..เคยกินแต่ไข่มดดำ…” ผมรีบไปกระซิบข้างหูที่รักทันที ผลที่ได้เหรอครับ โดนบิดอย่างแรงที่ต้นขาหนึ่งที
“โอ๊ยยยยยย.... …”
“เป็นอะไรแทน…”
“แหะ..แหะ..โดนมดกัดครับ…”
“เหรออออ..ท่าทางบ้านเราจะมดเยอะเนอะแม่เนอะ..ดูสิพี่แทนก้อโดนกัด พี่กรก้อโดนกัด…”
“แต่ท่าทางพี่กรจะโดนหนัก เพราะผมเห็นเป็นจ้ำแดงๆตั้งหลายจุด แต่สงสัยจะไม่ใช่มดแดง น่าจะเป็นมดดำซะมากกว่า…”
ไอ้น้องเวรมันแอบแซวที่รักผม เล่นเอาที่รักหน้าแดงเลยครับ
“อ้าว..เหรอลูก..งั้นก้อเอายาหม่องทาแล้วกันจะได้ไม่คันมาก …”ป้าใจแกก้อซื่อได้อีกครับ
“หมอกรยิ่งขาวๆอยู่ถ้าเป็นแผลขึ้นมาหละ เสียดายผิวขาวๆแย่เลย…”
“ใช่ๆแม่..แต่พี่แทนหนะไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องทา เพราะมดจะกัดยังงัยก้อคงจะมองไม่เห็น 55555…”
ไอ้น้องเวร..ป้าครับผมขอเตะสั่งสอนน้องสุดที่รักหน่อยนะครับ โทษฐาน..กวน..ทีน
นั่งเล่นกันซักพัก พวกเราก้อยกขบวนขนข้าวของไปที่บ้านกลางทุ่ง ลุงเทียนกับไอ้โตล่วงหน้าไปก่อนแล้ว บอกว่าจะไปเอาสาโทที่ทำไว้ แล้วจะไปจับปลาไว้รอครับ
พูดถึงสาโทก้อเปรี้ยวปาก คืนนี้ผมว่าจะขออนุญาติที่รัก จิบสาโทซักหน่อย ..จะได้เข้ากับบรรยากาศท้องทุ่งครับ
พอไปถึงผมก้อลงไปช่วยลุงเทียนกับไอ้โตจับปลา ส่วนคุณกรกับไอ้ทีผมให้ช่วยเป็นลูกมือป้าใจและเป็นกองเชียร์ ก้อพอครับ
แต่ผมขออย่างเดียว ห้ามไปช่วยป้าใจแหย่ไข่มดแดง เพราะเห็นคุณกรท่าทางอยากลองครับ
แต่ผมห้ามไว้ก่อน เพราะเผื่อไปโดนมดรุมกัดเอาจะทำยังงัย ที่รักผมยิ่งหวานๆอยู่ด้วย
พลบค่ำ อาหารเราก้อเสร็จ ปาร์ตี้บ้านนาของพวกเราก้อได้เริ่มขึ้นครับ
“มาแล้วครับ...ปลาเผา..ต้มปลา กับ ยำ..เค้าเรียกอะไรนะครับป้า.. …”
“ก้อยไข่มดแดงจ๊ะ... …”
“ครับๆ...ปลาเผา..ต้มปลา กับก้อยไข่มดแดง..มาแล้วคร้าบ…” ดูท่าทางคุณกรจะสนุกสนานกับปาร์ตี้นี้มากเลยครับ
“มา..มา..มา..หมอกร..มานั่งนี่ลูก..มาลองชิมสาโทกับลุงนี่..มา…”
“สาโทเหรอครับ…”
“ใช่...สาโท ..เคยกินมั้ย…”
“ยังไม่เคยกินครับ..แต่เคยได้ยินชื่อ…”
“เอ๊า...งั้นลองชิมดู…”
..............
“รสชาติเป็นงัย…”
“อืมมม..ขมๆหวานๆ..รสชาดคล้ายๆไวน์......อร่อยดีครับ…”
เอาแล้วงัย...ท่าทางที่รักผมจะติดใจสาโทแล้วครับ ..แต่ติดใจแบบนี้ก้อดีครับ...เผื่อจะดี..เหมือนติดใจไวน์แดง..
เวลาผ่านไป อาหารเริ่มพร่อง แต่สาโทพร่องไปเยอะกว่าครับ
ตอนนี้ไอ้ที กับคุณกร เริ่มมีอาการเดียวกันแล้วครับ คือหน้าเริ่มแดง..ตาเริ่มเยิ้ม และเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ
ท่าทางสองคนนี้จะคออ่อนครับ โดยเฉพาะที่รักผมเริ่มพูดมากผิดปกติ เห็นแบบนี้แล้วผมก้อต้องเบรคตัวเองครับ
เพราะเกิดเมาทั้งคู่แล้วจะไม่มีใครดูแลใคร ส่วนลุงเทียมกับไอ้โต ยังดูสบายๆครับ สงสัยจะซ้อมดื่มกันบ่อยๆ
“แทนนนน...ไม่ชอบสาโทเหรอ..ไม่เห็นกินเลย …” มาแล้วครับ..น้ำเสียงแบบนี้
“ชอบครับ ..แต่ผมให้คุณกินไปก่อน แล้วผมรอกินจากคุณคืนนี้ดีกว่า…”
พอผมกระซิบตอบแบบนี้ ที่รักผมก้ออายหน้าแดงไปเลยครับ
หน้าแดงแบบนี้ แสดงว่าคิดล่วงหน้าไว้แล้วสิว่าคืนนี้ผมจะกินสาโทแบบไหน...เหอะ..เหอะ
เห็นแบบนี้แล้วผมก้อชักอยากจะไล่ทุกคนให้กลับบ้านไปเร็วๆเลยครับ
พอซักหน่อย..เจ้าทีเริ่มเมาได้ที่ แหกปากร้องเพลงโดยมีไอ้โตเป็นลูกคู่ มีลุงกับป้าและที่รักผมเป็นเหล่าผู้ชมแฟนคลับ
ยิ่งเมามันก้อยิ่งร้องเพลงดีขึ้นเรื่อยๆ
ถ้ารู้ว่ามันร้องเพลงดีขนาดนี้นะ ปีหน้าผมว่าจะส่งมันประกวด the star หรือไม่ก้อ AF ครับ
พอเริ่มดึกป้าแกก้อชวนทุกคนกลับ ก่อนที่จะกลับไม่ไหว แต่ไอ้ทีมันยังไม่ยอมกลับครับ ป้ากับลุงก้อเลยกลับก่อน
ส่วนไอ้ทีมันยืนยันว่ามันจะร้องเพลงต่อ แล้วคืนนี้มันก้อจะนอนที่นี่ครับ
มันบอกว่ายังไม่มีใครโหวดมันออก ..เพราะงั้นมันยังมีสิทธิอยู่ต่อ.สงสัยมันจะเห็นที่นี่เป็นบ้านAF ครับ
จากนั้นมันก้อแหกปากร้องเพลงต่อโดยมีที่รักผมคอยปรบมือให้กำลังใจ แบบไม่สนใจใครครับ
“ โต...มึงช่วยพา ไอ้ทีAF7 กลับไปทีหวะ กูง่วง..กูจะนอน..ที่รักกูก้อง่วง จนจะนั่งหลับแล้วเนี่ย…”
“ หนาย..คราย...ครายง่วง...ไม่มี๊...แทนมาวปล่าว………” เออ..ผมผิด..ผมเมา..ผมง่วงก้อได้คร้าบ
“ เออ..กูก้อง่วงเหมือนกันหวะ งั้นเดี๋ยวกูพาไอ้ทีกลับเอง…”
“ ที..ที..กลับกันเถอะ..เดี๋ยวพี่ไปส่ง…”
“ เพ่โต..เพ่จะเรียกทีเฉยๆได้งัย..เพ่ต้องเรียก ทีเดอะสตาร์ดิ.... …” ตกลงมันจะเป็น เดอะสตาร์หรือ เอเอฟกันแน่วะ
“ ผมไม่กลับ ผมจะร้องเพลงต่อ ผมจะนอนที่นี่ ผมจะนอนกับเพ่กร…”
“ น๊า..น๊า..เพ่กร ขอผมนอนด้วยคนน๊า.. …”
“ ไม่ได้หรอกที..มุ้งมานเล็ก ..พี่นอนกับแทนสองคนก้อเต็มแล้ว…”
“ งั้นก้อให้เพ่แทนนอนนอกมุ้ง...ส่วนเราสองคนนอนก้อในมุ้งงาย... …”
“ ไม่เอาหรอก..พี่จะนอนกับแทน ..ทีแหละ..ไปนอนกับโตไป๊…”
5555..เป็นงัยหละ เจอที่รักผมเวลาเมา แต่ก้อเมาพอกันทั้งคู่ เค้าคงคุยกันรู้เรื่องแหละครับ
“ เรื่องอะไร ..ผมต้องไปนอนกับเพ่โตด้วย ..ก้อผมจะนอนกับเพ่อะ…”
“ ไม่ได้..บอกแล้วงัย..มุ้งมันเล็ก..พี่จะนอนกับแทน..เอ๊..ทีมาวแล้วพูดม่ายรู้เรื่อง ” เหอะเหอะ พูดยังกะตัวเองไม่เมานะที่รัก
“ แทนนน..ง่วงแล้วอ่า..ไปนอนกันเถอะ..นะ..นะ.. …”
“ ครับ..นอนก้อนอน ..เดี๋ยวไล่ไอ้สองคนนี้แป๊บนึงนะครับ…”
“ ด้าย....งั้นเดี๋ยวชั้นขึ้นไปนอนรอนะ...รีบๆไล่ด้วยหละ อย่าให้รอนาน…”
พูดจาล่อแหลมมากที่รัก พูดแบบนีผมแทบอยากจะถีบไอ้สองตัวนี้ไปทันทีครับ
“ไม่ต้องมาไล่กู กูรู้ว่ามึงอยากไล่กูแทบแย่แล้ว..กูก้ออยากกลับเหมือนกัน.ขี้เกียจดูฉากสวีทของมึง ...
เดี๋ยวไอ้ที..กูจัดการเอง…”
“ ที..ที..เดี๋ยวพี่ไปส่งบ้านนะ..เด็กดี ..
เดี๋ยวเราไปร้องเพลงต่อที่บ้านนะ ..เดี๋ยวพี่โตเล่นกีตาร์ให้ร้องทั้งคืนเลย…”
“ จริงเหรอ...พี่โต..งั้นไปๆๆๆ....ไปกันเลยนะ..ผมอยากร้องเพลงต่อแล้ว…”
เฮ้อ..กว่าจะไล่ไอ้สองคนนั้นไปได้เล่นเอาปวดหัวเลยครับ..
แต่...อ๊ะ..อ๊ะ..งั้นก้อแสดงว่า................ตอนนี้ก้อถึงเวลากินสาโทของไอ้แทนแล้วสิครับ
ผมรีบเดินขึ้นบ้านไปหาที่รัก พอขึ้นไปก้อเห็นนอนหลับอยู่บนที่นอนแล้วครับ
เอ๊ะ...ทำไมหลับเร็วจัง
ผมเดินเข้าไปเขย่าเบาๆ
“ คุณกร......คุณกรครับ...... …”
เงียบ............
“ ที่รัก...ที่รักครับ..... …”
เงียบ............................
เขย่ายังงัยก้อไม่มีทีท่าว่าจะตื่นครับ
อะไรวะ..ทำไมหลับสนิทขนาดนี้ แล้วอย่างนี้จะให้ผมไปทำอะไร คนที่เมาหลับขนาดนี้ได้ยังงัยครับ
ผมลุกขึ้นไปกางมุ้งให้ที่รักอย่างเซ็งๆครับ.......
เฮ้อ...ไม่น่าเลยครับ ไม่น่าเลย....ไม่น่าให้กินขนาดนี้เลย
....อดเลยกูคืนนี้.........
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
เหอะ..เหอะ...เหอะ...ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะสงสาร หรือสมน้ำหน้าไอ้ดำดี
พบกันใหม่หลังสงกรานต์ค่า
หัวข้อ: (^_ ^ )เหตุเกิดเพราะรถมอเตอร์ไซด์..(แจ้งข่าว หมอกรกับไอ้ดำมีลูกแล้วววว..UP16/10/53) (อ่าน 685045 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก