ป่านนี้เจคงหลับไปแล้ว ผม โมทย์ ฟ้า เปา นั่งดื่มเบียร์กันในห้องพักของเปาที่อยู่ชั้นเดียวกับผม สองคนนี้มาถึงเมื่อหัวค่ำ กรกับเจนไม่ว่างมาไม่ได้ เพื่อนหลายๆ คนก็เหมือนกัน ไม่ว่างและนี่ก็ไกลเกินกว่าจะไปกลับ ถ้าเศกมันบอกพวกผมล่วงหน้าสักเดือนก็คงจะลาพักร้อนกันทัน แต่ที่บอกแค่สัปดาห์เดียว ถ้าไม่ได้ทำงานที่ค่อนข้างอิสระก็คงลายาก
“มึงไม่ไปตามน้องเจมานั่งดื่มด้วยกันวะ นานๆ ได้รวมกันที”ไอ้ฟ้ามันชอบแหย่ผมเรื่องเจจริง รู้ว่าผมหวงก็ยังคอยจะกวนประสาท
“เจนอนแล้วมั้ง เดี๋ยวนี้นอนเร็ว”
“ตอแหลว่ะ มึงไม่บอกไปล่ะว่าน้องเจงอนหนีไปนอนก่อน”
“จริงเหรอวะ สมน้ำหน้ามึง ป่านนี้สงสัยล็อคห้องไม่ให้มึงเข้าแล้วแน่ๆ”
“เอาเข้าไป เจไม่ทำแบบนั้นหรอกโว้ย กูรู้หรอกน่ะว่าเจเป็นอะไร”
“รู้แล้วทำไมปล่อยให้อยู่ในห้องคนเดียว มึงไปตามมาเลย กูอยากเจอ”
“ไม่ ถึงไปตามเจก็ไม่ออกมาหรอก”
“รู้ดีนะมึง ตกลงมึงทำอะไรน้องเจวะ”
“กูเปล่า แต่ช่วงนี้เจหงุดหงิดง่ายว่ะ และก็...อ้อนมากกว่าเดิมด้วย แบบนี้ล่ะดีแล้ว กูชอบ”
“เลวนะมึง แกล้งน้องมัน”
“กูเปล่าทำอะไรสักหน่อย เจมันกำลังงอนนิดหน่อยเอง เดี๋ยวค่อยไปง้อ ช่วงนี้เจหวงกูแปลกๆ แล้วก็ห่วงกูมากขึ้นด้วย ไม่รู้เพราะว่ากูต้องไปออกงานกับคุณป้าแค่สองคนบ่อยๆ หรือเปล่า เจเลยระแวงกลัวคุณป้าหาใครมาให้อีก”
“แล้วมีจริงเปล่าวะ”
“จะมีเชี่ยอะไร ป้ารักเจมากกว่ากูอีก ไปออกงานทีก็แทบจะไล่กลับตั้งแต่งานยังไม่เริ่ม พอมีคุณหญิงคุณนายคนไหนเดินควงลูกสาวมาแนะนำ คุณป้ารีบบอกเลยว่ากูมีคู่หมั้นแล้ว”เรื่องนี้เจไม่รู้นะครับ ผมไม่เคยบอกว่ามีคนพยายามจับผมให้กับลูกหลานไฮโซทั้งหลาย
“น่าจะบอกไปเลยว่ามีเมียแล้ว”
“เชี่ย เขาเรียกว่าให้เกียรติกันเว้ย”
“เออๆ ให้เกียรติก็ให้เกียรติ แต่ตอนนี้มึงช่วยลุกไปตามน้องเจมาก่อนไป กูคิดถึง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน”ผมรำคาญไอ้ฟ้าเลยยอมทำตามที่มันขอ เดินมาห้องตัวเองก็เลยเคาะเรียกเจ ไม่นานเจก็มาเปิดแล้วก็เดินกลับไปนอนบนเตียง ไฟในห้องมืดสนิท สงสัยกำลังหลับ
“นอนแล้วเหรอเจ ฟ้ามันอยากเจอน่ะ”ผมเดินไปนั่งข้างๆ แต่เจพลิกตัวไปอีกทาง
“เป็นอะไรครับ งอนพี่เหรอ พี่ขอโทษนะ”ผมเบียดตัวนอนกอดเจเอาไว้ เจก็พยายามจะขยับห่างออกไปแต่ก็สู้แรงผมไม่ได้หรอก
“เป็นอะไรครับ โกรธอะไรพี่เหรอ”
“......พี่เอ็กซ์ก็เป็นอย่างนี้ทุกที ดีแต่ขอโทษเจ ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเจโกรธอะไร เจเป็นอะไร เจเบื่อแล้วนะ พี่เอ็กซ์น่ะไม่สนใจเจเลย ทำไมพี่เป็นแบบนี้ล่ะ”อยู่ดีๆ เจก็ลุกขึ้นนั่งแล้วพูดเป็นชุดเลย จากที่มึนๆ เบียร์เมื่อกี้แทบสร่าง ถ้าบ่นอย่างเดียวผมไม่ว่าหรอก แต่นี่ร้องไห้ด้วย
“เจร้องทำไม พี่ขอโทษนะ โอ๋ๆ โกรธเพราะเรื่องในห้องน้ำหรือเปล่า พี่ขอโทษนะ ก็เจน่ารักน่าฟัดนี่นา พี่ก็แค่อยากหยอกเล่นเอง”
“เจบอกพี่หลายครั้งแล้วนะว่าเจไม่ชอบ ถึงป้ากับแม่จะรับได้ แต่เจไม่ชอบที่พี่จะทำอะไรแบบนั้นนะ”
“ป้ากับแม่เขาไม่ว่าอะไรหรอกนะ เจอย่าคิดมาก”
“พี่เอ็กซ์ก็ได้แต่พูดอย่างนี้ตลอดเลย เอะอะอะไรก็บอกอย่าคิดๆ พี่กลับดึก เมากลับมาก็บอกเจอย่าคิดมาก พี่ไม่ทำอีกแล้ว คุณหญิงคุณนายพาสาวๆ มาให้พี่ดูตัว พี่ก็บอกเจอย่าคิดมาก แต่ก็ยังไปงานกับคุณป้าแค่สองคน ไม่ยอมให้เจไป พี่เอ็กซ์น่ะเป็นแบบนี้ตลอดเลย เจเบื่อ!!”
“เจๆ เดี๋ยวก่อนสิ พูดดีๆ สิ อย่าตะโกน มันดึกแล้ว”
“อึก...ฮือออ ไอ้บ้า ไอ้พี่บ้า จะไปไหนก็ไปเลย เจจะกลับบ้านแล้ว ไม่อยู่แล้ว...”อ้าววว เวรจริง เจเป็นอะไรอีกเนี่ย ทำไมอยู่ดีๆ งอแงขนาดนี้
“เดี๋ยวๆ เจ เป็นอะไรเนี่ย มาพูดให้รู้เรื่องก่อน จะกลับได้ไงตอนนี้”ผมดึงไปจับแขนเจเอาไว้ เจก็พยายามจะหยิบเสื้อผ้าหยิบโน่นนี่ใส่กระเป๋า พอผมล็อคตัวเอาไว้ก็ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอด ผมเลยแกล้งทิ้งตัวลงนอนบนเตียงแต่ก็เอาตัวเองลงก่อนเพื่อไม่ให้เจเจ็บตัว
“อ๊ะ!”
“เจอย่าดิ้นสิ มีอะไรก็พูดดีๆ คราวนี้พี่เดาเจไม่ออกจริงๆ นะ”
“ฮึก....ปล่อยเจ...เจจะไปนอนห้องอื่น...ฮึก...เจไม่อยู่กับพี่แล้ว...”
“ไม่เอาๆ เจนิ่งก่อน อย่าพูดแบบนี้สิ พี่เสียใจนะ เจไม่อยู่กับพี่แล้วจะไปอยู่กับใคร ไม่รักพี่แล้วเหรอครับ”
“......ฮึก...พี่เอ็กซ์ชอบโกหกเจ...ทีเจยังไม่เคยโกหกอะไรพี่เลย มีอะไรก็บอกตลอดเลย...ฮึก...ทุกเรื่องเลยด้วย”
“พี่ไปโกหกอะไรเจเมื่อไหร่กัน”
“ก็พี่เคยบอกว่าไม่มีใครมาจับพี่ดูตัวแล้วไง แล้วที่พูดกับพวกพี่โมทย์ว่ามีพวกคุณหญิงพาสาวๆ มาให้ล่ะ ไหนพี่เอ็กซ์บอกว่าไม่มีแล้วไง พี่เอ็กซ์โกหกเจมาตลอดเลย เจจะกลับบ้าน เจไม่อยู่ด้วยแล้ว”
“ไม่เอาๆ เจหยุดดิ้นก่อน พี่ขอโทษนะ พี่ไม่อยากให้เจไม่สบายใจ ถ้าเจได้ยินที่พี่พูดก็น่าจะรู้ว่าพี่กับป้าไม่สนใจคนพวกนั้นเลยสักนิด”
“แต่พี่เอ็กซ์ก็โกหกเจอยู่ดี เดี๋ยวนี้พี่ทำเหมือนไม่แคร์ไม่สนใจเจเลย ชอบปล่อยให้เจอยู่บ้านคนเดียว เวลาไปเที่ยวก็ไม่ให้เจไปด้วย ไปไหนไกลๆ ก็เอาแต่บอกให้เจไปค้างกับสองคนนั้นจะได้ไม่เหงา พี่เอ็กซ์ทำไมทำกับเจแบบนี้ล่ะ เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นอย่างนี้เลย เจไม่อยากไปไหนพี่ก็บังคับให้ไปด้วย ไม่เห็นเคยต้องห่างกันแบบนี้เลย นี่ถ้าพี่เศกไม่เชิญเจด้วยพี่ก็คงไม่ให้เจมาใช่มั้ยล่ะ พี่เอ็กซ์ต้องมีคนอื่นแล้วแน่ๆ เลย ทำไมทำแบบนี้กับเจล่ะ.....ฮืออออออ”เจพูดจบก็ร้องไห้โฮ ทำไมวันนี้เจคิดอะไรมากจัง คิดได้ไงว่าผมจะมีคนอื่น ผมไม่เคยสนใจใครเลยนะตั้งแต่เริ่มรักเจ เมื่อก่อนกับตอนนี้ผมก็ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าต่อให้เจไม่รักผมก็จะรักของผมคนเดียว
“เจคิดมากไปแล้ว พี่จะไปมีคนอื่นได้ไง พี่รักเจมากขนาดไหนเจก็รู้ คนอื่นๆ ก็รู้ แล้วที่พี่ไม่ให้เจตามพี่ไปไหนด้วยพี่ก็เคยบอกแล้วไงว่าพี่หวง พี่ไม่อยากให้ใครมายุ่มย่ามเจ แล้วที่ไม่ให้ไปทำงานตามต่างจังหวัดก็เพราะเป็นห่วง กลัวเจจะไม่สบาย พี่ก็เหงานะที่ต้องห่างเจน่ะ แต่ก็ดีกว่าพาเจไปลำบากด้วย พี่เคยอธิบายให้เจฟังแล้วนี่”
“มันก็แค่เหตุผลพี่เอ็กซ์ เจไม่สนอ่ะ เจอยากไปด้วย เจไม่อยากอยู่คนเดียว ทีเวลาเจไปเที่ยวกับเพื่อน พี่ยังตามเจไปเลย เจก็หวงพี่เหมือนกัน ทำไมพี่ไม่ฟังเจบ้างล่ะ ชอบบังคับตลอดเลย แล้วก็โกหกเจตลอดเลยด้วย”
“ไม่ๆ ไม่ได้โกหก ขอโทษนะ...ดีกันนะ ร้องไห้มากๆ เดี๋ยวไม่สบายนะครับ”ตอนนี้ขอให้เจหยุดร้องก่อนดีกว่า เดี๋ยวเกิดป่วยขึ้นมาพรุ่งนี้ก็ร่วมงานไม่ได้พอดี เห็นนั่งนิ่งๆ ตั้งแต่ที่บ้านก็กะว่าให้ใจเย็นลงแล้วค่อยง้อ แต่ที่ไหนได้ สงสัยปล่อยนานไปเลย
“ก็ดี คนอื่นจะได้รู้ว่าพี่ใจร้าย ชอบแกล้งเจ พรุ่งนี้เสร็จพิธีแล้วเจจะกลับก่อนคนเดียว พี่จะไปไหนก็ไป เจไม่สนแล้วก็ได้”
“ได้ไงกัน อุตส่าห์ลาพักร้อนตั้งสี่วัน เจหันมาคุยกับพี่ดีๆ ก่อนเร็ว”
“คุยอะไรอีก คุยกี่รอบก็เหมือนเดิม พี่ก็เอาแต่เหตุผลตัวเองตลอด เหตุผลเจไม่เคยฟังขึ้นสำหรับพี่เลย”
“ก็เจยังเด็ก พี่เป็นห่วงมันผิดเหรอ”
“เจเป็นรุ่นน้องพี่นะ เด็กกว่าพี่ไม่กี่ปีเองด้วย เมื่อก่อนเจก็ดูแลตัวเองมาตลอด”
“ก็แล้วเป็นไงล่ะ”
“อะไร หมายความว่าไง”
“เฮ้อ...”
“พี่เอ็กซ์!!”
“ก็เจคิดว่าเป็นไงล่ะ คิดว่าดูแลตัวเองได้ดีแล้วเหรอ ถ้าไม่มีโก้หรือตี๋เจจะเป็นยังไงตอนนี้พี่ยังนึกไม่ออกเลย”
“พี่ก็ไม่ต่างจากเจหรอก เจ้าชู้! มั่วไม่เลือก!!”
“เจ!! อย่าว่าพี่อย่างนี้นะ”
“ก็แล้วไม่จริงหรือไงล่ะ ทั้งดาว ทั้งพี่มดน้องบี คนของพี่ทั้งนั้นเลย แล้วยังมีสาวๆ บริษัทอื่นที่คอยส่งข้อความหาพี่ดึกๆ อีกล่ะ”
“เจแอบดูโทรศัพท์พี่เหรอ”
“ใช่ เจจะดู พี่ยังคอยเช็คอีเมลล์เจได้เลย”
“พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่ไม่คิดว่าเจจะดู แต่มันก็ไม่มีอะไรนี่ พี่ไม่เคยส่งไปให้ใครสักคนอยู่แล้ว ไม่เหมือนเจที่นั่งเล่นเอ็มกับใครบ้างก็ไม่รู้”
“เจก็ไม่เคยคุยเอ็มกับใครเหมือนกัน”
“แล้วไอ้เวรนั่นมันส่งเมลล์มาขอบคุณเรื่องของขวัญอะไร”
“อะไร หมอกน่ะเหรอ ก็วันเกิด เจก็แค่หารกับตี๋ซื้อสร้อยฝากไปให้แค่นั้นเอง”
“พี่เคยบอกว่าไม่ให้ยุ่งกับมันแล้วใช่มั้ย ทำไมไม่ฟัง แล้วเรื่องจะขอไปทำงานกับพี่นุอีก จะไปอยู่ใกล้มันอีกทำไม เจอย่ามาขอพี่เลยนะ ไม่งั้นพี่จะให้เจอยู่แต่ในบ้าน ไม่ต้องออกไปไหนเลย อย่าให้พี่รู้นะว่าเจไปเจอมันอีก ไม่งั้นพี่จะไม่ปล่อยให้เจไปไหนอีกเลย”
“...พี่เอ็กซ์....เจกับหมอกไม่มีอะไรกันนะ”
“ไม่ต้องเอ่ยชื่อมัน!!”
“............ฮึก....”
“โธ่เว้ย!! พี่กะจะไม่พูดกับเจเรื่องนี้แล้วเชียวนะ กะว่าจะปล่อยให้ผ่านไป ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แต่พี่ไม่เข้าใจว่าทำไมเจต้องอาลัยอาวรณ์มันนัก ห๊ะ! ทำไม!!”
“อึก....เจ...เปล่า....”
“เจไปเจอมันมา ทำไมพี่จะไม่รู้ พี่แค่อยากลองดูว่าเจจะพูดออกมามั้ย แต่ผ่านมาเกือบเดือนแล้วเจก็ไม่พูด เจไม่เข้าใจพี่หรือไงว่าทำไมพี่ถึงไม่ชอบมัน ไม่เข้าใจความรู้สึกพี่เลยใช่มั้ย หรือว่าตอนที่เราเลิกกันมีแค่พี่คนเดียวที่เจ็บ”
“ฮือออ...พี่เอ็กซ์...ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ....เจก็เสียใจ....เจก็ขอโทษพี่แล้วไง....ฮึก....ทำไมพี่พูดแบบนี้ล่ะ”
“.....พี่ไม่เคยขออะไรเจเลยนะ พี่ขอแค่อย่าไปเจอมัน อย่าไปยุ่งอะไรกับมันอีก แค่นี้ทำให้พี่ไม่ได้ใช่มั้ย”
“....เจไม่มีอะไรจริงๆ นี่”
“แล้วจะรอให้มันมีอีกรึไง เจว่าพี่ไม่ฟังเหตุผลเจ แล้วเจเคยฟังพี่รึไง”
“....ก็แล้วพี่เอ็กซ์จะเอาเรื่องนี้มาพูดไปถึงเมื่อไหร่ เจเองก็เสียใจ เจก็เจ็บไม่ต่างจากพี่เลย เจพลาดไปครั้งเดียวพี่เอ็กซ์จะไม่ให้อภัยเจเลยใช่มั้ย...เมื่อไหร่พี่จะลืมเรื่องนี้ได้....”
“.......พี่ขอโทษ”ไม่รู้สิครับ ผมไม่คิดว่าคนเราจะลืมเรื่องแบบนี้ได้ง่ายๆ ผมรู้ว่าตัวเองไม่ควรรื้อฟื้นให้เจรู้สึกแย่ แต่บางครั้งมันก็อดคิดมากไม่ได้จริงๆ ยิ่งรู้ว่าเจยังได้พบได้คุยกับมัน...ผมก็ยิ่งระแวง
“....พี่เอ็กซ์....”เจจับมือผมเบาๆ ผมค่อยๆ พลิกฝ่ามือเพื่อกุมเมื่อเล็กๆ เอาไว้
“พี่ขอโทษนะ”
“เจขอโทษ...วันนี้เจไม่รู้เป็นอะไร ขอโทษที่งี่เง่าใส่นะ”
“อืม พี่ก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก แต่เรามีอะไรต้องคุยกันดีๆ นะ เป็นแบบนี้พี่ไม่ชอบเลย มีอะไรก็คุยกัน เคลียร์กันให้จบ ไม่ใช่จะหนีพี่อย่างเดียว เจเข้าใจนะครับ”
“ครับ....เจขอโทษนะ....เจรักพี่เอ็กซ์”
“พี่ก็รักเจ”
“แล้วนี่วงเหล้าเลิกแล้วเหรอพี่ถึงมาได้”
“เปล่าหรอก ไอ้ฟ้าน่ะสิมันอยากเจอเจ บังคับให้พี่มาตามเจอยู่ได้”
“เจไม่ไปหรอก เจอยากนอน วันนี้ยุ่งตั้งแต่เช้าเลย”
“ครับๆ พี่ก็ไม่ไปแล้ว นอนกอดเจดีกว่าเนอะ”
“นอนเฉยๆ นะ”
“นอนเฉยๆ สิ คิดมากไปได้”
“มีแฟนอย่างพี่น่ะแหล่ะถึงต้องคิดมาก นึกจะทำอะไรก็ทำ....เจยังเจ็บอยู่เลย”
“เจ็บมากเหรอ พี่ดูให้มั้ย”
“บ้าแล้ว ไม่ต้องยุ่งเลย เจง่วงแล้ว”
“งั้นเจนอนไปก่อนนะ พี่ไปอาบน้ำก่อน”
“อืม อาบเร็วๆ นะ เจไม่ได้เอาตุ๊กตามา”
“ครับ”ผมลุกขึ้นแล้วจูบหน้าผากเจเบาๆ ก่อนจะห่มผ้าให้ คนสองคนที่อยู่ร่วมกัน จะทะเลาะกันบ้างไม่ใช่เรื่องแปลก ถึงเราจะรักกันมากแค่ไหนก็ใช่ว่าจะเข้าใจกันทุกเรื่อง บางเวลา บางเหตุการณ์ เราก็ไม่เข้าใจกันเสียเลย แต่อย่างน้อยทุกครั้งเราก็ผ่านมันมาได้ ครั้งนี้จะเรียกว่าเคลียร์กันแล้วก็คงไม่ถูก แต่คงเพราะเราไม่อยากทะเลาะกันมากกว่า ตะโกนใส่กันทำไมในเมื่อต่างคนต่างก็รักกันมาก ผมก็ได้แต่หวังว่าคราวหน้าผมจะไม่ขุดคุ้ยเรื่องเก่าๆ มาพูด และเจจะเป็นผู้ใหญ่พอที่จะไม่ด่วนตัดสินใจอะไรอย่างเช่นการหนีผมอีก
ผมรีบอาบน้ำให้เสร็จแต่ก็ช้าไป เพราะเจหลับไปแล้ว ผมค่อยๆ สอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันแล้วดึงเจมาหนุนแขนผมแทนหมอน ผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กที่ชุบน้ำมาค่อยซับคราบน้ำตาออกให้เบาๆ เจคงเหนื่อยเรื่องงานมาก หลายวันที่ผ่านมาเราเร่งเคลียร์งานตลอด ฝ่ายอื่นๆ ก็เลยเข้ามาติดต่องานกับเจ เพราะผมกับพี่บอลต้องออกไปข้างนอกตลอด กลับมาเจก็ยังอยู่คอย อย่างวันนี้ก็สั่งอาหารมาให้ทานด้วย ผมยอมรับว่าผมปล่อยเจมากกว่าเมื่อก่อน มันเป็นเพราะผมอยากให้เจมีเวลาส่วนตัวบ้าง ถึงเราจะรักกัน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรร่วมกันตลอด ถึงบางครั้งผมจะรั้งเจให้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา แต่บางครั้งตัวเองผมอยากทำอะไรคนเดียวเลย แล้วเจที่เมื่อก่อนอยู่ตัวคนเดียวจะไม่รู้สึกเหรอ….แต่ผมก็คิดผิดไป…เจกลับอยากถูกผมผูกมัดเสียนี่
+++++++++++++++++
แอบเจาะไข่ไปสองใบ แต่...จำไม่ได้ว่าเจาะใคร