หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)

[paulla]

พี่ยอด น่าร๊ากกกก 

[Soulmate]

หายไวๆนะ
รอแร๊งแรง!!

[giant]

หายเร็วๆ นะครับ
คิดถึงจัง

[｡◕rainfall◕｡]

หายไวๆนะค่ะ

คิดถึงพี่ยอดกับน้องทีมมากมาย

[namtaan]

 
หายเร็วๆนะจ๊ะ
รักษาดวงตาดีๆน้า

[ltahset]

หายไวๆนะคะ

^^

[6488]

ตื่นเต้นอีกแล้ว    ลุ้นๆๆๆๆๆ 

[M150]

หายเร็วๆๆนะคับ รีบๆๆมาต่อ อิอิ

[kuraki]

เรื่องนี้สนุกอย่างจริงจัง อิอิ

สามเพื่อนสาวก็น่ารัก  พี่ยอดก็ช่างน่าค้นหา   

[RemySexyCool]

We belong together 10
...ผมเดินตามพี่ยอดต้อย ๆ ฟังเค้าอธิบายรายละเอียดงานของแผนกช่าง ซึ่งมีส่วนย่อยออกมาอีกหลายส่วน แบ่งสัดส่วนกันอย่างชัดเจน...ช่างศิลป์ ทำงานพวกตกแต่งเวทีในงานจัดเลี้ยง และดูแลความสวยงามของโรงแรม...ช่างไอที ทำงานเกี่ยวกับระบบคอมพิวเตอร์ อินเตอร์เน็ตไร้สาย และอุปกรณ์อิเล็คทรอนิคทุกอย่างในโรงแรม...ส่วนสุดท้ายที่พี่ยอดพาไปก็คือห้องแรกที่พวกเราเข้ามา...ช่างซ่อมบำรุง...ทันทีที่พี่ยอดพาผมเข้ามาในห้อง ผมต้องหันขวับไปดูที่ประตูทันทีที่ได้ยินเสียงลูกบิดถูกกดล็อค
“...ล็อคทำไม...”  ผมถามเสียงแข็ง...พยายามเก็บอาการกลัวเอาไว้
“...ก็ผมจะสอนงานคุณไง...ดื้อ ๆ อย่างคุณต้องสอนตัวต่อตัว...ไม่อยากให้ใครมาขัดจังหวะ...”  พียอดพูดกวน ๆ พลางเดินเข้ามาใกล้ ผมก็ถอยหลังหนี
“...ไม่ต้องสอนเยอะก็ได้...เราแทบไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยนี่...”  ผมทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้ใกล้ตัว นึกในใจว่า นั่งน่าจะปลอดภัยกว่ายืน
“...ทำไมจะไม่เกี่ยว...เวลาห้องแขกมีปัญหา...ฟร้อนท์ก็ต้องแจ้งผม...”
“...อืม...ก็ต้องอย่างนั้นอยู่แล้ว...จะให้รีเซฟชั่นซ่อมเองเหรอไง...”  ผมย้อน
“...นี่...ผมเป็นรุ่นพี่คุณนะ...”  พี่ยอดพูดเสียงดัง
“...แล้วไง...” ผมยกขาไขว่ห้าง หลังพิงพนัก กอดอก มองหน้าพี่ยอดพลางเลิกคิ้ว...เขาเม้มปาก และถอนใจเฮือกใหญ่
“...คุณกำลังอยู่ในช่วงอบรม และทำความรู้จักพนักงานคนอื่นอยู่นะ...”
“...ก็รู้จักแล้วนี่...จะเอาอะไรอีก...” ผมเถียง
“...คนรู้จักกันเขาพูดจากันอย่างนี้เหรอ...”  พี่ยอดพูดเสียงเบา แววตาของพี่ยอดไม่ได้กวนประสาทแบบทุกครั้ง
“...ก็...ก็...แล้วจะให้พูดยังไงล่ะ...”  ผมถามเขาด้วยเสียงอ่อนลง
“...เราพูดกันดี ๆ ไม่ได้เลยเหรอ...”  พี่ยอดลากเก้าอี้มานั่งประจันหน้าผม ปกติผมไม่หลบตาใคร แต่กับพี่ยอด ผมหันไปมองรอบ ๆ ห้องแทน
“...ก็ถ้าพี่ยอดพูดดีกับทีมก่อน...ทีมก็พูดดีกับพี่ยอดเองแหละ...”  ผมพูดงึมงำในลำคอ
“...พูดอะไรคนเดียว...” พี่ยอดชะโงกมาจนหน้าเขาแทบจะติดหน้าผม ด้วยสัญชาตญาณ ผมผลักเขาอย่างแรงทันที
“...โอ๊ย...”  ผมผลักแรงไปนิดนึง พี่ยอดเสียหลักล้มลงไปนอนที่พื้น
“...เป็นอะไรหรือเปล่าพี่...”  ผมถลาลงไปนั่งข้าง ๆ จับแขนจับขาพี่ยอดดูว่าเขาเจ็บตรงไหนหรือเปล่า ในใจก็คิดว่าซวยแน่ แผนกแรก เด็กฝึกงานอย่างกรูก็ทำร้ายร่างกายพนักงานประจำเค้าซะแล้ว
“...เจ็บ...”  พี่ยอดคราง
“...เจ็บตรงไหน...”  ผมหน้าเสีย พี่ยอดขมวดคิ้วเมื่อเสียงโทรศัพท์บนโต๊ะดังขึ้น เขายันตัวลุกขึ้นทันที ผมมองตามอ้าปากค้าง พี่ยอดรับโทรศัพท์เป็นภาษาอังกฤษ แล้วเค้าก็พูดภาษาไทยต่อในประโยคถัดมา
“...แม่บ้านโทรมาแจ้ง...เดี๋ยวเราต้องไปดูห้องน้ำแขกที่ชั้น 18 ด้วยกันนะ...”  พี่ยอดเดินไปหยิบกระเป๋าอุปกรณ์แล้วเรียกผม
“...เราหรอ...ไม่เป็นไรพี่...ทีมรอที่ห้องนี้ดีกว่า...”
“...จะอยู่ยังไงคนเดียว...”
“...อยู่ได้แล้วกัน...” ผมเถียง
“...มาช่วยพี่หิ้วของหน่อย...เราทำมือพี่เจ็บ...พี่ถือไม่ไหว...”  พี่ยอดยื่นกระเป๋าช่างให้ผม ซึ่งก็ต้องรับมาถืออย่างช่วยไม่ได้
“...เจ็บมือซ้าย ก็ถือมือขวา เจ็บมือขวา ก็ถือมือซ้ายสิ...”  ถึงจะรู้ว่าเค้าสำออย แต่ผมก็ต้องทำตาม แอบบ่นเบา ๆ ตามหลัง พี่ยอดหันมาอมยิ้มนิด ๆ
*
*
...แต่จะว่าไป กระเป๋านี่มันก็หนักจริง ๆ ตอนแรกผมใช้มือข้างเดียวถือ ไปไม่ถึงไหน ผมก็ต้องใช้สองมือหิ้ว...พอเข้าไปในลิฟท์ พี่ยอดก็แย่งมาถือเองซะงั้น...
“...ลิฟท์สำหรับพนักงานจะมีสองตัว คนละมุมตึก...ปกติพนักงานห้ามใช้ลิฟท์ตัวกลางร่วมกับแขก...แต่ก็มีบางแผนกที่ใช้ได้...”  พี่ยอดพูดทำลายความเงียบ พลางมองผมที่ยืนชิดอีกด้านของลิฟท์
“...อย่าพยายามขึ้นมาที่ฟลอร์ลำพัง...คนอื่นจะมองไม่ดี และอันตรายด้วย...”
“...อันตรายยังไง...”
“...แขกดีก็มี...แขกเลวก็เยอะ...”
“...เขาจะทำอะไรเราได้...”
“...ทำได้ตั้งหลายอย่าง...”  พูดจบ พี่ยอดก็เขยิบมาใกล้ผม ผมก็ขยับหนี
“...หนีทำไม...กลัวเหรอ...”  พี่ยอดพูดชำ ๆ
“...กลัวสิ...ทำตัวเหมือนพวกหื่นกาม...”  ผมกัด
“...ทำไมกลัวพี่ แต่ไม่กลัวแขกล่ะ...”  พี่ยอดถาม
“...ก็ชอบฝรั่งอ่ะ...เล็ก ๆ ไม่...ใหญ่ ๆ เอา...โอเคป่ะ...”  ผมตอบกวน ๆ
“...อ๋อ...ชอบใหญ่ ๆ...พี่ก็ใหญ่นะ...”  พี่ยอดยิ้มแล้วขยับเข้ามาอีก ผมไม่มีที่พอจะหนีแล้วจึงได้แต่ยืนตัวเกร็งติดกับผนังลิฟท์
“...ทะลึ่ง...”
“...คิดอะไรอ่ะ...พี่หมายถึงตำแหน่ง...เป็นหัวหน้าช่างเชียวนะ...ชอบป่าว...”  พี่ยอดยิ่งแกล้ง
“...ไม่...”
“...ทำไมอ่ะ...”  พี่ยอดขยับเข้ามาจนตัวติดกับผม จนได้กลิ่นสบู่คุ้นจมูกจากตัวพี่เค้า
“...ไม่รู้...ขยับไปหน่อย อึดอัด...”  ผมเขิน แต่ต้องทำเสียงดุใส่ พลางดันตัวพี่เค้าออก
“...เมื่อกี้ยังเจ็บอยู่เลยนะ...ผลักพี่อีกแล้ว...”
“...เจ็บตรงไหนเหรอ...”  ผมมองพี่ยอดอย่างสำรวจ เพราะรู้ว่าเค้าไม่ได้เจ็บอะไรเลย ที่ผมผลักเค้าในห้องช่าง
“...เจ็บตรงนี้...”  พี่เอานิ้วจิ้มที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง
“...เพ้อเจ้อ...”
“...จริง ๆ นะ...มีแต่คนทำให้เจ็บ แต่ไม่มีใครช่วยรักษาเลย...”  ก่อนที่จะไปกันใหญ่ ประตูลิฟท์ก็เปิด ผมรีบเดินนำออกมาทันที ได้ยินเสียงพี่ยอดหัวเราะตามหลัง
*
*
...แขกเจ้าของห้องเป็นชายชาวอเมริกัน...พี่ยอดขออนุญาตเข้าห้องและเช็คห้องน้ำที่ฝักบัวมีปัญหา...ผมได้แต่ยืนให้กำลังใจ และช่วยส่งของให้...ผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเครื่องมือช่าง หยิบผิด หยิบถูก พี่ยอดก็พูดกวนประสาท...ผมก็บ่น ๆ ๆ ๆ เจ้าของห้องสงสัยว่าเราเข้าไปทะเลาะกันในห้องน้ำหรือเปล่า จึงได้เข้ามายืนดูหน้าห้องน้ำ และชวนผมคุย...
“...เฮ้...ทำไมยูถึงพูดภาษาอังกฤษสำเนียงนี้ล่ะ...” แขกแปลกใจที่ผมพูดภาษาอังกฤษ สำเนียงอังกฤษ
“...ไอชอบสำเนียงนี้ ก็เลยฝึกบ่อย ๆ จนมันพูดได้เอง...”  ผมตอบ
“...ไอท่องเที่ยวในประเทศไทยมาอาทิตย์นึงแล้ว ไม่เคยได้ยินคนไทยทั่วไปพูดภาษาอังกฤษสำเนียงนี้เลย...” 
“...คนไทยส่วนมากจะคุ้นเคยกับสำเนียงอเมริกัน เพราะตอนเรียนเค้าก็สอนกันมาแบบนี้...”  ผมอธิบาย
“...แล้วยูเรียนที่ไหนล่ะ...”
“...ไอเรียนเอกภาษาอังกฤษ ปีสุดท้าย ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ...แล้วก็มีเรียนคอร์สพิเศษบ้าง...แต่ที่เริ่มมาสนใจสำเนียงอังกฤษ ก็ตอนที่ดูหนังเรื่อง Notting Hill  ที่จูเลีย โรเบิร์ต กับ ฮิวจ์ แกรนท์ นำแสดงอ่ะ...”
“...มันเกี่ยวกันยังไงเหรอ...”
“...ก็ไอสามารถเข้าใจจูเลียพูด แต่ไม่เข้าใจที่ฮิวจ์พูด ก็เลยเรียนรู้ และหัดสำเนียงนี้มาตลอด...” เขาทำหน้าทึ่ง ๆ
“...แต่ยูรู้ป่าว ว่าคนอเมริกันมักจะชอบล้อเลียนสำเนียงอังกฤษ จนมันกลายเป็นเรื่องตลกไปเลยนะ...”
“...รู้...และคนอังกฤษเองก็ไม่ชอบให้คนชาติอื่นพูดสำเนียงเค้าด้วย...”
“...ไอเห็นด้วย...”  แขกพูดพลางหัวเราะ
“...ไอเคยคุยกับคนอังกฤษ เค้าบอกให้ไอพูดสำเนียงไทยก็ได้...แต่ไอคิดว่า มันเป็นโอกาสที่ได้จะได้ฝึกสำเนียงนี้...จากตอนแรกที่เค้าไม่ค่อยพอใจ กลายเป็นว่า เห็นความตั้งใจของไอ ก็เลยยอมรับมันได้...และยังสอนศัพท์แสลงอังกฤษอีกตั้งหลายคำ...แต่ถ้าไอจำเป็นต้องพูดภาษาอังกฤษกับคนไทย ไอก็พูดสำเนียงไทยนะ...”
“...ขอโทษครับ...มันเสร็จสมบูรณ์ดีแล้วครับ...”  พี่ยอดขัดขึ้นมา
“...เยี่ยม...ขอบคุณมากนะ...นี่สำหรับยู...”  แขกยื่นทิปให้ เป็นแบงค์ร้อยดอลล์ ผมหันไปมองหน้าพี่ยอด เห็นเขาพยักหน้า
 “...รับไปเถอะ...ของพวกยูสองคน...เขาเป็นช่างที่เก่งมาก...ส่วนยู...ไอสนุกที่ได้คุยกับยูนะ...”
“...เช่นกันครับ...และขอบคุณมากครับ...”  ผมรับมาและยกมือไหว้เค้างาม ๆ หนึ่งที พี่ยอดก็ไหว้ด้วย แขกเดินมาส่งเราสองคนที่ประตู
“...ขอให้พักผ่อนอย่างมีความสุขนะครับ...”  ผมกล่าวส่งท้าย ก่อนยกมือไหว้ลาเค้าอีกที เขาเองก็รับไหว้แบบฝรั่ง
*
*
...ผมเดินกึ่งวิ่งตามพี่ยอดไปที่ลิฟท์พนักงาน...ไม่รู้จะรีบไปไหน...
“...อ่ะ...”  ผมยื่นทิปที่เพิ่งได้มาให้พี่ยอด
“...เก็บไว้เหอะ...”  ผมยอดพูด แต่ไม่มองหน้าผม
“...ไม่เอา...เค้าให้เราสองคน แต่ทีมคิดว่า ทีมให้พี่ยอดดีกว่า...เพราะทีมไม่ได้ทำอะไรเลย คุยอย่างเดียว...”  ผมค้าน
“...ถ้าทีมไม่คุย เราก็ไม่ได้เยอะอย่างนี้หรอก...มันเป็นความดีความชอบของทีมมากว่า...”  พี่ยอดพูดเสียงเรียบ ต่างกับตอนขามา
“...เป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย...”  ผมเอานิ้วชี้ถู ๆ ที่แขนเขา เพื่อให้พี่ยอดหันมา
“...เปล่า...”
“...ไม่จริง...มีอะไรพูดมาเลยดีกว่าพี่...”  ผมเริ่มเสียงดัง
“...ทีมเก่งเนอะ...”   พี่ยอดพูด แต่ตายังมองที่ประตูลิฟท์ ไม่หันมามองหน้าผมเหมือนเดิม
“...อะไร...”
“...นี่แสดงว่าชอบฝรั่งมาก ถึงได้ตั้งใจฝึกภาษาขนาดนั้น...”  พี่ยอดแดกดัน
“...จะฝรั่ง จะไทย ถ้าเป็นคนดี ทีมก็ชอบทั้งนั้นแหละ...”
“...แล้วตกลงชอบคนไทย หรือฝรั่งล่ะ...” 
“...ถ้าทีมจะชอบใครซักคน ทีมไม่ได้ดูที่เชื้อชาติ...แต่ดูว่าเป็นคนดีหรือเปล่าต่างหาก...”
“...คนดีมักจะน่าเบื่อนะ...”
“...ช่าย...”  ผมตอบรับยานคาง พี่ยอดหันมามองหน้า แต่ประตูลิฟท์เปิดซะก่อน
*
*
....ผมวิ่งตามพี่ยอดอีกครั้ง...พี่ยอดเดินเร็วมาก...
“...นี่ นี่ นี่...คนดีน่าเบื่อก็จริง...แต่คนดีอยู่ด้วยแล้วมีความสุข และอยากอยู่ด้วยตลอดไปนะ...”  ผมพูดไล่หลัง พี่ยอดหยุดเดิน ผมวิ่งทันพอดี
“...แล้วทีมว่าพี่เป็นคนดีป่าวล่ะ...”  พี่ยอดหันมาถามยิ้ม ๆ
“...ไม่รู้...”
“...ไม่รู้ได้ไง...”
“...ก็ไม่รู้จริง ๆ  นี่นา...พี่ยอดน่ะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย...ตามอารมณ์ไม่ทัน...”
“...งั้นก็ดูต่อไปละกัน...” พี่ยอดสรุป
“...หมายความว่าไงอ่ะ...”
“...ก็ต้องอยู่ด้วยกันอีกตั้งสี่เดือน...เดี๋ยวก็รู้ว่าพี่ดี หรือไม่ดี...”  พี่ยอดพูดขำ ๆ
“...ไม่หรอก...ถ้าห้องอื่นว่าง ทีมก็ย้ายแล้ว...”
“...อะไรนะ...”  พี่ยอดถามเสียงแข็ง
“...อ้าว...ก็พี่ยอดไม่อยากให้ทีมอยู่ด้วยนี่...เราตกลงกันตั้งแต่วันแรกแล้ว ว่าถ้ามีห้องว่าง ทีมก็ย้ายไง...แต่ตอนนี้ทีมกำลังจะหาทางขอฝ่ายบุคคลให้ย้ายไปนอนกับเพือนทีม...”
“...ทีมไม่อยากอยู่กับพี่เหรอ...”  พี่ยอดเสียงเบาลง
“...พี่ยอดต่างหาก ที่ไม่อยากให้ทีมอยู่ด้วย...”  ผมตอบ
“...แล้วถ้าพี่ขอให้ทีมอยู่ต่อไปล่ะ...”
“...ทีมยังไงก็ได้อยู่แล้ว...เด็กฝึกงาน เลือกได้เหรอ...ไม่ใช่ซุปเปอร์ไวเซอร์นี่...”  ผมกัดพี่ยอดเล่น ๆ
“...นี่...กวนอีกแล้วนะ...”  พี่ยอดยิ้ม ผมก็เผลอยิ้มตอบ
“...ตกลงเงินนี่เอาไง...”  ผมพูดแก้เขิน พลางยื่นแบงค์ดอลล์ให้พี่ยอด เขารับไป
“...มา...เดี๋ยวพี่ไปแลกเป็นเงินไทยก่อน...แล้วเดี๋ยวตอนเย็นพี่ค่อยให้ทีม...”
“...พี่ยอดเก็บไว้เหอะ...” 
“...ไม่ได้...”
“...อืม...งั้นเดี๋ยวเย็นนี้ทีมเอาไปเลี้ยงเพื่อน ๆ ที่ตลาดดีกว่า...”
“...โอเค...เย็นนี้เจอกัน....แต่พี่ต้องเป็นคนเลี้ยงนะ...เพราะทิปนี่ พี่ยังยืนยันว่าเป็นของทีม...”  พี่ยอดพูดเสียงจริงจัง
“...เอาไงก็เอา...”
“...เดี๋ยวพี่ต้องไปแผนกแม่บ้าน...ทีมไปเจอกับเพื่อน ๆ ในกลุ่มที่ห้องช่าง แล้วก็ไปพักกินข้าวได้เลยนะ...”
“...ทีมยังไม่ได้เจอหัวหน้าพี่ยอดเลยนะ...”  ผมแย้ง
“...เค้าไม่ค่อยเข้ามาหรอก...นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว ไปกินข้าวเหอะ แคนทีนเปิดตั้งแต่ 11 โมงแล้ว...”  พี่ยอดขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินผมพูดถึงผู้จัดการแผนกช่าง และเดินเลี้ยวไปทางแผนกแม่บ้าน ปล่อยให้ผมเดินไปแผนกช่างคนเดียว*****************************************************************************

...ยังเจ็บตาอยู่นิด ๆ แอบไปนวดมา พักตัวแล้วต้องพักใจด้วย...ตอนหน้า ร่างกายสมบูรณ์ จะเอาให้ยาวกว่านี้อีก
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ...
...ส่วนเรื่องเก่าของผม ยังไม่เฉลยว่า เรื่องอะไร คิดว่ามีคนรู้แล้วแหละว่าเป็นเรื่องอะไร สำนวน และเอกลักษณ์บางอย่าง ยังถูกนำมาใช้ในเรื่องนี้ และในเอ็ม ตอนนี้มีชื่อเรื่องนี้ขึ้นโชว์อยู่ คนอ่านเรื่องเก่า และแอดเมล์ไว้ คงได้เข้ามาอ่านทีนี่...
...เป้...

[jokirito]

เย่ๆๆ  พี่ยอดกะน้องทีมมาแล้ววววววว

เริ่มจะดีกันแล้วด้วย อิอิอิ

น้องทีมต้องเปิดใจให้พี่ยอดบ้างนะ

สงสัยพี่ยอดแกต้องมีความหลังอะไรสักอย่างแน่เลยชิมิ

 

[kuraki]

พี่ยอดรุกใหญ่แล้ว แถมยังออกอาการคิดมาก ขี้งอนอีก 

[bigbeeboom]

สนุกมากมายเลยจ้า ในที่สุดก็ยอมคุยกันดีๆซะทีเน้อ
แต่ว่าคุยดีๆกันได้นานแค่ไหนอ่ะ ลุ้นๆ ให้กุ๊กกิ๊กกันมั่งอ่ะจ๊ะ

ขอให้หายเร็วๆ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้จ้า

[Soulmate]

 ::ไม่เก๋าพอ เลยไม่รุ้ว่าเร่ืองอะไร
รุ้แต่ว่า ชอบพี่ยอดวะ

[ArgèntaR๛]

ฮึดเข้าไว้พ่อยอดชาย
เดี๋ยวสักวันทีมก็จะหันมาชอบเอง

พอมาคุยกันดีๆก็น่ารักดีนะครับคู่นี้
งุงิ(?)ดี

[mecon]

ความรักกำลังจะเบ่งบาน เอิ๊กจะไทยจะฝรั่งคุยรู้เรือ่งก็รักหมดแหละเนอะนุ้งทีม
ส่วนพี่ยอด หัดปากหวานตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แหมๆมีติวตัวต่อตัวด้วยนะ
คงรู้สินะถ้าเอาค.แข็งเข้าสู้อ่ะ จะเอาเจ้าทีมไม่อยู่ มันต้องมีลูกล่อลูกชนเฟ้ย
นุ้งทีมเก่งจังได้ทริปด้วย แต่ก็นะไปๆมาๆกลายเป็นการออกเดทซะล่ะ
สองสาวรู้เข้าคงตาเหลือกแน่ๆ อิอิ
“...เจ็บตรงไหนเหรอ...” 
“...เจ็บตรงนี้...”  พี่เอานิ้วจิ้มที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง
>>เดี๋ยวนี้ม่หยอด แหมๆๆๆๆ
“...จริง ๆ นะ...มีแต่คนทำให้เจ็บ แต่ไม่มีใครช่วยรักษาเลย...” 
>>ปากหวานคะ นุ้งทีมเอ้ยเส็ดแน่ๆเด๋ซหยอดเด๋วตบมุกเนี่ย

อิอิน้องทีมไม่ย้ายห้องแล้ว หึหึ

+1 จัดให้คะ รักษาสุขภาพแยะๆนะคะ 

[wan]

เริ่มปรับความเข้าใจกันแล้ว หยั่งงี้แล้วน้องทีนจะได้ย้ายห้องหรือครับ

คิดว่าน่าจะย้ายเตียงมากกว่า 

เป็นกำลังใจให้นะครับ หายไว ๆ ขอให้ตากลับมาปิ้ง ๆ เหมือนเดิม

จัดไป +1

[mma419109]

       พี่ยอดตกหลุมรักเข้าแล้วสิ จากนายช่างจอมเฮี้ยบกลายเป็นนายช่าง
 ขี้อ้อนจอมเจ้าเล่ห์ไปซะแล้ว อิ อิ

         ฟื้นฟูร่างกายให้หายไวๆนะ อากาศแปรปรวนรักษาสุขภาพด้วย

   แน่ใจแล้วว่าต้องใช่เรื่องนั้นเป็นเรื่องแรกๆที่อ่านตอนเข้ามาในเล้า ชอบมากอ่าน
 หลายรอบแล้ว สไตล์การเขียนแบบนี้คิดว่าไม่พลาด +ให้อีก1ไปเลย

[gboy]

 
พี่ยอดแสดงออกซะขนาดนี้
น้องทีมเสร็จแหงมๆ

[Ak@tsuKII]

ต๊ายยยยยย  พี่ยอดของเดี๊ยนเดินตกหลุมมารึป่าวเนี่ย  คึคึ  

ไหนเปลี่ยนท่าทีจากหน้ามือเป็นหลังเท้าได้ขนาดนี้  อิอิ
 
น่ารักได้อีก  แอบเจ้าเล่ห์นะเนี่ย  

ปิ๊งน้องทีมเข้าแล้วล่ะสิ หุหุ  


ความรักเปลี่ยนคนได้  จากเถื่อนๆๆ มาเป็นคนปากหวานได้เนี่ย  

แสดงว่าจะเริ่มเดินเครื่องรุก น้องทีมแล้วสินะเนี่ย  อิอิ  

ตามทีมไม่ห่างเลย  

ตอนแรกนึกว่าจะหึงฝรั่งที่คุยถูกคอกะทีมแล้วผู้จาสุนัขๆๆกะทีมซะอีก  

ส่วนทีม ก็แอบเขินพี่ยออดหยอดหวาน  คึคึ  

จริงๆ แอบปิ๊งๆๆความหล่อล่ำแมนเซ็กซี่ของพี่ยอกอยู่ใช่มั้ยล่า  
เพียงแต่พี่ยอดปากหมาน เท่านั้น   คึคึ
พอเปลี่ยนมาหยอดหวาน ทำตัวเป็นคนดีของทีม  

คงได้คู่รักใหม่อีกไม่นาน

[sayajang]

ของพี่ก็ใหญ่............

[Ploy-Tawan]

รักกันไหมหัวใจมันอยากเสนอ ก็รอแต่เธอเมื่อไรถึงจะสนอง
รักรักกันไหมหัวใจมันอยากจะตีตราจอง ถ้าได้ลองลองลองก็คงได้รู้รู้รู้
  รักกันไหมจ๊ะน้องทีม

[thaitanoi]

สนุกดีครับพ่อแง่แม่งอนกันดี

[เมฆาสีน้ำเงิน]

That s great  !!? 

    

[giant]

พี่ยอดขมวดคิ้วเมื่อเสียงโทรศัพท์บนโต๊ะดังขึ้น เขายันตัวลุกขึ้นทันที ผมมองตามอ้าปากค้าง

จะโทรมาำทำไมตอนนี้....อารมณ์เสีย...

[｡◕rainfall◕｡]

อุ๊ยพี่ยอดไม่อยากให้ทีมไป กิ้วๆ

น่านมีน้อยใจด้วยอะ แอบหึงฝรั่งอีก

พี่ยอดชัดเจนขนาดนี้แล้วนะทีม

ตอบรับไม่ก็พูดดีๆกับพี่เค้าสิ

[McDeliVery]

มีหยอดกันไป หยอดกันมาซะด้วย

 

[namtaan]

พี่ยอดเริ่มหยอด มีลูกอ้อนแล้วนะ
แบบนี้น้องทีมไม่ย้ายห้องแล้วมั้ง
บวก 1 แต้ม เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ
ตายังเจ็บ ขยันมาต่อแล้ว หายไวๆจ้า 

[Vesi]

หึๆๆๆๆ พ่อยอดชายเริ่มอ้อนแล้ว

[zeazaiz]

มารอดูว่า พี่ยอดจะเปนคนดีแบบที่ทีมชอบรึปล่าว