ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0......................................................................................
คุณหมีกับพี่มืด.....นะ....คือเรื่องมันมีอยู่ว่า
.
.
.
.
.
.
“ดำตับเป็ด....ดำตับเป็ด.....ฮูเล่ห์....ฮูเล่ห์.....ไอ้ดำลูกอีแดงต้อย.....แม่เป็นกะหรี่....ไล่มันออกจากห้องเรียนไปเลยชิ่ว ๆ”
เด็กชายลูกครึ่งผิวสีถ่าน หัวบวมปูด....และมีเลือดซิบ อยู่ท่ามกลางวงล้อมของพวกแก่นกะโหลก พ่อหนูร้องไห้จนขี้มูกยืดย้วย แต่กลับยิ่งถูกโจมตีด้วยสิ่งของ ทั้งลูกดอกที่ทำจากดินสออพอลโล่ แปรงลบกระดาน และกล่องดินสอเหล็กจากชะนีเด็กคนหนึ่ง
คนเราเนี่ย....มันก็แปลกนะ....เพียงแค่เห็นใครคนหนึ่งที่แตกต่างออกไปจากพวกตน ก็จะรู้สึกรังเกียจเดียดฉันท์อย่างอคติไว้ก่อนโดยอัตโนมัติ....
“หยุดนะไอ้พวกเหี้ยยยยยย”
“เหวยยยยย พี่หมีขาโหดอาละวาดอีกแย้ววววว พวกเราสลายโต๋”
เด็กผู้ชายตัวโตมาก วิ่งทุบอกเข้ามาในห้องเรียน ส่งเสียงคำรามลั่น ก่อนจะวิ่งชนทุกอย่างที่ขวางหน้า กลุ่มเด็กแก่นกะโหลกแตกฮือ เนื่องจากครั้งล่าสุดที่มีคนแหย่เจ้าหมอนี่ ถึงขั้นเข้าเฝือกเป็นเดือน
“กูมาช่วยมึงแล้วไอ้ดำ....อย่าไปสนพวกแม่ม.....พวกมันอิจฉาที่มึงเป้นลูกครึ่งอ่าดิ๊”
“ฮึก....ฮึก.....พวกเค้าว่าแม่เราอีกแล้ว.....แม่เราไม่ใช่กระหรี่ซักหน่อย แล้วพ่อของเราก็รวยเว่อรรรร์”
“โถ....ช่างพูดมาได้.....เสื้อแจ็คเก็ตมึงยังรับบริจาคมาเลยไม่ใช่เหรอ”
“แง๊.....ตอกย้ำ!!!!”
“เออ ๆ ไม่ร้อง....ห่า....ดำแล้วยังเสือกขี้แย”
มัวแต่ปลอบกันไปมา หารู้ไม่ว่ามีมฤตยูที่ดำไม่แพ้กัน ค่อย ๆ คืบคลานมาจากด้านหลัง ฟั่บบบบบ!!!! ไม้เรียวในมือนางยักษ์ขมูขีหวดลงบนหลังของเด็กน้อยร่างยักษ์ ปากหนา ๆ ที่ได้มาจากบรรพบุรุษเชื้อสายไทยแท้ตะโกนด่าอย่างเดือดจัด
“ภราดร....เธอเป็นบ้าอะไรยะ ถึงได้พังข้าวของจนเละเทะแบบนี้ แถมยังแหกปากจนดังไปถึงพักครูอีก จะสร้างปัญหาให้ชั้นไปถึงไหน ขี้เกียจจะเรียกผู้ปกครองเธอมาพบแล้วนะยะ แล้วเมื่อไหร่ห้องชั้นจะได้เป็นนัมเบอร์วันเนี่ย ก็เพราะมีเด็กแย่ ๆ อย่างเธอ.....แล้วนั่นใครทำอะไรเธอน่ะอีริค....ไปล้างหน้าล้างตาแล้วก็รีบกลับมาเรียนด่วน เข้าใจที่พูดมั้ยยะ!!!!”
คนหนึ่งบ้านจน แม่เป็นสาวบาร์ ถูกผัวนิโกรทิ้ง....ภาระไว้ให้ดูต่างหน้า
คนหนึ่งลูกนักเลงเจ้าของกิจการอู่ซ่อมรถ แม่ทิ้ง โครตของโครตจะนักเลงสุด ๆอ่ะ
ทำดีเสมอตัว ทำชั่วโดนประณามเจ็ดชั่วโครตแท้ ๆ นะเด็กชายภราดร
แหงล่ะสิ ก็นี่น่ะ....โรงเรียนอันดับหนึ่งประจำจังหวัดเชียวนะฟร๊อยยยย!!!!
.
.
.
.
.
.
[25 ปี ผ่านไป]
พูดเลย....ว่าช่วงนี้อ้ายกระผมนั้นขาลงสุด ๆ
ก่อนอื่นเลยคืออู่เจ๊ง....หลังจากที่พ่อเสียเพราะมะเร็งตับ
สอง....โรคกำพร้าเมียเนี่ย.....มันเป็นกรรมพันธุ์สินะสัด!!!!
ก็แบบว่ายังไงดีล่ะ.....ผมน่ะมีลูกคนแรกตอนอายุแค่สิบสาม......แล้วก็คนที่สอง....ตอนอายุสิบห้า.....ก็ฟันหญิงเยอะแต่เด็กไง ขนขึ้นกูก็รู้จักฟีทเจอริ่งแล้ว ฟันแม่มดะ และที่สำคัญคือแม่มมมม.....ลูกสองคนเนี่ยนะ.....คนละแม่เสียด้วยสิ เจ๋งสาดดดดหมา
ก็เล่าเลยละกัน ตอนนั้นเพิ่งเข้า มอหนึ่งได้แค่เทอมเดียว ก็ถูกเฉดหัวออกจากโรงเรียนเลย เพราะว่าไปล่อลูกเขาจนท้อง
ไอ้บ้านผู้หญิงน่ะ เขาก็เป็นถึงผู้รากมากดี ครั้นจะปล่อยให้ลูกสาวมาตกระกำลำบากกับครอบครัวจน ๆ ที่หัวหน้าครอบครัวอายุแค่สิบสาม แถมกิจการยังเป็นหนี้บานตะไทเนี่ย ดูจะเป็นเรื่องที่ไม่เข้าท่าเกินไปหน่อย....ไม่หน่อยมั้ง....เกินไปมากเลยแหละ เราจึงมาปรึกษากัน เป็นการประชุมครั้งแรกระหว่างสองตระกูล โดยมีหัวข้อว่า จะให้ลูกสาวเขาไปทำแท้งเอาเด็กออกที่เมืองนอกดี หรือว่าแม่ม จะยิงกระบาลไอ้เด็กถุงยางแตกให้มันตาย ๆ ไปซะดี
สรุปคือพวกเขาตัดสินใจเก็บเด็กเอาไว้ เนื่องจากตอนนั้น....ท้องอีนางก็ปาเข้าไปหกเดือนแล้ว แต่พวกเขามีข้อแม้ว่า....ทางฝ่ายผมจะต้องรับผิดชอบเลี้ยงดูเด็กที่เกิดมาแต่เพียงผู้เดียว ห้ามเรียกร้องเงินทองหรือว่าใด ๆ ทั้งสิ้น หลังคลอด นางก็ไปอยู่อังกฤษ ชุบตัวว่างั้นเหอะ!!!
อ้ายกระผมก็เลยไม่ได้เรียน ออกมาทำงาน.....ช่วยพ่อหาค่านมเลี้ยงหลาน
พออายุสิบห้า.....ได้เอาหญิงอิมพอร์ตตอนไปเที่ยวกลางคืนกับก๊วน.....เอาแบบมาราธอนนันสต๊อป
ก็ติดลูกอีก.....แต่รายนี้แรงกว่าตรงไหนรู้มั้ย นางกลับมาพร้อมละอ่อนจ้าาาา!!!! เซอร์ไพรส์ชิบหาย อุ้มมาตัวเป็น ๆ พร้อมผลตรวจ เอามาโยนแหมะไว้แล้วก็หายต๋อม....
ไปตรวจซ้ำอีกทีเผื่อว่าแม่งมั่ว....ปรากฏแม่งใช่ว่ะ....ลูกกูร้อยเปอร์เซ็นต์...
ไอ้คนแรกพ่อก็ไม่ได้ว่า แถมยังเอาไปโม้เสียทั่ว ว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น แต่ไอ้คนนี้สิครับ โดนแพ่นกบาลเต็ม ๆ
“ไอ้ลูกเหี้ย ไม่มีจะแดกกันอยู่แล้ว ยังเสือกไปไข่ทิ้งไว้อีก ถุงยางมีทำไมมึงไม่ใช้ ไอ้หน้าขน ระยำหมา!!!”
“โธ่พ่อ....ถุงยางกล่องล่ะตั้งสามสิบห้า....แพงสัด.....ไปขออนามัยมาสงสัยแม่มไม่ได้คุณภาพ ป่องเบยยยยย”
ผลั้วะๆ
ประแจสิครับ เลือดอาบเลย.....
ประเด็นคือไม่ได้จะมาเล่าความระยำตำบอนของตัวเองให้พวกคุณฟังหรอกนะครับ เพราะเรื่องแม่มก็ผ่านมานานนมแล้ว ถึงแม้ว่าลูกผมคนหนึ่งมันจะกลายเป็นนักเลงหัวไม้ ส่วนอีกคนแม่งเสือกเป็นตุ๊ด สวยเชียวแม่เอ๊ยยย คุณเธอเอาแต่หมกตัวในห้อง แล้วก็วาดรูปห่าเหว....แถมยังหาเรื่องทะเลาะกับพี่มันได้ทุกวัน
“อีตุ๊ด.....กูจะไปเรียนแล้วนะ ยังไม่เสด็จลงมาหาข้าวหาปลาให้กินอีก” คนพี่เปิดแต่เช้า
“ฟัคยู.....จะกินทำไมวะข้าว เดี๋ยวพี่แม่งก็ออกไปหาตีนกินนอกบ้านอีกตามเคย” อีคนน้องก็ตบต่อทันท่วงที
“สัด!!!! ไม่เรียนแม่งแล้ววันนี้ กูจะต่อยน้องให้หายเป็นตุ๊ด”
“อร๊ายยยยย....แด่ดดี๊....ช่วยนาตาลีด้วย”
ครับ....เอากันแต่เช้า ไอ้ลูกบังเกิดเกล้า นาตาลีนี่ชื่อมันแต่งเองนะ ชื่อจริงมันน่ะชื่อเควิน แม่มันตั้งให้ ส่วนไอ้ตัวโตหน้าโหดนั่นชื่อไอ้จอร์จ อันนี้กูตั้งเอง เอามาจากทีวีไดเร็ค!!!!
“ไงดร” ดรนี่ชื่อกูเอง อันนี้พระตั้งให้....ภราดร แต่เอ๊ะ ใครแม่มมาหากูแต่เช้าแว๊
“ได้ยินว่ามึงกำลังตกงานเหรอเพื่อน”
เพื่อน.....เพื่อนไหน กูเคยมีเพื่อนตัวดำแบบมึงด้วยเหรอ อยู่ ๆก็มีคนบุกเข้ามาถึงในบ้านแต่เช้า คิดว่าคนมาทวงหนี้!!!! ไอ้นิโกรตรงหน้าผมแม่งพูดไทยชัดจ๋า แถมตัวโตอย่างกับม้า ผมที่ว่าตัวใหญ่แล้วยังแพ้ กล้ามหน้าอกงี้เป็นลูกเชียว นี่ขนาดว่ามันสวมสูททับเสื้อเชิ้ตนะ ยังมองเห็นรำไรเลย.....แต่กูมั่นใจว่ากูก็แน่น นี่ก็ว่าจะไปกู้แบงค์มาเปิดกิจการฟิตเนส แต่เดี๋ยวก่อน ตอนนี้กูก็เป็นหนี้แบงค์อยู่ไม่ใช่เหรอ ไม่จำจริง ๆ เลยสมอง!!!
“อายุสามห้าก็มีลูกทันใช้แล้ว สองคนเลยสินะ”
“มึงเป็นใครวะ”
“นี่จำไม่ได้จริงอ่ะ.....อีริคไง....ลูกเมียเช่าที่เพื่อนในห้องชอบแกล้งเอาผงช็อคมาโรยหัวน่ะ”
“เฮ้ยยยย....เหี้ยยยยย.....แม่งหายหัวไปนานนนนนมากกกกก นานจนกูลืมอ่ะ”
“เออ.....กูซึ้ง”
“ชีวิตกูมันเหี้ย จบแค่ปอหก จะไปได้มีสังคมอะไร ได้ข่าวว่ามึงสอบชิงทุนไปนอกได้เหรอ....”
“สอบห่าอะไร พ่อกูกลับมารับต่างหาก กูเคยบอกมึงแล้วไงว่าพ่อกูรวย”
“เออ.....กูจำได้”
ไอ้เหี้ยยยย ชีวิตแม่งเหี้ยชิบ ไอ้เด็กดำทะมึนที่ชอบใส่เสื้อผ้าบริจาค อยู่ ๆ ก็ได้ดิบได้ดีเฉย เรานั่งคุยกัน โดยที่มีเสียงร้องโอดโอยของไอ้ลูกลูกดังแทรกลงมาจากชั้นบนเป็นระยะ ตอนนี้มันเป็นเจ้าของธุรกิจน้ำมันในไทย แหม่....ช่างเป็นกิจการที่เหมาะกับสีผิวมันฉิบหาย มันดูดีขึ้นผิดกับตอนเด็ก ๆ เป็นนิโกรที่ถือว่าหล่อ เพราะพ่อมันมีเชื้ออเมริกันปนอยู่ จมูกแม่งเป็นสัน ปากหนา ตาคม คิ้วเข้ม ตัดผมสั้นเกรียน แถมกลิ่นตัวไม่แรงเหมือนนิโกรแถวหน้ารามคำแหง
“ไปเป็นเลขากูป่ะล่ะ”
“ห่า....งานผู้หญิง”
“เฮ้ยยย....มันก็ไม่เชิงแบบนั้น ไปเป็นผู้ช่วยกูน่ะ”
“กูจบปอหกนะ”
“กูก็ไม่ได้จะจ้างมึงไปทำงานยาก กูรู้มึงโง่”
“เหี้ยยยยยย”
“สนมั้ย.....”
“เท่าไหร่วะ”
อืมมมมม แล้วมันก็ยื่นหน้าเข้ามากระซิบข้างหู ห่า.....จั๊กกะเดียมฉิบหาย เงินเดือนก็ถือว่าโอ แต่งานแม่งจะยากเกินสมองกูมั้ย แต่พอนึกถึงหนี้ก่อนโต ปากมันก็ตอบตกลงไปโดยอัตโนมัติ
“แดดดี้.....พี่จอร์จแม่งต่อยหน้าหนู” ลูกสาวคนเล็กเดินกุมตาลงมาฟ้อง ผมกำลังจะด่า แต่ก็เป็นอันขนลุก เมื่อไอ้จอร์จเดินเลือดไหลโกรกตามมาติด ๆ
“เหี้ยแม่งเอาหัวโขกกูก่อน”
“ก็พี่จอร์จชอบเล่นแรงอ่ะเฮ้ย”
“เออ ๆ แล้วก็ให้แล้วกันไปเถอะวะ....เอ้า....มาหวัดดีอาเค้าก่อนเด็ก ๆ นี่อิริค...เพื่อนสมัยประถมของพ่อเอง เฮ้ยมึงนี่ลูกกู เจ๋งป่ะล่ะ ลูกชายคนครึ่ง กับลูกสาวอีกครึ่งคน ไหว้เสร็จแล้วก็แยกย้ายกันไปเรียนได้แล้ว”
“ตังค์อ่ะพ่อ” ไอ้จอร์จแบมือเร่งยิก ๆ ผมล่ะอายมากตอนที่ล้วงแบงค์ยี่สิบเก่า ๆ ออกจะกระเป๋า ไม่ทันส่งให้ ไอ้ดำแม่งก็ควักให้หลานคนละห้าร้อย
ชีวิตที่แสนจะขาลงของกู ตอนนี้ดูเหมือนว่าสวรรค์คงจะสาแก่ใจแล้วสินะ ถึงได้ส่งพ่อเทพบุตรลงมากู้วิกฤติในเวลาที่จนมุมแบบนี้
เพิ่งรู้ว่าตัวเองก็ยังพอมีเพื่อนดี ๆ กับเขาอยู่บ้างสักคนหนึ่ง
.
.
.
.
.
.
ชิบหายเอ๊ยยยยย หลังจากได้งานวันแรก แม่งก็พากูฉลองเลย
พาไปนวดไปนาบ....แหม่....ไอ้กระผมมันก็ห่างหายจากเรื่องอย่างว่าไปเสียนาน ก็ดื่มจนหลับคาพระนมของน้องเด็กนวดคนหนึ่ง นมแม่งขาวชิบ หอมด้วย ได้ดูดปทุมถันจนสาแก่ใจ ไอ้ห่าดำแม่งเข้าใจเลือกเด็กฉิบหาย ตัวมันเองก็รายล้อมไปด้วยน้องหนูขาวอวบ นัวกันไปนัวกันมาจนในที่สุดก็ปะ ฉะ ดะ กันอย่างเมามันส์ ทั้งเหล้า ทั้งยา ทั้งหญิง เออ...ถึงกูจะแก่ แต่นาน ๆได้ซี๊ดผงขาวซักปี๊ดหนึ่งมันก็.......อาสวรรค์
ฮาเล็มน้อยๆ
นุ่มนิ่ม...นุ่มนิ่ม....แถมยังฮ๊อมมม....หอมมมม
แต่เดี๋ยวนะ....กลิ่นแบบนี้มันของไอ้....ช่างเถอะ....แล้วนมอีหนูคนนี้ทำไมแม่งแข็งอย่างกับกล้าม.....เชี่ยละ
ผมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาก็แทบจะเสียสติ เมื่อหน้านั้นซบอยู่แนบอกของไอ้คุณเพื่อน หัวนมดำ ๆชูโด่จนเกือบทิ่มหน้า แล้วที่เวรตะไลคือขยับไม่ได้ไง อย่างกับโดนมัดมือมัดเท้าเอาไว้ ปากก็เหมือนกัน คล้ายกับโดนอุด แล้วหลังจากนั้นก็รู้สึกว่าเจ็บ รู้สึกว่าร่างกายกำลังสั่นไหว แล้วก้รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้นอนขนานกับพื้นโลก แต่กำลังอยู่ในลักษณะตั้งฉาก
บอกกูทีว่ามันไม่จริง
“ขอโทษนะที่หลอกมึง....เรื่องธุรกิจน้ำมันน่ะ....จริง ๆแล้วกูเปิดอาบอบนวดต่างหาก อิริคพริมไงว๊า แล้วก็ขอโทษที่แอบผสมยาปลุกเซ็กส์ลงไปในของด้วย......”
“อื่อออออออออ”
ไอ้ห่า กูจะฆ่ามึง......
เจ็บชิบ รู้มาว่านิโกรแม่งของใหญ่ แล้วตอนนี้ไอ้อนาคอนด้าของมันก็กำลังเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงอยู่ในช่องทางขับถ่ายของผม เจ็บฉิบหาย แต่แอบรู้สึกดีแปลก ๆ เอ๊ะ....ยังไง......คงเพราะฤทธิ์ยากระมัง ต่อไปกูคงขี้คล่อง สัด!!!!
"ซี๊ดดดด.....โด้นท์วอรี่กาย.....กูจะรับผิดชอบชีวิตมึงเอง.....เป็นเมียกูเถอะ.....โอ้ววววววว.....แน่นเหี้ย ๆ"
ผม.....คุณพ่อยังหนุ่ม
ไร้เมีย
ไร้หญิง
ไร้เงิน
ไร้เพื่อน
แถมลูกชายยังเสือกเป็นตุ๊ด
และตอนนี้ผมกำลังเสียเวอร์จิ้นทางประตูหลังครั้งแรก...
ให้กับไอ้มืดเจ้าของอาบอบนวด
.
.
.
.
.
.
.
.
End
ขออภัยที่ทำเรื่องหายไปเสียหลายวันโดยที่ไม่ได้ดู คนแต่งคาดว่ามืออาจจะไปเผลอกดแถบดำแล้วลบโดยบังเอิญ ไม่ได้เกี่ยวกับระบบของเล้าแต่อย่างใด