หัวข้อ: เคยไหมค่าแบบดีๆ เหมือนโดนหักหลัง

[nuwi]

แบบเค้าเป็นญาติห่างๆเราบอกจะส่งเราเรียนปตรี เราก็รู้สึกดี ที่ีบ้านเค้าจนๆมากกกกก พ่อกับแม่เราไม่มีเงินจะส่งเรา

 การเรียนเราก็พอได้ไม่ได้เก่งจนแข่งชิงทุนกับคนอื่นได้

แต่เราก้ดีใจนะที่ท่านทนส่งเราจนจบม.6 พอมาต่อตรีตอนแรกเรากะว่าจะเรียนราม ญาติคนนั้นเราเรียกว่าป้าจะส่งเราเอง แต่ห้าม

บอกพ่อกับแม่รอสามีเค้ามาคอยบอกเราก็โอเค ตอนนั้นดีใจมากกก เราก็ติดที่มช แต่เงินค่าเทอมค่าหอค่ากินเราไม่มี พ่อกับแม่ก้

ดีใจบอกถ้าเราอยากเรียนก็ไม่ว่าเราสงสารพ่อกับแม่มากเลยนะ ใจเราอ่าอยากเรียนเรียนให้จบแล้วทำงาน

 ทางเราก็รอแต่ย้ายหอป้าบอกจะมา13พ.คก็ไม่มาบอกจะมาบอก30พ.คจะมาเราก็รอ พ่อเราก็ถามว่ารายงานตัวย้ายหอเมื่อไรเรา

ก็บอก30พ.ค พอถึงก็ไม่มาแต่ปากก็ให้ความหวังเราเรื่อย ว่าพัดไปเรื่อยจนมาถึงวันนี้สามีเค้าก้ไม่มาเราเคลียดมาก

ค่าเทอมก็ไม่ได้จ่าย หอที่ป้าบอกก้บอกว่ากำลังสร้าง สามีเค้าก็ไม่มีแววว่าจะมา เราไม่รู้จะทำไงดี เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวสามีป้าก็มา

รอหน่อย แต่มันจะเปิดเทอมแล้วนะ  ค่าเทอมหอเราก็ยังไม่มี เราก็เลยลองหาหอเองแต่ติดที่ไม่มีเงินจ่ายค่าหอ

เงินในบ้านเราบอกตรงรวมกับแล้วมีไม่ถึง8000เลย ตอนนี้ก็รอแต่ขายลำใยซึ่งกำลังจะเก็บ แต่เราต้องจ่ายค่าเทอมก่อน

ตอนนี้เราเคลียดมากๆ จะทำไงดีอ่า แล้ววันนี้เราว่าจะไปหาไปคุย พอดีเราชื้อเสื้อไปให้แกก็ไม่อยากรับแล้วฝากเด็กเอามาส่งพูด

ตรงๆนะเราเสียความรู้สึกมากๆเสื้อนั้นตัว200เลยนะ เราก็เอาเงินเก้บชื้อให้ ไม่ชอบยังไงจะเก้บไว้หรือให้ใครก็ไม่ว่าเพราะเสื้อตัว

นั้นเราใส่ไม่ได้เราใส่เบอร์M แต่การเอามาให้แบบนี้เหมือนดูถูกเราเลยอ่า วันนี้เราไปหาเห็นป้าเข้าห้องน้ำเราเลยไปทักไปรอให้

เข้าห้องน้ำเสร็จก่อนเราก็ไปนั่งรอที่ม้านั่งหน้าบ้าน แล้วเราก็มัวกินน้ำปั่นอยู่ป้าก็ออกมาเราก็คิดว่าไว้กินเสร็จค่อยเข้าไปหา เราได้

เห็นป้าคุยโทรศัพกับเพื่อนว่า เราอ่าแค่เอาเสื้อไปคืนจะเป็นจะตายหรอ เห็นโทรมาก้ไม่โทรกลับไปหรอ ลองมันมาสิจะว่าให้

คือเมื่อวานเราโทรหาไงแต่ไม่ติด พูดตรงเราเสียความรู้สึกอ่า มันกึ่งเกียจกึ่งดี จะเกียจก็คิดถึงตอนป้าดีกับเรา จะเหมือนเดิมก็คิดแต่คำพุดที่เค้าคุยกับเพื่อน


ถ้าเป็นพวกคุณจะทำไงดีอ่า ในความคิดเห็นของพวกคุณ

[snoopydooey]

เรื่องครอวครัวญาติพี่น้องมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนนะ อันนี้คงต้องเปิดใจคุยกันตรงๆ
เพราะว่าเราก็ต้องเรียน ค่าเทอม ค่าหอ ค่าใช้จ่ายก็ต้องใช้  จะมัวแต่ให้รอแบบไม่คืบหน้าไปตรงไหนเลยก็ไม่ได้

เรื่องสถาบัน ทุกวันนี้เหมือนที่น้องคิดรามก็เรียนได้ (แต่ไม่ได้จบง่ายๆ)
ถ้าเราไม่ขยันหรือขวนขวายกับตัวเองมากพอไม่จบแน่ๆ ( พี่จบราม 4 ปี ย้าย 2 คณะ )
เพราะไม่มีใครบังคับเราเรียนได้ มีแต่ตัวเราเองที่ต้องรับผิดชอบ
พี่อยากจะบอกว่าไม่ว่าสถาบันไหน ให้ความรู้เราเหมือนกัน
ทุกวันนี้ สถาบันแพงๆ ก็ไม่ได้มีค่าต่างกับสถาบันที่เสียค่าใช้จ่ายถูกๆมากเท่าไหร่
ในเรื่องคุณภาพทุกสถาบันให้เราได้เหมือนกันหมด
แต่ค่านิยมทางสัคม เกี่ยวกับสังคมการทำงาน การคัดเลือกบุคลากรเข้าไปนั้น ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

อย่างที่มีดราม่าเกี่ยวกับสเป็คการรับบุคลากรเข้าไปของ ธ.สีม่วง ซึ่งอันนั้นคือค่านิยม
แต่ไม่ได้หมายความว่า เราจะไม่เก่งเท่ากับพวกที่จะจบสถาบันดีดี แพงๆ
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับที่ตัวเรา อย่าไปยึดติดค่านิยมสังคม

โอเค เรื่องที่พี่กล่าวมามันไกลเกินกว่านั้นไปอีก ซึ่งน้องยังไม่ได้พบเจอกับมัน
ฉะนั้น ถ้าเรายังไม่พร้อมเรื่องค่าใช้จ่าย ถ้าเป็นพี่ จะสมัครเรียนรามไปก่อน เก็บหน่วยกิต เก็บเกี่ยวความรู้ให้ได้มากที่สุด
รวมถึงราม เรามีเวลาพอที่จะปลีกตัวไปทำงาน part time เพื่อเก็บเงินได้
แถมยังได้ ประสบการณ์ในการทำงาน แล้วที่บ้านไม่เดือดร้อนด้วย
แล้วที่สำคัญไม่ต้องไปหวังลมๆแล้งๆ กับป้าที่ยังไม่พร้อมให้เรา แต่ยื้อเราเอาไว้ทำไม ถูกไหม ?
แล้วเราก็เอาเงินที่เราทำงานเก็บได้ พร้อมเมื่อไหร่ โอนย้ายหน่วยกิตเข้าที่ที่เราอยากเรียนทีหลังได้
มันมีวิธีมากมายครับ เพียงแต่ตอนนี้ ช่วงที่เราไม่พร้อม ก็ทำเท่าที่ทำได้ไปก่อน

ยิ้มเข้าไว้นะ

[โซ อึน]

สู้ๆนะค่ะ ตอนนี้เราเรียนมอเปิด
ไม่เคยขอเงินทางบ้านเลย
ส่งให้ตลอด บางเดือนก้เกือบหมื่น
เราออกมาใช้ชีวอตเองอะไรเองไม่เคยพุ่งใคร
หางานทำเอง
จ่ายค่าเรียนเอง
ถึงจะจบยากเพราะไม่มีเวลาอ่านหนังสือ
แต่ก็ต้องพยายามค่ะ
ปัจจุบันเราภูมิใจตัวเองมากๆ
ที่ไม่ต้องพึ่งใคร แล้วก้อเปนที่พึ่งให้กับทางบ้าน
อยากยอกเจ้าของกระทู้ว่า อย่ารอพึ่งใครเลย ไม่มีใครดีกับเราเท่าพ่อแม่
ญาติๆเราก็เปน บอกจะช่วย แต่พอถึงเวลาก็เงียบกันไป
ปัจจุบันเราอยู่ได้ด้วยตัวเองค่ะ
อยากให้จขกท.สู้ๆนะค่ะ
อย่ายอมแพ้ง่ายๆ

[❣☾月亮☽❣]

สู้ๆละกัน. พี่ก็จบราม. เรียนตั้งห้าปีแน่ะ
ไม่ค่อยเข้าเรียนหรอก ทำงานอิสระตั้งแต่ปีสอง. พอปีสามก็ติวหนักหน่อยเพราะบางตัวยาก ลงหลายรอบ
ดีที่เจอติวเตอร์เก่งแต่เราต้องขยันด้วย. เวลาทุกคนมีเท่ากันถ้าเราขยันกว่าเราก็จบก่อนคนอื่น
เวลาผ่านไปจะมองโลกได้ชัดขึ้นเอง ตอนเด็กๆพ่อแม่พี่ก็ไม่ได้ส่งเรียน คือหลายคนช่วยๆกันส่งแต่พอเรียนรามก็อยู่ได้ด้วยตัวเอง
ขอให้น้องใฝ่ดีเข้าไว้อย่าไปยอมแพ้ง่ายๆนะ.   

[ขนมโก๋]

ขอให้ผ่านไปให้ได้นะ เราก็ปีหนึ่งเหมือนกัน

[nuwi]

เรื่องครอวครัวญาติพี่น้องมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนนะ อันนี้คงต้องเปิดใจคุยกันตรงๆ
เพราะว่าเราก็ต้องเรียน ค่าเทอม ค่าหอ ค่าใช้จ่ายก็ต้องใช้  จะมัวแต่ให้รอแบบไม่คืบหน้าไปตรงไหนเลยก็ไม่ได้

เรื่องสถาบัน ทุกวันนี้เหมือนที่น้องคิดรามก็เรียนได้ (แต่ไม่ได้จบง่ายๆ)
ถ้าเราไม่ขยันหรือขวนขวายกับตัวเองมากพอไม่จบแน่ๆ ( พี่จบราม 4 ปี ย้าย 2 คณะ )
เพราะไม่มีใครบังคับเราเรียนได้ มีแต่ตัวเราเองที่ต้องรับผิดชอบ
พี่อยากจะบอกว่าไม่ว่าสถาบันไหน ให้ความรู้เราเหมือนกัน
ทุกวันนี้ สถาบันแพงๆ ก็ไม่ได้มีค่าต่างกับสถาบันที่เสียค่าใช้จ่ายถูกๆมากเท่าไหร่
ในเรื่องคุณภาพทุกสถาบันให้เราได้เหมือนกันหมด
แต่ค่านิยมทางสัคม เกี่ยวกับสังคมการทำงาน การคัดเลือกบุคลากรเข้าไปนั้น ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

อย่างที่มีดราม่าเกี่ยวกับสเป็คการรับบุคลากรเข้าไปของ ธ.สีม่วง ซึ่งอันนั้นคือค่านิยม
แต่ไม่ได้หมายความว่า เราจะไม่เก่งเท่ากับพวกที่จะจบสถาบันดีดี แพงๆ
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับที่ตัวเรา อย่าไปยึดติดค่านิยมสังคม

โอเค เรื่องที่พี่กล่าวมามันไกลเกินกว่านั้นไปอีก ซึ่งน้องยังไม่ได้พบเจอกับมัน
ฉะนั้น ถ้าเรายังไม่พร้อมเรื่องค่าใช้จ่าย ถ้าเป็นพี่ จะสมัครเรียนรามไปก่อน เก็บหน่วยกิต เก็บเกี่ยวความรู้ให้ได้มากที่สุด
รวมถึงราม เรามีเวลาพอที่จะปลีกตัวไปทำงาน part time เพื่อเก็บเงินได้
แถมยังได้ ประสบการณ์ในการทำงาน แล้วที่บ้านไม่เดือดร้อนด้วย
แล้วที่สำคัญไม่ต้องไปหวังลมๆแล้งๆ กับป้าที่ยังไม่พร้อมให้เรา แต่ยื้อเราเอาไว้ทำไม ถูกไหม ?
แล้วเราก็เอาเงินที่เราทำงานเก็บได้ พร้อมเมื่อไหร่ โอนย้ายหน่วยกิตเข้าที่ที่เราอยากเรียนทีหลังได้
มันมีวิธีมากมายครับ เพียงแต่ตอนนี้ ช่วงที่เราไม่พร้อม ก็ทำเท่าที่ทำได้ไปก่อน

ยิ้มเข้าไว้นะ
[/quote

คือคณะที่หนูติดที่มช ที่รามไม่มีนะสิค่า แต่ต้องตัดใจล้า
แต่ที่รามมีคณะอะไรที่พอจะแนะนำบางค่า

[nuwi]

สู้ๆนะค่ะ ตอนนี้เราเรียนมอเปิด
ไม่เคยขอเงินทางบ้านเลย
ส่งให้ตลอด บางเดือนก้เกือบหมื่น
เราออกมาใช้ชีวอตเองอะไรเองไม่เคยพุ่งใคร
หางานทำเอง
จ่ายค่าเรียนเอง
ถึงจะจบยากเพราะไม่มีเวลาอ่านหนังสือ
แต่ก็ต้องพยายามค่ะ
ปัจจุบันเราภูมิใจตัวเองมากๆ
ที่ไม่ต้องพึ่งใคร แล้วก้อเปนที่พึ่งให้กับทางบ้าน
อยากยอกเจ้าของกระทู้ว่า อย่ารอพึ่งใครเลย ไม่มีใครดีกับเราเท่าพ่อแม่
ญาติๆเราก็เปน บอกจะช่วย แต่พอถึงเวลาก็เงียบกันไป
ปัจจุบันเราอยู่ได้ด้วยตัวเองค่ะ
อยากให้จขกท.สู้ๆนะค่ะ
อย่ายอมแพ้ง่ายๆ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า จะสู้ๆค่า ถึงความฝันที่เราคิดจะไม่เป้นจิงก็ตาม
แต่ขอเรียนรามดีกว่า

[nuwi]

สู้ๆละกัน. พี่ก็จบราม. เรียนตั้งห้าปีแน่ะ
ไม่ค่อยเข้าเรียนหรอก ทำงานอิสระตั้งแต่ปีสอง. พอปีสามก็ติวหนักหน่อยเพราะบางตัวยาก ลงหลายรอบ
ดีที่เจอติวเตอร์เก่งแต่เราต้องขยันด้วย. เวลาทุกคนมีเท่ากันถ้าเราขยันกว่าเราก็จบก่อนคนอื่น
เวลาผ่านไปจะมองโลกได้ชัดขึ้นเอง ตอนเด็กๆพ่อแม่พี่ก็ไม่ได้ส่งเรียน คือหลายคนช่วยๆกันส่งแต่พอเรียนรามก็อยู่ได้ด้วยตัวเอง
ขอให้น้องใฝ่ดีเข้าไว้อย่าไปยอมแพ้ง่ายๆนะ. 

ขอบคุณที่เป้นกำลังใจให้ค่า

[nuwi]

ขอให้ผ่านไปให้ได้นะ เราก็ปีหนึ่งเหมือนกัน

ขอบคุณค่า

[snoopydooey]

เรื่องครอวครัวญาติพี่น้องมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนนะ อันนี้คงต้องเปิดใจคุยกันตรงๆ
เพราะว่าเราก็ต้องเรียน ค่าเทอม ค่าหอ ค่าใช้จ่ายก็ต้องใช้  จะมัวแต่ให้รอแบบไม่คืบหน้าไปตรงไหนเลยก็ไม่ได้

เรื่องสถาบัน ทุกวันนี้เหมือนที่น้องคิดรามก็เรียนได้ (แต่ไม่ได้จบง่ายๆ)
ถ้าเราไม่ขยันหรือขวนขวายกับตัวเองมากพอไม่จบแน่ๆ ( พี่จบราม 4 ปี ย้าย 2 คณะ )
เพราะไม่มีใครบังคับเราเรียนได้ มีแต่ตัวเราเองที่ต้องรับผิดชอบ
พี่อยากจะบอกว่าไม่ว่าสถาบันไหน ให้ความรู้เราเหมือนกัน
ทุกวันนี้ สถาบันแพงๆ ก็ไม่ได้มีค่าต่างกับสถาบันที่เสียค่าใช้จ่ายถูกๆมากเท่าไหร่
ในเรื่องคุณภาพทุกสถาบันให้เราได้เหมือนกันหมด
แต่ค่านิยมทางสัคม เกี่ยวกับสังคมการทำงาน การคัดเลือกบุคลากรเข้าไปนั้น ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

อย่างที่มีดราม่าเกี่ยวกับสเป็คการรับบุคลากรเข้าไปของ ธ.สีม่วง ซึ่งอันนั้นคือค่านิยม
แต่ไม่ได้หมายความว่า เราจะไม่เก่งเท่ากับพวกที่จะจบสถาบันดีดี แพงๆ
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับที่ตัวเรา อย่าไปยึดติดค่านิยมสังคม

โอเค เรื่องที่พี่กล่าวมามันไกลเกินกว่านั้นไปอีก ซึ่งน้องยังไม่ได้พบเจอกับมัน
ฉะนั้น ถ้าเรายังไม่พร้อมเรื่องค่าใช้จ่าย ถ้าเป็นพี่ จะสมัครเรียนรามไปก่อน เก็บหน่วยกิต เก็บเกี่ยวความรู้ให้ได้มากที่สุด
รวมถึงราม เรามีเวลาพอที่จะปลีกตัวไปทำงาน part time เพื่อเก็บเงินได้
แถมยังได้ ประสบการณ์ในการทำงาน แล้วที่บ้านไม่เดือดร้อนด้วย
แล้วที่สำคัญไม่ต้องไปหวังลมๆแล้งๆ กับป้าที่ยังไม่พร้อมให้เรา แต่ยื้อเราเอาไว้ทำไม ถูกไหม ?
แล้วเราก็เอาเงินที่เราทำงานเก็บได้ พร้อมเมื่อไหร่ โอนย้ายหน่วยกิตเข้าที่ที่เราอยากเรียนทีหลังได้
มันมีวิธีมากมายครับ เพียงแต่ตอนนี้ ช่วงที่เราไม่พร้อม ก็ทำเท่าที่ทำได้ไปก่อน

ยิ้มเข้าไว้นะ

คือคณะที่หนูติดที่มช ที่รามไม่มีนะสิค่า แต่ต้องตัดใจล้า
แต่ที่รามมีคณะอะไรที่พอจะแนะนำบางค่า

เอาจริงๆ คณะที่อยากเรียนนี่ พี่ไม่อยากแนะนำ
เพราะว่า ตัวเราเองจะรู้ดีที่สุดว่าเราชอบอะไร
ที่น้องบอกว่า เรียน มช แล้วมีคณะที่เราอยากจะเรียน
ยกตัวอย่าง มช มีเรียนหมอ แล้วเราไม่ได้เรียน ไม่ได้แปลว่าเราจะตัดอนาคตตัวเองนะ
ลองมองสิ่งที่เราชอบ แบบอื่น หรือสิ่งที่เราคิดว่ามันก็ไม่น้อยหน้าจากอย่างแรก
ยกตัวอย่างเช่น กราฟฟิค โปรแกรมเมอร์ เทคโนโลยี กฎหมาย สิ่งแวดล้อม นักจิตวิทยา และอีกหลายๆอย่าง
ตรงไหนที่สามารถทำให้เราเรียนแล้วมีความสุขและชอบมันได้ นั่นละเลือกเลย สู้ๆจ้ะ 

[▶August5th◀]

มาให้กำลังใจนะครับ
รามคำแหงก็โอเคนะครับ (เพราะผมก็จบนิติศาสตร์มา) คณะที่เปิดก็เยอะอยู่นะ ลองคิดๆ ดูว่าเราชอบไรนอกเหนือจากคณะที่เราติด มช.
ที่รามเราทำงานไปด้วยแล้วเรียนไปด้วยก็ได้ ค่าใช้จ่ายก็ไม่เยอะ เฉพาะค่าเรียนเอาจริงๆ เทอมนึง 2000-3000 เอง แบบลงเต็มหน่วยกิจเลย (จริงๆคงไม่น่าเกิน 2000 หรอก)
เราอาจจะไม่ต้องเข้าเรียนก็ได้ แต่ต้องขยันอ่านหนังสือมากๆ

ไงก็สู้ๆนะ อย่ายอมแพ้