***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
ตอนที่ 1นาฬิกาดิจิตอลบนผนังบอกเวลา 16.30 น. คนมองนาฬิกาทำหน้ายิ้มพอใจ ยกกระจกอันเท่าฝาบ้านมาเช็คสภาพหน้า เพราะว่าเย็นนี้ต้นมีนัดสำคัญมากๆ ทำให้ต้นใจสั่นหวิวแทบทนไม่ได้
“มีนัดเหรอจ๊ะ ต้น”
กิ๊ก หญิงสาวนั่งทำงานติดอยู่ใกล้ๆต้น เอ่ยปากทักขึ้นมาเมื่อเห็นหนุ่มต้นบรรจงปาดลิปกลอสพอเรื่อๆที่ริมฝีปากบางๆไม่ให้เห็นชัดจนน่าเกลียด จากนั้นโปะรองพื้นผสมเบสบวกครีมกันแดดโบ๊ะไปที่หนังหน้าของเขา
“ต้น”
“หือ”
“อย่าลืมทาคอด้วยนะ”
“อ่อ จ้ะ ขอบคุณกิ๊กมากนะ”
อันนี้เป็นเรื่องที่ต้องขอบคุณจริงๆ เวลาต้นโปะรองพื้นทีไร มักจะละเลยเรื่องสีคอทุกที
ลงจากออฟฟิศมาจนถึงชั้นล่างสุด เป็นเวลา 16.50 น. ต้นสอดส่ายสายตาหาคนที่นัดไว้
“ไง”
เสียงเรียกดังมาจากคนที่ยืนหน้าห้องน้ำของตัวอาคารชั้นหนึ่ง
“เร็วๆเลยอิฐ”
คนหล่อหน้าเข้ม ไรจอนที่ลากยาวสองข้างตั้งแต่กกหูยาวมาถึงใต้คาง ไรหนวดเขียวครึ้มกับเคราดกหนา บวกกับความเย้ายวนของนัยน์ตาฉ่ำ จมูกที่ได้รูปโดยมิได้ผ่านมีดหมอ รูปร่างล่ำสันจากการเล่นฟิตเนส อกบึ้ก กล้ามแขนกล้ามขาเป็นมัด เอวคอด ก้นแน่น ที่อยู่ภายใต้ชุดทำงานตึงเปรี๊ยะ
ถ้าไม่รู้จักอิฐมาก่อน สาวๆคงหลงเสน่ห์อิฐเป็นแน่แท้ แต่…
“หล่อนนั่นแหละช้า ชั้นเข้าไปขี้ตั้งนาน ทั้งขี้ทั้งเยี่ยวหมดไส้หมดพุง ใครกันแน่ที่ช้าจ๊ะเธอ”
“ก็เราต้องเมคอัพหน้าหน่อยสิ มีนัดสำคัญนี่”
“ชั้นว่าหล่อนน่ะเกิดใหม่ง่ายกว่ามั้ย ถ้าจะเอาหนังหน้าดีๆ”
“อิฐ พอๆ ใกล้ถึงเวลานัดแล้ว”
มองดูเวลาจะทันนัดมั้ยล่ะ นัดแรกไม่ควรจะเลท นี่ก็ 17.00 น.แล้ว
“นั่งมอไซค์กัน แท็กซี่รถติด”
“ได้ แต่หล่อนเลี้ยงชั้นตลอดทริป เครป่ะ”
เป็นเพื่อนที่งกมาก ต้นคงคิดคบอิฐไปได้ไง
แต่นั่งมอไซค์ผมต้นที่เซ็ตมาจะเสียรูปมั้ย แถมต้องใส่หมวกกันน็อค ผมบี้แน่ๆ
เอาเรื่องที่สำคัญก่อน ต้องไปถึงที่นัดหมายให้ทันเวลา
“หล่อนเอาตังค์ค่ามอไซค์ให้ชั้นมา เดี๋ยวหล่อนเบี้ยว ร้อยนึงถ้าเหลือชั้นคืน”
“ถ้าไม่คืน คือทิปให้ชั้นละกัน เครป่ะ”
“จ้ะ จ้า จ้าา”
เพื่อนกินหาง่ายเหลือเกิ๊น
ถึงจุดนัดหมายเป็นโรงแรมระดับสี่ดาวย่านใจกลางเมือง ชั้นอาหารบุฟเฟ่ต์ของโรงแรมอยู่ชั้น 5 และตอนนี้คือเวลา 17. 45 น.
มอไซต์สองคันแฉลบเลี้ยวมาจอดด้านหน้าล็อบบี้ เกย์หนุ่ม(?)สองคนเดินกึ่งวิ่งเข้าไปในตัวโรงแรมพร้อมทั้งดูเวลาที่มือถือ
“อีก 15 นาที”
“เดี๋ยวเราขอเข้าห้องน้ำเช็คหน้า”
“ชั้นก็ต้องเข้า อีห่า นั่งมอไซค์แม่งเสือกปวดขี้ ดีนะไม่ขี้ราดเบาะ”
“เครๆ”
ต้นส่งไลน์ไปหาหนุ่มนิรนามที่จะได้เจอหน้าในอีกไม่กี่นาทีนี้ เพื่อบอกว่าตัวเองมาถึงแล้ว
“อิฐ เราตื่นเต้นจัง”
“หล่อนตื่นเต้นไร ทำเป็นไม่เคย”
“นี่หล่อนๆ ชั้นล่ะเซ็ง ชะนีโรงแรมที่นี่มองดูชั้นกันใหญ่ ดูไม่รู้หรอ ว่าชั้นน่ะตุ๊ด!!”
“อิฐหล่อไง”
“แต่ชั้นมีผัวแล้ว จบนะ”
“เข้าไปซักทีเหอะ หล่อนอย่าลืมว่าเลี้ยงชั้นตลอดรายการ”
“ได้ๆ”
อิฐก็ย้ำจัง ทะเลต้องเรียกพี่
“ดูหนังหน้า ผช ตัวเป็นๆหล่อนซิ หล่อมั้ย เห็นหล่อนปลื้มเหลือเกิน”
ต้นไม่ยอมตอบอะไร แต่บอกได้เลยว่าต้นตอนนี้ ใจเต้นจริงๆ
ในโซนบุฟเฟ่ต์ ผู้คนไม่เยอะมาก แบ่งโซนที่นั่งไปตามพื้นที่ มีล็อคชิดริมหน้าต่างกระจกซึ่งจะเห็นวิวทิวทัศน์ได้ชัดเจนนับเป็นโซนโรแมนติค
และมีโซนที่นั่งชิดผนังตียาวไปตามด้านข้างห้อง ตรงนี้จะให้บรรยากาศสลัวทึมดูเหมือนจะเป็นโซนส่วนตัวเล็กๆ
และอีกโซนจะเป็นที่นั่งคล้ายเป็นตรงกลางลานบุฟเฟ่ต์ ข้อดีโซนนี้คือเดินไปหยิบตักอาหารตามไลน์ได้ง่ายสะดวกกว่าบริเวณอื่นๆ จำนวนที่นั่งต่อโต๊ะบาร์มเมื่จำนวนมากเมื่อนับเทียบกับโซนอื่น ให้ชื่อโซนนี้ว่าเป็นโซนครอบครัว เพราะเหมาะกับการเจี๊ยวจ๊าวของลูกเล็กเด็กแดง
“อยู่ไหน แฟนหล่อน”
“เดี๋ยวสิ ตื่นเต้น”
“มียาดมป่ะ”
ชักจะหมั่นไส้กับท่าที่กระบิดกระบวนของเพื่อนสาวต้น ที่ขามาละรีบเป็นลมกรด พอมาถึงจริงๆล่ะอ้อยสร้อยอ่อนเปลี้ยไม่มีเรี่ยวแรง ถึงว่ายังไม่มีผัวซะที
เรื่องของเรื่องคือ อิฐขี้มาสองรอบแล้ว ชักจะหิวขึ้นมาทันใด อยากมีอะไรเข้าปาก
“เดี๋ยวเห็นหน้า ผช หล่อนก็ไม่ต้องใช้ยาดมแล้ว”
“ใช้ดุ้น”
“ทะลึ่ง”
“จ้ะ ยัยคนเรียบร้อย”
“สวัสดีครับ”
เสียงทักจากหนุ่มชุดสูทผูกไทด์สีครีม ใส่แว่นกรอบสีชา รองเท้าหนังสีดำ บุคลิกภายนอกดูสุภาพ ที่อาจขัดสายตาคงเป็นนาฬิกาข้อมือ G Shock สีฟ้าที่ดูไม่เข้ากับการแต่งกายโดยรวมๆของเขา
จากการใส่ชุดสูทไม่สามารถประเมินได้ชัดนักว่าหนุ่มคนนี้อ้วนผอมอย่างไร รู้แค่ว่าเป็นคนผิวขาวอมเหลือง แต่ดูรวมๆคือเป็นคนสุขภาพดี ไม่ใช่คนหุ่นก๋องแก๋ง
“สวัสดีครับ”
เสียงตอบรับจากต้น เป็นเสียงเบาๆ พร้อมกับจงใจเมินหลบสายตา
“ผมอิฐ มาเป็นเพื่อนต้น”
“สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“ผมประวิทย์”
ยิ้มทักทายจากนายประวิทย์ที่ส่งให้อิฐ ทำให้รู้สึกว่าตาคนนี้ก็ดูหล่อเหมือนกัน
“เชิญพวกคุณคุยไปนะ ผมหิว ผมไม่ไหวแระ”
“เพื่อนคุณตลกดีนะ”
และนี่คือประโยคทักทายจากนายประวิทย์ประโยคที่ 1 กับต้น
“ครับ”
“คุณกินอะไรมายัง ผมกินรอคุณมาสิบนาทีแล้ว”
“ยังครับ”
ถ้าจะคิดมาก ก็คงคิดได้ว่านายประวิทย์ค่อนขอดว่าต้นสายไม่ตรงเวลา แต่คิดอีกที ต้นก็มาตรงเวลา แต่นายประวิทย์มาเร็วเกินไป
“หิวก็ไปตักได้เลยครับ”
“ครับ”
“รึจะให้ผมไปตักให้”
นายประวิทย์ยิ้มเล็กๆที่มุมปาก พร้อมกับกดเสียงให้เบาต่ำลงเพื่อให้รู้สึกถึงนัยยะของคำพูด
“ไม่ต้องครับ”
อาการหวิวๆของต้นเป็นอีกรอบ ทีตอนคุยไลน์ไม่ยักเป็น
“ผมรอตรงนี้"
"แล้วอย่าไปนานนะครับต้น”
“ครับ”
โอ่ย ทำไมนายประวิทย์ต้องทำให้ต้นวูบวาบใจสั่นได้ขนาดหนัก ไม่ไหวๆ
“อิฐ”
ต้นเดินตรงมาหาอิฐที่กำลังซ้วบๆอะไรซักอย่างที่ไลน์อาหาร
มองจากสภาพอิฐโดยทั่วไปคือหล่อเป๊ะถ้าไม่มีจริตเกย์ แต่ถ้าดูในสภาพหิวโซของอิฐตอนนี้ บอกได้คำเดียวว่า ทุเรศ ซกมก
“ทำไมไม่ตักไปกินที่โต๊ะกับเราเล่า ไม่อายคนอื่นหรอ”
เศษอาหาร สลัด เนื้อแฮม ชิ้นผลไม้ เกาะระเกะระกะไปทั่วเคราหนวดจมูกอิฐ แถมยังเปื้อนมายองเนส ที่แขนเสื้อมีคราบกระเด็นของชิ้นซูชิตกมาให้เห็น ในปากก็เคี้ยวกร้วมๆด้วยสรรพอาหาร ซึ่งตอนนี้ก็ยังไม่หยุดเคี้ยว
“อายเค้าอ่ะ พอเถอะ”
พอกลืนเอื๊อกหมดสิ้นที่กำลังเคี้ยว อิฐจึงได้หันมาต่อปากต่อกับต้น
“อายไรหล่อน ลูกค้ามีอยู่จึ๋ง ไม่มีใครเห็นชั้น ชั้นจะกินแบบไหนก็เรื่องของชั้น จบนะ”
“ชั้นอุตส่าห์ปลีกตัวมากินตรงนี้ เพื่อให้หล่อนได้จู๋จี๋กับผัวสองต่อสอง หล่อนยังไม่เห็นประโยชน์ชั้นอีก ชั้นน้อยใจหล่อนมาก”
ฟังเหมือนดูดีแต่อย่าเพิ่งไว้ใจ คารมอิฐช่างร้ายลึก
“ผัวที่ไหน เพิ่งจะได้คุยเอง”
“คุยไปคุยมาเดี๋ยวก็ได้กัน เชื่อชั้น”
“เหรอ”
“แต่เราเรียบร้อย อิฐก็ช่างค่อนแคะ”
สายตาอิฐจิกไปที่ลูกกะตาของต้น บอกเป็นนัยๆว่า อย่า –ตอ-แหล
“แล้วมาหาชั้นทำไม คุยกับผัวไปสิ อีกแป๊บชั้นถึงจะเดินเข้าไป”
“มานั่งเป็นเพื่อนเราหน่อยตอนนี้หน่อย เรากลัวใจตัวเองทนไม่ได้”
“ประวิทย์ เขาไม่เหมือนที่คุยในไลน์เลยอ่ะ หน้าตารูปร่างเหมือนกันในรูปก็จริง แต่ในไลน์คุยเป็นคนขรึมติดเงียบซึ่งจริงๆเราชอบเขาตรงนี้ แต่พอตัวจริงดูก้อร่อก้อติก เจ้าชู้หลบในมากๆ เรารู้สึกหวั่นไหวสิ”
เหรอวะ แล้วตกลงมึงชอบที่มันขรึมติดเงียบ หรือมันก้อร่อก้อติกเจ้าชู้กันแน่ อีต้น อีแรดหลบใน ตอบ!!!
แต่อิฐก็อยากรู้เหมือนกันว่าไอ้ประวิทย์ไปยั่วไปอ่อยต้นอีท่าไหน คนของเราถึงได้แดดิ้นพล่านรัวๆ
“โอเค ไปๆ”
“ผมรอจนเกือบหลับ นานนะครับ”
คำพูดที่กึ่งแซวกึ่งตำหนิ แต่คนพูดทำสีหน้าอมยิ้มทำให้คลายบรยากาศเก้อๆลงไป
“ผมขอโทษครับ คุณประวิทย์”
ด้วยกลัวว่านายประวิทย์จะไม่พอใจ ต้นจึงขอโทษขอโพยไว้ก่อน
“เรียกผมวิทย์ก็ได้ เหมือนที่ต้นคุยกับผมในไลน์”
“คุณอิฐก็ด้วยนะ เรียกผมวิทย์ก็ได้”
การสร้างบรรยากาศความคุ้นเคย ทำให้ช่วยลดระยะห่างของความแปลกหน้า
“ทำไมคุณวิทย์เลือกนั่งตรงนี้ล่ะ”
อิฐเป็นคนยกประเด็นคุยขึ้นมาเมื่ออีกสองคนไม่มีทีท่าว่าจะคุย ต้นก็กินบุฟเฟ่ต์ตรงหน้าไปเรียบร้อยแต่ไม่พูดอะไร ส่วนนายวิทย์ก็เงียบนั่งเฉยมองดูวิวไปเรื่อย
ด้วยถ้าคิดในใจคงเป็นประโยคประมาณ -อีต้นเรียกกูมาเป็นไม้กันหมาเหรอ ทีอยู่กันสองคน แม่งคุยอี๋อ๋อป้อล้อกันนะพวกมึง-
“เห็นวิวทิวทิศน์ดีครับ พอมืดเห็นไฟระยิบระยับ เหมือนได้พักผ่อนสายตา”
-เรอะ พักลูกกะตาตรงไหนวะ ไฟแยงตาชัดๆ ยิ่งหลายๆดวง ยิ่งแสบตาไปใหญ่-
“แล้วจริงๆ คุณอิฐอยากนั่งตรงไหน”
“ผมตรงไหนก็ได้ ใกล้ๆของกิน”
“แล้วต้นล่ะครับ”
-อีต้นมึงอย่าตอบนะ ที่ไหนก็ได้ที่มีไอ้วิทย์ กูจะอ้วกแตกเพิ่งแดกเสร็จ-
“ผม…”
เมื่อต้นเงยหน้ามาปะทะสายตาของคนตรงหน้าทั้งสองที่ทิ้งช่วงเวลาเนิ่นนาน ยิ่งทำให้อิฐหวั่นใจว่าคำตอบที่ตัวเองคิดจะเป็นจริง
-นี่อีต้น มึงจะใจง่ายกับผู้ชายแปลกหน้าเร็วขนาดนี้เชียวรึ -
-ถ้าถามกูว่าหล่อมั้ย ก็พอดูได้-
-และถ้าถามต่ออีกว่าจะเอามั้ยล่ะ คำตอบคือต้องถามผัวที่บ้านดูก่อน-
“ตัวจริงกับในรูป ต้นดูดีกว่าในรูปมาก”
“ผมไม่ได้โกหก”
“ครับ”
มันยิ่งทำให้ต้นบิดเขินม้วนอายเข้าไปใหญ่
-อีต้น มึงชวนกูมาทำไมว้า-
“ผมไม่ชอบเที่ยวกลางคืน”
“เหล้า บุหรี่ ผมไม่กินไม่สูบ ผมไม่ชอบ”
“เผื่อคุณอิฐจะไม่รู้”
“ครับ”
-เรื่องของเอ็งเหอะ-
“ทำไมต้นไม่คุยบ้างครับ”
“ผมกำลังอิ่ม คิดอะไรไม่ออกครับ”
ในใจต้นหมุนติ้วๆ มันดีกว่าที่คิดมาก มากกว่าร้อยละ 50 รู้สึกได้ว่าวิทย์สนใจต้นจริงๆ
“ผมอยากจะคุยกับต้นมากกว่านี้ แต่เรื่องของเราสองคนคุยกันไปหมดแล้ว”
“ใช่มั้ยครับ”
ยื่นหน้าเข้าไปใกล้จงใจขนาดนี้ ถ้าไม่เรียกว่าอ่อยก็ไม่รู้จะเรียกอะไรแล้ว
“ใช่..ครับ”
-ยัยคนนี้ก็ยังกะสาวแรกรุ่น อยากจะได้เขาเป็นผัวสั่นระริกสิบริกเตอร์ แต่ต้องทำเป็นแอ๊บ-
อิฐบอกเลยว่า เบื่อละครฉากข้างหน้าตรงนี้เต็มที
ที่สำคัญอิฐชักง่วง เพราะมันอิ่ม
“ผมขอตัวก่อน พอดีลืมไป มีธุระที่บ้าน”
“อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนสิ”
สายตาเวิ่นเว้อจากต้นส่งมาที่อิฐเพื่อระงับการเดินทางกลับ
และสายตาจากอิฐก็ส่งกลับไปเพื่อบอกว่า “ผัวมึงนั่งอยู่นั่น”
“โอเคๆไม่เป็นไร”
“ผมไม่อยากเป็นตัวปัญหา”
“ผมก็จะกลับแล้วล่ะครับ”
นายวิทย์ตัดสินใจแทนทุกคน
“ถึงวันนี้มีเวลาอยู่ด้วยกันน้อย แต่นับจากนี้ผมจะมีเวลาให้อีกนานเท่านาน”
ร่างกายของต้นแทบทรงตัวอยู่ไม่ไหว เมื่อฟังประโยคหลอมละลายใจ ต้องใช้มือสองข้างยึดเกาะเก้าอี้ไว้แน่น
อิฐส่ายหัวเบาๆ คิดในใจว่าตอนเพื่อนกูโดนปี้ อีนี่มันจะมีแรงรองรับการกระแทกกระทั้นพอมั้ย
“โชคดีครับ”
“เดินทางดีๆครับทั้งคู่”
“อืม โอเค”
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------