ดีค่า...
มาเร็วตามที่สัญญาไว้...
ตอนนี้เตรียมผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาให้น้องเซย์กันได้เลยค่ะ...
ใครชอบดราม่าๆ ฮ่าๆๆๆ
แต่แอบกระซิบว่า...คู่นี้เค้าไม่ดราม่าเยอะค่ะ สงสารไอ้ลูกหมามัน... 
ตอนพิเศษของคู่นี้ น่าจะมีแค่สามตอนค่ะ เหลือตอนหน้าอีกตอนเดียว...แล้วเราจะกลับไปคู่หลักกันค่ะ...
ตอนพิเศษนี้ เดี๋ยวเค้าขอตอบเม้นท์ทีเดียวรวบยอดนะคะ จุ๊บๆ
แต่ขอบคุณทุกๆ คนมากๆ ค่ะที่เข้ามาเป็นกำลังใจกัน 
รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ฝนตกมากมาย+++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ 2 เซย์&แชมป์ Unloveable “พี่เลิฟว่ามันน่าสงสัยไหมล่ะ เซย์ไม่ได้คิดมากไปเองใช่ไหม”
เซย์มาถึงบ้านพี่เลิฟตอนก่อนเที่ยงซักสิบห้านาที หลังจากที่กินข้าวกินปลากันอย่างอิ่มหนำแล้ว พี่เลิฟก็พาเซย์เข้ามานั่งในห้องดนตรีของบ้านพี่เขาที่มีโซฟาเบดนุ่มนั่งสบาย เซย์ก็เริ่มต้นเล่าพฤติกรรมแปลกๆ ของไอ้พี่แชมป์ให้พี่เลิฟกับพี่เซฟฟัง
“พี่ว่า...มันก็น่าสงสัยจริงๆ นะ ไอ้แชมป์มันทำตัวมีพิรุธว่ะ งานคอนเทสต์ที่คณะมันก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก...แล้วเดี๋ยวนี้พี่ก็ไม่ค่อยเจอมันที่คณะเลยอ่ะ ตอนเย็นๆ ก็ไม่ค่อยเห็นมัน พี่ยังคิดว่ามันไปหาเซย์ซะอีก” เห็นมะ...ขนาดพี่เลิฟยังสงสัยเลย แถมตอนเย็นน่ะ ไอ้พี่แชมป์มันไม่ได้ไปหาเซย์ตั้งเป็นอาทิตย์แล้วด้วย มันหายไปไหนของมันเนี่ย...ไอ้พี่บ้าเอ๊ยยย!!! อย่าให้จับได้ว่ามีชู้นะ พ่อจะตัดทิ้งทั้งคู่เลย...
“แต่พี่ว่าเซย์ใจเย็นๆ ก่อนไหม มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะ” พี่เซฟเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากครับ แต่ว่าเซย์มองไม่เห็นแง่ดีแล้วอะตอนนี้...
“มันจะไม่มีอะไรได้ยังไงล่ะ ที่คณะก็ไม่ค่อยจะเห็นหน้ามัน ตรงส่วนที่จัดงานคอนเทสต์ก็เห็นมันไปสั่งๆ งานรุ่นน้องเสร็จ ก็หายไป...”
“งั้นเซย์ควรทำยังไงดี...ตอนนี้โทรหาก็คุยกันแทบจะนับคำได้เลย เมื่อก่อนมารับไปค้างบ้านบ่อยๆ เดี๋ยวนี้บอกว่าไม่ต้องมาให้นอนบ้านตัวเองบ้าง...พี่เลิฟ พี่เลิฟว่าพี่แชมป์เขาจะรักเซย์บ้างไหม เขาเคยรักเซย์บ้างไหม หรือที่ผ่านมามันเพราะว่าเค้าแค่อยากรับผิดชอบ...จริงๆ แล้วเค้าอาจจะยังลืมพี่เลิฟไม่ได้ก็ได้นะ” ยิ่งพูดก็ยิ่งเศร้า ยิ่งเศร้าก็ยิ่งอยากจะร้องไห้ฮะ ฮืออออ!!!! พอพี่เลิฟเอื้อมมือมาลูบหัว น้ำตาหยดแหมะๆ เลยครับ ไม่ไหวแล้วอ่ะ มันอึดอัดใจมากๆ
“ไม่จริงหรอกเซย์ ไอ้แชมป์น่ะมันเลิกรักพี่ไปตั้งนานแล้ว พี่รับรองได้จริงๆ...สายตาที่มันมองพี่เดี๋ยวนี้กับแต่ก่อนน่ะมันเปลี่ยนไปแล้ว เมื่อก่อนมันมองพี่ด้วยความอาลัยอาวรณ์ ส่งสายตาหวานวับวาวให้พี่ตลอดเวลา แต่ตั้งแต่มีเซย์ แล้วก็ยิ่งมาพักหลังๆ นี้ มันเลิกมองพี่ด้วยสายตาแบบนั้นแล้ว คราวนี้มีแต่คำว่าเพื่อนจริงๆ แล้วล่ะเซย์...ส่วนไอ้สายตาวาววับของมันเนี่ย พี่ก็เห็นมันใช้มองเซย์อยู่บ่อยๆ นะ”
“..............................”นี่พี่เลิฟแกอยากจะปลอบใจเซย์หรือเปล่าเนี่ย หรือว่ามันเป็นความจริงนะ แต่อย่างน้อยก็สบายใจขึ้นมาหน่อยนึง
“เซย์รักแชมป์มากไหม” ไม่ได้ตอบแต่ว่าพยักหน้าให้พี่เลิฟแทน
“เคยบอกรักมันรึเปล่า” คราวนี้สั่นหน้าครับ ก็ไม่เคยได้มีโอกาสจะหวานๆ ใส่กันสักเท่าไหร่นี่ครับ บางทีก็เคยรู้สึกว่า ทำไมคู่ผมอยู่กันเหมือนพ่อลูก หรือพี่ชายกับน้องชายก็ไม่รู้สิ
“แชมป์ล่ะ...มันเคยบอกรักเซย์ไหม” อันนี้ก็ส่ายหน้าเหมือนกันครับ น้ำตาไหลไม่หยุดเลยด้วย...ถุย!!! ชีวิตตัวเอง มีแฟนแฟนก็ไม่เคยบอกรัก แถมยังไม่รู้ว่าเค้ารักเราด้วยรึเปล่า...เพลงที่พี่เค้าแต่งให้ในอัลบั้ม ขอเปลี่ยนจากเพลงรักมาเป็นเพลงอกหัก ไม่ก็เพื่อชีวิตไปเลยได้ไหมเนี่ย!!! แม่งเซ็งชีวิตจริงเว้ย...
“แต่บางทีคนเรารักกันก็ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดก็ได้นี่ครับ” อันนี้พี่เซฟเป็นคนแทรกขึ้นมาปลอบเซย์ เซย์รู้
“ฮึก...ฮือ...ตะ...แต่พี่เซฟกับพี่เลิฟก็บอกรักกันทุกวี่ทุกวัน ทุกเวลา ฮือ...ฮึก...ขนาดคนนอกอย่างเซย์ยังเคยได้ยินพี่กระซิบบอกรักกันออกบ่อยไป...ไอ้พี่แชมป์ทำไมมันไม่ได้มีเศษเสี้ยวของคู่พี่บ้างเลยนะ...ฮืออออออ!!!” จริงนะครับ เซย์น่ะแอบอิจฉาคู่พี่เซฟกับพี่เลิฟจะตายไป เวลาเค้ามองกัน เวลาเค้านั่งคุยกัน เวลาเค้ายิ้มให้กัน เวลาเค้าจับมือกัน ทุกเวลาเค้าเหมือนจะมีกันอยู่แค่สองคน เซย์น่ะได้ยินเค้าบอกรักกันบ่อยๆ เปิดเผยจริงจริ๊ง...
แล้วคิดดูคู่เซย์นะต้องอยู่กันอย่างหลบๆ ซ่อนๆ นี่ขนาดเซย์ยังไม่ได้เปิดตัวในฐานะศิลปินนะ ยังต้องแอบๆ เลย แล้วถ้าอีกหน่อยอัลบั้มเซย์วางแผงนี่ไม่ต้องพูดถึง ต้องห้ามข่าวเล็ดลอดออกไปเด็ดขาดว่าศิลปินหนุ่มคนใหม่ของค่ายเมโลดี้มิวสิคมีแฟนเป็นผู้ชาย แค่คิดก็ปวดหัวจี๊ดแล้วนะ แล้วไหนจะรวมกับที่เซย์ต้องไปทัวร์คอนเสิร์ตต่างจังหวัด ต้องไปอัดรายการ ให้สัมภาษณ์กับนิตยสาร โชว์ตัว นู่น นี่ นั่น จิปาถะ...เวลาที่เราจะได้อยู่ด้วยกันยิ่งหาไม่ได้แน่นอน
“เอางี้...พี่ว่าเซย์ก็ลองอยู่เฉยๆ นิ่งๆ ไว้ก่อน ถ้ามันไม่โทรมาก็ไม่ต้องโทรไป ถ้ามันไม่มาหาก็ไม่ต้องไปหามัน บางทีคนเราก็ต้องมีศักดิ์ศรีเหมือนกันนะเซย์ ไอ้พวกผู้ชายมันก็แปลกนะถ้าเราวิ่งตาม มันก็จะวิ่งหนี แต่กลับกันถ้าอยู่ดีๆ เราหยุดตาม แล้วเดินหนีมันบ้าง มันก็จะรีบหันมาวิ่งตามเราทันที...เชื่อพี่เถอะ พี่เคยลองมาแล้ว” ง่า!!!! ส่วนตัวกันอีกแล้วคู่นี้ พี่เลิฟพูดไปก็หันไปยิ้มเย็นแล้วก็ค้อนน้อยๆ ใส่พี่เซฟ
“อืม....ก็ได้ฮะ มันก็ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้วนี่ครับ” เชื่อผู้มีประสบการณ์ดีกว่าครับ
คอยดูนะ...ถ้ามาง้อล่ะก็จะงอนๆๆๆๆๆ ไม่ยอมพูดด้วยซัก...ซัก...อืม...ซัก 3 ชั่วโมงเลย (3 ชั่วโมงนี่เยอะแล้วใช่ไหมไอ้หนู : Mercy)
.
.
.
.
.
.
.
.
ผ่านไปสามวัน เซย์ไม่โทรหา ไม่BBไป ไม่ออน msn ไม่ไปดักรอที่บ้าน...แต่พี่แชมป์ก็ไม่ทำเหมือนกัน ไม่เห็นจะรีบแจ้นมาง้อ เหมือนอย่างทีพี่เลิฟบอกไว้เลย อุตส่าห์คิดว่าจะงอนยังไงดีนะ นี่ไม่ได้สนใจใยดีกันเลยใช่ไหมเนี่ย...
ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยย!!!!
เป็นไงเป็นกัน ขอไปให้เห็นกับตาหน่อยเถอะว่าวันนี้พี่แชมป์ทำอะไรอยู่ที่คณะ มีใครซ่อนไว้รึเปล่า คราวนี้ต้องคุยกันให้รู้เรื่องไปเลย จะเอายังไงกันแน่ หายๆ ไปแบบนี้ มีคนอื่น เบื่อกันแล้ว หรือว่าอะไร...
แต่เพื่อความชัวร์โทรไปหาพี่เลิฟก่อนดีกว่า เผื่อไอ้พี่แชมป์มันไม่อยู่คณะ...แต่พี่เลิฟบอกว่ามันอยู่ เดี๋ยวจะกักตัวไว้ให้ มาคุยกันให้รู้เรื่องก็ดีเหมือนกัน...
พอไปถึงที่คณะ ก็รีบเดินไปที่ห้องออดิทอเรียมของคณะ เพราะพี่เลิฟส่ง sms มาบอกว่าอยู่ที่นี่กัน เซย์ไปถูกคุ้นเคยดีครับ เพราะเคยมาดูคอนเสิร์ตที่นี่หลายครั้ง...
เข้าไปในฮอลล์ จากประตูด้านหน้า ทั้งฮอลล์มืดสลัว มีสว่างก็ตรงที่บนเวทีและช่วงด้านหน้าเวทีเท่านั้น เพราะมีพวกพี่ๆ นักศึกษาเค้ากำลังจัดนู่นเตรียมนี่กันอยู่ สงสัยจะเตรียมงานคอนเทสต์อย่างที่ไอ้พี่แชมป์มันเคยบอกนั่นแหละ...เซย์ก็พยายามหรี่ตาปรับสภาพแสงการมองเห็นของตัวเองให้ชัด แล้วก็เริ่มสอดส่องหาตัวคนที่อยากเจอ...มองหาไม่นานก็เห็นนั่งอยู่ประมาณแถวที่ห้าด้านขวา ข้างๆ เป็นพี่เลิฟนั่งอยู่ด้วย เหมือนกำลังคุยอะไรกันอยู่...เรื่องเซย์รึเปล่านะ
ความขี้เสือกของตัวเองก็เลยทำให้เซย์ยังไม่รีบออกไปแสดงตัว กลับย่องๆ คลานๆ เข้าไปนั่งด้านหลัง ถัดจากคนทั้งคู่ไปหนึ่งแถว แต่ยังพอได้ยินเสียงเขาคุยกัน...
“ฉันไม่อยากทำลายอนาคตเค้าว่ะ สิ้นเดือนนี้ก็จะต้องเปิดตัวเซย์แล้ว แล้วถ้าใครมารู้ว่าน้องมันมีแฟนเป็นผู้ชาย คราวนี้ไม่ต้องโปรโมทก็ดังแน่ แถมดังไม่นาน แป๊บเดียวจะดับก่อนน่ะสิ จะมีสักกี่คนในประเทศกันวะที่จะรับเรื่องแบบนี้ได้...ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วงของน้องมัน เซย์มันตั้งใจและพยายามมากกับอัลบั้มนี้นะ”
อะไร!!! หมายความว่าไง พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกัน...
“ถ้าเซย์มันเป็นแค่เด็กม.ปลายธรรมดาๆ คนหนึ่ง ฉันคงกล้าที่จะจับมือน้องมันในที่สาธารณะ ฉันคงจะป่าวประกาศเค้าไปทั่วว่านี่คือแฟน...แต่ฉันทำไม่ได้...นี่แหละน้า!!! รู้งี้หาๆ เอาจากน้องๆ เตรียมฯ ดนตรีของเราดีกว่า ไม่น่าเล่นของสูงเลยกู หึหึ”
“แล้วจะเอายังไงต่อไป...” เสียงพี่เลิฟถาม แต่เซย์อยู่ฟังไม่ได้แล้ว อยู่ไม่ไหวแล้วครับ แค่นี้ก็แทบไม่มีแรงพาตัวเองออกมาจากตรงนั้นแล้ว...เรื่องที่เกิดขึ้น มันกลายเป็นว่า...ตัวต้นเหตุคือเซย์ ที่เค้าคบกับเซย์มา พี่เค้าคงอึดอัดมากสินะ เราคงเป็นตัวภาระให้พี่เค้า สิ่งที่เซย์กังวลมันก็เกิดขึ้นจริงๆ ด้วย สุดท้ายก็เพราะว่าเราไม่สามารถคบกันได้อย่างเปิดเผย ถ้ายิ่งออกเทป ยิ่งดัง ก็ยิ่งต้องปิด...ตอนนี้ไม่อยากทำอะไรเลย ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ทำไมๆๆๆๆ คนเราจะ lucky in game และ lucky in love พร้อมๆ กันไม่ได้หรือไง
แต่...ถ้าเซย์เป็นพี่เค้า เซย์จะไม่เลือกที่จะปล่อยแล้วเดินหนี เซย์พร้อมที่จะสู้ เซย์พร้อมที่จะเผชิญ เซย์พร้อมที่จะเหนื่อย เพื่อความรักของเซย์ ถึงแม้เราต้องระวังตัวแจ แต่มันก็มีความสุขที่เราจะยังได้มีกันและกันไม่ใช่เหรอ...
เซย์คงลืมไปสินะ...เรื่องระหว่างเราสองคนมันเกิดจากความบังเอิญ ความผิดพลาด จริงๆ แล้วพี่แชมป์อาจจะขอคบเซย์เพราะความสำนึกผิด...แต่ทำแบบนี้มันใจร้ายมากรู้ไหม เซย์มีหัวใจนะ เซย์รักพี่แชมป์นะ แล้วเซย์ก็เจ็บมากๆ ถ้าต่างคนต่างจบซะตั้งแต่ตอนนั้น ป่านนี้พี่ก็คงจะหาแฟนน่ารักๆ ไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่เอาแต่ใจ นิสัยไม่เสีย พูดจารู้เรื่อง และเป็นเด็กธรรมดา ที่กล้าควงอวดชาวบ้านเขาได้...
เซย์มันโง่เอง ที่หลงคิดว่า ซักวันพี่จะรักเซย์....
ก็รู้ว่าฉันไม่มีความหมาย ก็พอจะรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้
ยิ่งนานเท่าไหร่ยิ่งหมดหวัง
เมื่อเธอไม่เคยจะหันมองที่ฉัน
ไม่ว่าจะทำเช่นไรเธอคงจะไม่รักกัน
และก็รู้ไม่นานความฝันที่มีก็คงจบไป
มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วสินะ...แต่ตอนนี้ยังมีเวลา ที่ฉันจะหาเหตุผลดีๆ
มาฉุดรั้งเธอตอนนี้แต่ก็รู้ดีไม่มีหวัง
เซย์อยากจะดื้อ จะยื้อพี่ไว้...แต่มันจะยิ่งทำให้พี่รำคาญเซย์ใช่ไหมต่อให้ฉันจะรักเธอมากเท่าไหร่
แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะไม่สนใจ
แต่ยังฝันไกลและยังคงหวังเอาไว้ข้างในจิตใจ
ว่าซักวันเธอจะมีฉัน แต่ก็รู้เป็นไปไม่ได้
เมื่อเธอคิดว่าฉันไม่ใช่ แต่ไม่เป็นไร
ก็อยากจะขอมีเธอเรื่อยไปในใจไปอีกแสนนาน
งั้นเซย์ขอแค่เก็บพี่ไว้ในหัวใจของเซย์ก็พอนะ และแม้สิ่งที่ฉันทำวันนี้ มันอาจไม่ทำให้เธอได้รู้สึกดี
สิ่งที่ใจเธอพอจะมีก็เพียงแต่ความรำคาญ
แต่อยากจะขอให้เธอได้ฟังเอาไว้
บทเพลงสุดท้ายที่ฉันตั้งใจจะมอบให้ไป
ที่กลั่น ออกมาจากใจ และมีให้เธอผู้เดียวเท่านั้น
เซย์จะไม่มาดื้อกับพี่ให้พี่ลำบากใจอีกแล้ว... เซย์สัญญา...แต่ตอนนี้ยังมีเวลา ที่ฉันจะหาเหตุผลดีๆ
มาฉุดรั้งเธอตอนนี้แต่ก็รู้ดีไม่มีหวัง
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ กว่าที่ฉันจะลบเธอจากใจ
กว่าที่ความทรงจำดี ๆ มันจะเลือนหาย
กว่าจะได้รักใครอีกครั้ง...
เมื่อเธอคิดว่าชั้น ไม่ใช่
ก็ไม่เป็นไร ตราบใดที่ฉันจะยังหายใจ
จะรักเธอไปตลอดกาล..
http://www.youtube.com/v/gykYY-ks7H0&hl=en_US&fs=1&ปล. เปิดเพลงฟังไปด้วยจะช่วยเพิ่มอรรถรส นะคะ...
เครดิต : เพลง Unloveable วง Mild
หัวข้อ: Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมสักที ประกาศจอง P.1 (12/11/13) (อ่าน 820644 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก