ตอนที่ 12
"ลืมกูแล้วใช่ไหม"
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง ทั้งคู่ผละออกจากอ้อมกอดก่อนจะหันไปมองเขา
"หมดหน้าที่กูแล้วสินะ" โบ๊ทพูดพลางเดินมานั่งลง
"อะไรของมึง" มาริวถามเขา
"ไงเบนซ์ มีอะไรจะถามมันอ่ะ" เขาไม่ตอบแต่หันไปถามเบนซ์แทน มาริวนิ่วหน้าอย่างสงสัย เบนซ์ส่ายหน้าปฏิเสธ
"มีอะไรจะถามริว" เขาถามคนข้างๆ
"ไม่มี" เบนซ์ส่ายหน้าไปมา
"บอกมันไปดิว่ายังอยากรู้เรื่องวันนั้น"
"อะไรที่โบ๊ท เบนซ์ไม่อยากรู้แล้ว" เบนซ์ทำเสียงดุใส่หนุ่มแว่นที่ทำหน้ากวน
มาริวเข้าใจในสิ่งที่โบ๊ทบอก เขามองหน้าเบนซ์ก่อนจะถาม
"ทำไมเบนซ์ไม่ถามริวล่ะ"
"ก็เบนซ์ไม่อยากรู้แล้ว"
"เบนซ์..ริวอยากให้เบนซ์รู้ไว้อย่างเดียว ว่าริวไม่มีวันทำแบบนั้นกับใคร เพราะริวรู้ว่าเบนซ์ต้องเสียใจ"
"อืม..รู้แล้ว"
"ยังเชื่อใจริวไหม" เขาถาม เบนซ์มองสบตาเขาก้อนจะพยักหน้า
"จะอ้วก.." โบ๊ทเหลือบมองทั้งคู่แล้วบ่นพึมพำอย่างหมั่นไส้
"อะไรอีกล่ะ" มาริวหันไปถามเขา
"ป๊าววว" เขาปฏิเสธเสียงสูง
มาริวหมั่นไส้ในท่าทีของเขา จับหน้าเบนซ์เข้ามาใกล้ก่อนจะกดจูบลงไปที่ริมฝีปากบางต่อหน้าเขา คนตัวเล็กเบิกตากว้างอย่างตกใจแล้วดันตัวเขาออก
"เชี่ยยยยย..กูกลับล่ะ" เขาอุทานเมื่อเห็นภาพตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้น
"ไม่นอนกับกูอีกหรอ" มาริวแกล้งถามเขา
"ไม่นอน! เสียงดัง!...เกลียดพวกแม่ง" โบ๊ทบ่นให้เขาแล้วเดินออกไป มาริวมองตามขำๆ ก่อนจะหันกลับมาเจอสีหน้าของคนตรงหน้า
"อะไรอ่ะ" เขาถาม
"นิสัยไม่ดี" เบนซ์ว่าเขา
"อะไร ริวยังไม่ได้ทำไรเลยนะ" เขาพูดเสียงอ้อน
"แล้วไปแกล้งพี่โบ๊ททำ...อื้มม" เสียงของเบนซ์ถูกกลืนหายไปพร้อมกับริมฝีปากที่ถูกเขาครอบครองอีกครั้ง ขณะที่มือหนากำลังจะทำอะไรที่มากกว่านั้นเบนซ์ก็ดันตัวเขาออก
"ทำไมอ่ะ"
"ไปทำงาน"
"เบนนนนนนซ์" เขาเรียกอย่างขัดใจ
"...ไปเร็ว" เบนซ์บอกเขา เขาถอนหายใจอย่างเซ็งๆ
"ไปด้วยกันนะ" เขาพูดแล้วส่งมือให้ เบนซ์พยักหน้าก่อนจะจับมือเขาแล้วลุกขึ้น มือบางสัมผัสกับแหวนที่เขาใส่อยู่
"เดี๋ยวริว" เบนซ์บอกแล้วล้วงแหวนที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมา
"แหวนคู่ก็ต้องใส่เป็นคู่ใช่มั้ย" เบนซ์ถามเขาก่อนจะส่งแหวนวงนั้นให้เขา
"ใส่ให้หน่อย" เจ้าตัวยิ้มแป้นบอกเขา ทำเอาเขาอดยิ้มตามไม่ได้
"ได้ครับ" มาริวหยิบแหวนสวมที่นิ้วของคนตรงหน้าแล้วจับมือข้างนั้นขึ้นมาจูบแผ่วเบา
"เป็นคู่แล้วนะ" เบนซ์บอกเขา เขายิ้มรับมองคนตรงหน้าก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาประคองใบหน้าหวานนั้นแล้วประกบริมฝีปากกับปากบางอย่างอ่อนโยน
"อื้อออ" เบนซ์ตีเข้าที่แขนเขาเมื่อลิ้นเรียวเริ่มจะซุกซน ก่อนจะดันตัวเขาออก
"อะไรอีกอ่า" เขาแกล้งทำหน้าบึ้งใส่
"ไปทำงาน" เบนซ์พูดจบก็ลากเขาออกจากบ้าน หลบซ่อนใบหน้าที่แดงก่ำกับสัมผัสของเขา ตั้งแต่มาถึงไม่รู้ว่าโดนเขาจูบเข้าให้กี่รอบแล้ว
พอพี่นิคเห็นทั้งคู่เดินจับมือกันเข้ามาในร้าน ก็รีบเดินเข้ามาหา
"ไงมึง"
"อะไรพี่" เขาถามอย่างงงๆ พี่นิคพยักหน้าไปทางเบนซ์
"ก็..." เขาทำหน้าเขิน ตอบไม่ถูก
"เออๆๆ เข้าใจกันก็ดีแล้ว" พี่นิคบอกก่อนจะหันมาทางเบนซ์
"พี่ขอโทษนะเว้ยเบนซ์"
"หะ ขอโทษ..อะไรครับ" เบนซ์ทำหน้างงๆ
"เออ กูขอโทษละกัน" พี่นิคบอกอีกครั้งก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ
"ต่อไปมึงก็เลิกทำหน้าเหมือนแดกยาเบื่อหนูมาทำงานสักทีนะ" พี่นิคหันไปบอกมาริว
"พี่เคยกินหรอ" เขาถามกลับ
"มึงไปเลยไอ้ริว ก่อนที่กูจะไล่มึงออก"
"พี่จะไล่ผมออกกี่ครั้งละ"
"มึงจะออกมั้ยล่ะ!"
"ไม่ออกไง" เขาตอบพี่นิคก่อนจะหันไปบอกเบนซ์
"ไปก่อนนะ" เบนซ์ยิ้มให้เขาก่อนจะพยักหน้า เขาจึงเดินไป พี่นิคหันมาหาคนตัวเล็กที่ยังยืนอยู่ข้างๆ
"มันรักมึงมากนะ" เบนซ์ยิ้ม พยักหน้ารับรู้ พี่นิคเอามือขยี้หัวเขาอย่างเอ็นดู ก่อนจะบอกให้เขาไปนั่งที่โต๊ะ
เบนซ์จะเดินออกมาจะนั่งที่โต๊ะเดิมที่เคยนั่งแต่กลับมีคนนั่งอยู่ เขาจึงเดินมานั่งโต๊ะถัดไป
มาริวที่อยู่บนเวทีรู้สึกอึดอัดตลอดเวลาที่หันไปทางเบนซ์ทีไรจะต้องเจอสายตาหนึ่งมองมองเขาอยู่เสมอ
พอร้องเพลงเสร็จเขาก็เข้าไปคุยงานกับพี่นิคที่หลังร้านสักพักก่อนจะออกมาหาเบนซ์ที่นั่งรออยู่
"กลับบ้านกัน" เขาพูดแล้วส่งมือให้เหมือนอย่างเคย เบนซ์จับมือเขาแล้วลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะเดินไปก็มีเสียงเรียกเขาจากโต๊ะข้างๆ
"ริว"
เสียงเรียกที่ดังจากด้านหลังทำให้เขาจำต้องกลับหันไปมอง พายมองสองมือที่กุมกันแน่นก่อนลุกขึ้นมองหน้าเขา
"จะหลบหน้ากันไปถึงไหน" เธอถามเขา
"ป่าวหนิ" เขาตอบเสียงเรียบ
"พายขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม"
"มีอะไรครับ"
"ขอคุยสองคนได้ไหม" เธอบอกเขา เบนซ์ทำท่าจะเดินออกไปแต่เขาจับมือไว้แน่น
"ถ้าจะคุยก็คุยตรงนี้เลยครับ"
พายเหลือบมองเบนซ์ก่อนจะถามเขา
"เขามีอะไรดีกว่าพายหรอ"
"ถ้าจะถามเรื่องแบบนี้ริวคงไม่จำเป็นต้องตอบ ขอตัวนะ" เขาพูดแล้วทำท่าจะเดินไป
"ไม่กล้าตอบหรอ!" เธอพูดขึ้นเสียงแข็ง
"แล้วพายล่ะมีอะไรดี" เขาสวนกลับ
"ริว!!" เธอเรียกเขาอย่างไม่พอใจ เขาจ้องหน้ากลับอย่างไม่ยอม
"มีอะไรจะพูดอีกไหมครับ"
"คิดว่าความรักแบบนี้มันจะเป็นไปได้หรอริว"
"ทำไมจะเป็นไปไม่ได้" เขาถามเธอเสียงขุ่น
"ไม่อายหรอ?" เธอถามเสียงเยาะ เมื่อได้ยินคำถามนี้เขามองหน้าเธอก่อนจะคว้าตัวเบนซ์มาแนบตัวแล้วก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มต่อหน้าเธอ...และทุกคนในร้าน
จูบที่เนิ่นนานเรียกสายตาจากคนในร้านให้หันมามอง เธอยืนมองเขา ดวงตาคู่สวยสั่นระริกราวกลับจะร้องไห้...เขาถอนปากออกก่อนจะหันกลับไปมองแล้วบอกเธอ
"จะอายทำไม จะเป็นใครก็มีความรักได้ทั้งนั้นแหละพาย...ก่อนจะถามริว พายถามตัวเองก่อนนะ ว่าพายไม่อายบ้างหรอกับสิ่งที่ตัวเองทำอ่ะ"
"ริว!!"
"ริวขอตัวก่อนนะ" เขาตัดบทแล้วดึงเบนซ์ที่ยืนตัวแข็งทื่อเดินออกจากตรงนั้นทันที
"เดี๋ยวริว" เบนซ์เรียกเขาเมื่อเดินมาถึงรถ
"หืม?"
"ทำแบบนี้ทำไมอ่ะ" เบนซ์ถามเขาเสียงขุ่น
"ขึ้นรถ"
"ริว!"
"เบนซ์ ขึ้นรถ" เขาบอกเสียงเข้ม เบนซ์จึงจำต้องขึ้นรถตามเขาบอก แต่ตลอดทางคนตัวเล็กกลับนั่งเงียบ
"โกรธริวหรอ" เขาถามเสียงอ่อนลง
"......" เบนซ์นั่งนิ่งไม่ตอบเขา
"ริวขอโทษ"
"เบนซ์ไม่เข้าใจริวเลยอ่ะ"
"เบนซ์...เราจะไม่ทะเลาะกันเพราะคนอื่นอีกแล้วนะ" มาริวบอกเขา เบนซ์ถอนหายใจก่อนจะเสหันไปมองนอกรถ
"เบนนนนซ์ ไม่งอนริวนะ..น้า" เขาคว้ามือบางมาจับแล้วอ้อน
"ขับรถไป"
"หายงอนก่อน"
"......."
"เบนนนนนซ์" เขาเรียกอีกครั้ง
"เออ" เบนซ์บอกแล้วเอามือเขาออก มาริวมองท่าทางนั้นแล้วยิ้มขำ ก่อนจะแกล้งคนที่นั่งหน้าบึ้งตลอดทางให้ยิ้มได้ จนถึงบ้าน..
"เบนซ์ไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวริวเก็บห้องก่อน"
เขาบอกเมื่อเดินเข้ามาในห้อง เพราะของของเขาวางกระจัดกระจายเต็มไปหมดตั้งแต่เบนซ์ไม่อยู่ เบนซ์พยักหน้าแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างว่าง่าย
พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เดินออกมาอีกทีก็เห็นว่าคนที่บอกว่าจะเก็บห้องนอนหลับอยู่บนเตียงแล้ว ส่วนของในห้องยังวางอยู่ที่เดิม
เบนซ์มองเขาแล้วส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินไปนั่งบนเตียงแล้วก้มมองสำรวจใบหน้าคมที่หลับอยู่ แต่แล้วต้องสะดุ้งเมื่อคนตรงหน้าลืมตาขึ้นมา..
"ริวอ่ะ" มือวางตีเข้าที่หน้าผากเขาให้ทีนึง
"เอ้า มาตีริวทำไมเนี่ย"
"แกล้งเบนซ์ไมอ่ะ"
"ไม่ได้แกล้ง ก็นอนอยู่แต่รู้สึกเหมือนตัวอะไรมาจ้องหน้าเลยตื่นมาดู กลัวโดนลักหลับ"
คำตอบของเขาทำให้โดนมือบางฟาดเข้าอีกหนึ่งที แต่คราวนี้กลับโดนเขาเอาแขนมากอดล็อกตัวไว้แน่น
"หื้อออ ปล่อยยย" เบนซ์ดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของเขา
"จะไปไหน"
"นอนไงเล่า โอ้ยยย...ริว" เบนซ์ร้องลั่นเมื่อเขากอดรัดตัวเองแน่นขึ้น
เขาจับเบนซ์พลิกตัวมานอนอยู่ใต้ร่างของเขาอย่างรวดเร็ว แขนสองข้างยังล็อกตัวคนตัวเล็กไว้อยู่...ตาคมไล่มองใบหน้าหวานที่แดงระเรื่ออยู่ตอนนี้ ก่อนจะจูบแผ่วเบาที่หน้าผากของเขา
"คิดถึงจัง" เขาบอกแล้วยิ้มให้คนตรงหน้า เบนซ์หลบสายตาเขาด้วยความเขิน
"ไปอาบน้ำ" เบนซ์บอกเขา
"อาบทำไม"
"เอ้า ก็จะได้มานอนไง ไปปป" เบนซ์พูดพลางดันตัวเขาออก...แต่ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ ได้แต่ยู่หน้าใส่
"ไม่คิดถึงริวหรอ" เขาก้มลงกระซิบที่หูเบนซ์เสียงแผ่ว
"หื้ม ว่าไง" เขาถามเมื่อเบนซ์ไม่ตอบเขา
"......"
"อื้มมมม" เขาก้มลงจูบริมฝีปากเมื่อคนตรงหน้าไม่ยอมตอบเขาสักที
"จะตอบได้ยัง" เขาถามอีกครั้ง
"อืมมม" เบนซ์ตอบเขา
"อืมอะไร" เขาถามก่อนจะกดริมฝีปากกับปากบางอีกครั้ง
"อื้มมม...ก็ตอบแล้วไง" เบนซ์บอกเขา
"ตอบอะไรยังไม่ได้ยินเลย" เขาทำหน้ากวนใส่
"นิสัย!" เบนซ์ทำหน้าบึ้งใส่เขา
"ตกลงจะตอบไหม หรืออยากโดนอีก" เขายื่นหน้าไปถามแล้วทำท่าจะจูบอีก
"คิดถึง...คิดถึงไงเล่า" เบนซ์รีบตอบเขา เขายิ้มมุมปากอย่างพอใจ แล้วกระซิบข้างหู
"แต่ก็โดนอยู่ดีนะ"
ริมฝีปากของเขากดทับลงบนกลีบปากบางอย่างอ่อนโยน ลิ้นร้อนไล่หาความหวานรอบปากบางนั้นอย่างโหยหา
"อื้อออ" เบนซ์ร้องอยู่ในลำคอ เขาละริมฝีปากออกให้คนตัวเล็กได้กอบโกยอากาศข้างนอก แต่เพียงไม่นานริมฝีปากบางก็ถูกเขาครอบครองอีกครั้ง
มือหนาไล้วนไปมาที่เสื้อนอนตัวบางของเบนซ์ ก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมแล้วดึงมันออกไปนอนนิ่งอยู่มุมห้อง
"ริววว" เบนซ์ส่งเสียงห้ามเขาเมื่อมือหนาที่ไล้ลงต่ำเรื่อยๆกำลังจะไปยุ่งกับกางเกงนอนของเขา
"เบนนนนนซ์" เขาเรียกเสียงอ้อน
เมื่อคนตัวเล็กเงียบไปเขาจึงจัดการกางเกงตัวนั้นจนมันไปนอนเล่นที่พื้นอย่างรวดเร็ว เบนซ์ขนลุกซู่ไปทั้งร่างกายเมื่อขาเรียวสัมผัสเข้ากับตรงนั้นของเขาที่มันคับแน่นจนแทบจะทะลุออกจากกางเกงยีนส์ตัวหนา
เขาเลื่อนตัวขึ้นไปประกบริมฝีปากบางอีกครั้ง ก่อนจะสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปโลมเลียในโพรงปาก ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดไปมากับลิ้นเล็กด้วยความต้องการ
ไม่นานมือหนาเข้าก็จัดการจัดเสื้อผ้าของตัวเอง จนทั้งคู่เปลือยเปล่า..
มาริวกดจูบไปที่ลำคอขาว ก่อนจะไล่ลงมาบนยอดอกที่แข็งขืน เบนซ์นอนบิดไปมาเมื่อแก่นกายของเขาสัมผัสกัน
"อื้ออออออ" เบนซ์ครางออกมาเมื่อลิ้นเรียวของเขาขบเม้มเข้าที่เม็ดทับทิมสีสวย มือหนาของเขายังไล้วนซุกซนไปทั่วร่างบางที่นอนบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน
ลิ้นเรียวของเขาไล่มาจนถึงหน้าท้องแบนราบ เขากดจูบไปที่แอ่งสะดือก่อนจะไล่ลงต่ำเรื่อยๆ
มือหนาไล้ไปมาที่ขาเรียวสวย สะโพกมนบิดไปมาเมื่อมือของเขาสัมผัสโดนแก่นกายของตัวเอง เขาเลื่อนตัวลงมาก่อนจะกอบกุมมันไว้ด้วยสองมือ
"ระ ริว..ริววว" เบนซ์เรียกเขาเสียงแหบพร่า มาริวไม่ปล่อยให้คนรักทรมาน เขาก้มลงโลมเลียส่วนหัวของมัน มือหนาขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็ว
"อ่ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..อื้ออออ" ไม่นานร่างบางก็กระตุกก่อนจะปล่อยลาวาสีขุ่นออกมาเปรอะเปื้อนหน้าท้องของตัวเอง
เบนซ์หายใจหอบถี่ ปิดเปลือกตาแน่น เขาเลื่อนตัวขึ้นมาจูบคางมนแผ่วเบาก่อนจะกดริมฝีปากกับปากบางอีกครั้ง
"เบนซ์.." เขาเรียกเสียงอ่อนโยน เบนซ์ค่อยๆลืมตาขึ้นมา
"อย่าเพิ่งหลับสิ" เขาพูดแล้วใช้มือลูบไล้ใบหน้าหวานไปมา
"พอแล้ว" เบนซ์บอกเขาเสียงแหบพร่า
"ได้ไง..ขี้โกง" เขาพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเลื่อนตัวลงมาไล้มือกับเรียวขาสวยก่อนจะจับมันพาดบ่าแล้วสอดแทรกแก่นกายที่คับแน่นเข้าไปในช่องทางนั้นจนสุด
"โอ๊ะะะ ริววววว!" เบนซ์ร้องลั่นเมื่อจู่ๆเขาก็ดันมันเข้ามาโดยไม่เปิดทางก่อน เขาก้มจูบปากบางก่อนจะค่อยๆขยับเอวสอบเข้าออก
"อ๊าาา..อึก...จะ เจ็บบบ..ริว" เบนซ์ร้องบอกเขาเมื่อเอวสอบเริ่มทำงานเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ของเขา
เบนซ์กัดริมฝีปากแน่นเพื่อบรรเทาความเสียวซ่านที่แผ่ไปทั่วร่างกาย เขาก้มลงมาจูบริมฝีปากนั้น เบนซ์ปล่อยมันออกก่อนจะปล่อยให้ลิ้นร้อนของเขาได้เข้ามาชิมรสหวานในโพรงปากอีกครั้ง
"อึกกกกก...อื้ออออ" เบนซ์ร้องลั่นเมื่อเขาขยับสะโพกก่อนจะถอนแก่นกายออกแล้วกระแทกเข้าไปใหม่จนสุด..
ดวงตากลมทั้งสองข้างน้ำตาคลอ เขาถอนปากออกก่อนจะเลื่อนไปจูบซับน้ำตาที่คลออยู่นั้น เอวสอบยังทำงานของมันอย่างต่อเนื่อง
"อ๊ะ..อื้อออ ระ ริว...อื้มมม ริว"
เบนซ์ร้องครางเมื่อเขากระแทกโดนจุดกระสัน เขาเร่งจังหวะกระแทกไปตรงจุดนั้นนั้นซ้ำๆ ร่างกายใกล้จะปลดปล่อยเต็มที
"อื้มมมม..อ่ะ..อ่าาาา"
ไม่นานร่างของเขาก็กระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยน้ำขุ่นสีขาวในช่องทางนั้นจนคนตัวเล็กรู้สึกอุ่นวาบที่ช่องท้อง...
เขาค่อยๆถอดแก่นกายออกจากตัวเบนซ์ ก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วดึงอีกฝ่ายเข้ามาซบที่อก เบนซ์นอนหายใจแรงบนอกเขา
"เบนซ์.." เขาเรียกคนที่ยังนอนนิ่งอยู่ เบนซ์ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองเขา มาริวจับคนตัวเล็กนอนลงอีกครั้งแล้วเท้าแขนมองหน้าเขา มือหนาเกลี่ยผมปรอยผมก่อนจะจูบลงที่หน้าผากมนอย่างอ่อนโยน
"ริวรักเบนซ์นะ" เขาบอกแล้วยิ้มให้ เบนซ์พยักหน้ารับ
"เราเริ่มกันใหม่นะ"
"หืม?" เบนซ์ทำตาโตใส่เขา
"ไอนี่ทะลึ่งว่ะ" เขาแกล้งว่าเมื่อเห็นอาการของคนตรงหน้า
"ริวหมายถึงเรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ"
"อื้มมม" เบนซ์แอบผ่อนลมหายใจก่อนจะตอบเขา
"ไออ้วนเอ้ย" เขามองอย่างเอ็นดูแล้วดึงคนตัวเล็กให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอด กอดเขาไว้อย่างหวงแหน เบนซ์ขยับไปซุกที่อกเขาก่อนจะค่อยๆหลับตาลง...
-------------------------
อ่านต่อด้านล่างค่ะ