^
^
^
...พี่มา post ของตอนที่ 4 นะเนี่ย งั้นรวบเลยละกัน ...ตอนที่ 5:
เอ ไม่รู้ดิ พี่เข้าใจเสีอนะ เข้าใจโซ่ด้วย
คือ มันไม่แปลกอ่ะ ที่ได้ยินเรื่องมาแบบนี้ แล้วยิ่งเสือเป็นคนแบบนี้ ถ้าบอกว่า ไม่คิดมาก ไม่สติแตกเนี่ยดิแปลก
...ในเมื่ออดีตคือสิ่งที่เป็นบทเรียนและเรากลับไปแก้ไขมันไม่ได้อีก ...อันนี้มันเป็นเรื่องที่ต้องทำใจว่ะ สำหรับเสือนะ ...แทนที่จะคิดว่า คนของเราเคยเจออะไรมา ทำไมไม่คิดว่า เราอ่ะ รักแรกและรักเดียวของโซ่เลยนะ ...มองโลกในแง่งาม ๆ มากขึ้นอีกนิดนึงจะดีเน้อ
เข้าใจโซ่ด้วยอ่ะ ...แต่ อย่าคิดแม้แต่วินาทีเดียวนะน้อง ว่า เรามีค่าน้อยลงเพราะอดีตของเรา
เพราะอดีตที่ผ่านมาทั้งหมด ทั้งสวยงาม โหดร้าย รักสนุก ค้นหา ฯลฯ มันทำให้เราเป็นเราในวันนี้
มันมีส่วนทำให้น้องสองคนมีวันนี้ด้วยกัน ...ทุกเรื่องแหละโซ่เอ้ย
...
ถ้าโซ่ไม่เคยค้นหาความรักมาก่อน แล้วจะรู้ได้ยังไงว่า ไอ้ผู้ชายตัวโต ๆ เนี่ย เค้าเป็นคนเดียวที่เราจะรักได้ ??!
เหมือนกับที่ ถ้าเสือไม่เคยรัก ๆ แค้น ๆ มาก่อน ...จะรู้ได้ไงว่า ที่ไม่อยากเห็นมากที่สุดคือ การทำให้โซ่ร้องไห้ ?...
ตอนที่ 4:
หวงกันไปมาเนี่ยแหละน้อง ...ความรักมีสีสันดีออก
เพียงแต่ clear กันตรง ๆ ไม่กั๊กไว้ด้วยหละ ไม่งั้นมันน้อยใจกันไปข้ามวันข้ามคืนมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะ ...แบบที่โซ่กะเสือทำอยู่เนี่ยแหละ มันอาจจะแรงไปนิดสำหรับบางกรณี แต่มันก็ทำให้อีกคนรู้ว่า เออ แคร์นะโว้ย
...
เจ้าซัน นี่ ...หึ หึ หึ ...ร้ายจนน่าทำร้ายร่างกายจริง ๆ