ในที่สุดก็อ่านตามทันซะที
เคยคิดว่าว่างๆจะต้องอ่านให้ได้ เพราะเรื่องราวเกี่ยวกับคุณหมอเนี่ยชอบเป็นพิเศษ
และก็เลยได้อ่านซะหนำใจค่ะ คุณหมอไม้ กับคุณหมอกะติ๊บ น่ารักม๊ากกกกกกก(โดยเฉพาะคนหลัง)
ทำไมขี้อ้อน เป็นเด็กที่มีความคิดดีๆเยอะไปหมด เป็นคนกตัญญู ที่สำคัญไม่วอกแวก สรุปน่ารัก น่ารัก น่าร๊าก
คุณหมอไม้ก็ดีนะ (เดี๋ยวจะน้อยใจซะก่อน 555+) กับน้องติ๊บนี่ใจดีจริงๆ เอาใจใส่ โรแมนติกซ้า
เข้าใจเลยว่าทำไมทั้งสองคนถึงได้รักกันและกันมาก เพราะต่างฝ่ายก็ต่างให้ความสำคัญแก่กัน
เรื่อง กราบที่อก เนี่ยนะคะ ประทับใจมากๆ และอาการกระโดดขึ้นตักอีก อย่างนี้ไม่แปลกใจเลยว่าหมอไม้คงรัก ร๊าก รักแน่นอน
ขนาดว่าคนอ่านยังหลงไปตามๆกันเลยทีเดียว อ่านไปยิ้มไป ไม่เบื่อหรอกว่าที่จะหวานกันแบบนี้ ชอบด้วยซ้ำ
....
อ่านไปเลยมีคำถามนิดนึงค่ะ
... เราได้รับรู้ถึงความรู้สึกหมอไม้ว่ารักน้องเค้าตอนไหนไปแล้ว แต่ที่อยากรู้อีกอย่างคือตอนไหนที่น้องติ๊บเค้าเกิดความรัก ผูกพันกับพี่ไม้ของเค้าน่ะค่ะ
คำถามนอกประเด็นนิดนึงค่ะ..
... ถามนิดนึงอ่ะนะหมอไม้ว่า ที่รพ.ธรรมศาสตร์ มีหมอฟัีนที่พอจะแนะนำให้ได้มั้ยคะ พอดีว่านศ.ธรรมศาสตร์น่ะต้องไปรักษารากฟัน
เพราะไอ่ที่ทำๆไปมันหลุด และก็ต้องรื้อและทำใหม่ ทีนี้ปกติีที่รพ.นี้คนจะเยอะมากๆ เค้าบอกว่าถ้ารอก็เป็นวันคงไม่ได้เรียนกันพอดี
รบกวนหน่อยนะคะ (นศ.เนี่ยลูกพี่เองค่ะ อิอิ)