เรื่อง Always ค่ะ
หนังญี่ปุ่น
เรื่องนี้ดูแล้วร้องไห้ด้วยความซึ้งค่ะ ใครอยากซึ้งใจก็ไปหามาดูกันนะคะ /^^
Always ถนนสายนี้ หัวใจไม่เคยลืม (2005)
ภาพยนตร์โดย Takashi Yamazaki
นำแสดงโดย Maki Horikita,Hidetaka Yoshioka,Ryunosuke Chagawa,Shinichi Tsutsumi,Norifumi Suzuki,Koyuki
ความยาว 133 นาที
Always Sunset On Third Street เป็นผลงานภาพยนตร์ของ ทาคาชิ ยามาซากิ ที่สร้างจากหนังสือการ์ตูนของเรียวเฮย์ ไซกัง ที่กลายเป็นภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จทั้งรางวัล ทั้งรายได้ และ กลายเป็นภาพยนตร์ขวัญใจผู้ชมไปอีกเรื่องหนึ่ง
ซึ่งไม่น่าแปลกเลย เพราะเรื่องราวในภาพยนตร์นั้นเป็นเรื่องราวของญี่ปุ่นช่วงปลายปี 50 ซึ่งสงครามได้จบลงไปแล้ว โตเกียวทาวเวอร์กำลังก่อสร้าง และ ชีวิตหลาย ๆ ชีวิตกำลังเริ่มต้นอีกครั้ง
เริ่มจาก มัตสึโกะ นักเรียนสาวต่างจังหวัดที่มาหางานทำที่โตเกียวโดยแอบวาดฝันถึงบริษัทอัน ใหญ่โตและตำแหน่งเลขานุการ แต่งานที่เธอได้ทำนั้นกลับเป็นผู้ช่วยในอู่เล็ก ๆ ที่ชื่อว่า ซูซุกิ ออโต้ ที่ซึ่งครอบครัวประกอบไปด้วย โนริฟูมิ พ่อ แม่ โทโมเอะผู้คอยอยู่เคียงข้าง ลูกชายวัยซน อิปเป และยังมี ริวโนะสึเกะ นักประพันธ์ตกอับที่เปิดร้ายขายขนมเล็ก ๆ อยู่ตรงข้าม ซูซูกิ ออโต้ ในขณะนั้น ฮิโตมิ ผู้ซึ่งเข้ามาอยู่ที่นี่ไม่นานและเปิดร้านเหล้า ก็ได้ฝาก ลูกชายของเพื่อน จุนโนะสึเกะ ไว้เลี้ยงดูเพราะตนเองเลี้ยงดูไม่ไหว
แล้วชีวิตทั้งหมดก็ได้เริ่มขึ้นภายใต้แสงอาทิตย์ของถนนสายสาม โดยล้อมรอบไปด้วยโตเกียวทาวเวอร์ที่ยังสร้างไม่เสร็จ เทคโนโลยีความเปลี่ยนแปลงที่เข้ามา โทรทัศน์สีเครื่องแรก กลิ่นไอแห่งการสูญเสียของสงครามที่ยังเหลืออยู่ กระทั่ง ความฝัน หรือ ความรัก ที่สุดท้ายก็จะกลายเป็นความทรงจำ
แม้ว่าเรื่องราวของภาพยนตร์เรื่องนี้จะดำเนินแบบตรงไปตรงมาไปหน่อย พล็อตเรื่องไม่สลับซับซ้อนหรือโดดเด่นมากมายนัก บางฉากช่างเป็นอะไรที่ตายตัวและพูดได้เต็มปากว่าน้ำเน่า แต่ที่สามารถสร้างความประทับใจนั้นก็คือการเล่าเรื่องที่ตรงไปตรงมานั้นได้ อย่างยอดเยี่ยม โดยใช้ทั้งจังหวะ การถ่ายภาพ นักแสดง กระทั่งดนตรีประกอบ ทำให้เรื่องที่เล่าออกมานั้นทรงพลังกว่าเดิมหลายเท่า
แต่ใช่ว่าทั้งเรื่องนั้นจะมีแต่เนื้อหาเดิม ๆ ยังมีอีกหลายอย่าง หลายเหตุการณ์ ที่ทำให้หนังเรื่องนี้เป็นตัวของตัวเองและเป็นที่น่าจดจำอีกไม่น้อย เรื่องราวทั้งแบบเก่าแบบใหม่ที่เล่าออกมานั้นช่างเล่าออกมาได้อย่างงดงาม เรื่องราวนั้นมีทั้งความสนุกสนานขบขัน กระทั่งเรื่องน่าเศร้า หรือ ความซาบซึ้งประทับใจ แต่เดิมนั้นดูผาด ๆ จะเห็นว่าตัวละครนั้นเหมือนกับการ์ตูนที่แสดงออกมาให้เราเห็นเพียงด้านใด ด้านหนึ่ง ทำให้ส่งผลให้ตัวละคร และ เรื่องราวดูมีมิติขึ้นมามากขึ้นกว่าเดิม
อีกทั้งภาพยนตร์ยังไม่พลาดที่จะกล่าวถึงช่วงเวลาสำคัญที่ควรจะมีในอตีด เช่น โทรทัศน์เครื่องแรกของชุมชน ซึ่งสามารถทำออกมาได้น่าประทับใจมาก จนถึงฉากอีกหลายฉากที่สามารถใช้คอมพิวเตอร์กราฟฟิคมาช่วยได้อย่างแนบเนียน และน่าประทับใจ
และที่น่าพึงพอใจเป็นอย่างมากคือ ภาพยนตร์เรื่องนี้ ไม่มีกลิ่นชวนง่วงแบบภาพยนตร์ญี่ปุ่นทั่วไป แม้ว่าเรื่องราวจะเดินไปอย่างราบเรียบตามแบบฉบับแต่สามารถดึงดูดผู้ชมได้ ให้ไม่เบื่อ (ไม่ก็ผมอาจรู้สึกไปเองคนเดียวก็ได้) และ ไม่ได้มีอะไรให้คิดมากจนคนที่ไม่คิดคิดไม่ทัน หลายอย่างภาพยนตร์บอกแก่เราเรื่อย ๆ ได้อย่างเรียบง่ายและซื่อตรงอย่างบริสุทธิ์
ทุกอย่างที่มันเป็นทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นภาพยนตร์ที่งดงามและน่าประทับใจ เมื่อดูจบแล้วความรู้สึกอบอุ่นและดีงามมันอยู่ในหัวใจ แม้จะไม่ใช่ภาพยนตร์รัก แต่ความรักของเรื่องนี้มันก็ช่างงดงาม ความฝันของตัวละครช่างดูยิ่งใหญ่เหลือเกิน
Always เป็นภาพยนตร์ที่ทำให้ผมทั้งมีความสุข และ ตื้นตันจนน้ำตาซึม หลายต่อหลายครั้ง ภาพสุดท้ายของหนังเรื่องนี้คือพระอาทิตย์ที่กำลังตกดินโดยมีโตเกียวทาวเวอร์ที่สร้างเสร็จแล้วอยู่ข้าง ๆ ภาพที่เห็นช่างงดงามพร้อมบทพูดของตัวละครทำให้เราอยากเชื่อว่าความงดงาม นั้นถึงบัดนี้ก็ยังคงอยู่เช่นเดียวกับพระอาทิตย์ยามเย็นที่ไม่เคยจากหายไปเช่นกัน
ข้อมูลจากพันทิพย์่ค่ะ