หัวข้อ: SINGLE>ชีวิตที่ไร้คู่>เส้นทางสายมายา>บันเทิงเริงรัก><ขอเวลานอกก่อนครับ

[คนอ่าน]

จะหายไปจริงๆหรอ
คิดถึงพี่เปี๊ยกอ่ะ

[kinny]

คินว่างแล้วครับ   ช่วงนี้โปรโมทซีรีย์หลายเรื่องเลย  งานอีเว้นท์เยอะครับ   ไหนจะปลีกตัวไปช่วยงานดาร์ลิ่ง  แบบดาร์ลิ่งไม่ยอมให้ว่างเลยครับ

แอบแวบเข้ามาอ่านบ่อยๆ  แต่ยังไม่ว่างเลยครับ
เพราะตอนนี้กำลังอินเทรนด์ YY อิอิ

เอาเป็นอันว่าเขายอมรับแบบแมนแล้วเนอะ คลิปหลุดของใครๆๆๆๆๆๆ  แหะๆ  คินไม่เกี่ยว  คนอื่นไม่แน่ครับ  แฟนป่ะว่ะ

พี่ปากกว้างเลิกแล้วครับ  แหะๆ 

คลิปหลุดมีสองคลิป บอกก่อนของจริงๆๆๆๆๆๆ


แหะๆ

ตอนบ่ายมาต่อให้นะครับ  ขอแต่งตัวไปเบิกตังค์กับสามีแปป  เมื่อคืนสามีกลับไปหาป๊า  ไปอ้อนพ่อผัวแปปน่ะ


 

[คนอ่าน]

จ้าาาาาาา
รออยู่น่ะคะ

[broke-back]

อยากดูคลิปไม่หลุด

ส่งมาให้ดูโดยเฉพาะ
จากเฮียเปี๊ยกกับน้องคิน
 

ฮ่าฮ่า
ได้ป่ะ

[คนอ่าน]

เง้อออออคิดถึง
คินกับพี่เปี๊ยกแล้ววว

[คนอ่าน]

คิดถึงงงง
อยากอ่านต่อแล้วค่ะ

[Zarch krub]

คิดว่าฝันไปเห็นคินมา555555555
ปล.ฝากบอกพี่เปี๊ยกนะเค้าคิดถึง55555

[broke-back]

ไปเคลียร์คลิปหลุดกันหรือเปล่า

พี่เปี๊ยก น้องคิน
หายไปเลย

หลุดจริงดิ
อิอิ

[kinny]

   ต้องขอโทษด้วยครับ  โน๊ตบุ้คเจ๊งครับ กำลังขอสามีซื้อตัวใหม่อยู่ครับ

มีเรื่องจะเล่าเพียบเลยล่ะครับ แต่ขอเวลาแปปน่ะครับ เพราะตอนนี้งานเริ่มซาล่ะ


ขอเคลียงานก่อนน่ะครับ มีเพื่อนผมเข้าทีมเมนเทอร์คนดังด้วย แต่เธอเป็นชะนีเลยผ่าน.......

รอเครื่องคอมน่ะครับ. เฮ้อ เงินโดนยึดหมด

[j123]

พี่เปี๊ยกรีบอนุมัติด่วนคร้าบบ รอคินนะจ๊ะ 

[top_fy]

มาต่อเร็วนะคับ

[คนอ่าน]

คิดถึงจัง...
คิดถึงจริง....
คินกับพี่เปี๊ยก...
สงสัยแอบไปสวีทกันอยู่แน่เลย

[คนอ่าน]

จะหายกันไปจริงๆใช่ไหม T T

[kinny]

ขออนุญาตทวนเรื่องก่อนน่ะ  พูดง่ายๆ รีไรท์ 

แต่บอกก่อนน่ะ  ช่วงนี้ดราม่าสุดๆ  ใกล้ๆเหมือนนิยายจะจบเลย   พี่เปี๊ยกเลยไม่ค่อยอยากให้ผมรื้อฟื้นมากน่ะครับ  เอาเป็นอันว่าขออนุญาตสามีที่รักแล้ว   ช่วงนี้เลวทั้งผัวและเมียเลยครับ   อ่านตอนเดิมก่อนน่ะครับ  ผมจะเล่าต่อเรื่อยๆ  เครื่องคอมก็รวนๆเป็นจังหวะ  จริงๆลงตอนใหม่ล่ะ  แต่เครื่องรวนค้าบบบบ

"มันจะมาทำไมกัน  หือ  คิน"  พี่เปี๊ยกถามผมแบบหน้านิ่งๆมากเลย  ฟังน้ำเสียงขุ่นๆแบบไม่พอใจ

"ดาร์ลิ่ง  เค้าไม่รู้เรื่องเลยน่ะครับ  อย่าทำสายตาแบบนี้ดิ  เค้ารู้สึกไม่ดี  แฮะๆ" ผมทำหน้าตาแบ้วผ่อนคลายสถานการณ์

"อย่าทำมันเลยงานแบบนี้คิน  พี่ไม่อยากให้คินวุ่นวายแบบนี้อีกแล้ว  เลิกทำงานทั้งหมดซะ  ดีไหม??"

"โห ดาร์ลิ่ง  ต้องขนาดนั้นเลยเหรอครับ  ใจเย็นก่อนน่ะ  เอาว่าเค้าจะพยายามทำไม่ให้ตัวเองห่วง  น่ะๆ." ผมอ้อนครับ

"ไม่ต้องเลยคิน  เนี่ย ไอ้เด็กซันยังลุ่มหลงอะไรอีกจนต้องถ่อมาจีบเมียพี่  รู้ไหมคิน  ไม่ชอบ????." ตะลึงเลยครับ

"ดาร์ลิ่ง  หึงแรงน่ะตัวเอง  ใจเย็นก่อนน่ะครับ"  ผมถลาไปซุกอกพี่เปี๊ยกทันที  แอบอ้อนเบาๆไว้ก่อน  แต่โดนผลักหัวออกทันที  อารมณ์แบบน่ากลัวมากเลยดาร์ลิ่งคนหึงแรง

"เหอๆ  ว่าแต่คนอื่น  มองตัวเองก่อนดิ  เราอ่ะแรงกว่าพี่อีก  พี่แค่พูดเฉยๆน่ะครับ"  ไม่ยอมแพ้เลยครับ  ผัวครับผัว


ก่อนจะได้เถียงกันอีก  เสียงออดหน้าประตูก็ดังขึ้นพร้อมเสียงเคาะกระหน่ำ  ใครจะตายว่ะ  เฮ้อ!!

"ไอ้ซัน  แกจะเคาะหาอะไรขนาดนั้นว่ะ  โรคจิตหรือเปล่าว่ะแก     หือ"  ผมเดินไปเปิดประตูพร้อมสบถอย่างอารมณ์ไม่ดี  หน้าตาผมบูดเลยครับ

"โห พี่คิน   ทักทายผมด้วยคำหวานจังเลยครับ  แหม น่ารักจังเลยพี่คินนนน"   พร้อมนั้นไอ้ซันยังทำหน้าทะเล้นยิ้มกว้างให้ผมด้วย

"ซัน  มีธุระอะไรล่ะ ถึงต้องถ่อมาหาคินถึงที่นี่"  พี่เปี๊ยกมาในมาดขรึม  ไม่กวนไม่เล่น  ทำเอาผมหนาวสันหลังเลย

"อ้าว หวัดดีครับพี่เปี๊ยก  บ้านไม่มีอยู่เหรอพี่  ถึงได้มาอยู่ที่นี่  เอ้ย  ผมล้อเล่นน่าา" ไม่ทันเท่าไหร่ ไอ้ซันก็ปล่อยหมัดออกมาอีกล่ะ

"ไอ้ซัน  หยุดพล่ามได้แล้ว  ปากดีเกินไปแล้วมั้งซัน" ซันเปลี่ยนไปมากเลยครับ เพราะไม่เหมือนน้องซันคนเก่าของผมเลยครับ

"ผมขอโทษครับพี่คิน  ผมแค่อยากมาเคลียเรื่องอันเดอร์แวร์ตัวนั้น  ผมไม่ได้ทำน่ะครับ"  ตาข่ายเจ้าปัญหานั้นเอง

"ไม่จำเป็นหรอกซัน  พี่ไม่ได้คิดอะไรมาก  เด็กอาร์ตมันบอกว่าซันแกล้งพี่ก็เท่านั้น  พี่ไม่ใส่ใจแล้ว"

"พี่เชื่อไอ้อาร์ตเหรอครับพี่   ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย  เนี่ยเลยต้องทำให้ผมดิ่งหาที่อยู่พี่จากออกาไนซ์เลยน่ะครับ " แต่สายตาซัน ไม่ได้บ่งบอกอย่างคำพูดเลยน่ะซิครับ  เรื่องจำผิดคำพูดของคนน่ะคินถนัด

"เหอๆ ซัน  พี่ว่าแกเนี่ย สมล่ะกับนักแสดงเจ้าบทบาท  ไม่ใช่เล่นน่ะซัน"  มันเจ้าเล่ห์ไงครับสายตาของไอ้ซัน

"ว่าแต่ซีรีย์เรื่องใหม่จะเริ่มออนแล้วนิ  คงเล่นแนบเนียนเลยน่ะซัน"  ซันเล่นภาคสองของซีรีย์ทางดาวเทียมที่โด่งดังไปถึงเมืองจีน ภาคเนี่ย มีคู่เกย์เริ่มชัดขึ้นหลายคู่เลยครับ      ซันมันเด็กเส้นเลยได้บทเด่นเลยไม่เคยระแคะระคายถึงความชอบของซันเลยครับ คงเป็นเพราะผมไม่ได้ให้ความสนใจกับหลานรหัสคนนี้เลย

"โถ่ๆ พี่คิน  เข้าใจผมผิดทั้งหมดเลยครับ  เอาว่าผมจะแสดงให้เห็นรู้ถึงความจริงใจของผมแล้วกันน่ะครับ"  ซันเดินมากุมมือผมทันที    ผมดึงมือหนีทันที มันรวดเร็วมากเลย  พอผมหันหน้าไปหาพี่เปี๊ยก  พี่เปี๊ยกยืนทำหน้าเคร่งเครียดมองไอ้ซันไม่กระพริบตาเลยครับ

"ซัน  มากเกินไปไหมว่ะ  กลับไปได้แล้วมั้ง  พี่กับคินมีเรื่องจะปรึกษากัน"พี่เปี๊ยกแค่นพูดออกมาอย่างเสียงเย็นยะเยือก

"อ้าว พี่จะคุยเรื่องงานกันเหรอครับ  พอดีเลยผมมีงานมาเสนอพี่คิน  พี่คินไปเล่นหนังกับผมไหมครับ"  ซันพูดพลางก็หันหน้ามาทางผมทันที

"เหอๆ  แค่ละครเอาให้ผ่านก่อนเถอะไอ้ซัน  ได้ข่าวว่าเล่นเหมือนสากเลยไม่ใช่เหรอ  หึๆ"  อุ้ย  พี่เปี๊ยกพูดตรงๆ

"บทบาทของผมอาจจะแข็ง  แต่ลีลาผมสุดยอดน่ะพี่เปี๊ยก  พริ้วไหวสนุกสุดขีดน่ะครับ ใช่ไหมพี่คิน"ซันไม่ยอมเลยครับ

"ซัน  พี่ว่าแกลามปามมากเกินไปแล้วน่ะ   พี่น่ะซัน ไม่ใช่รุ่นเดียวกันกับแก มีสัมมาคารวะหน่อย"  ผมทำเสียงเอ็ดไอ้ซันทันที

"งั้นเรามาทำให้เราเป็นคนๆเดียวกันดีกว่าไหมล่ะพี่คิน จะได้สนิทกันมากขึ้นไงพี่คิน" เชื่อขนมกินซิ วันนี้มีบทบู๊แน่ๆ

"เด็กสมัยนี้มันแรงน่ะ  คนเขามีผัวอยู่แล้วทั้งคน  ยังอยากจะมาวุ่นวายด้วย  หาเองไม่ได้เหรอว่ะซัน"  พี่เปี๊ยกพูดขึ้นมาลอยๆ  แต่ทำให้ผมหน้าแดงขึ้นทันทีเลยล่ะครับ

"เหอๆ ไม่แรงก็ไม่ได้กินนิพี่เปี๊ยก ใครครับใครที่พี่ว่ามีผัวแล้ว  บอกผมทีดิครับ"  พร้อมทำหน้าตากวนโอ้ยทันที  พี่เปี๊ยกได้แต่กัดฟันกรอดๆ  ทันใดนั้น  พี่เปี๊ยกก็คว้าตัวผมไปพร้อมก้มหน้าประทับรอยจูบที่ริมฝีปากของผมอย่างรวดเร็ว  พร้อมกอดผมเอาไว้แน่น  พี่เปี๊ยกยังไม่หยุดแค่นั้น ยังจะสอดลิ้นของพี่เปี๊ยกเข้ามาในปากของผมอีก  แต่ยังเท่าไร่  ไอ้ซันก็เข้าแยกตัวของผมกับพี่เปี๊ยกออกอย่างรวดเร็ว  ผมก็ได้แต่ทำหน้ามึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"แค่นี้ก็คงรู้น่ะซัน ว่าใครมีผัวแล้ว  เลิกรังควานคินได้แล้ว"  พี่เปี๊ยกว่าพลางเดินสวบๆเข้าไปหาไอ้ซันอย่างหาเรื่องทันที

"ยากครับพี่เปี๊ยก  ผมรักของผมตั้งแต่ปีหนึ่งล่ะ  ผมรู้เรื่องพี่คินทั้งหมด  แต่ผมไม่สน  ผมรักพี่คินก็พอ สักวันผมจะทำให้พี่คินเป็นของผมคนเดียว" ซันมาคราวนี้เล่นหนักและแรงกว่าใครๆเลยครับ ผมอ่อนใจเลยครับ  เชื่อผมซิ  ผมรักคนเดียวคนนั้นๆครับ



"คิน  ไฟล์รูปที่ถ่ายงานครั้งก่อนเป็นอะไรไม่รู้ มันเสียหมดเลยคิน  พี่ขอคิวถ่ายใหม่ได้ไหมคิน"  เสียงของเจ๊คณิตดูเร่งรีบและร้อนใจอย่างไงไม่รู้

"อ้าว เจ๊ ทำไมเป็นแบบนั้นแล้วล่ะเจ๊" ผมเอ่ยถามเจ๊คณิตอย่างงุนงง

"ไม่รู้เหมือนกันคิน  ทางโปรดักชั่นแจ้งเจ๊มา  แต่เขายอมเสียเงินค่าตัวเพิ่มอีกหนึ่งเท่าเลยคิน" แค่ได้ยินว่าได้เงินเพิ่มอีกคินก็ตาโตอยู่แล้วครับ

"เออ  เจ๊  แบบว่าเอาตรงๆน่ะเจ๊  คินไม่ค่อยว่างเลยครับ ช่วงนี้พี่เปี๊ยกต้องรีบจัดของที่สาขาใหม่ครับ  คินเลยต้องอยู่ช่วย"

"งั้นว่างช่วงไหนล่ะคิน  แต่ว่าเขาเปลี่ยนคอนเซปแล้วน่ะ  ไปถ่ายต่างประเทศพร้อมเปลี่ยนเมนหลักด้วย"      เจ๊คณิตบอกถามผมต่อทันทีครับ

"ไปถ่ายที่ไหนล่ะครับเจ๊   คินจะว่างก็ประมาณสิ้นเดือนแน่ะครับ  คินว่างแค่สัปดาห์เดียวน่ะเจ๊'ผมบอกกับเจ๊คณิต

"ไปออสเตรเลียคิน  งั้นเจ๊ขอพาสปอร์ตแกด้วยน่ะ  ทางนั้นเขาจะจัดการให้เองทั้งหมด" 

"โห  เจ๊  ทำไมดูเร่งรีบจัง  แต่ เอ๊ะ คินไม่เห็นไอ้อาร์ตมันบอกอะไรเลยน่ะ เพิ่งเจอกันเมื่อวาน"

"อาร์ตไม่ได้ไปหรอกคิน  เขาเปลี่ยนเมน  ให้เด็กใหม่กำลังดังจากซีรีย์  คินก็รู้จักนิ  ซัน ไงคิน"

"ซัน  เจ๊อย่าน่ะ  ซันที่เป็นนักแสดงใหม่  จากซีรีย์ช่อง.......คนนั้น"

"ถูกต้องแล้วคิน  เตรียมตัวด้วยน่ะคิน"

"อ้าว  โละไอ้อาร์ตเลยเหรอเจ๊  เส้นโคตรๆว่ะเจ๊  อาร์ตมันดีน่ะเจ๊"

"ทำไงได้ล่ะคิน  เจ๊ก็ต้องปล่อย  น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือมาขวาง"

"โห  เจ๊  สัจธรรมเลยน่ะครับ"



พี่เปี๊ยกยืนเอามือกอดอก  พลางใช้สายตาเพ่งมองมายังผม เหมือนจะสะกดให้ผมอยู่กับที่เลย  แล้วเอ่ยกับผมว่า

"พี่ว่า เราคงต้องคุยกันให้ชัดเจนทุกเรื่องแล้วล่ะคิน"  พี่เปี๊ยกโหมดน่ากลัวอีกล่ะ

"ดาร์ลิ่ง  ขอเวลาเค้าก่อนได้ป่ะ  ตอนนี้หลายๆเรื่องยังค้างคาอยู่เลยดาร์ลิ่ง  อย่าเร่งรัดเค้าดิครับ"  ผมออดอ้อนพี่เปี๊ยกอีกครั้ง

"อืม  คินขอพี่ก็จะให้  แต่คราวนี้ครั้งสุดท้ายแล้วน่ะคิน  เริ่มเรื่องแรกก่อนเลย      เรื่องไปออสเตรเลีย   งานนี้พี่ไม่ปล่อยเราไปคนเดียวน่ะคิน"

"ดาร์ลิ่ง จะไปทำไมล่ะครับ  เค้าไปแค่สามวันก็กลับน่ะครับ"

"พี่ว่ามันไม่สมเหตุสมผลเท่าไรเลย  งานนี้มันน่าสงสัยตั้งแต่เปลี่ยนเมนล่ะ จากเด็กอาร์ตเป็นไอ้ซัน"

"ดาร์ลิ่ง  อคติกับมันหรือเปล่า   เหตุบังเอิญมั้งดาร์ลิ่ง"

"โลกสวยน่ะคิน  คิดดีแล้วกัน  ตอนนี้ซีรีย์กำลังออนแอร์น่ะคิน           โปรโมทแบบไหนดีที่สุด   ล่ะคิน"

[Zarch krub]

อย่าเห็นแก่เงินเลยคินเชื่อพี่เปี๊ยกเปี๊ยกเถอะ เพราะพี่เปึ๊ยกเป็นผัว

[คนอ่าน]

ชอบพี่เปี๊ยก
แกรักแรง...หึงแรง

[top_fy]

สวัสดีปีใหม่คับ ขอให้ทั้งคู่มีความสุขมากๆรักกันนานๆ

[คนอ่าน]

สุขสันต์วันปีใหม่น่ะค้าพี่เปี๊ยก-คินนนนน

[yisren.]

เหมือนได้มาเปิดตา ฮ่าๆๆๆ

[คนอ่าน]

รออออออออออ

[Zarch krub]

ข่าวว่ามีคนอู้นะ สงสัยต้องโทรจิตไปตาม
#คิดถึงพี่เปี๊ยกสุดพลัง

[j123]

หายไปนานเลย หวังว่าสบายดีทั้งคินและพี่เปี๊ยกนะคะ ว่างๆ แล้วมาเล่าต่อน๊า 

[kinny]

    แหะๆๆ  แค่แวะเวียนมาหาครับ   จริงๆก็เข้ามาบ่อยน่ะ แต่แปปเดียวครับ

เรื่อง พี่เปี๊ยกน่ะครับ  ยังรักกันดีครับ  แต่มีเรื่องมาเล่าแน่นอน  ตอนเมียสุดโหดตามล่าชู้  อิอิ  รอก่อนน่ะ

ส่วนคิน ก็ตอนนี้เริ่มมีงานเยอะครับ  ไหนจะช่วยสามี   ไหนจะร้องเพลง   แต่  อืมมมม  มีกิ๊กใหม่ด้วย  อย่าเอ็ดน่ะ

     จะมาแน่นอน  ขอเวลาก่อนน่ะครับ

[Zarch krub]

จะเล่าดีๆหรือจะต้องไปตามพี่เปี๊ยกมาเคลียร์ครับ?

[คนอ่าน]

รออ่านเรื่องนี้จนลืมแล้วง่ะ
นานเกินนนนนนนน

[คนอ่าน]

จะมาต่ออีกไหมค่ะ
คิดถึงพี่เปี๊ยกมากกกก

[kinny]

ก่อนอื่นต้องขอโทษเลยละครับ  เพราะมัวแต่ติดงานอยู่เยอะมาก ไหนต้องไปช่วยงานดาร์ลิ่ง  งานใหม่ก็เยอะมากครับ  เลยต้องมาต่อสักหน่อย  ลืมหมดแล้วล่ะครับ ว่าต้องพิมพ์อย่างไง  5555  เอาเถอะจะพยายามพิมพ์ต่อตามที่คิดออกน่ะครับ

Take Care Chapter 1


"คิน........."  เสียงใครฟังดูคุ้นๆหูจัง   ผมต้องหันขวับทันทีเมื่อต้องมนต์สะกด  เฮ้ย  ไอ้ชัย นั่นเองครับ

"อ้าว มาได้ไงล่ะชัย........" เอ๋อ  แด.กซิครับ    เพราะตอนนี้    ใบหน้าของใครบางคนกำลังอยู่ในภาวะตึงเครียดเลย  ผมต้องเอื้อมมือไปกุมมือของดาร์ลิ่งเบาๆ 

"อ้าว มากับพี่เปี๊ยกเหรอเนี่ย." ก่อนจะทัก ทำไมไม่มองก่อนล่ะว่ะ   ผมสบถในใจเบาๆ  แต่เหมือนพี่เปี๊ยกจะรับรู้ได้ ทันใดพี่เปี๊ยกก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นสดชื่น   พลางโอบกอดบ่าผมพร้อมดึงเบาๆ  เพื่อให้ผมโน้มตัวเข้าหาแก      ร้ายเนอะ

"ชัยหรอกเหรอ  คินเขาต้องมากับแฟนเขาซิครับ  จะมากับใครได้ล่ะ ใช่ไหมคิน"  เหอๆ   พูดจบ     หันหน้ามาทำนองขอความเห็นกับผม  แต่รอยยิ้มมุมปากของแกซิครับ   น่ากลัวมากเลย    ผมก็เอ๋อกินซิครับ

"ใช่......มั้ง   ว่าแต่ชัยมาทำอะไรแถวนี้ล่ะเนี่ย  ปกติไม่ค่อยได้มานี่น่า  หือ"  ปกติ   ไอ้ชัยไม่ค่อยได้มาแถวบางแคหรอกครับเพราะมันย้ายออกไปนานแล้ว  เอ๊ะ  ผมเคยลงสถานที่ชัดเจนหรือเปล่าเนี่ย      แหะๆ  เผลอซะแล้ว  เอาเถอะ  เลยตามเลยเนอะ

"ก็พอดีมาทำเรื่องจดทะเบียนบริษัทน่ะ  จำได้ว่า ล่าสุดคินบอกจะมาอยู่แถวนี้  เลยเดาๆมาส่งเดชงั้นๆ" 

"แหม  เดาเก่งน่ะเรา  ว่าแต่ชัยว่างไหมล่ะ  ไปทานข้าวด้วยกันไหม"  พี่เปี๊ยกตัดบททันที  น้ำเสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก

"ก็ว่างน่ะครับ  อยากมาหาคินมันหน่อย  พอดีเรื่องจะปรึกษาเกี่ยวกับงานบางอย่าง  พี่เปี๊ยกไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ"  เอากับมัน  เรื่องยั่วอารมณ์คนน่ะไอ้ชัยมันเชี่ยวเมื่อไรเนี่ย

"เอาซิ  คินเขาช่วยได้หมดทุกคนล่ะครับ  แต่พี่กับคินขอตัวไปทานข้าวก่อนดีกว่า  ไปคิน"  ว่าพลาง พี่เปี๊ยกกึ่งดึงกึ่งลากผมให้ตามแกไปเลยล่ะครับ 

"ไปด้วยกันซิชัย  ไปทานแถวนี้ล่ะ  "   พี่เปี๊ยกว่าพลาง เดินพลาง  เฮ้อ  อาการเนี่ยเขาเรียกว่าอะไรเนี่ย  ลมเพชรหึง แน่ๆ


          หลังจากผมสั่งอาหารได้สองอย่าง นอกนั้นพี่เปี๊ยกแกเป็นคนสั่งเองหมด     ส่วนไอ้ชัยก็นิ่งเงียบไปเลย   ก็ภาพเบื้องหน้า  พี่เปี๊ยกแกยังไม่ปล่อยบ่าผมเลยตั้งแต่โอบไว้ตอนเดินล่ะ   ผมจะเบี่ยงตัวหลบ   แกก็ส่งสายตาเขียวปั้ดมาให้ทันที  เลยต้องสงบไว้ดีกว่า ไม่งั้นกลับบ้าน  ผมคงได้คางเหลืองแน่ๆ  เพราะเคยมาก่อนครั้งหนึ่ง  แค่ผมไปช่วยงานกองถ่ายซีรีย์เรื่องหนึ่งที่เกี่ยวกับชายรักชายทางช่อง.... แหะๆ ไม่บอก  ตอนนี้ลาจอไปล่ะครับมีเรื่องใหม่มาแทน   ก็ได้พล็อตเรื่องมาจากเวปเนี่ยล่ะ  ซื้อลิขสิทธิ์มาทำน่ะครับ      แบบผมไม่อยากเล่น    แต่ต้องเข้าบางฉากด้วย     ยังมีหน้าที่ฟิตติ้งเสื้อผ้าอีก เพราะผมน่ะ ค่าแรงไม่มี  น้ำใจช่วยล้วนๆๆ  แหะๆ แบบผู้ชายหล่อน่ะครับเยอะไปหมด      แอบพูดความในใจนิดหนึ่ง  อิอิ    แอบไปเที่ยวกับกองโดยไม่บอกพี่เปี๊ยก บังเอิญอีกร้านนั้นแกรู้จักพี่เปี๊ยก    ดันเป็นเพื่อนกันในเฟสอีก  พี่แกเอารูปกับคลิปกองถ่ายไปลง  ผมเลยโดนจัดทั้งคืนเจ็บตัวไปหมด  แต่ก็ดีน่ะ  โดนบ่อยๆไม่ดีอ่ะ   แสบบบบบบบบ   อิอิ


"คิน  ชัยไม่นึกว่า คินกับพี่เปี๊ยกจะรักกันได้นานน่ะเนี่ย  แหม อิจฉาจัง"  เรื่องอื่นมีถมเถ    คุยเรื่องอะไรว่ะชัย
ุ
"อ้าว  อิจฉา คู่พี่ทำไมล่ะชัย  ชัยก็ได้คนดีๆดูแลแล้ว  ใช่ไหมคิน"  โห  โยนระเบิดมาใส่ผมอีกแล้ว  ดาร์ลิ่งก้อ

"คุยเรื่องงานของชัยดีกว่า   งานเป็นอย่างไรบ้างล่ะชัย" ผมเปลี่ยนเรื่องสนทนาดีกว่า ไม่งั้น.....

"อิจฉาซิครับ  เพราะใครได้คินไปน่ะ  เหมือนได้เพชรไปเลยน่ะครับพี่เปี๊ยก  ผมน่ะโง่เอง  เรื่องงานเหรอคิน  ไม่คุยดีกว่า  พอดีเห็นหน้าคินแล้วดีใจมากกว่า."

"นั่นซิ คินอ่ะ ทำไมไม่รู้ช่วงนี้มีแต่ตัวผู้มาตอมเยอะจัง  พี่ต้องระวังมากเลย คนของเราต้องหวงเป็นธรรมดา ใช่ไหมคิน"

"โห  พี่เปี๊ยก เล่นพูดซะคินหมดทางพูดต่อ  คิดมากไปป่ะพี่ คินก็เหมือนเดิมทุกอย่างล่ะ"

"เหมือนเดิมคือ.............." 

"................................" จะเซ้าซี้อะไรเนี่ยดาร์ลิ่ง  ไอ้ชัยเริ่มทำสีหน้ากระอักกระอ่วน  แต่ฝืนยิ้มบางๆพร้อมหลบสายตาพี่เปี๊ยก

"คิน  ตอบพี่มาซิครับ  เหมือนเดิมอย่างไร  พี่รอฟังอยู่"  ผมรู้เลย อาการแบบนี้ถ้าไม่พูด เรื่องยาวแน่ๆ

"โห  พี่   อายคนอื่นเขาบ้างซิครับ  เนี่ยข้างนอกบ้านเราน่ะครับ"

"มีคนอื่นที่ไหน   นั่นก็ชัย คนกันเองทั้งนั้น  ใช่ไหมชัย  หือ"

" เออ ........ครับ คนกันเอง"  แต่สีหน้าของไอ้ชัยไม่ดีเลยล่ะ  ผมก็ได้แต่สงสารมัน  แต่เพื่อยุติบทสนทนาที่น่ากลัว  รีบพูดทันที

"ก็เรารักกันเหมือนเดิมน่ะครับพี่เปี๊ยก   หยุดพูดได้แล้ว  คินหิว......" พูดจบ ผมก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ  แต่สายตาผมเหลือบไปเห็นไอ้ชัย มันเบือนหน้าออกนอกหน้าต่าง  ตั้งแต่บัดนั้น ก็ไม่มีบทสนทนาจากไอ้ชัยอีกเลย

"แหม  แค่นี้ก็ชื่นใจล่ะครับ  กินๆข้าวกันเุถอะ  อาหารเย็นหมดแล้ว" พี่เปี๊ยกเริงร่าเหมือนเด็กได้เล่นของเล่นถูกใจเลย ยิ้มแย้มตลอด พลางตักอาหารใส่จานผมอย่างอารมณ์ดี   เฮ้อ  เมื่อผัวใหม่ปะทะผัวเก่า   อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน  พูดเล่นน่ะครับ




เอาจริงน่ะ  พี่เปี๊ยกห้ามผมไม่ให้เขียนอีกล่ะ   แต่อดคิดถึงไม่ได้  เพราะได้เขียนเหมือนเราระบายความรู้สึกบางอย่างอยู่ในใจได้ดี
ขอแบ่งไว้อีกครึ่งน่ะครับ  ครึ่งหลังบอกก่อน  งานนี้คินเจอหนักครับ   ว่างๆจะมาต่อน่ะครับ
   

[คนอ่าน]

ทำไมพี่เปี๊ยกถึงห้ามอ่าาาาาาา
เว็บนี้มีแต่คนชอบคนรักพี่เปี๊ยกน้า
เรารู้ว่าซีรี่ส์ที่คินทำอยู่เบื้องหลังคือช่องอะไร  อิอิ
แต่เรื่องใหม่เขาไม่ได้เอาพล็อตจากเว็บในเล้าไม่ใช่หรอ
เขาลงแค่ธัญวลัยกับเด็กดีหน่ะ(หรือว่าคนละช่องกัน แต่ไอ้ชายรักชายมันก็มีไม่กี่ช่องอ่าเนอะ)

[broke-back]

ชัย
ยังจะมีหน้า
มาโผล่อีก


ทำไม???

[คนอ่าน]

คินจะไม่มาจริงๆหรอ
เรายังรออ่านอยู่น่ะ
รออ่านจนลืมไปแล้ว
นานๆทีมาอัพก็ดีมันจะได้เด้งไปขึ้นหน้า 1 บ้าง