แฟนวิศกร บทนำ+ตอนที่ 1
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: แฟนวิศกร บทนำ+ตอนที่ 1  (อ่าน 1937 ครั้ง)

ออฟไลน์ ChipieCaline

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
แฟนวิศกร บทนำ+ตอนที่ 1
« เมื่อ17-05-2021 18:45:24 »

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           
Share This Topic To FaceBook

ออฟไลน์ ChipieCaline

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: แฟนวิศกร บทนำ+ตอนที่ 1
«ตอบ #1 เมื่อ17-05-2021 19:07:58 »

คำโปรย

รักเจ็ดปี แปดเดือนที่ทั้งสุข เศร้า เหงา และฮา มาช่วยกันลุ้นค่ะว่าทั้งคู่จะจับมือกันต่อไปจนถึงปีที่แปดได้รึเปล่า?

คำเตือน

เนื้อเรื่องมีคำหยาบค่อนข้างเยอะ โปรดพิจารณาก่อนอ่านนะคะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แฟนวิศวกร


บทนำ


คำกล่าวที่ว่า เมียทหารนับขวด เมียตำรวจนับแบงค์ ดูท่าว่าจะไม่ใช่ความจริงทั้งหมด เพราะอะไรน่ะหรอครับ? ก็ถ้ามันเป็นเรื่องจริง เมียวิศกรอย่างผมต้องมานั่งเก็บขวดเหล้า ขวดเบียร์ที่ไอ้ผัวกับพวกแก๊งค์เพื่อนตัวดี ขนกันมากินแล้วก็พากันนอนตายอยู่รอบๆวงเหล้าอย่างนี้หรอ?? เปลี่ยนเป็นเมียวิศกร(ก็)นับขวด เหมือนกัน ดูจะเข้าท่ากว่า


"เมียยยยจ๋าาาา" ผมตวัดหางตาไปมองที่ต้นเสียง ไอ้ผัวตัวดีป่ายมือเปะปะหวังจะคว้าตัวเมียสุดที่รักมากอด  ไอ้เหี้ยยย กูนั่งเช็ดอ้วกให้มึงอยู่นี่


เมื่อใช้เวลาในการควานหาตัวผมนานเกินไป ไอ้ผัวเฮงซวยก็เลยค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วก็เพ่งสายตามาที่ผมอย่างบากลำบาก แดกเข้าไปดีนักนิ่ เหล้าน่ะ


"เมียยยย มานี่ กอดกันๆๆๆๆ"  มันยกแขนทั้งสองข้างขึ้น (ด้วยความยากเย็น) พลางกวักมือเรียกผมยิกๆๆ


"กูเก็บอ้วกให้มึงอยู่ นอนไปเลย" ผมเดินเอาเท้าไปเขี่ยๆมันให้พ้นทาง เพราะตอนนี้มันนอนขวางทางเข้าห้องน้ำอยู่ แต่มันก็ไม่วายมากอดแข้งกอดขา กว่าจะสลัดมันหลุดได้ก็เล่นเอาเหนื่อย


ขณะที่กองทิชชู่ม้วนใหญ่ที่เปรอะเปื้อนไปด้วยอาเจียนของผัวสุดที่รักกำลังสวิงสวายอยู่ในโถส้วม ไอ้ผัวตัวดีก็ทุบสถิติกินน์เนสเวิลด์เรคคอร์ดอีกครั้งด้วยอาเจียนรอบที่ล้านแปด


เอาชีวิตโสดดดดดดกูคืนนนนนมาาาาาา!!!!!





+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ตอนที่ 1

ผมชื่อดิม มีอาชีพเป็นหมอฟัน ส่วนไอ้ควายเขื่องที่นอนอยู่ข้างๆชื่อเปอร์ อาชีพหลักคือวิศวกร แต่ผมชอบเรียกมันว่ากรรมกร เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่ไปไซต์งาน มันจะชอบไปแย่งงานแบกอิฐ แบกปูน ของพี่ๆแรงงาน ประหนึ่งมันถูกว่าจ้างด้วยค่าแรงวันละ 350 เหี้ยย นี่ถ้าผมเป็นคนจ่ายตังนี่อย่าหวังว่าผมจะจ้างมันนะ


ส่วนอาชีพรองของผัวผมน่ะหรอ? แดกเหล้าครับ ไซต์ไหนไซต์นั้น ที่เห็นว่าอยู่ทำโอเวอร์ไทม์นี่ไม่ใช่ขยันหรือว่าอะไรนะ อยู่รอก๊งเหล้ากับพี่ๆคนงาน เรื่องแดกเหล้านี่ไว้ใจไอ้เปอร์ แรงดีไม่มีตก



"เมียยยยยย  หิวน้ำ" ผมถอนหายใจรอบที่เก้าล้านเก้าสิบเก้า ก่อนจะเดินไปรินน้ำใส่แก้วมาประเคนให้ไอ้ผัวเทวดาที่นอนแผ่หรา หมดแรง อยู่บนเตียง


"เอาไป"  มันค่อยๆยันตัวลุกขึ้นจากที่นอน สภาพมันตอนนี้คือสุนัขยังดูดีกว่า


"ขอบคุณคร้าบบบเมียย" มันคว้าแก้วน้ำจากในมือผมไปกระดกรวดเดียวหมด ผมมองสภาพของมันแล้วรู้สึกทุเรศลูกกะตาเป็นที่สุด


ไล่ลงมาตั้งแต่ผมทรงรังนก จะยาวก็ไม่ยาว จะสั้นก็ไม่สั้น ดูกระเซอะกระเซิง ไม่รู้มีใครไปบอกมันว่าพอมันมัดผมแล้วดูเท่ห์  มันก็เลยไว้ผมทรงนี้มาตลอด แล้วไหนจะไอ้หนวดเฟิ้มๆอย่างกับโจรสลัดนั่นอีก  มีครั้งนึงมันเอารูปดาราฮอลลีวูดที่มีคนบอกว่าหน้าเหมือนมันมาให้ผมดู ผมมองรูปกับหน้ามันสลับกันขึ้นลงไปมา


ถ้าหน้ามึงเหมือน คีอานู รีฟ กูก็ ซง จุงกิ ล่ะวะ

+
+
+
+
+
+
+


"ใกล้จบยัง ไหนบอกจะออกไปซื้อของเป็นเพื่อนกู" ผมพูดกับไอ้ควายเผือกหนวดเฟิ้มที่นอนกระติกตีน ดิ๊กๆๆ อยู่บนโซฟา สายตาจับจ้องอยู่ที่จอทีวีความกว้างขนาดสามสิบแปดนิ้วไม่วางตา


ทีวีเป็นอีกเรื่องนึงที่ผมแสนจะเหนื่อยหน่าย เมื่อไหร่ก็ตามที่มันได้นั่งแหมะอยู่หน้าจอ อย่านึกว่ามันจะขยับตูดไปไหนซะให้ยาก นอนดูซีรีย์เกาหลีสิบหกตอนรวดมันก็เคยทำมาแล้ว


"แป๊บ ใกล้จบละ" มันพูดพลางยัดเอ็มแอนด์เอ็มเข้าปาก ผมเบะปาก มองบน คำว่าแป๊บของมันคือสองชั่วโมงเป็นอย่างต่ำ

+
+
+
+
+
+
+
+
+
+


หลังจากสองชั่วโมงแห่งความอดทนผ่านพ้นไป เราก็ได้ฤกษ์ออกมาซื้อของเข้าบ้านกันซะที วันนี้กะว่าจะไปแถวๆเซนลาด เพราะนอกจากจะมีท็อปส์ให้ซื้อของกินแล้ว ก็ว่าจะไปสอยน้ำหอมลดราคาที่เซโฟร่าด้วย


"เมีย มึงขับชิดขวาเกินไปละ จะปีนฟุตบาทไปชนแม่ค้ารึไง?"  ผมหมุนพวงมาลัยไปทางซ้ายนิดนึงพร้อมกับตวัดหางตาไปมองไอ้ควายเขื่องที่นั่งเป็นผู้โดยสารอย่างเคืองๆ


"ถ้ามึงขับดีกว่ากู ทำไมไม่มาขับเองล่ะ?" ผมว่านิ่งๆแล้วหันกลับไปมองถนน


"เอ๊า ก็มึงยังขับรถไม่ค่อยแข็ง ต้องขับบ่อยๆมันจะได้ชิน  อีกอย่างพ่อมึงก็ให้มิชชั่นกูมา ถ้าเค้ามาเห็นบีเอ็มสุดที่รักล้อถลอก ก็ได้มาแหกอกกูน่ะซิ่" ผมทำเสียงเหอะในลำคอ ขี้เกียจจะต่อความยาวสาวความยืด เพราะถึงยังไงก็ไม่มีทางเถียงชนะมัน

 

เรามาถึงเซนกันตอนบ่ายแก่ๆ และด้วยความที่วันนี้เป็นวันเสาร์ ผู้คนก็เลยแห่แหนหนีร้อนกันมาเดินห้างอย่างกับมีเทศกาลโปรยกระจาด ก็อย่างที่รู้ๆกัน คนเยอะรถก็เยอะ กว่าที่ผมจะวนหาที่จอดรถได้ก็เกือบครึ่งชั่วโมง มิหนำซ้ำพอหาที่จอดได้แล้ว การถอยเข้าซองยังเป็นอะไรที่ผมเกลียดเอามากๆอีกด้วย  เรื่องมันก็เลยต้องจบด้วยการที่ไอ้เปอร์เป็นคนหมุนพวงมาลัย ปากก็จิก ด่า  ประหนึ่งผมเอากรรไกรไปเล็มหนวดสุดที่รักของมันยังไงยังงั้น


เกลียดมันจริงๆ


"หา'ไรกินก่อนนะเมีย หิวแล้วอ่ะ" มันว่าหลังจากได้บริภาษผมอย่างสาสมใจ และน้องบีเอ็มจอดอยู่ในซองที่ระยะห่างระหว่างฝั่งซ้าย-ขวาและด้านหน้า ตรงตามทฤษฎีการจอดรถแบบเป๊ะๆ


พอคิดถึงเรื่องที่มันด่าแล้วก็แค้น ก็ไม่ใช่เพราะมันรึไงที่ทำให้ผมขับรถห่วยแตกแบบทุกวันนี้ จำได้ว่าพ่อสอนผมขับรถตั้งแต่ผมอยู่ม.5 พอผมขับใกล้จะขับเป็นแล้วพ่อก็ให้ไอ้เปอร์มารับช่วงสอนผมต่อ งงซิ่นะครับว่าไอ้เปอร์มาจากไหน
 
ก็คือบ้านผมกับบ้านมันอยู่ติดกัน พ่อแม่ผมกับพ่อแม่มันก็เป็นเพื่อนกัน เราโตมาด้วยกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน ส่วนที่เรามาคบกันได้ยังไง ไว้วันหลังจะเล่าให้ฟังละกัน


เกริ่นมาซะยาวเลย เรื่องของเรื่องคือมันไม่ยอมสอนผม จากที่กำลังจะขับเป็นก็กลายเป็นมาเป็นนั่งง่อยหน้าพวงมาลัย นานๆเข้าผมก็เบื่อก็เลยบอกพ่อว่าไม่อยากเรียนกับไอ้เปอร์แล้ว มันได้ทีก็เลยใส่ร้ายว่าผมไม่ตั้งใจเรียน ผมขี้เกียจเถียงก็เลยปล่อยเลยตามเลย แล้วก็ไม่ได้ขับรถอีกเลยตั้งแต่นั้นมา อ้อ แต่ก็ดีอย่างคือมันจะคอยไปรับ ไปส่งตลอด ผมก็เลยชิลๆไป



พอเข้ามาในห้างได้ ไอ้ควายเขื่องก็เดินดุ่มๆ ไปที่โซนร้านอาหาร

 ฟายยย เดินไวอย่างกับจะไปตีหม้อที่ไหน

และช่วงต้นเดือนแบบนี้แต่ละร้านก็งัดโปรโมชั่นมาสูบเงินในกระเป๋าของเรากันยกใหญ่ เล่นเอาเลือกไม่ถูกเลยว่าจะเสียเงินให้ร้านไหนดี ในขณะที่ผมกำลังลังเลระหว่างร้านซูชิเจ้าดังกับชาบูเจ้าเด็ดอยู่นั้น ไอ้เปอร์ก็ผลักประตูเข้าไปที่ร้านปิ้งย่างข้างๆ

ถามกูซักคำมั๊ยว่ากูอยากกินรึเปล่า?? ผัวเหี้ยยยย


"ร้านนี้คนน้อย คิวไม่เยอะ เดี๋ยวคราวหน้ากูโทรจองร้านซูชิละพาไปกิน"  มันพูดเมื่อเห็นผมทำหน้าบอกบุญไม่รับ

"เออ!" ผมกระแทกก้นนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม พลางคิดย้อนไปถึงวันวานอันแสนหวานชื่นของเราสองเมื่อหลายร้อยปีก่อน ตอนที่จีบกันใหม่ๆ มันเอาอกเอาใจผมดีมาก ผมถึงขนาดเชื่อว่าถ้าขอให้มันสอยดาว สอยเดือน มาให้ มันคงทำให้ผมได้จริงๆ
แล้วดูสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ซิ่  เฮ้ออออ


"วันเสาร์หน้าพ่อมึงกับป๊ากูชวนไปตกปลา กูว่าจะเตรียมเตนท์ไปกางดูดาวกันซักคืน มึงชอบไม่ใช่หรอ ดูดาวอ่ะ?" มันว่าพลางคีบเนื้อฝั่งที่ผมปิ้งใส่ปาก สัส!!


"กูเข้าเวร" 


"อย่ามา กูเช็คกับไอ้แนทแล้ว มึงไม่มีเวรวันเสาร์หน้า" ไอ้เพื่อนเลว! ผมสบถในใจ ไม่แปลกหรอกครับที่มันจะรู้จักเพื่อนของผมทุกคน เพราะว่าพวกนั้นก็เป็นเพื่อนที่เรียนโรงเรียนเดียวกันมากับมัน เอาง่ายๆว่าคนรอบตัวผมกับมันก็คือคนกลุ่มๆเดียวกันนี่แหละ จะว่าดีมันก็ดี แต่บางทีก็ดูเหมือนผมไม่มีสังคมอื่น รู้สึกเหมือนถูกผูกติดอยู่กับอะไรซักอย่าง



เสร็จจากการรมควันศรีษะด้วยปิ้งย่างแล้ว เราก็เดินเตร็ดเตร่เข้าร้านนู้น ออกร้านนี้ แต่ก็ไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือมามากนัก ช่วงวัยรุ่นสร้างตัวก็อย่างงี้ล่ะครับ กว่าจะใช้เงินแต่ละบาท ต้องคิดแล้วคิดอีก


"คุณลูกค้ามีแบรนด์ประจำมั๊ยคะ?" พนักงานสาวประจำเคาน์เตอร์เดินเตร่มาถาม คงเห็นผมยืนเลือกน้ำหอมอยู่ซักพักแล้ว และคิดว่าน่าจะหลอกขายของให้ผมได้


"ก็มีครับ แต่อยากลองเปลี่ยนแบรนด์ดูบ้าง" ผมบอกยิ้มๆ แต่ในใจคืออยากให้พี่คนสวยช่วยไปไกลๆทีเถอะ อยากให้ทำเหมือนญี่ปุ่นที่เค้าจะมีสติกเกอร์ที่เป็นสีๆให้ลูกค้า ถ้าอยากให้มีพนักงานดูแลก็ติดสีฟ้า ถ้าอยากเดินดูชิลๆคนเดียว (แบบผมในตอนนี้) ก็ติดสติกเกอร์สีเขียว หรืออะไรก็ว่าไป ไม่ใช่อะไรหรอก มันอึดอึดน่ะ


"เมีย กลิ่่นนี้ดีป่ะ?" จู่ๆไอ้เปอร์ก็พุ่งมาจาก nowhere มาแทรกตรงกลางระหว่างผมกับพี่พนักงานคนสวยที่อีกนิดผมก็จะเคลิ้มเสียเงินให้น้ำหอมขวดที่สามอยู่รอมร่อแล้ว


ผมหันไปส่งสายตาดุๆใส่มัน พี่พนักงานเองก็คงจะตกใจที่อยู่ดีๆก็ได้ยินคำว่า เมีย จากปากผู้ชายที่หลายคนบอกว่าหน้าเหมือน คีอานู รีฟ  แหวะ


แต่ประเด็นคือมันพูดกับผมไง แล้วผมก็... ผู้ชายเหมือนมันไง


เกิดอาการเดดแอร์อยู่ประมาณยี่สิบวิ ผมสงสารพี่คนสวยที่ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์ชวนอึดอัดเพราะไอ้ห่านี่แท้ๆ


"ขอบคุณมากนะครับ ผมเอาขวดนี้ด้วยเลยละกัน" ผมบอกกับพี่คนสวย อีกฝ่ายยิ้มอายๆ กล่าวขอบคุณแล้วก็เดินจากไป


"ลองดมๆ"  มันจ่อแผ่นเทสต์น้ำหอมเข้าที่ปลายจมูกผม นี่คือไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย ทำกูอับอายขายขี้หน้าขนาดนี้ ผมถอนหายใจอย่างปลงๆ พร้อมกับค่อยๆสูดกลิ่นน้ำหอมจากแผ่นเทสต์ที่มันถือจ่อจมูกอยู่


"เออ ก็หอมดี" ผมว่า เพราะปกติน้ำหอมผู้ชายกลิ่นจะออกฉุน แต่อันนี้ดูซอฟท์กว่าและยังคงได้กลิ่นสัมผัสแบบผู้ชาย แต่ไม่แน่ใจว่าจะซอฟท์เข้ากับไอ้ยักษ์เถื่อนแบบมันรึเปล่า


"ใช่มะ กลิ่นที่มึงซื้อให้คราวก่อนพอออกไซต์ละเหม็นเขียว ไม่มีใครกล้าเดินเฉียดกูอยู่เป็นอาทิตย์" มันบ่น นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วก็ขำ มันโทรมาโวยวายทันที่ที่พี่คนงานคนนึงเดินมาบอกมันแบบเกรงใจว่าสงสัยว่ามันจะใช้น้ำหอมผิดกลิ่น เพราะพอเดินมาใกล้ๆมันแล้วรู้สึกเวียนหัว มันก็เลยฟึดฟัดหาว่าผมซื้อน้ำหอมปลอมมาให้มันใช้


"ก็กูบอกว่าให้ใช้อีกขวดถ้ามึงต้องออกแดด" ด้วยความที่บ้านเรามันเป็นเมืองร้อน น้ำหอมบางตัวพอมันทำปฏิกิริยากับแดดเมืองไทยก็เลยกลายพันธ์ จากน้ำหอมกลายเป็นน้ำเหม็นไปซะงั้น


"เออๆ" มันโบกไม้โบกมือตัดรำคาญ ก่อนจะคว้าน้ำหอมสองขวดในมือผมไปถือไว้


"จะจ่ายให้?" ผมเลิกคิ้วถามมัน มันยักไหล่แล้วก็เดินไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์


ที่จริงก็เป็นเรื่องปกติแหละที่มันชอบแย่งจ่ายนู่น จ่ายนี่ เพราะเราแบ่งรายจ่ายกันค่อนข้างชัดเจน ก็นะ อยู่กันมาห้า หก ปีละ รายจ่ายหลักๆเช่นค่าผ่อนบ้าน ก็จะคนละครึ่ง ค่าผ่อนรถ มีแค่ของมัน ที่เสือกหัวสูงถอยสี่ห่วงมือหนึ่งรุ่นล่าสุดออกมาแบบไม่ปรึกษาเงินเดือน ค่าซื้อของเข้าบ้าน ส่วนมากมันจ่าย แล้วก็ค่าใช้จ่ายจิปาถะ เช่นเวลาไปร้านอาหารหรือไปเที่ยว มันก็จ่ายอีก - -


แหม ก็เงินเดือนหมอที่เพิ่งจบมาไม่กี่ปีมันก็ไม่ได้มากอะไรนี่ครับ มันที่ทำงานมาก่อนหน้าผมตั้งสองปีควรจะเป็นคนเปย์มากกว่าก็ถูกแล้ว


ชะรอยว่ามันจะได้โบนัส เพราะนอกจากน้ำหอมสองขวดที่ได้มาแบบฟรีๆ ผมก็ยังได้เสื้อเชิ้ตแบรนด์โปรดเป็นของชำร่วยอีกหนึ่งตัวถ้วนอีกด้วย
ผมช่วยมันขนของเข้าบ้าน ปากก็ฮึมฮัมเพลงไปเบาๆ ต้องถ่ายรูปเสื้อไปขิงไอ้แนทซะหน่อย เพราะมันรู้ว่าผมชอบเสื้อแบรนด์นี้มันก็เลยชอบไปซื้อแล้วก็ถ่ายรูปมาอวดผมบ่อยๆ
ระหว่างที่ผมกำลังลองเสื้อตัวใหม่ พลางหมุนซ้ายหมุนขวาหามุมถ่ายรูปไปขิงไอ้แนทอยู่นั้น  ไอ้เปอร์ก็เดินมากระซิบประโยคที่ทำเอาขนที่คอผมลุกเกรียว


"กูซื้อของให้มึงตั้งเยอะ เพราะฉนั้นหวังว่าคืนนี้ผัวคงจะได้รับบริการสุดประทับใจจากเมียสุดที่รักนะครับ ... จุ๊บ"


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

จบแล้วค่ะตอนแรกของ แฟนวิศวกร เป็นยังไงกันบ้างคะ ชอบหรือไม่ชอบยังไง คอมเมนท์ไว้ได้นะคะ คนเขียนจะได้พยายามปรับปรุงให้ดีขึ้น  :mew3:

เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องสั้นของซีรีย์  แฟน.... เรื่องสั้นในซีรีย์ที่ลงไปก่อนหน้าคือ แฟนดารา ไปช่วยให้กำลังใจกันได้นะคะ  :mew1:

คนเขียนจะอัพทุกวันเสาร์ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ

Love... ChipieCaline















« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-05-2021 19:28:35 โดย ChipieCaline »

ออฟไลน์ Nattie69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 794
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
Re: แฟนวิศกร บทนำ+ตอนที่ 1
«ตอบ #2 เมื่อ17-05-2021 19:46:36 »

 :haun4:

ออฟไลน์ ChipieCaline

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด