ตอนนี้อ่านได้ลื่นไหลมากค่ะ อารมณ์มาเต็มทีเดียว สิ่งแวดล้อมและคนสำคัญทำให้นิธานเป็นเช่นนี้ และแม้ตอนนี้คนสำคัญคนนั้นก็ยังไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเอง นี่ยังมีเรื่องอุบัติเหตุอีก ทำให้นิธานคงอยากจะหนีหายไปจากโลกเบี้ยวๆ นี่เต็มทน แล้วแซคเองก็ยังจัดการอารมณ์ตัวเองได้ไม่ดีเท่าที่ควร การโกรธแล้วกระโดดเตะข้าวของนี้ยอมรับว่าตกใจนิดหน่อยว่า เขาควบคุมอารมณ์ไม่ได้เลย แต่ก็เข้าใจล่ะค่ะว่า คนมันรักมาก ก็จะต้องรู้สึกด้วยมาก ฝ่ายนิธานเองก็ดูจะใจร้ายกับแซคจริงๆ เหมือนกำแพงที่คิดว่าได้ถูกแซคทลายลงแล้วนั้นกลับถูกนิธานสร้างขึ้นมาใหม่ และราวกับจะสูงมากกว่าเดิม
เอาใจช่วยแซคให้สามารถทลายกำแพงใจของนิธานให้ได้นะคะ บางทีรักของแซคอาจเป็นรักที่รุนแรง (ในความหมายด้านความรู้สึก) เกินไป ลองค่อยๆ เข้าหา โอนอ่อน และรู้จังหวะอารมณ์สักหน่อย อาจช่วยให้ง่ายต่อการอยู่กับนิธานมากกว่านี้ ดิฉันคิดว่านิธานเองก็คงไม่ได้อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ แต่เมื่อคนเรากำลังอยู่ในความรู้สึกอันสับสน ก็คงจะตัดสินใจในแบบที่ได้เกิดขึ้นมาแล้วนั้น (แน่นอนว่า แซคก็อยู่ในกรณีนี้)
ขอบคุณคุณเวสต์มากๆ ค่ะ
ป.ล. อืดมาม่าเต็มทน ขอกินของหวานไม่ได้หรือคะ?