สวัสดีครับ อ่านจบซะทีครับ หลังจากใช้เวลาเกือบสองสัปดาห์ ฮ่าๆๆ ระหว่างทาง พักไปอ่านเรื่องอื่นนิดหน่อยครับ ปรับฟีลทะเลทรายบ้างน่ะครับ เรื่องสนุก เขียนได้น่าอ่านน่าติดตาม บางประเด็นที่ยังไม่เคลียร์เท่าไร อย่างล้างแค้นพวกเซคานี ที่ส่งสปายมาวางยาคุณลุง คิดว่าน่าจะต่อในภาค คลาร์กกับแกเร็ตล่ะมั้ง ชอบแนวนี้ ะเลารายมันร้อนแรงดีครับ และเรื่องนี้จบได้เป็นจริงดีครับ รู้เลยว่าทำไมคนอ่านเยอะ
แต่สิ่งที่ขัดใจที่สุด ไม่ใช่พิมพ์ผิดครับ คนเราพิมพ์ผิดพลาดกันได้บ้าง ถ้าจะทำเล่มคงมีการตรวจการสะกดอยู่แล้ว อันนี้อภัยกันได้
แต่นั่นคือคำว่า “อาดูร” ที่ทางผู้แต่ง ใช้คำนี้สอดแทรกในเรื่องหลายครั้ง คำนี้มันน่าจะหมายถึงประมาณว่าเศร้า เสียใจ โศกอะไรประมาณนั้นใช่มั้ยครับ? แทรกในบริบทเศร้า คือ ใช่ ใช้คำตามบริบท แต่อ่านเจอหลายช่วงครับ ปูทางมาซะสุขเลย พระเอกเคลิ้มอย่างสุข แล้วคำว่า อาดูร โผล่ขึ้นมาซะงั้น คนอ่านปรับอารมณ์เลยครับ มันมีความเศร้าแทรกตรงไหนวะ มีความน้อยใจขึ้นมาป่ะเนี่ย ก็ไม่มีนี่หว่า มันตัดอารมณ์แลดูเป็นอารมณ์สองขั้วเลยครับ ฮ่ะๆ เลยไม่มั่นใจว่าจริงๆแล้ว อาดูรเนี่ย นอกจากความหมายในทางเศร้า มันยังหมายความเป็นอารมณ์ในโทนอื่นได้มั้ยน่ะครับ
สรุปเรื่องนี้สนุก ลุ้น ครบรส มีความฟินนิดๆ ก็เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนสร้างสรรค์ผลงานใหม่ๆต่อไปนะครับ