“ครับไม่ว่าครับ” ผมอนุญาตก่อนจะหลับไปด้วยความมึนจากเบียร์ที่กินไปก่อนหน้านี้ โดยที่พีชเองก็ไม่รู้ว่าจะอะไรจะเกิดขึ้นกับตัวเอง และถ้าเขารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาสาบานว่าเขาจะไม่อนุญาตอะไรออกไปทั้งนั้น
. . . . . . . .
อื้อ ผมปรือตาจ้องมองสิ่งที่รบกวนการนอนอันแสนสุขของผม สิ่งที่รบกวนผมตอนนี้คือตัวอะไรก็ไม่รู้ครับสังคม มันมายุ่งแถวๆคอผม หน้าผมวนเวียนอยู่แค่นี้ แมลงอะไรวะตัวใหญ่ฉิบหายเลยแม่ง แต่ เฮ้ย ว่าแต่มือใครวะมาลูบไล้บริเวณเอวของผมเนี่ย ผมรีบยกมือทั้งสองข้างของตัวเองขึ้นมามองในความมือ มือผมอยู่นี่ แล้วมือใครอยู่ที่เอวผมวะ
อื้มมมมมมมมม เสียงใครวะมาอื้ม อื๊อ ข้างๆหูกูเนี่ย
ภาพที่พร่ามัวไม่ชัดเจนในตอนแรกเริ่มค่อยๆชัดขึ้น หลังจากที่สายตาของผมปรับให้ชินกับความมืดได้แล้ว ภาพที่ผมเห็นคือ ร่างสูงๆของคนที่กำลังก้มๆ เกยๆอยู่บนตัวผม นี่มันไอ้เหี้ยพี่เอ็มนี่หว่า มันมาอยู่ห้องกูได้ไงวะ ความเมาที่มีอยู่ในตัวสร่างหายไปทันที เมื่อมันเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงของผม ผมดิ้นพล่านอย่างกับนางเอกช่องมากสีที่กำลังโดนพระเอกทำโทษด้วยฉากบนเตียง
ไอ้ควายยยยยยยยยยยเอามือมึงออกป๊ายยยยยยยยยยยยย
“ปล่อย! ไอ้เหี้ยพี่เอ็ม!!!ปล่อยกูนะเว้ย ปล่อยสิวะ!!” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งดิ้นเหมือนมันยิ่งมีแรงมากขึ้น โถ่วไอ้เหี้ย ไอ้โรคจิต ไอ้คนผิดสัญญา ไอ้ร่างหมีเดินได้ ไอ้หัวล้าน ไอ้ตีนกาขึ้นหน้าเยอะมาก ไอ้อะไรก็ไม่รู้แล้วเว้ย
เมื่อไอ้เหี้ยพี่เอ็มมันเห็นผมฟื้นขึ้นมาจากที่ตอนแรกมันทำอย่างช้าๆเบาๆ ผมเดาเอาจากการที่นอนไม่รู้สึกตัวอะครับว่ามันทำเบา -*- มันจับข้อมือผมแน่นมากแล้วรวบมือผมไปไว้ด้านข้างซ้ายมือผม มืออีกข้างมันปิดจมูกผมอยู่ ไอ้ควายกูหายใจไม่ออก แม่ง ส่วนมืออีกข้างมันก็รุดลงไปในกางเกงขาสั้นปราการด่านสุดท้ายของไอ้พีช สุดท้ายมันก็ถอดออกไปได้แล้วครับ พร้อมทั้งปามันลงพื้นแบบไม่กลัวว่ากางเกงของผมมันจะเจ็บ
“โวยวายอะไรดื้อ พี่ขอเราแล้ว และเราก็อนุญาตแล้วด้วย” มันพูดตอบกลับมาครับ ขออะไรอนุญาตอะไรกัน ตอนนั้นกูเมากูไม่สติ กูบ้ากูเพ้อ ปล่อยกู๊วววววววว
“ขะ ขออะไรกัน ละ แล้วผมไปอนุญาตตอนไหนวะครับ” จะกลัวแค่ไหนก็ต้องพูดให้เพราะไว้ก่อน พ่อสอนไว้ครับ ส่วนในใจหยาบได้เต็มที่พ่อไม่ได้ยิน ยังครับ ยัง ยังตลกอยู่อีก ฮือออ
อึก มึงอย่าไปลูบมันสิ T^T ปล่อยให้มันนอนของมันดีๆเถอะนะ
“อะ อย่า พี่เอ็มไม่เอา เอามืออกไป” เสียงกูทำไมมันแหบพร่าแบบนั้นวะ
“พีชไม่เอา แต่พี่จะเอาและพี่ต้องได้เอาด้วย” อ่อนเพลียไร้เรี่ยวแรงปล่อยให้มันปลุกน้องชายของผมอยู่แบบนั้นแหละครับ ผมพยายามเอามือผมที่พี่มันเผลอปล่อยไปพลักหัวพลักตัวพี่มันออกไปจากตัวเอง แต่มันก็ไม่สะทกสะท้านอะไรทั้งสิ้น ฮึก สังคมครับ ช่วยผมด้วย
พี่มันเลิกลูบน้องชายผมแล้วครับ แต่!!! มันกลับลากลิ้นขึ้นมาตั้งแต่หน้าท้องผมยันใบหน้าผมเลยเว้ย โว้ยไอ้ควายชาติที่แล้วเป็นหมาไงวะ เลียแม่งอยู่ได้
“พี่เอ็มครับ อย่าทำพีชเลยนะ” อ้อนมันครับ นาทีนี้ต้องอ้อน
“อืม” อืมบ้าอืมบออะไรเงยหน้าขึ้นมา โอมจงเงยขึ้นมา
“พี่เอ็มคร๊าบบบบบบบบบ เงยหน้ามามองหน้าพีชก่อนนะครับ นะ” อ้อนอีกครับอ้อนเยอะๆ เหยดเข้ ได้ผลด้วยครับพี่มันยอมหยุดเลียแล้วมองหน้าผมแทน
“ว่าไงครับพีช เราเป็นอะไรครับ ก็เราบอกพี่เองนี่นาว่าให้ทุกอย่างที่พี่ขออะ” พี่เอ็มถามผมกลับและทวงถึงคำสัญญาที่ผมไม่รู้ว่าไปสัญญากับแม่งมันตอนไหน
“กะ ก็ตอนนั้นผมเมาอะพี่เอ็ม ผะ ผมไม่รู้เรื่องสักหน่อย” ผมพูดพร้อมทั้งทำหน้าตาให้ดูน่าสงสารมากที่สุด พี่ฟังผมสิพี่เอ็ม และมือของพี่มันอะไรกันเนี่ย หยุดลูบได้แล้วมันขนลุก
“หื้ม ใช่เหรอครับพี่ว่าเราไม่ได้เมาเลยนะ ฟอด” เฮ้ย ใครสั่งใครสอนให้พูดไปหอมแก้มไปครับไอ้เหี้ยพี่แม่ง
“อื้อ ยะ หยุดลูบหยุดหอมแก้มผมก่อนครับ ระ เรามาคุยกันก่อน” ผมพูดพร้อมทั้งพยายามผลักพี่มันออกจากตัวและลุกขึ้นนั่งให้เร็วที่สุด นอนคุยกันด้วยท่าแบบนี้มันดูไม่ปลอดภัยเท่าไหร่นะผมว่า
“อื้อ อย่าครับดื้อ อย่าพยายามผลักพี่ออกจากตัวเรานะ” พี่เอ็มว่าพลางยื้อตัวเองไม่ให้โดนผมผลักออกไปง่ายๆ
“ผมโกรธพี่จริงๆนะ ผมโกรธพี่มากด้วยถ้าพี่ไม่ยอมลุกออกไป อยู่แบบนี้มันหนักนะพี่เอ็ม!!อื้อ ลุกออกไปเลย” คราวนี้ง่ายแฮะ รู้งี้บอกว่าโกรธพี่มันไปตั้งนานแล้ว
“เฮ้ย!!!!”
“แบบนี้ดื้อไม่หนักแล้วเนอะ ห้ามโกรธพี่ด้วยเพราะดื้ออยู่ข้างบนตัวพี่แทนแล้ว” ครับพี่มันว่าง่ายครับ ว่าง่ายมาก แม่งโคตรเจ้าเล่ห์ มันพลิกตัวเองลงไปนอนข้างล่างแล้วให้ผมเป็นฝ่ายที่อยู่ข้างบนแทน ดี๊ดีย์
“ดื้อครับ” พี่มันเรียกผมพร้อมทั้งทำหน้าอ้อน แขนแข็งแรงของพี่เอ็มกอดกระชับตัวเขาให้นอนทับคนพี่มากยิ่งขึ้น แน่นแม้แต่อากาศก็ไม่มีทางเข้าได้แน่นอน อันนี้เขามั่นใจได้ เสียงคนพี่ที่แหบพร่ากระซิบเรียกชื่อเขา ข้างๆหู
“พีชครับ สบตาพี่หน่อยครับ นะ นะครับ” มือแกร่งของพี่เอ็มพยายามเชยคางเขาที่ตอนนี้มันแทบจะจมไปกับอกคนพี่ไปแล้ว เมื่อเขาเผลอเงยหน้ามาตามที่คนพี่ต้องการ ร่างข้างล่างก็รีบยื่นหน้าเอาปากอุ่นทาบทับกับเรียวปากของเขา
พี่เอ็มไม่ได้จูบแบบตละตะกราม แต่เป็นจูบที่เต็มไปด้วยความอ้อนวอน ขอร้อง เป็นจูบที่อ่อนโยนและบางทีก็แฝงไปด้วยความร้อนแรง พีชหลับตาลงและพยายามควบคุมลมหายใจและเสียงหัวใจที่เต้นราวกับมีคนมารัวกลองอยู่ข้างในให้เงียบเสียงลงและเป็นปกติเสียที
ชายหนุ่มยอมให้คนข้างใต้ที่รับบทเป็นคนคุมเกมนำจูบเขาไปเรื่อยๆ ทั้งยังเผลอให้อีกฝ่ายสอดลิ้นร้อนเข้ามากวาดต้อนลิ้นของเขาราวกับผีเสื้อดูดน้ำหวานจากดอกไม้ ต่างกันก็ตรงที่เขาทั้งสองคนเป็นมนุษย์นั่นเอง
ฝ่ามือที่กว้างราวกับอุ้งหมีของคนเป็นพี่ค่อยๆลูบไล้ตัวของคนน้องช้าๆ ราวกับกลัวว่าร่างบอบบางในสายตาเขานั้นจะแตกเป็นเสี่ยงถ้าเขานั้นแตะต้องแรงกว่านี้
พี่เอ็มพลิกร่างเขาให้ลงไปอยู่ข้างล่างร่างของอีกฝ่ายอีกครั้งหนึ่ง ร่างหนายกตัวขึ้นคร่อมเขาพร้อมทั้งพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าของเขาไม่ห่าง ไม่ว่าจะเป็นตา แก้ม หน้าผากไล่มายังสันจมูกก่อนจะหยุดทีริมฝีปากของเขา พีชหันหน้าหนี แก้มของเขาร้อนมาก ร้อนจนชายหนุ่มจะกลัวว่ามันจะระเบิดออกมาเสียให้ได้ แต่พี่เอ็มก็หาได้ยอมไม่ ร่างของคนที่อยู่ด้านบนค่อยๆเอามือมาจับหน้าเขาให้หันไปหาอีกฝ่ายจนได้
“พะ พี่เอ็มครับ” เขาส่งเสียเรียกคนพี่ออกไปด้วยเสียงอันแผ่วเบาที่เขาไม่แน่ใจว่านอกจากตัวเขาแล้วคนตรงหน้าเขาจะได้ยินไหม
“อื้อ” อื้ออะไรเล่า T^T
“นะ ไหนว่าเราสองคนจะ จะคุยกันก่อน อื้อ ไงครับ” เขาพูดท้วงออกไปก่อนที่อะไรทุกอย่างมันจะสายไปเสียก่อน
“ก็พูดมาสิครับ พี่ฟังเราอยู่” ไหนว่าฟังอยู่ไงครับ แล้วมือที่ลูบที่เอวผมน่ะเอามันออกไปก่อนได้ไหมครับ สังคมครับช่วยผมด้วย
“อ๊ะ พี่อย่ากัดสิมันเจ็บนะแล้วถ้าพี่ไม่คุยกับผมผ่านคืนนี้ไปเราก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก!!!” ผมเริ่มจะโกรธจริงๆแล้วนะครับ มีอย่างที่ไหนบอกว่าจะคุยกันก่อนแต่ก็ไม่ยอมคุย มัวแต่ทำเรื่องน่าอายอยู่ได้
“โอเค คุยครับคุย แต่ว่าพี่ขออยู่แบบนี้ก่อนได้ไหมครับ” เออ จะอยู่แบบไหนก็อยู่ไป แต่อย่าทำแบบนั้นกับกูก็พอ
“ครับ แต่ห้ามทับผมแรงนะ ผมหนัก” ผมพูดบอกกับอีกฝ่ายที่นอนนี้นอนทับผมมาครึ่งตัวโดยเฉพาะท่อนล่างแต่พี่มันเบี่ยงหน้าไปซบกับหมอนใบเดียวกับผมนี่แหละครับ
“พีชครับพี่ขอนะ นะครับ” พีชรับรู้ถึงปฏิกิริยาด้านล่างของคนที่นอนทับตัวเองอยู่เป็นอย่างดี เนื่องจากท่อนล่างมันแนบแน่นกันเสียขนาดนั้นจะไม่ให้เขารู้สึกก็กระไรอยู่
“ตะ แต่ พีชยังไม่พร้อม พะ พีชกลัว อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” ผมตอบกลับพร้อมทั้งหลุบตาเสมองไปทางอื่นตอนนี้แก้มผมเห่อร้อนมากราวกับว่าอีกไม่กี่วินาทีร่างทั้งร่างของเขาจะระเบิดออกมาเป็นจุลอย่านั้นแหละ
“พี่รักเรานะครับเด็กดื้อ พี่รักเราตั้งแต่ที่เราเจอกันครั้งแรกเลย รักแรกพบอะครับดื้อ ดื้อรู้จักไหม หื้ม ฟอด” รักแรกพบเคยได้ยินครับ เพลงรักแรกพบของ Tattoo Colour ไงครับ ยัง ยังอีกยังตลกไม่รู้จักเวล่ำเวลาอีกจะเสียตัวอยู่รอมร่ออยู่แล้วเนี่ยไอ้พีช
“พูดง่าย แล้วก็หยุดหอมแก้มผมได้แล้วครับ จะหอมให้ช้ำไปเลยหรือไง” ผมว่าพลางทั้งขยับตัวเพราะอึดอัดแต่ก็ทำไม่ได้ดั่งใจเมื่อไอ้คนบนร่างมันกดตัวลงมาอีก
“ก็ไม่เห็นยากเลยครับ รักนะ พี่รักพีชนะ โคตรรักเลยเว้ย แม่งรักโคตรเลย แล้วแก้มอะไม่เลิกหอมหรอกของรักของข้า” ผมเกือบหลุดหัวเราะตอนที่พี่มันบอกว่าของรักของข้า แม่งเสือกทำเสียงเลียบแบบกอลลัมด้วย ตลกเกินไปแล้วไอ้สัด
พีชหน้าแดงหลังจากที่ได้ยินคนตรงหน้าบอกรัก ถึงเขาจะไม่รู้ว่าที่คนพี่บอกว่ารักจะเชื่อได้มากน้อยแค่ไหน แต่เขาก็เขิน โดนบอกรักทั้งๆที่ท่าทางล่อแหลมขนาดนี้ใครไม่เขินก็บ้าแล้วครับสังคม
“พีชครับ พี่จะพูดอีกครั้งนะครับ พี่ขอนะ พี่อยากขนาดนี้แล้วพีชจะใจร้ายกับพี่ได้ลงคอเหรอครับ” ไม่พูดเปล่า คนพี่จับมือคนน้องไปสัมผัสกับตัวตนของตัวเองเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าเขาต้องทรมานกับความอยากนี้มากเพียงไหน
บางส่วนที่มันร้อนระอุ ส่วนนั้นที่มันดุนดันหน้าขาของเขาอยู่ และส่วนนั้นที่แข็งขืนอยู่ภายใต้ร่มผ้าและภายใต้ฝ่ามือของเขาจนเขาสัมผัสได้
เขารีบชักมือตัวเองออกมาก่อนจะยอมพยักหน้า
“ตะ แต่ว่า พีชยังไม่พร้อมให้พี่เข้าไป พะ พี่เอ็มทำแค่ข้างนอกได้ไหมครับ นะครับ” พี่เอ็มทำหน้าผิดหวัง และเขาก็หวังว่าพี่เอ็มจะเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการนะ
“ผมจะใช้มือให้” ตัวเลือกที่หนึ่งที่ผมเลือกมาให้พี่เอ็มแต่ดูเหมือนว่าพี่เอ็มจะไม่โอเคนะครับ เพราะพี่เขาขมวดคิ้วแน่นเลย ฮึก สังคมครับคืนนี้ผมจะรอดไหม
“ตกลงครับ ก็ได้ แบบไหนที่พีชให้พี่ได้พี่เอาทั้งนั้นแหละครับเด็กดื้อของพี่” พี่เอ็มว่าพลางจะลุกออกจากตัวผม แต่ทว่าผมผวาเข้าไปกอดพี่เอ็มไว้ก่อน
“ไม่เป็นไรครับ นอนแบบนี้ก็ได้ พะ พีชทำได้ครับ” ผมว่าก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือลงไปกอบกุมตัวตนของพี่เอ็มที่ร้อนผ่าวผ่านเนื้อผ้าในขณะนี้
“พี่เอ็มครับ ถะ ถอดกางเกงหน่อย พีชทำไม่ได้” หน้าอายที่สุด ก่อนที่คนพี่จะยกสะโพกช่วยให้เขาถึงขอบกางเกงมาไว้ที่ใต้สะโพกได้อย่างหมิ่นเหม่
มือข้างนึงของเขากำลังเริ่มจับตัวตนของคนพี่และเริ่มขยับมือช้าๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจับตัวตนคนอื่นที่ไม่ใช่ของตนเอง เขาพยายามทำให้คนเป็นพี่รู้สึกดีมากที่สุด อึก อื้ม เสียงทุ้มครางดังขึ้นข้างๆหูเขา เมื่อคนพี่หลุดเสียงครางออกมา เขาก็เริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น มือที่เริ่มขยับอย่างช้าๆเปลี่ยนมาขยับด้วยความเร็วที่มากขึ้น
ส่วนมืออีกข้างที่ว่างนั้น เขามิได้ปล่อยทิ้งไว้เฉยๆ เขาเอื้อมมือไปกอดแผ่นหลังกว้างที่ตอนนี้กำลังสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกที่ยากเดินจะคาดเดาได้
“พีชเร็วกว่านี้หน่อยครับ ระเร็วอีก อึก...” เสียงคนพี่เร่งและครางตามมาติดๆ เมื่อได้ยินที่คนพี่บอกเช่นนั้น เขาก็รีบเร่งมือ เขารู้สึกว่าคนบนร่างตัวเองกำลังมีเหงื่อผุดซึมที่ขยับ ตัวเกร็ง
“พี่เอ็มจะ จะกอดพีชหรือจูบพีชก็ได้นะ พีชไม่เป็นไร” ผมพึมพำบอกกับคนบนร่าง ก่อนจะเร่งมือเพื่อให้คนบนร่างเสร็จเร็วมากขึ้น
“อื้ม” “อื้ม” เสียงครางที่ดังไปทั่วห้อง เสียงที่แยกไม่ออกว่าของใครที่ดังมากกว่ากัน เมื่อพีชเร่งขยับมือที่กำลังรูดรั้งตัวตนของคนเป็นพี่อยู่นั้น เขาก็รู้สึกว่าคนพี่กำลังเคลื่อนสะโพกไปตามจังหวะมือที่เขาขยับขึ้นลงเพื่อกระตุ้นความเร่งเร้ามากขึ้น
เขาหน้าร้อนผ่าวทันที เมื่อนึกได้ว่าพี่มันขยับสะโพกโต้ตอบทำไม ตัวเขาโยกสั่นคลอนไปตามจังหวะที่คนบนร่างขยับเข้าหาเขา เขารู้สึกว่าคนบนร่างใกล้จะเสร็จแล้ว เนื่องจากมันมีความอุ่น ความชื้น และความลื่นร้อนไหนจะจังหวะที่ร่างข้างบนขยับเร็วขึ้นนั่นอีก
ถึงแม้ว่าเขากับพี่เอ็มจะไม่ได้สอดใส่กันแต่การกระทำแบบนี้ใช่ว่าจะต่างกันเสียเมื่อไหร่ เขารับรู้ได้ทุกอย่างที่ชายหนุ่มร่างหนารู้สึกได้
“พะ พีช พี่อยากเข้าไปในตัวเรา อึก อื้มมมม....ให้พี่เข้าไปนะครับ” เอ็มครางเสียงทุ้มต่ำ พร้อมทั้งกระชัดอ้อมแขนเพื่อรั้งให้เขากับคนที่อยู่ใต้ร่างเขาใกล้ชิดกันมากกว่านี้
“มะ ไม่นะพี่เอ็ม พี่สะ สัญญากับพีชก่อนมาแล้วไง พี่จะผิดสัญญาเหรอครับ” เขาว่าพลางขยับตัวหนีจากอ้อมแขนแข็งแกร่งนี้แต่ทว่าเขาก็หนีไปไหนไม่ได้อยู่ดี เพราะพี่มันรัดเขาแน่นมาก
“งะ งั้น พี่ขอแค่ข้างนอกแบบที่เราบอกได้ไหมครับ บะ แบบใช้ขาของเราช่วยให้พี่เสร็จก็พอนะครับ” เขานิ่งไป 2 วิ เขาอึ้งกับคำขอของพี่เอ็ม ถ้าเขาอนุญาตมันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆใช่ไหม แล้วถ้าทุกอย่างมันพลาดละ แล้วถ้า ถ้า
“นะครับ สัญญาเลยว่าจะไม่มีการสอดใส่เข้าไปแน่ๆครับ” เมื่อเขาเผลอไปสบตากับคนที่กำลังขอร้องเขาก็นั้น เขาก็ใจอ่อนโดยพลัน
“กะ ก็ได้ครับ แต่ไม่มีการสอดใส่นะครับ” หน้าเน่อนี่แดงไปหมดแล้วครับ แดงทั้งตัว ไม่รู้ว่าแดงเพราะเขินหรือเพราะว่าโดนคนข้างบนตัวกัดมากกว่ากัน
เขาโดนคนพี่จับพลิกตัวให้นอนคว่ำ คนพี่เอาหมอนมาสอดบริเวณท้องของเขา
“เอาหมอนมาสอดไว้นะครับเด็กดี มันจะทำให้พี่ใกล้ชิดเรามากขึ้น” เขาไม่ว่าอะไรเมื่อได้ยินคนที่ทำอะไรก่อนแล้วค่อยมาบอกเขาทีหลัง ก่อนจะเอาหน้ามุดกับหมอน เพื่อกลั้นเสียงคราง
“ตัวเราขาวจังเลยดื้อ ขาวจนซีดเลย” ไม่ว่าเปล่า คนที่ว่าตอนนี้กำลังไล้มือไปตามตัวเขา ไล้มือช้าๆ ไม่ว่าจะเป็นหลังคอ หัวไหล่ เอวของเขา และก็วนเวียนอ้อยอิ่งบริเวณสะโพกของเขานานหน่อย
“อื้อ หยุดลูบและหยุดพูดมากสักที” เขาว่าคนพี่ไปก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะโรคจิตที่ดังขึ้นแผ่วๆ
หึหึ เอ็มค่อยๆสอดตัวเองลงในช่องว่างของขาหนีบ รับรู้ได้ถึงความเกร็งของคนใต้ร่างของตัวเอง
“อย่าเกร็งนะดื้อ พี่ไม่ได้ใส่เข้าไปนะครับ และก็ขออนุญาตขยับตัวนะครับ” เมื่อได้ยินที่เอ็มพูด เขาก็พยายามผ่อนคลายตัวเอง อาศัยความเชื่อเชื่อใจในตัวร่างหนาว่าเป็นคนรักษาสัญญาพอสมควร
เขาเขินมาก เขินจนไม่รู้ว่าชาตินี้จะเขินได้แบบนี้อีกไหม เขารับรู้ได้ถึงความร้อนของสิ่งที่กำลังสอดเข้ามาระหว่างขาหนีบของตนเอง เขารู้ว่าตอนนี้ไม่เพียงแต่ใบหน้าของเขาเท่านั้นที่แดงแต่มันคงแดงไปทั้งตัวแล้วแน่ๆ
เมื่อชายหนุ่มที่อยู่ด้านบนขยับตัวเขาก็รับรู้ได้ถึงการขยายขนาดของตัวตนของพี่เอ็มที่ใหญ่มากขึ้น ใหญ่กว่าตอนที่เขาจับมันเสียอีก มือของเขากำผ้าห่ม กำผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ยี่ไปหมด
เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่เกิดจากคนพี่กระแทกตัวเข้ามานั้น มันสร้างความเขินอายให้แก่เขาเป็นอย่างมาก เสียงแบบนี้มันน่าอายยิ่งนัก
ร่างทั้งร่างของเขาโยกสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของคนที่ควบคุมเกม พี่เอ็มกระแทกอยู่ในท่านั้นได้ไม่นานก็พลิกตัวเขาให้นอนหงายขึ้น ก่อนจะเอื้อมมือมาจับตัวตนของเขาที่กำลังชูชันอวดสายตาของทั้งสองคนอยู่
“พี่เอ็ม!!!ทำอะไรครับ อื้อไม่เอา พีชทำเองได้” ผมว่าก่อนจะปัดมือแกร่งให้พ้นจากน้องชายตัวเอง แต่ก็ไร้ผลสิ้นดี เพราะตอนนี้พี่มันจับไว้ไม่ปล่อยแล้วครับ
“อื้ออออออออออออออ.........พะ พี่เอ็ม อึก” เสียงครางของผมดังออกมา มันน่าอายมากครับที่มีคนมาทำให้แถมยังหลุดเสียงที่น่าอายนี้ออกมาอีก ผมกัดปากกลั้นเสียงคราง
“ปล่อยครับไม่เอาไม่กัดปากนะ ครางออกมาเลยพี่ชอบฟัง” มือข้างนึงก็ทำให้ผม อีกข้างเอามามาลูบริมฝีปากผมให้มันคลายออก ส่วนสะโพกก็ทำหน้าที่เคลื่อนที่เข้าเคลื่อนที่ออก แยกประสาทได้ดีเหลือเกิน
“อ๊ะ อื้อ..อื้ม” ปลายลิ้นขอคนตัวโตสอดใส่เข้ามากระหวัดหยอกล้อกับลิ้นของผม แล้วพละออก
เสียงครางที่ผสมกันปนเปมั่วไปหมดไม่รู้ของใครเป็นของใคร พี่เอ็มกระแทกตัวหนักมากขึ้น มือก็ขยับให้เขาเร็วมากขึ้นเช่นกัน
ส่วนปากและมืออีกข้างก็ขยี้นมของผมอย่างแดงจนมันเจ็บไปหมด
“พี่เอ็ม ระ แรงๆและเร็วๆเลยครับ พะ พีชจะเสร็จแล้ว” ผมว่าพลางทั้งเร่งให้พี่เขาขยับมือเร็วๆ ก่อนที่ตัวผมจะกระตุกพร้อมทั้งหลั่งออกมาเลอะมือพี่เอ็มไปหมด
ด้านพี่เอ็มเมื่อเห็นว่าผมเสร็จนำเขาไปก่อนแล้ว เขาก็ขยับตัวเร็วและแรงมากขึ้น คนบนร่างกระแทกตัวเข้าหาเขาหนักๆสองสามทีก่อนจะกระตุกและปล่อยน้ำรักออกมา
สองร่างโอบกอดกันไว้จนลมหายใจที่เหนื่อยหอบตอนแรกค่อยๆปรับกลับมาเป็นปกติ ก่อนที่พี่เอ็มจะลุกมาจูบเขาหนักๆที่ริมฝีปากสองสามทีโดยที่ไม่มีการรุกล้ำแต่อย่างใด
“ดื้อครับ เราอาบน้ำด้วยกันไหมครับ” เมื่อได้ยินที่พี่เอ็มพูดชวน เขาก็หันขวับมามองคนตรงหน้าให้เต็มๆตา ก่อนจะต้องหลบสายตาของคนพี่อีกครั้งเมื่อโดนจ้องด้วยสายตากรุ่มกริ่มดูเจ้าเล่ห์ดูไม่น่าไว้ใจ
“ต่างคนต่างอาบดีกว่าครับ” ปฏิเสธออกไปพร้อมกับท่าทางที่จะหลับแหล่มิหลับแหล่
“แต่พี่ทำเราเลอะหมดเลย พี่ต้องรับผิดชอบ” มึงไม่ต้องมาเป็นคนดีตอนนี้ไอ้เหี้ยพี่เอ็ม แม่ง
“ถ้าอยากรับผิดชอบจริงๆพี่ต้องปล่อยให้ผมอาบน้ำเอง โอเคไหมครับ” ผมพูดพร้อมทั้งผลักพี่มันออกไป ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง
“พี่เอ็มครับ คืนนี้เราจะนอนที่ไหนอะเตียงมันเลอะแล้วอ่า” ผมว่าพร้อมทั้งหันไปถามคนพี่ที่ตอนนี้ใกล้จะหลับเต็มทีแล้ว
“นอนห้องพีชไงครับ พี่นอนเบียดเราได้ ส่วนเราถ้าไม่อยากให้พี่อาบน้ำให้ เราก็รีบไปอาบได้แล้วครับ ฟอด” เมื่อได้ยินที่พี่เอ็มว่า ผมก็รีบลุกทันที คราบที่พี่เอ็มทิ้งไว้มันค่อยๆไหลลงมาเปื้อนตามแนวขา สร้างความอับอายให้ผมอีกแล้ว เดี๋ยวนะ น้ำไหลลงจากตัว ตัวผมเพิ่งทำเรื่องน่าอายกับพี่เอ็ม ถอดเสื้อผ้า ลุกขึ้น ไม่มีผ้าขนหนู เปลือยต่อหน้าพี่เอ็มอีกแล้ว งื้อ เขิน เมื่อคิดได้ดังนั้นผมจึงรีบเดินเขาห้องน้ำทันไป
ปัง!!
“ปิดประตูเบาๆหน่อยดื้อ อายอะไรเล่า พี่เห็นหมดแล้ว” เสียงพี่เอ็มตะโกนดังจากข้างนอกก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะตามหลังมา
“พีช ผ้าเช็ดตัวเราอยู่บนเตียงนะ ออกมาแล้วก็ใส่เสื้อผ้าแล้วไปนอนเลยนะไม่ต้องรอพี่” เมื่อผมออกจากห้องน้ำก็เจอกับผ้าขนหนูและเสื้อผ้าที่พี่เอ็มบอกแต่ผมไม่เจอเจ้าตัว สงสัยเจ้าตัวคงอาบน้ำที่ห้องน้ำข้างนอกแน่ๆเลย ผมรีบใส่เสื้อผ้าและรีบเข้าไปนอนก่อนที่พี่เอ็มจะอาบน้ำเสร็จ
ผมพยายามข่มตาให้หลับแต่มันก็ไม่หลับ ตอนนี้พี่เอ็มอาบน้ำเสร็จแล้ว กำลังจะนอนแล้วด้วย
“ฝันดีนะครับเด็กดื้อของพี่” พี่เอ็มกอดผมจากด้านหลังก่อนจะบอกฝันดีและจูบหน้าผากผมไปทีนึงก่อนนะนอนกอดผมจากด้านหลังนั่นแหละครับ ผ่านไปไม่นานพี่เอ็มก็หลับลงไปผมนอนฟังเสียงหายใจของอีกคนก่อนจะค่อยๆเคลิ้มหลับตาม
++++++++++++++++++100%+++++++++++++++
TBC
ตอนนี้เพลงเขินมากค่ะเขินอะไรไม่รู้รู้แต่ว่าเขินค่ะ อรั้ยยยยยยย55555555555555
หัวข้อ: คนของหัวใจ up!!! ตอนที่13 30/07/2560 (อ่าน 3186 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก