หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[imagateztze]

ป๊าด!!!!!! คริสทำไรอะ 

[wan]

เตะเข้าประตูตัวเองเลย หรือว่าส้มหล่นดี 

แต่พอเช้า อะไรจะเกิดขึ้น ระหว่าง พี่คริสถูกถีบตกเตียง กับ ท่าทาง

รอตอนต่อไปอยู่นะครับ รีบด่วน ๆ +1 ให้เป็นของฝากละกัน

[mybomkub]

คิคิ

รออ่านต่อจ้าาาา

สงสารฟ้าจัง

โดนลักหลับ


เดียวถ้าฟ้าตกใจตื่นตอนกลางคืนทำไงนี้


ห้องจะพังอะเปล่า คิคิ

[ปลาทองสีชมพู]

อิพี่คริสน่าเกลียด จะล่อเช้า ล่อเย็น ก่อนนอน
น่าเกลียดๆๆๆๆ

ไม่อยากนึกสภาพเช้าตื่นมามันจะทันไหม๊?
น้่องฟ้าองค์ลงแน่นอน
 

ฮ่าฮ่าฮ่า


แหม๋ อยากอ่านพี่ฟิล์มกับน้องกายมั่งจัง
แอบลุ้นคู่นี้อ่ะ 

[สุขาพาเพลิน]

เมื่อไหร่กายกะฟิล์มจะได้กันว่ะ?

[morrian]

ยังไม่มาอีกหรอค้าบ   

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ)
8...เหตุการณ์ในละครหลังข่าว

..............................

“เฮ้ย!!”
   
ผมลืมตาตื่นเมื่อได้ยินเสียงโวยวายดังลั่น “...เป็นอะไรอะกาย...” ผมถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย ใครทำอะไรกายของผมอะ

“...พี่...พี่คริส!...”

ผมขยี้ตาหน่อยๆ ก่อนจะมองหน้ากายอย่างงงๆ เมื่อได้ยินอย่างนั้น “พี่คริสทำไม” งงอะฮะ แล้วกายก็ชี้ๆ ผมได้แต่มองตามนิ้วมือของกายแล้วจากนั้นก็ตาโตเลยฮะ “ไอ้พี่คริส!!” ไวเท่าปากร้องผมจัดการกับคนที่นอนกอดผมแน่นด้วยการถวายฝ่าเท้าเข้ากับร่างหนาๆ ของไอ้พี่คริสทันทีเลย

“โอ้ย!” พี่คริสมันร้องลั่นเลย ตื่นทันทีเลยอะฮะ “ฟ้าอะ พี่เจ็บนะ”

“ทำไมพี่คริสมานอนนี่ฮะ” กายถาม ส่วนผมน่ะโมโหไปแล้วล่ะตอนนี้ อะไรกัน ใครให้พี่คริสมานอนนี่อะ แล้วยังมากอดผมอีก ฮึ่ย! “แล้วพี่ฟิล์มไปไหนล่ะฮะ” นั่นสิ พี่ฟิล์มหายไปไหน!

“ฟิล์มมัน...” อึกอักๆ ทำความผิดแล้วยังมีพิรุธ พี่คริสมันมองหน้าผมสลับกับมองหน้ากายไปมา แบบนี้มันต้องปกปิดอะไรแน่ๆ เลยอะ “...เอ่อ... ไอ้ฟิล์ม...มัน...”

“พี่คริส! บอกมาเดี๋ยวนี้!” ผมต้องรู้ให้ได้ว่าทำไมพี่คริสมานอนที่ห้องนี้แล้วที่สำคัญพี่ฟิล์มไปนอนที่ไหน! “ฟ้าไม่ชอบคนโกหกนะ!” ผมกอดอกคาดคั้นพี่คริสเต็มที่เลยฮะ ยังไงก็ไม่ยอมให้ปิดกันได้หรอก!

“ซวยแล้วมึงไอ้ฟิล์ม” พี่คริสมันบ่นงึมงำ แต่พอเงยหน้ามาสบตากับผมพี่คริสก็ถอนหายใจเฮือก คงยอมบอกผมแล้วล่ะ “ฟิล์มมันไปนอนที่อื่นน่ะ”

“ที่อื่นน่ะที่ไหนฮะ” ผมถามคั้น พี่ฟิล์มทำงี้ได้ไง มีอย่างที่ไหนหนีไปนอนที่อื่นแล้วทิ้งให้ผมกับกายนอนกับไอ้พี่คริสนี่!

อีกครั้งที่พี่คริสถอนหายใจ มันหนักใจขนาดนั้นเชียวไอ้การบอกความจริงเนี่ย! “มันไปนอนกับนิ้ง แล้วมันเลยให้พี่มานอนเป็นเพื่อนฟ้ากับกายแทน” สุดท้ายผู้ร้ายก็ยอมคายออกมาจนได้

ผมโกรธสุดๆ แล้วนะ พี่ฟิล์มบ้า ทำอย่างนี้ได้ยังไง! ไม่อยากหันไปมองหน้ากายเลยฮะ ผมรู้ว่ากายต้องกำลังเสียใจอยู่แน่ๆ ผมเองก็ไม่ได้ไร้เดียงสาจนถึงกับไม่รู้หรอกว่าพี่ฟิล์มกับพี่นิ้งเขาคบกันไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว ผมไม่โกรธนะถ้าเป็นเมื่อก่อนแต่ตอนนี้ผมโกรธสุดๆนอกจากจะทิ้งผมแล้วพี่ฟิล์มยังทำให้เพื่อนผมเสียใจอีกต่างหาก ซึ่งข้อหลังนี่ผมยอมไม่ได้!

“ฟ้า พี่ขอโทษ”
   
ผมพยักหน้ารับคำขอโทษของพี่คริสแบบส่งๆ ไป ไม่ใช่ความผิดพี่เขานี่นาแล้วผมก็ไม่โกรธพี่เขาแล้วด้วย แต่ผมโกรธพี่ฟิล์มมากกว่า!

“กายไปอาบน้ำนะฟ้า”

ผมพยักหน้ารับคำบอกของกาย เสียงกายสั่นผมรู้ว่ากายกำลังเสียใจ และรู้ด้วยว่ากายต้องการหลบไปอยู่คนเดียว ผมรู้ว่าหลังบานประตูห้องน้ำนั่นกายกำลังร้องไห้

“น้องฟ้า ร้องไห้ทำไมครับ”

ผมปาดน้ำตาออกจากแก้มลวกๆ ก่อนจะส่ายหน้าตอบพี่คริส “ฟ้าง่วงนอน” รู้ฮะว่าเป็นคำตอบงี่เง่า รู้ว่าพี่คริสไม่เชื่อหรอกแต่ผมไม่อยากให้พี่เขารู้ความรู้สึกของผม “ฟ้าจะนอนต่อ” ผมก้าวขึ้นเตียงก่อนจะคว้าผ้าห่มมาคลุมโปง ตอนนี้ไม่มีใครเห็นแล้วผมร้องไห้เป็นเพื่อนกายได้แล้ว

“พี่ไม่รู้นะว่าฟ้าเป็นอะไร แต่ฟิล์มมันไม่เห็นใครสำคัญเท่าฟ้าหรอก อย่าคิดมากนะครับ” คำปลอบนั่นมาพร้อมกับฝ่ามือที่ลูบแผ่วๆ ผ่านผ้าห่ม

“ฟ้าจะนอน” ผมบอกด้วยน้ำเสียงอู้อี้ รู้ว่าพี่เขาหวังดีแต่ผมยังไม่ต้องการในตอนนี้ แล้วผมก็ไม่ได้น้อยใจพี่ฟิล์มเพียงเพราะว่าพี่เขาหนีไปนอนกับแฟนด้วย ผมยอมรับว่าก็มีความรู้สึกนั่นบ้างแต่มันถูกกลบด้วยความเสียใจที่เห็นกายเศร้ามากกว่า และผมก็ผิดหวังกับสิ่งที่พี่ชายทำมากๆ

“งั้นพี่กลับห้องก่อนนะ เดี๋ยวจะมาเรียกไปทานมื้อเช้านะครับ”

ผมไม่ได้ตอบอะไรพี่คริสแต่ก็รู้ว่าพี่เขาลุกจากเตียงไปแล้ว จากนั้นเสียงเปิดประตูห้องก็ดังขึ้นเบาๆ พี่เขาออกไปแล้ว และตอนนี้ผมก็กำลังร้องไห้เป็นเพื่อนกายอีกครั้ง

นานพอดูกว่าที่กายจะออกมาจากห้องน้ำ ผมไม่ได้พูดอะไรหากแต่เลือกที่จะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำบ้าง ผมรู้แค่ว่าผมไม่อยากให้กายต้องร้องไห้อีกหากได้ยินคำพูดปลอบใจของผม...ผมไม่อยากเห็นน้ำตาของกาย

บอกตามตรงว่าวันนี้ไม่มีอารมณ์อยากอาบน้ำนานๆ เลยซักนิด ผมทำความสะอาดร่างกายโดยใช้เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำแล้วก็รีบออกมาหากาย ผมคิดว่าคงถึงเวลาแล้วที่จะได้คุยกับกาย หากแต่พอออกมาจากห้องน้ำแล้วผมก็พบว่าในห้องไม่ได้มีแค่กาย

“อาบน้ำแล้วเหรอฟ้า”

ผมไม่ได้ตอบคำถามของพี่ฟิล์ม เลือกที่จะเดินไปนั่งข้างๆ กายที่ตอนนี้เงียบกริบ กายไม่ได้มองพี่ฟิล์มเหมือนที่เคยชอบมอง ผมเองก็ไม่อยากมองหน้าพี่ชายตัวเองเหมือนกัน ผมโกรธนะ โกรธมากๆ ด้วย แม้จะรู้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของพี่ฟิล์มเพราะพี่เขาก็คงอยากอยู่กับคนรัก แต่น้ำตาของกายก็ทำให้ผมรู้สึกยินดีไปกับความสุขในค่ำคืนหวานของพี่กับแฟนไม่ได้เลย

“ฟ้า พี่ฟิล์มอธิบายได้นะ”

“ว่ามาสิฮะ ฟ้าก็รอฟังอยู่เหมือนกัน” ครั้งแรกที่ผมหันไปมองหน้าพี่ฟิล์ม ผมเห็นว่าพี่ชายมีแววตาเป็นกังวล แต่แล้วยังไงล่ะ พี่ฟิล์มแค่กังวลว่าผมจะโกรธ แต่พี่ฟิล์มไม่รู้ซักนิดว่ากายกำลังเศร้า...พี่ฟิล์มไม่รู้อะไรเลย...

“พี่ให้คริสมันมานอนที่นี่เพราะพี่มานอนเป็นเพื่อนฟ้ากับกายไม่ได้”

“เหตุผลล่ะฮะพี่ฟิล์ม” ผมทำนิสัยไม่น่ารักเลยใช่มั้ยฮะ ผมรู้นะ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ เมื่อวานกายปกป้องความรู้สึกของผม วันนี้ผมก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน ในขณะที่กายอ่อนแอ อย่างน้อยผมก็อยากเข้มแข็งเพื่อปกป้องเพื่อนรักของผมบ้าง

พี่ฟิล์มถอนหายใจ ผมทำให้พี่อึดอัดสินะ “นิ้งมา”

“พี่นิ้งสำคัญมากเลยเหรอ”

“ฟ้า...ไม่เอาน่า” พี่ฟิล์มปรามผมที่กำลังเดือด แต่พี่ไม่รู้หรอกว่าผมโกรธมากแค่ไหน ตอนนี้ผมไม่อยากได้ยินแม้กระทั่งชื่อผู้หญิงคนนี้

“ถ้าพี่ฟิล์มจะทำแบบนี้ทำไมไม่บอกฟ้าก่อนล่ะ ฟ้าจะได้ไม่มาด้วย”

“พี่ขอโทษ แต่ฟ้าก็ต้องเข้าใจพี่นะ นิ้งเป็นแฟนพี่แล้วเขาก็มาคนเดียวด้วย” พี่ฟิล์มพยายามอธิบาย แต่มันเป็นเหตุผลที่ห่วยมากเลยในความคิดของผม “นิ้งเป็นผู้หญิงนะฟ้า”

“โอเค ฟ้าเข้าใจ” เอาตามจริงฮะ ผมไม่เข้าใจหรอก “จบแค่นี้”

“ฟ้า อย่ามาประชดพี่นะ” พี่ฟิล์มคงเริ่มหงุดหงิดกับนิสัยเอาแต่ใจของผม “แล้วอย่าทำหน้าบึ้งใส่พี่ด้วย”

“ก็พี่ฟิล์มทำก่อน!”

“ฟ้า พอเถอะ” กายดึงผมเอาไว้ กายเอื้อมมือมากุมมือผมทั้งๆ ที่มือของกายสั่นระริก ตาคู่โตนั่นไม่สดใส มันบวมเป่งบอกให้รู้ว่าเจ้าของผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก “อย่าทะเลาะกันเลยนะ” มันเจ็บปวดนะ กายที่กำลังฝืนยิ้มนั่น ผมไม่อยากเห็นเลย

“ก็ได้...ฟ้าขอโทษนะฮะพี่ฟิล์ม” ผมหันไปบอกพี่ฟิล์ม ผมยอมหยุด แต่ไม่ใช่ว่าผมจะยอมจบเรื่องนี้แค่นี้แน่ เพราะผมตัดสินใจแล้ว ผมจะทำทุกอย่างให้พี่ฟิล์มรักกายให้ได้

ดูเหมือนว่าพี่ฟิล์มจะผ่อนคลายลง พี่เขายิ้มให้ผม เป็นรอยยิ้มที่บอกว่าไม่ถือสาและไม่โกรธเลยกับท่าทางดื้อดึงเมื่อครู่นี้ “ออกไปทานข้าวเถอะ พี่สั่งของชอบของฟ้ากับกายเอาไว้ให้แล้ว”

“พี่ฟิล์มออกไปก่อนนะฮะ ฟ้าขอคุยกับกายแป๊บ” ปิดท้ายด้วยรอยยิ้มที่ผมส่งไปให้เพื่อให้พี่ชายไม่แคลงใจ

“อย่าช้านะ” พี่ฟิล์มกำชับก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ทันทีที่เสียงปิดประตูดังขึ้นผมก็หันไปกอดกายเอาไว้ ตอนนี้กายอ่อนแอแล้ว กายร้องไห้ ส่วนผมก็ไม่ได้เข้มแข็งอะไรนัก ผมเองก็ร้องไห้เหมือนกันกับกาย เราแค่กอดกัน ปลอบกัน และร้องไห้ด้วยกัน

“กายไม่เป็นไร” กายบอกพลางผละออกห่างจากผมก่อนจะยิ้มจางๆ ส่งให้ผมที่เฝ้ามองด้วยความเป็นห่วง “กายโอเคแล้วล่ะฟ้า”

“กาย รู้ใช่มั้ยว่าถ้าเราออกไปจะต้องเจออะไร”

“...อืม...” กายเองก็รู้ดีเหมือนที่ผมรู้ ข้างนอกนั่นนอกจากพี่ฟิล์มกับเพื่อนๆ แล้วเรายังจะได้พบพี่นิ้งอีกด้วย “กายจะพยายามนะฟ้า กายจะไม่ทำให้พี่ฟิล์มลำบากใจหรอก”

“ฟ้าอยู่กับกายเสมอนะ” ผมยิ้มให้กำลังใจเพื่อน ก่อนจะกุมมือกายพาเดินออกไปจากห้อง กายไม่ใช่คนอ่อนแอ กายเข้มแข็งและผมเชื่อว่ากายจะผ่านไปได้ ผมเองก็จะคอยอยู่ข้างๆ กาย ...ผมไม่ไปไหนแน่นอน...

อย่างที่คิดฮะ พอออกมาที่โต๊ะอาหารข้างกายพี่ฟิล์มก็มีพี่นิ้งนั่งอยู่ด้วย ผมไม่อยากอคติหรอกนะแต่ผมเกลียดรอยยิ้มที่ส่งมาให้ผมจัง กายของผมยิ้มน่ารักกว่านี้ตั้งเยอะ แต่ก็อย่างว่าฮะ ในเมื่อพี่เขาอยู่ในฐานะคนรักของพี่ชายผมถึงทำอะไรมากไปไม่ได้ นอกจากยกมือไหว้ทักทาย เพราะผมไม่อยากทำให้พี่ฟิล์มกับเพื่อนๆ หมดสนุก ถ้าผมจะแผลงฤทธิ์ก็ไม่ควรจะเป็นที่นี่ และที่สำคัญไม่ใช่เวลานี้ที่กายยังเป็นรองพี่นิ้งอยู่

“ฟิล์มบอกว่าน้องฟ้าชอบทาน พี่เลยสั่งเอาไว้ให้ค่ะ” พี่นิ้งบอกพร้อมกับยิ้มอ่อนให้ผม เมื่อก่อนผมชอบทานจริงๆ น่ะแหล่ะฮะ แต่ตอนนี้ผมไม่นึกอยากทานมันเลยซักนิด

“ฟ้าขอโจ๊กหมูดีกว่าฮะ เช้าๆ แบบนี้ไม่อยากทานอะไรหนักๆ” ผมยิ้มขอโทษพี่นิ้งไปที พี่เขาดูหน้าเจื่อนหน่อยๆ แต่ก็ยิ้มตอบกลับมา

“กายก็เอาเหมือนกันเนอะ” ผมหันไปถามกาย เพื่อนผมพยักหน้าตอบก่อนที่ผมจะหันกลับมาหาพี่ “พี่ฟิล์มไปเอาให้กายกับฟ้าหน่อยนะฮะ”

“ได้ครับ เอาไข่ลวกด้วยมั้ย” ดูเหมือนว่าพี่ฟิล์มจะไม่สังเกตถึงความเปลี่ยนไปของผม อืม...ผมนี่ก็เล่นละครเก่งใช้ได้นะฮะ^^

“เอาด้วยฮะ เอาให้กายด้วยนะ แล้วฟ้าขอน้ำส้มคั้นของกายด้วยอีกแก้วนะฮะ ขอบคุณฮะ” ใครจะว่าผมเรื่องมากก็ช่างแต่ผมอยากเห็นพี่ฟิล์มบริการกายมากกว่าจะเห็นพี่ชายตัวเองคอยตักอาหารบริการพี่นิ้ง!

“โอเคครับ แล้วฟ้าไม่เอาด้วยเหรอ” พี่ฟิล์มหมายถึงน้ำส้มคั้นน่ะฮะ

“ไม่ฮะ ฟ้าเอาแค่น้ำเปล่าก็พอแล้ว อืม...แต่เอานมก็ดีฮะ ขอนมแก้วนึงนะฮะพี่ฟิล์ม” ผมยิ้มปิดท้ายคำขอนั้น พี่ฟิล์มก็น่ารักนะฮะ ตามใจผมอยู่แล้ว พี่เขาลุกเดินไปที่ห้องครัว รีสอร์ตของน้าพี่คริสมีครัวแยกให้ต่างหากฮะ พวกพี่ๆ เขาก็พากันทำอาหารกินกันเอง มีของกินเยอะเลย แต่บางคนก็สั่งอาหารให้ทางรีสอร์ตทำมาเสิร์ฟให้ก็มี เหมือนพี่นิ้งสั่งให้ผมไงฮะ

“ฟ้ากินแค่โจ๊กจะอิ่มเหรอครับ”

“หือ...อิ่มสิฮะ ฟ้าไม่ค่อยหิวเท่าไหร่” ผมตอบคำถามพี่คริสฮะ ผมรู้สึกดีกับพี่เขาขึ้นมาหน่อยๆ เหมือนกัน เวลาที่เขาไม่กวนผมเขาก็ดูจะเป็นพี่ชายที่ดีนะฮะ แต่อย่าให้กวนขึ้นมาเชียว

“แต่น้องกายดูเพลียๆ นะครับ ไม่สบายรึเปล่า” พี่คริสหันไปถามกายบ้างฮะ “ปวดหัวรึเปล่าครับ”

“ไม่ฮะพี่คริส กายไม่ได้เป็นอะไร” กายยิ้มขอบคุณพี่คริสที่เป็นห่วง อืม...วันนี้สงสัยพี่คริสจะทานของผิดเข้าไปนะฮะเนี่ย ใจดีแปลกๆ อะ

“มึงน่ะกินๆ เข้าไปจะได้หุบปากซะที พูดมากนัก” พี่นัทว่าพลางตักผัดกระเพรามาใส่ในจานข้าวพี่คริสฮะ ผมนี่ขำพรวดออกมาเลยก็พี่คริสเขากินเผ็ดไม่ได้นี่นา

“เชี่ยนัท!” หน้าพี่คริสบู้บี้ไปหมดเลย ฮ่าๆ ขำอะ คนอะไรตัวก็โตแค่พริกไม่กี่เม็ดยังกลัวเลย ตลกอะ! “มึงไปตักข้าวมาให้กูใหม่เลย ห่านี่!”

“เรื่องดิวะ ไปตักเองสิมึง” พี่นัทว่าพลางหัวเราะขำก๊าก คงสะใจที่แกล้งพี่คริสได้ล่ะฮะ ผมก็ขำนะ ตลกหน้าพี่คริสอะ

“น้องฟ้า เกินไปล่ะ” พี่คริสหันมาว่าผม แต่หน้าพี่แกไม่ได้บึ้งใส่เหมือนพูดกับพี่นัทนะฮะ ผมว่าพี่คริสอายอะ^^ “เชี่ยตี๋! ตักข้าวให้กูดิ๊!” โหย~แค่นี้ต้องตะโกนกลบเกลื่อนด้วย ตลกอะ

“หัวเราะอะไรครับฟ้า เสียงดังไปถึงในครัวแน่ะ” พี่ฟิล์มถามพร้อมกับวางถ้วยโจ๊กลงตรงหน้าผมกับกายคนละถ้วยฮะ ผมเพิ่งสังเกตนะว่าพี่นิ้งเลิกทานไปแล้ว ตอนนี้พี่เขานั่งอยู่ข้างๆ พี่ฟิล์มด้วยใบหน้านิ่ง ไม่ได้มีอารมณ์ขันไปกับเรื่องตลกเมื่อครู่นี้เลย

“ฟ้าขำพี่คริสฮะ หน้าพี่คริสบู้บี้มากเลย” ผมไม่สนล่ะ คุยกับพี่ชายดีกว่า ปล่อยให้พี่นิ้งทำหน้าเหมือนประจำเดือนไม่มาต่อไปละกัน

“โห! ไม่จริงซะหน่อย” พี่คริสรีบแก้ตัวอะ “ฟ้าก็พูดเกินไป”

“จริงนะ ใช่มั้ยกาย” ผมหันไปหาแนวร่วมฮะ กายเองก็พยักหน้ายิ้มๆ พี่คริสเลยหมดข้อแก้ตัวต้องปล่อยให้ผมกับพี่นัทหัวเราะกันอีกรอบ

“น้องกาย? นี่เป็นใครเหรอคะฟิล์ม” อยู่ๆ พี่นิ้งก็ถามแทรกขึ้นมา ไม่มีมารยาทเอาซะเลย!

“จริงสิ ลืมไปเลยว่านิ้งยังไม่รู้จักน้องกาย” พี่ฟิล์มว่าพลางยิ้ม แต่ผมไม่ยิ้มด้วยหรอกนะ ผมอคติไปมั้ยที่แอบคิดว่าพี่นิ้งเหมือนจะพยายามทำเป็นว่ากายไม่ใช่คนสำคัญที่ควรจดจำ พี่นิ้งน่ะอย่างน้อยก็เคยได้ยินชื่อกายมาก่อนอยู่แล้ว ผมจำได้นะว่าพี่เขายังเคยถามเลยตอนที่เห็นรูปผมกับกายถ่ายคู่กันเมื่อคราวที่พี่นิ้งมาเที่ยวบ้านผม “น้องกายเป็นเพื่อนฟ้าน่ะครับ”

“ใช่ฮะ เพื่อนรัก เพื่อนสนิทสุดๆ เลย”

“งั้นเหรอคะ” พี่นิ้งว่าพลางยิ้มก่อนจะหันไปมองกายอีกครั้ง กายที่กำลังจะทานโจ๊กเลยต้องหยุดชะงักและส่งยิ้มให้พี่นิ้ง แต่เดี๋ยวก่อนทำไมพี่นิ้งไม่ยิ้มตอบเลยล่ะ เธอหันมาหาพี่ชายผมทันทีเลย “ฟิล์มชวนน้องมาด้วยเหรอคะ หรือว่า...”

“ฟ้าชวนมาเองแหล่ะฮะ” ผมตอบพี่นิ้งพร้อมกับส่งยิ้มหวานข้ามไปให้พี่แก ผมกำลังพยายามนับหนึ่งถึงสิบอยู่ฮะ รู้ว่าพี่นิ้งกำลังจะทำอะไร นี่มันเหตุการณ์ในละครหลังข่าวนี่นา และผมก็กำลังจะเล่นบทเพื่อนนางเอกฮะ ต้องปกป้องนางเอกสุดฤทธิ์ไม่ให้ตัวร้ายมารังแกได้ “เพราะฟ้าไม่อยากมาเที่ยวคนเดียว แล้วพี่ฟิล์มก็ไม่ว่าอะไรด้วย ใช่มั้ยฮะพี่ฟิล์ม” ผมหันไปหาพี่ชาย รู้ฮะว่าพี่ฟิล์มต้องเข้าข้างผมแน่ ลองไม่เข้าข้างผมสิ ผมจะงอน!

“ใช่ครับนิ้ง ฟ้ากับกายตัวติดกันจะตาย” พี่ฟิล์มว่าพลางหัวเราะเบาๆ “ฟ้าไม่ยอมแน่ล่ะถ้าต้องมาที่นี่โดยไม่มีกาย”

“ใช่ฮะ ฟ้ากับกายเราเหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน นี่ถ้ากายเป็นผู้หญิงล่ะก็ฟ้าจะยุให้พี่ฟิล์มจีบซะเลย กายจะได้มาเป็นพี่สะใภ้ฟ้า แล้วเราก็จะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป” ผมยิ้มให้พี่นิ้งที่ตวัดสายตาขึ้นมองผม แค่แว๊บเดียวล่ะฮะแล้วพี่แกก็เปลี่ยนเป็นยิ้มน้อยๆ

“น้องฟ้านี่ท่าทางจะจินตนาการเก่งนะคะ” หืม...ประชด “แต่น่าเสียดายนะคะที่คงไม่เป็นไปตามที่น้องฟ้าคิดอยากให้เป็น เพราะน้องกายเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง” เธอยิ้มปิดท้ายได้น่า...รักมาก

“ของอย่างนี้ต้องดูไปนานๆ ฮะพี่นิ้ง” เรื่องสิ ถ้าคิดว่าผมจะยอม

“แต่พี่ว่าผลมันออกมาตั้งแต่ตอนนี้เลยนะคะ หรือน้องฟ้ามองไม่เห็น” พูดพลางคุณเธอก็เอามือไปกุมมือพี่ชายผม เอาล่ะ ได้! เธอประกาศสงครามก่อนเองนะคุณพี่นิ้ง!

“ฟ้าชอบมองแต่สิ่งสวยงามฮะพี่นิ้ง สิ่งจอมปลอมฟ้าไม่มองให้เสียตาหรอก” ตอกได้ก็ต้องตอกกลับฮะ เรื่องอะไรจะยอมตกหลุมที่คุณเธอขุดไว้ ไม่มีทาง! “เคยได้ยินมั้ยฮะ หัวเราะทีหลังดังกว่าน่ะ”

“แต่ตบมือข้างเดียวมันก็ไม่ดังหรอกนะคะน้องฟ้า” ปากคอเลาะร้ายใช่ย่อยนี่ เอาล่ะ แล้วจะได้รู้กัน

“มันไม่แน่หรอกฮะพี่นิ้ง ถ้าฟ้ายังอยู่ตรงนี้ อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น แม้แต่สิ่งที่พี่นิ้งคาดไม่ถึง” มองมาผมก็มองกลับ จิกมาผมก็จิกกลับเหมือนกัน

“คุยอะไรกันเนี่ย พี่ไม่เห็นเข้าใจเลยครับฟ้า นิ้ง” พี่ฟิล์มเอ่ยแทรกขึ้นมา พี่เขาคงเริ่มสังเกตเห็นความผิดปรกติน่ะฮะ ผมเองก็เพิ่งจะรับรู้เหมือนกันว่าตอนนี้รอบๆ ตัวเราต่างเงียบกริบ ทุกสายตาพร้อมใจกันมองมาที่ผมกับพี่นิ้งเป็นตาเดียวเลย

“ไม่มีอะไรหรอกฮะ” ผมตัดบทก่อนจะก้มลงทานโจ๊กที่เริ่มจะเย็นชืด หัวสมองของผมกำลังคิดคำนวณถึงความเป็นไปได้ที่วันนี้จะดึงพี่ฟิล์มออกห่างจากพี่นิ้ง และต้องทำอะไรบ้างที่จะทำให้พี่ฟิล์มกับกายได้ใกล้ชิดกัน

“ฟิล์มทานข้าวต่อเถอะค่ะ” เสียงคุณพี่นิ้งยังดังมาก่อกวนผม เอาล่ะ นี่เป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญ ผมจะเดินหน้าทำทุกอย่างเพื่อให้พี่ฟิล์มกับกายได้รักกัน งานนี้ผมสู้ไม่ถอยแน่!

“ฟ้า จะทำอะไร”

ผมถอนหายใจเบาๆ เมื่อได้ยินเสียงกระซิบของกาย “ทำอย่างที่กายรู้น่ะล่ะ” ผมกระซิบกลับไป กายรู้จักผมดีฮะ เพราะงั้นกายรู้อยู่แล้วว่าผมกำลังจะทำอะไร

“อย่าเลย พี่ฟิล์มจะอึดอัดนะ” กายห่วงแต่คนอื่น แล้วตัวเองก็เจ็บแบบนี้ ไม่ยุติธรรมเลย!

“ไม่เห็นเป็นไร ฟ้าหมั่นไส้พี่นิ้ง ฟ้าจะทำ!” ผมมันพวกดื้อรั้นสุดตัว เอาแต่ใจก็ที่หนึ่ง ลองว่าจะทำแล้วล่ะก็ไม่มีใครห้ามได้หรอกฮะ

กายได้แต่ส่ายหน้าและสุดท้ายก็ไม่ห้ามผมอีก ผมรู้ว่ากายจะไม่ทำอะไรก็ตามที่ทำให้พี่ฟิล์มไม่พอใจ ข้อดีของกายคือขี้เกรงใจและนั่นก็เป็นข้อเสียของกายเหมือนกัน

“วันนี้พี่ฟิล์มจะทำอะไรฮะ” ผมถามพี่ฟิล์มพร้อมกับดื่มน้ำไปด้วย อิ่มแล้วล่ะฮะ ตอนนี้กำลังเล่นสงครามสายตากับพี่นิ้งอยู่ฮะ สนุกมากมาย ผมไม่ชอบรังแกผู้หญิงเลยนะ แต่กับพี่นิ้งนี่คงต้องขอเปลี่ยนความคิดล่ะ

“หืม...พี่ไม่แน่ใจเหมือนกัน” พี่ฟิล์มตอบก่อนจะหันไปหาพี่นัท ผมละสายตาจากพี่นิ้งชั่วครู่เพื่อหันไปมองพี่นัทเหมือนกัน

“วันนี้ฟรีนี่” พี่นัทว่า คงเพราะว่าพวกพี่เขารับน้องกันเรียบร้อยไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะมั้งฮะ "พวกกูว่าจะเที่ยวเล่นแถวๆ นี้ล่ะ หรือมึงว่าไง”

“นิ้งอยากไปเดินเที่ยวค่ะฟิล์ม อยู่ที่นี่มันอึดอัด” หนอย! กระแทกแดกดันกันงั้นเหรอ! เดี๋ยวเจอดีแน่!

“ฟ้าอยากพักฮะ ไม่อยากออกไปไหน ปวดหัวหน่อยๆ ด้วย”

พี่ฟิล์มทำหน้าหนักใจทันทีเลย กายเองเห็นอย่างนั้นก็เอื้อมมือมากุมมือผมพร้อมกับส่ายหน้าไปมา อย่าเลยกาย อย่ามาปรามให้เสียอารมณ์ ยังไงซะผมก็ฟังหรอก!

“เมื่อวานเล่นน้ำตอนบ่ายนี่ครับ เป็นไข้รึเปล่าน่ะ” ขอบคุณมากฮะพี่คริส คำพูดของพี่ช่วยผมได้เยอะเลย พี่นี่ก็มีความดีเหมือนกันนะเนี่ย

“ตัวร้อนรึเปล่าครับ” พี่ฟิล์มรีบยื่นมือมาทาบหน้าผากผมทันทีเลยฮะ ผมได้แต่ภาวนาให้ความร้อนของโจ๊กที่ทานเข้าไปช่วยให้หน้าผากผมร้อนด้วย แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ก็ตามที Y_Y “ตัวไม่ร้อนเท่าไหร่” พี่ฟิล์มพึมพำพลางยิ้ม พี่เขาโล่งใจที่ผมไม่เป็นไข้ แต่ผมสิต้องลอบจิ๊ปากอย่างขัดใจ

“แต่ฟ้าปวดหัว พี่ฟิล์ม...ฟ้าปวดมากเลย” นาทีนี้คือนาทีบีบน้ำตาฮะ ผมรู้จุดอ่อนพี่ฟิล์มดี พี่ฟิล์มรักผม พี่ฟิล์มไม่มีทางทิ้งผมในเวลาที่ผมไม่สบายหรอกฮะ ฮ่าๆ คิดผิดซะแล้วพี่นิ้งที่มาเล่นกับฟ้าเดียวคนนี้!

“ปวดมากเลยเหรอครับ” พี่ฟิล์มรีบลุกจากที่นั่งเดินอ้อมมาหาผมเลย พี่คริสก็ใจดีนะฮะลุกจากเก้าอี้เพื่อให้พี่ฟิล์มนั่งข้างผมแทน

“ปวดสุดๆ เลย ฟ้าอยากนอนพัก” ผมอ้อนพี่ชายพร้อมกับซบหน้าลงกับไหล่พี่ฟิล์ม อ้อนกันให้ตายไปข้าง ไม่อยู่กับผมก็ให้มันรู้ไป

“งั้นเดี๋ยวพี่พาไปนะ” พี่ฟิล์มตกหลุมแล้ว^^ “น้องกายอิ่มรึยังครับ ถ้ายังไม่อิ่มก็ทานต่อนะแล้วค่อยตามพี่กับฟ้าไป” พี่ฟิล์มหันไปบอกกาย

“กายอิ่มแล้วฮะ” กายตอบเสียงเบา จริงที่ว่ากายอิ่มแล้ว คงอิ่มตั้งแต่ที่โดนพี่นิ้งเล่นงานแล้วล่ะฮะ อืม...ผมว่าผมต้องไซโคกายซะหน่อยแล้ว จะปล่อยให้ผมสู้คนเดียวคงไม่สวยเท่าไหร่ กายต้องเล่นด้วยสิ

“พี่ฟิล์ม ฟ้าปวดหัวอะ” อ้อนเข้าๆ

“งั้นไปนอนกันครับ” พี่ฟิล์มว่าพลางพยุงผมลุกขึ้นยืน “คริส มึงเอายาไปให้กูด้วยนะ” ไม่วายพี่เขาจะใช้พี่คริสอะฮะ ก่อนจะพาผมเดินไปที่ห้อง และไม่วายที่ผมจะทิ้งสายตาเล็กๆ ให้พี่นิ้งเจ็บใจเล่น ฮ่าๆ ครั้งนี้ผมชนะใสๆ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับผม^^

...........................

พบกันใหม่ปีหน้าค่ะ  

[BeeRY]

น้องฟ้า...มารยาห้าร้อยเล่มเกวียนน 555
เชื่อแระว่ารักเพื่อนจริงจังมากเรยย อิอิ
แต่อ้อนเก่งแบบเน้  เป็นพี่ก็ใจอ่อนอ่ะ 

+1 ขอบคุณพร้อมสวัสดีปีใหม่นะคร้าไรเตอร์

[♥a2k♥]

น้องกายต้องสู้นะ
อย่าไปยอม ผญ คนนั้นน 

[kungyung]

น้องฟ้านี่ร้ายไม่ใช่เล่นเลยอ่ะ

[WoonMyuk]

รู้สึกออกมาตอนแรกนี่พี่นิ้งก็ร้ายใช่ย่อยเลยนะ  พี่ฟิมล์อย่างกับพระเอกหนังไทยเลยอ่ะ [โง่รักนางมารยา ] น่าจะให้กายไปยั่วพี่ฟิมล์สักทีสองที รับลองเหยื่อติดเบ็ดชัวร์ น่ารักแอ๊บแบ๊วซะขนาดนี้ หุหุ

ส่วนพี่คริสก็น่ารักได้อีกอ่า เชื่องมากมาย 55555555555


ป.ล หายไปนานเลย เกือบลืมเนื้อเรื่องไปซะแล้ว คราวหลังอย่าหายไปนานแบบนี้อีกนะคะ เค้าคิดถึง หุหุ

สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

[yayu]

น้องฟ้า น้องกายสู้ๆ อย่ายอมแพ้ 

พี่นิ้งนี่แอบร้าย พี่ฟิล์มไปหลงได้ไง

[┗◎┗◎]

น้องฟ้าแอคติ้งชนะเลิศ
มาบ่อยๆน้า คิดถึง 

[Wordslinger]

 

น้องฟ้าได้ใจเจ้มากๆจ้ะ

ปล.เชียร์น้องกายขอให้สมหวังนะคะ ต้องหัดเริ่ดเหมือนน้องฟ้านะคะคุณน้องขา

[JJHJJH]

โหะๆ เพิ่งมาตามอ่าน

ชอบค๊า ฟ้าสู้ๆ อย่าไปยอมมัน มารยาเาก็มีใช้ไปเลย โหะๆ

+ HNY ด้วยคนค๊า

[gumrai3]

กริ๊ดๆๆๆฟ้าน่ารักมากๆเลยน่ารักสุดๆ
 :fire:ยัยพี่นิ่งนี้เสนอตัวเกินไปหรือเปล่า อย่าหวังว่าจะชนะฟ้าได้เลย

[kunkai]

:ped149:ฟ้าสู้ๆ

[doomare]

เอาเลยน้องฟ้า จัดการ

[unseen]

 

ฟ้าสู้ๆๆๆๆๆๆๆ >..<

[Little Devil]

  ยกแรก น้องฟ้าชนะขาด
สุดยอดน้อง อิอิ ให้ +100 เลย

[maxtorpis]

มาต่อถี่ๆนะคับ ผมชอบเรื่องนี้มาก

[สุขาพาเพลิน]

ว้าววววว ไรต์เตอร์มาต่อแล้ว

[chocolate]

กำลังเดินเรื่องได้สนุกเลย
มาต่ออีกนะครับ อย่าหายไปนานละ

[ปลาทองสีชมพู]

กรี๊ดดดดดดดด
ดีใจอย่างสุดซึ้ง ได้อ่านซะที

น้องฟ้าเพริศมาก พี่คริสก็เป็นคนดีกับเค้าเนอะ
ตอนนี้ขอหลบไปเชียร์คู่พี่ฟิล์มกะน้องกายก่อน
ท่าทางจะสนุก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

Happy New Year นะคะ

[kun]

เล็กแต่เผ็ด แสบ ว่างั้น

ชอบๆๆๆ

[PAnppyJunJii]

น้องฟ้ากับน้องกายสู้ๆ

เกลียดนิ้งจริงๆ

[ToeyTato]

เริ่ดดดมากลูกฟ้า 555 สะจายยอย่างแร๊งงงง ขออีก

คุณคนแต่งค่ะ มาต่อถี่ๆหน่อยจิได้มั้ยค่ะ รอกันจนจะแก่เลยนะค่ะเนี้ย 555

ชอบง่ะ กายสุ้ๆลูก ไม่สู้จะได้มามั้ยย

[DEMON3132]

ทำไม้ชะนีจะมีนิสัยดี ๆ น่ารักบ้างไม่ได้ เจอแต่แบบยายนิ้งอย่างเนี้ย
ฟ้า+กาย  มีคนเอาใจช่วยเยอะ นิสัยกาย
ยังดูเป็นผู้หญิงน่ารักมากกว่ายายนิ้งเลย ไอ้พี่ฟิลม์ยังตาบอดอยู่มอง
ไม่เห็นความน่ารักของกายเลย

[Cha Ris Ma]

น้องฟ้า

[kunkai]

สวัสดีปีใหม่   ๒๕๕๓  ขอให้สุขโขสุขขีมีตังค์ใช้   มีคนรุมรักนะค้าบ