หวัดดีครับ
เรื่องในตอนนี้
เริ่มมีอะไรวุ่นๆเข้ามาอีกแล้ว ลองอ่านดูก็แล้วกันนะครับ
หวังว่าคงจะสนุกกับการอ่านกันทุกๆคนนะ
วันนี้อากาศเริ่มร้อนอีกแล้ว
ผมจะป่วยอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ก็ช่างเถอะ
เพราะเป็นปกติไปแล้วรักษาสุขภาพกันด้วยนะ อย่าป่วยบ่อยเหมือนผมล่ะครับ...แฮะแฮะ...>_<...
............................
จะคนนี้หรือคนไหนก็รักนายคนเดียว
~~36~~
เที่ยงกว่าแล้ว
ที่พี่กัทมาส่งผมที่หน้าโรงอาหาร
" 4 โมงเย็นพี่มารับนะ " พี่กัทบอกผมครับ
" ครับผม บายครับ "
แล้วพี่กัทก็ขับรถออกไป
ผมเดินเข้ามาในโรงอาหาร
มองหาไอ้แหวนที่นั่งประจำ ก็เห็นมันนั่งคุยกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง
พอผมเดินไปถึง เพื่อนอีกคนก็ลุกเดินออกไปพอดี
" เฮ้ย กินอะไรมาหรือยังวะ "
" ยังเลย มึงล่ะกินแล้วยัง "
" กินแล้ว "
" งั้นมึงรอเดี๋ยว กูไปซื้อข้าวก่อน "
ผมบอกมันแล้วลุกออกไป
ผมซื้อข้าวเรียบร้อยก็เดินกลับมานั่ง
" แล้วทำไมพี่กัทไม่มากินข้าวกับมึงก่อนวะ " ไอ้แหวนมันถามอีกครับ
" พี่กัทบอกว่าวันนี้ต้องรีบน่ะ ก็เรื่องโปรเจคอะไรของเค้าไม่รู้ "
" ถึงว่าสิ พี่เค้าเลยให้กูมานั่งคอยมึงในนี้น่ะ "
" อ้าว งั้นเหรอวะ " ผมไม่รู้มาก่อนนะ
" ดีจังนะมึง ดูพี่กัทเค้ารัก เป็นห่วงมึงจังเลยว่ะ " ไอ้แหวนมันบอกผมครับ
" ........เหรอวะ..... "
" อ้าว อย่างนี้มึงยังไม่รู้อีกงั้นเหรอ รู้มั๊ยใครๆเค้าอิจฉามึงจะตาย "
" กูก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่หว่า "
" แล้วมึงล่ะ เรื่อง.......... "
ว่าจะถามมันเรื่องพี่วุฒิซะหน่อย
แต่ว่ามีคนโทรเข้ามาหาผมทันที ผมหยิบมือถือขึ้นมามองดูแล้วก็กดรับ
" ฮัลโหลครับพี่วน "
" เออ...ไอ้วาน วันนี้เลิกเรียนกี่โมงวะ " เสียงพี่วนถามผม
" ก็ 3 โมงพี่ถามทำไมเหรอครับ "
" ก็จะได้ไปรับไงวะ "
" อ้าว แล้วนี่พี่อยู่ที่ไหนแล้วล่ะครับ " ผมถามด้วยความสงสัย
" อยู่ที่ห้องว่ะ "
" เหรอครับ ก็ไหนว่าอีก 2 วันจะมาไงล่ะ " ผมถามต่อ
" พอดีพี่ต้องมาทำธุระให้พ่อก่อนน่ะ "
" อ๋อครับ........ "
" แล้วพี่จะไปรับนะ รอพี่ที่หน้าตึกคณะแล้วกัน " พี่วนสั่งผม
" ไม่ต้องมารับก็ได้ เดี๋ยววานกลับเอง "
" เออน่า พี่จะไปรับมากินข้าวด้วยกันน่ะ "
" เอ่อ...ถ้างั้นก็ได้ครับ "
พูดจบ พี่วนก็วางสายไปเลยครับ
พอวางสายพี่วน
แล้วผมก็นึกได้เลยกดสายไปหาพี่กัท
รอไม่นาน พี่กัทก็รับสายครับ
" พี่กัทครับ "
" ครับ อะไรเหรอ "
" วันนี้พี่กัทไม่ต้องมารับวานนะ "
" อ้าวทำไมล่ะ "
" ก็พี่วนเค้าจะมารับไปกินข้าวน่ะครับ "
" พี่วนมาแล้วเหรอ ไหนว่าอีกสองวันไง "
" วานก็ไม่รู้หรอก แต่เมื่อครู่พี่วนโทรมาบอกว่าอยู่ที่ห้องแล้ว "
" อืม งั้นก็ได้ แต่ไม่ให้พี่ไปด้วยแน่เหรอ "
" ก็แน่สิ " ผมรีบบอกทันที
" ก็ได้ แล้วให้พี่ไปรับได้ตอนไหนล่ะ " พี่กัทถามผมอีกครับ
ผมเองก็ลืมไปเลยเรื่องนี้
ก็สัญญากับพี่กัทนี่นะ ว่าจะไปนอนด้วยน่ะ
" เอ่อ...เดี๋ยววานโทรไปบอกพี่แล้วกันครับ "
" งั้นก็อย่าลืมแล้วกันนะ "
" ครับพี่กัท งั้นวานวางสายละน้า "
" อืม...จุ๊บ รักนะครับ "
เสียงพี่กัทพูด
แล้วก็ฟังไม่ผิดด้วยว่าพี่กัทจุ๊บผ่านมือถือ
แต่แค่ได้ยินเสียง หน้าก็แดงแล้วล่ะครับ
" ฮิ้ววววววแม่งคุยกับแฟนแล้วหวานว่ะไอ้กัท 555 " เสียงเพื่อนพี่กัทดังแทรกเข้ามาให้ผมได้ยิน
" 555 อิจฉาล่ะสิวะ " พี่กัทพูดกับเพื่อนเค้าครับ
" เฮ้ย...ไอ้วานมึงเป็นไรวะ คุยโทรศัพท์แล้วหน้าแดงน่ะ "
ไอ้แหวนมันก็พูดแซวครับ แล้วเสียงก็ดังด้วยแหล่ะ
รู้ว่ามันตั้งใจจะให้พี่กัทได้ยิน
" 555 หน้าแดงเหรอเราน่ะ " พี่กัทถามผมกลับมาครับ
" เปล่าซะหน่อย ไอ้แหวนมันแกล้งน่ะ "
" แต่พี่ว่าเรื่องจริงแน่ๆ ชอบที่พี่จูบแบบนี้ใช่มั๊ยล่ะครับ "
พี่กัทพูดแล้วจูบผมอีกครับ หลายครั้งด้วย
จนผมอายจริงๆ หน้าแดงจัดจนไอ้แหวนมันหัวเราะใหญ่เลยครับ
แล้วก็ได้ยินเพื่อนพี่กัทแซว และก็โห่ฮามาอีก แฮะแฮะ
" ไอ้พี่บ้า แกล้งอีกแล้ว "
" ใครว่าแกล้ง พี่อยากจูบจริงๆนะ " พี่กัทบอกครับ
" มันอยากจริงๆน้อง เฮ้ย...ไอ้เชี่ยนี่ 555 " เสียงเพื่อนพี่กัทพูดให้ผมได้ยินครับ
" ก็...รู้แล้วอ่ะ ไม่เอาละวานวางสายดีกว่า จะไปจัดการไอ้แหวนมัน พี่คุยกับเพื่อนพี่เถอะ วานไม่กวนพี่แล้ว "
" 555 โอเค แล้วอย่าลืมโทรมาหาพี่นะ "
" ครับผม บายครับ "
" บายจ๊ะ "
พี่กัทพูด แล้วผมอดอมยิ้มไม่ได้
นึกถึงหน้าพี่กัททันทีเลยครับ
ก็ผู้ชายตัวโตๆ แล้วพูด " จ๊ะ " แบบนี้ มันดูน่ารักจังครับ
" หน้าก็แดง แถมยิ้มระรื่นซะ มึงบ้าหรือเปล่าวะเนี่ย 555 "
" อะไรของมึงล่ะ แซวกูอยู่ได้ "
" ก็มึงมันน่าแซวนี่หว่า "
" ทำเป็นมาแซวกู มึงล่ะก็หน้าระรื่นไม่ต่างจากกูหรอกไอ้แหวน "
" อะไรเหรอวะ "
ไอ้แหวนมันหันมองผม ทำหน้าเหรอหราเลยครับ
" มึงมานี่เลย ไหนๆก็ไหนแล้ว เล่าให้กูฟังเลยนะมึง "
ผมดึงแขนไอ้แหวน ให้เดินตามมานั่งที่โต๊ะว่างใต้ต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกลนัก
" เรื่องอะไรวะ " มันถามผมครับ
" พี่วุฒิไง มึงพูดจริงๆให้กูฟังเลย "
" มะ มึงรู้เหรอวะ "
มันตาโตถามผมทันทีเลยครับ
" ใช่ "
" ใครบอกมึงวะ กูไม่เคยบอกใครเลยนี่หว่า หรือว่าพี่วุฒิบอก "
" ............ "
ผมไม่พูด แต่ยักคิ้วให้มันแทน
และมันก็คงคิดจริงๆว่าพี่วุฒิคงบอกผมแน่ๆ มันก็เลยเล่าให้ผมฟังเองเลยครับ
55555555
เลยได้รู้ว่า สาเหตุที่มันคบกับพี่วุฒิ
ก็เป็นเพราะว่า มันน่ะไปที่ร้านพี่วุฒิเพื่อคุยเรื่องโทรศัพท์บ่อยๆ
แล้วพอไปบ่อยขึ้นก็เลยคุ้นกัน จนมาชอบกันในที่สุด
ถึงว่าสิ ช่วงหลังนี่ พอเลิกเรียนแล้วมันบอกว่ามีธุระตลอดเลย
แล้วก็รู้อีกว่า ไอ้แหวนมันก็แวะไปหาพี่วุฒิหลังที่เลิกเรียนแทบจะทุกวันเลยล่ะครับ
พอมันเล่าจบแล้วผมก็เลยบอกมันครับ
" เฮ้ย นี่กูก็เพิ่งรู้จากมึงนี่เองว่ะ 555 "
" อ้าว เชื่ยนี่ หลอกให้กูเล่าให้ฟัง "
" กูไม่ได้หลอกเลย มึงเล่าเองนะเว้ย 555 "
" นั่นแหล่ะ "
" ที่จริงกูมาสงสัยก็เมื่อตอนดูหนังน่ะ ูเห็นมึงกับพี่วุฒิไปดูหนังด้วยกัน " บอกมันครับ
" มึงเห็นนี่เอง เออ...แต่มึงรู้แล้วก็คงไม่ว่ากูนะโว้ย "
" กูจะไปว่ามึงเรื่องอะไรล่ะ ดีใจกับมึงต่างหากล่ะ "
" ก็เรื่องพี่วุฒิ "
" ไอ้บ้า มึงคดมากแล้ว กูกะพี่วุฒิเหมือนเป็นพี่น้องกันมากกว่า อีกอย่างกูก็ชอบคนอื่นนี่นะ "
" เออ แต่ไงก็ขอบใจมึงแล้วกัน ถ้าไม่มีมึง กูก็คงไม่เจอพี่วุฒิหรอก " ไอ้แหวนมันบอกผมครับ
" เอาน่า กูก็ดีใจกับมึงจริงๆนะ "
ผมบอกตามที่คิดจริงๆครับ
พี่วุฒิก็เป็นคนที่ดีมากคนหนึ่ง
ส่วนไอ้แหวนเองมันก็เป็นคนที่นิสัยดีมาก ดูแล้วก็เหมาะกับพี่วุฒิน่ะครับ
๐
๐
" เจอกันอีกแล้วนะครับน้องวาน "
พี่ที่นั่งด้านหน้าคู่กับพี่วนหันมาพูดกับผม หลังจากที่ผมเข้ามานั่งที่เบาะด้านหลัง
" คะ ครับ หวัดดีครับพี่... " ผมอึ้งไปทันที
ก็คนที่พูดกับผมนี่ เป็นคนเดียวกับที่สะกิดหลังผมทักทายผมที่โรงหนังน่ะครับ
" หวัดดีครับ " เพื่อนพี่วนก็ทักทายผม
" เฮ้ยไอ้นิค นี่มึงแอบดอดไปหาน้องกูตั้งแต่เมื่อไหร่วะ " พี่วนหันมาพูดครับ
" 555 เรื่องของกู "
" ไอ้วานว่าไง มันไปหาน้องตั้งแต่เมื่อไหร่วะ "
พี่วนถามผมบ้าง เมื่อเพื่อนตัวเองไม่ยอมตอบ
" พี่เค้าไม่ได้ไปหาหรอก แค่เจอตอนไปดูหนังเองน่ะพี่วน "
" อืม งั้นแล้วไป เราน่ะอยู่ห่างไอ้ห่านี่มันหน่อยนะ ไอ้นี่มันตัวอันตราย มันชอบคนน่ารัก "
พี่ชายผมบอกผมครับ
จะจริงหรือเปล่าไม่รู้ แต่มันก็เป็นเรื่องของพี่เค้าน่ะครับ
" เอ้อ........ " ไม่รู้จะพูดอะไรครับ
" อ้าวเชี่ยแล้วมึง ใส่ความกูเห็นๆเลยนะ เดี๋ยวน้องมึงก็เข้าใจกูผิดหมดหรอก "
" เออนั่นแหล่ะ กูอยากให้มันระวังมึงไว้ไงล่ะวะ " พี่วนบอกครับ
" น้องวานอย่าไปฟังที่ไอ้วนมันพูดนะ มันแค่แกล้งพี่เองน่ะ "
พี่นิคหันมาพูดแก้ตัวกับผมครับ
จะจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้หรอก แต่ดูแล้วก็ตลกดี
" ไอ้นี่ รีบแก้ตัวเลยนะมึง " พี่วนพูดครับ
" ก็ใช่สิวะ มึงเล่นว่ากูซะเสียหายหมดเลยนี่หว่า "
" 555 "
แล้วพี่วนก็คุยกันกับพี่นิคต่อ
ส่วนผม ก็นั่งฟังไปแหล่ะครับ ก็ไม่รู้จะทำอะไรนี่
พี่วนขับรถไปที่บ้านเพื่อน
ซึ่งทำเป็นร้านอาหารทางด้านหน้า ส่วนตัวบ้านอยู่ด้านหลัง
เมื่อจอดรถแล้วก็เดินเข้ามาด้านที่เป็นตัวบ้านครับ
ก็เจอเพื่อนพี่เค้านั่งอยู่ด้านในบ้าน
หลังจากที่ทักทายกันแล้ว
พี่วนกับพี่นิคก็สั่งอาหารด้านหน้ามากินกันในบ้าน
ผมเองก็ไม่ได้ทำอะไรมากหรอกครับ
ก็แค่กิน แล้วก็ฟังที่พี่เค้าคุยกันเท่านั้นแหล่ะ
อยู่จนคํ่า พี่วนก็ยังไม่กลับ ไม่รู้จะคุยอะไรกันนักหนา
ผมเริ่มเบื่อเลยขอออกมาเดินเล่น
เพราะเห็นมีเหมือนสวนที่ปลูกดอกไม้เล็กๆอยู่ด้านหลังของบ้าน
พอออกมาแล้วก็หยิบมือถือจะโทรไปหาพี่กัท
แต่ยังไม่ทันจะโทรเลย เป็นพี่กัทที่ใจตรงกันกับผมโทรมาหาผมซะก่อน
" คิดถึงจัง "
แค่กดรับสาย เสียงพี่กัทก็ดังมาแล้วครับ
" ......... "
ได้ยินก็พูดไม่ออกเลยครับ
ก็ห่างกันแค่ไม่นาน มาบอกคิดถึงผมน่ะ
" แล้วนี่อยู่ที่ไหนแล้ว กลับถึงคอนโดหรือยัง " พี่กัทถามผมครับ
" ยังไม่ได้กลับเลยครับ พี่วนมาบ้านเพื่อนแล้วคุยกันน่ะ แต่อีกเดี๋ยวคงจะกลับมั้งครับ "
" อืม...กลับถึงห้องแล้วโทรบอกพี่ด้วยนะ "
" รู้แล้วคร้าบ วานไม่ลืมหรอกน่า " ตอบไปครับ
" แล้ววานคิดถึงพี่หรือเปล่า ตะกี้ไม่เห็นบอกพี่เลยนะ " พี่กัทถามผมอีกครับ
" ไม่รู้ ไม่คิดถึงหรอก "
" พูดงี้เศร้าเลย งั้นแค่นี้นะ " พี่กัทพูดอย่างน้อยใจ
" เดี๋ยวๆสิพี่กัท วานก็แค่พูดเล่นเองนะ " รีบบอก ก็กลัวพี่กัทน้อยใจผมจริงๆนี่
" แล้วคิดถึงพี่มั๊ยล่ะ บอกด้วยสิ " พี่กัทถามยํ้าผมอีก
" ก็คิดถึงสิคร้าบ วานไม่คิดถึงพี่กัท แล้วจะให้คิดถึงใครล่ะคร้าบ "
ผมบอก ตามความรู้สึกจริงๆเลยนะ
" 555 ดีจัง อย่างนี้ค่อยชื่นใจหน่อย "
" แล้วนี่พี่อยู่ที่ไหนล่ะครับ " ผมถามบ้างครับ
" อยู่ห้องน่ะ นั่งทำงานอยู่ยังไม่เสร็จเรียบร้อยเลย "
" แล้วกินข้าวหรือยัง " ผมถามอีก
" กินแล้ว แต่ยังไม่อิ่มเลย "
" อ้าว แล้วทำไมไม่กินให้อิ่มล่ะ " ถามด้วยความสงสัย
" ก็มันขาดของหวานน่ะ เลยไม่อิ่ม " พี่กัทตอบครับ
" ของหวาน ของหวานอะไรเหรอครับ "
" ก็วานไงล่ะ ของหวานของพี่ ถ้าพี่ได้กินพี่ก็จะอิ่ม "
พี่กัทบอกผมซะทำเอาผมพูดไม่ออกเลยล่ะครับ แฮะแฮะ...
" แอะ ไอ้พี่บ้า พูดอะไรไม่รู้ ทะลึ่งจัง "
" 555 "
" งั้นพี่ทำงานต่อแล้วกันครับ เดี๋ยววานกลับแล้วจะโทรไปบอกพี่นะ "
" ครับผม "
" บายนะครับ เดี๋ยวค่อยคุยกัน "
" จ๊ะ เดี๋ยวคุยกันครับ "
พี่กัทบอกผมแล้วก็วางสายไป
ผมก็หันหลังจะเดินกลับ ก็เจอพี่นิคยืนอยู่ข้างหลัง...
๐
๐
๐
...................................
จบตอนที่ยาวมาก
แต่ก็ค้างๆเรียบร้อยแล้ว 555
รออ่านต่อตอนหน้าแล้วกันนะครับ...
ขอบคุณทุกคนมากๆที่เข้ามาอ่านจนถึง 20000 แล้ว
ทั้งๆที่ก็ไม่คาดคิดแต่แรกว่าจะมีคนเข้ามาอ่านกันเยอะแบบนี้
ดีใจจัง แฮะแฮะ...
ขอบคุณจริงๆครับ.........
วันวานครับผม...^_^...