ต้องขอโทษ ทุกๆ คนด้วยนะค๊าบ ที่เรื่องเล่า เรื่องนี้เข้ามาทำความรำคาญให้กะทุกคน 55555 เพราะว่าเข้ามาโพสไว้ตั้งแต่ เดือนกุมภาพันธ์
แต่มันก้อยังไปไม่ถึงไหน ผม อยากเขียนเรื่องนี้ เก็บเอาไว้เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจ ให้รันได้รู้ว่า ครั้งหนึ่ง มีคนที่เคยรักผมและเคยมีคนที่ผมรัก และเรื่องราวความรักของเรา ซึ่งได้จบลงไปแล้ว และ hi 5 ของน้องเค้า รันก็เข้าไปดูไม่ได้แล้ว เป็นอีกหนึ่งสาเหตที่ไม่สามารถดำเนินเรื่องต่อไปได้ แต่ยังไงแล้วชีวิตเราก้อต้องดำเนินต่อไป
ขอขอบคุณทุกคนที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวที่รันเคยจรดนิ้วลงบนแป้นพิมพ์ เพื่อถ่ายทอดความรู้สึกของรันออกมา
ขอบคุณน้องคนนั้น ที่เคยให้สิ่งดีๆ มาตลอด ทุกวันก็ยังคิดถึงน้องเค้าอยู่เพราะว่า เรามีสิ่งที่ดีให้จดจำมากกว่า สิ่งที่ไม่ดี
ขอบคุณวันเวลาที่นำพาให้เรามารู้จักกัน ขอบคุณ hi 5 ที่เชื่อมโยงเราเข้ามาให้รู้จักกัน ขอบคุณ เล้าเป็ด ที่ให้รันได้ระบายสิ่งต่างๆ
เมื่อ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา รันได้มีโอกาส โทรศัพท์ กับน้องเค้าอีกครั้ง และเราก็ได้รู้ว่าน้องเค้า รักแฟนเค้ามากขนาดไหน รันอยากขอเป็นคนไม่ดีอีกสักครั้งได้มั๊ย
อยากบอกว่า อยากรอน้องเค้า เพราะว่า ยังไงแล้ว รันก้อยังรักน้องเค้าอยู่ดี แม้ว่า น้องเค้าจะไม่ได้รักรันก้อตาม แค่อยากจะขอให้น้องเค้าหันมามองเราบ้างถ้าเค้า
ไม่มีใคร ยังต้องการกลับไปคบกับน้องเค้า อยากพูดคุย เพราะเวลาที่เราคุยกัน น้องเค้าทำให้รัน มีกำลังใจขึ้นทุกครั้ง เสียดายที่ hi 5 น้องเค้ารันเข้าไปดูไม่ได้
ถ้าเข้าไปดูได้รันจะ ก๊อบปี้ข้อความทั้งหมดมาเก็บไว้ เพราะนั่นคือกำลังใจที่รันเคยได้รับจากน้องเค้า เมื่อวันที่ 24 มีนาคม ที่ผ่านมา น้องเค้าอายุ ครบ 18 ปีพอดี
แม้แต่จะอวยพรน้องเค้าเรายังไม่มีโอกาส ได้แต่ขึ้นหัวเอ็มเอาไว้ คล้ายกับข้อความที่น้องเค้าอวยพรวันเกิดให้รัน คงจะไม่พูดมากแระ
ขอฝากผ่านเล้าเป็ดไปบอกน้องเค้าว่า รัน รัก น้องเค้า นะ ไม่รู้ว่าจะเลิกรักได้เมื่อไหร่ มีคนบอกว่า เวลาเราเสียใจในเรื่องความรักที่ไม่สมหวัง
คุณลองเอาเวลาที่คบกัน คูณด้วยสิบ คำตอบที่ได้ นั่นแหละคือเวลาที่เราคิดถึงเค้าแล้วเราจะไม่มีน้ำตา
ต้องขอโทษทุกๆคนด้วยนะค๊าบบบบบบ ที่เรื่องนี้ได้จบลงไปอย่างไม่มี วี่แวว รันขอยุติ เรื่องนี้ ไว้เพียงแค่นี้ละกัน แต่มันจะดำเนินต่อไปในชีวิตรันนะครับ
ปากหนัก บอกรักไม่เป็น เพราะปากหนักนี่แหละที่ทำให้เราต้องเสียน้องเค้าไป