Chapter นี้ผมได้ใช้ชื่อเล่นนะครับ
ไปต่อกันเลยดีกว่าครับ
Chapter 2 ผูกข้อมือ"อ่ะ"แทนร้อง ขณะที่ร่างกำลังถลาใกล้จะล้มลงกับพื้นทางเดิน
"เฮ้ยยยยย"เสียงทุ้มดังจากด้านหลังของเขา
สิ้นเสียงร้องของทั้ง ร่างเล็กของแทนล้มทับร่างโปร่งที่นอนอยู่กับพื้น ทำเอานักศึกษาที่นั่งอยู่ระแวกนั้นลุกขึ้นมองดูร่างของสองคนนั้น
"ขอโทษครับ ขอโทษครับ"แทนกล่าวขอโทษแต่ร่างยังคบทับร่างโปร่งอยู่
"อื้ม ขอโทษแล้วก็ลุกขึ้นด้วย"เสียงทุ้มตอบรับ ทำเอาแทนสะดุ้งลุกขึ้นยืนปัดแข่งปัดขาพัลวัน
"อ้าว นี่นายเมื่อเที่ยงนี้นี่นา"เสียงทุ้มเอ่ยทัก หลังจากที่แทนเงยหน้าขึ้น
"อ่ะ อะ อะ ครับ"แทนตอบงงๆ -กรูเคยเจอเมิงหรอ-
"นายนี่ซุ่มซ่ามนะ"เสียงทุ่มพึมพำจงใจให้แทนได้ยิน
-หนอยยยย ก็ใครละเดินมาชนนะ-แทนบ่นในใจ ในขณะที่หมุนตัวกำลังจะเดินจากไป
"เฮ้...!!!"เสียงทุ้มร้องเรียกเขา พร้อมทั้งหยิบของสิ่งหนึ่งในกระเป๋ายื่นให้
แทนหันกลับไป เมื่อเห็นสิ่งนั้น เขารีบคว้ามันมาแล้วก็หันกลับอย่างเร็ว
"นี่ ขอบคุณสักคำก็ไม่มี อยู่ตึกเดียวกันแท้ๆ"เสียงทุ้มบนให้หลัง
แทนเดินจากหนุ่มเสียงทุ่มมาจนถึงหน้าหอพัก ก็ชุกคิดกับคำพูดทิ้งทายของหนุ่มเสียงทุ่มที่เขาได้จากมาเมื่อครู่นี้
-นี่ ขอบคุณสักคำก็ไม่มี อยู่ตึกเดียวกันแท้ๆ-
"นี่มันบ้าอะไรกัน ไปมอก็สาย แถมมาเจอไอบ้าเดินชนตั้งสองรอบ" แทนยังคงบ่นพึมพำ เหมือนว่าตัวเองไม่ใช่คนผิดอะไรอย่างนั้น
แทนทิ้งตัวลงนอนกับเตียงที่ยังคงทิ้งร่องรอยของเมื่อเช้าไว้ ด้วยความเร่งรีบเลยไม่ได้เก็บแต่อย่างใด
"เจ้าชิพ ดีนะที่แกไม่ไปมหาลัยเหมือนฉัน ไม่งั้นแกได้เจอหน้าไอบ้าแน่"
แทนหยิบตุ๊กตารูปหนูชิพม้ังขึ้นมาบ่นพึมพำ
"เฮ้ออออ...อาบน้ำดีกว่า เหนียวตัวเป็นบ้าเลย"แทนวางตุ๊กตาลง และสาวท้าวพร้อมทั้งคว้าผ้าเช็ดตัวเช่นเคย
"สบายตัวจัง นี่กี่โมงแล้วเนี่ย"แทนพูดพรางคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา
"หกโมงครึ่งแล้วหรอเนี่ย ไปชวนเจ๊กินข้าวดีกว่า" แทนพูดจบก็คว้ากระเป๋าสตางค์ที่วางบนชั้นวางทีวี และสวมรองเท้าแตะอย่างง่ายก่อนออกจากห้อง
ถัดไปอีก 3 ห้องเป็นจุดหมายที่แทนมาหยุดยืนพร้อมง้างมือที่จะเคาะประตูทว่า
-แอ้ดดดดด-ประตูห้องก็ถูกเปิดห้อง
เขาถึงกับผงะเมื่อเจ้าของร่างที่เปิดประตูนั้นไม่ใช้เจ๊ที่เขาหมายถึง หรือที่คุ้นเคย
"นี่นาย"เขากับชายร่างโปรงนั้นเอ่ยพร้อมกัน
"อะไรกันจ๊ะ"เสียงเจ๊สอดดังออกมาจากภายในห้อง ก่อนที่จะปรากฏร่างของเจ๊ปริญอยู่เบื้องหลัง ร่างโปร่งนั้น
"รู้จักกันแล้วหรอเนี่ย"เจ๊ปริญยังคงถามทั้งคู่
"ไม่เคย"ทั้งคู่ตอบอย่างพร้อมเพียงและหันหน้ากลับมามองกันอีกครั้ง
-ตาบ้านี่อีกแล้ว อะไรจะซวยซ้ำซ้อนซ่อนเงี่อนเนี่ย-แทนบ่นในใจ
"แล้วนี่จะไปกินข้าวหรอหนูแทน"เจ๊ปริญเอ่ยถามพงศกร เมื่อเห็นแทนเตรียมตัวมาพร้อม
"จ๊ะเจ๊ เจ๊ไปด้วยมั้ย"แทนเปลี่ยนน้ำเสียงและคำแทนตัวเองทันทีเมื่อคุยกับเจ๊ปริญ เจ๊ที่เขาเคารพเหมือนเป็นหนึ่งในสมาชิกในครอบครัว
"มากินกับเจ๊สิหนู เจ๊ซื้อกับข้าวมาเยอะเลย ข้าวก็หุงแล้วด้วย"เจ๊เอ่ยชวนอย่างเช่นเคย
"เดี๋ยวเรามานะปริญ เราไปเอากระติกน้ำมาให้"หนุ่มเสียงทุ้ม เอ่ยราวกับสนิทกับเจ๊ปริญ ก่อนเดินขึ้นบันไดไป
"เจ๊ หมอนั่นใคร มาทำไรห้องเจ๊ แล้วเจ๊สนิทกับหมอนั้นด้วยหรอ บอกมาเลย"แทนได้ทียิงคำถามเจ๊ปริญ
"พอเลย พอเลย แกนี่นาาาาา"เจ๊ปริญปลามแทน แต่ก็แอบยิ้มเล็กก่อนตอบ
"มันชื่อ ไบค์ อยู่การตลาดห้องเดียวกับเจ๊นี่แหละ มันมาทำรายงานกลุ่ม แล้วเดี๋ยวลงมากินข้าวด้วย"แทนถึงกับพูดไม่ออก เมื่อจบประโยคเจ๊ปริญ ประตูห้องก็เปิดออก เจ้าของร่างโปร่ง เสียงทุ้ม ชื่อว่า ไบค์ ยืนอยู่ตรงประตู
แทนถึงกับปรับสีหน้าแถบไม่ทัน
"มีไรกันหรอปริญ"เจ้าตัวถามเพราะเพิ่งมาถึงห้อง พร้อมวางกระติกน้ำลงข้างๆ
"ไม่มีไรหรอก น้องฉันชอบแกนะ"เจ๊ปริญตอบ ทำเอาแทนเหวอเลย
"บ้าหรอเจ๊ ใครจะไปชอบกัน ไม่ใช่สเปคสักหน่อย"แทนตั้งสติได้ก็รีบลนลานปฏิเสธทันควัน
"ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ..."เจ๊ปริญหัวเราะชอบใจใหญ่
"เอ้า...กินข้าวเถอะ เจ๊หิว"เจ๊ปริญรีบตัดบทก่อนที่จะมีคนเอ่ยขึ้นอีก
แทนนั่งร่วมวงทานข้าวกับเจ๊ปริญและไบค์ ชายหนุ่มร่างโปร่งอย่างเงียบๆ แต่ก็แอบเหลือบมองเป็นระยะ
-ดูไป ดูมาก็ใช่ได้นะเนี่ย- -บ้าแล้ว กรูท่าจะบ้าจริงๆ- แทนถกเถียงในใจ
"อิ่มแล้วเจ๊ หนูไปก่อนนะ ไม่อยากรบกวน เจ๊จะได้ทำรายงานต่อ" แทนถือจานของตัวเองพรางหมุนตัวลุกขึ้นเพื่อที่จะไปล้างจาน
"เอ้า ดีๆ เดี๋ยวล้มอีกนะ"ไบค์ เจ้าของเสียงเอ่ยแหย่พรางยิ้มเยาะ
"..."แทนได้แค่หันกลับมามอง แล้วก็หันกลับไปล้างจานตามเดิม
"เสร็จละ ไปแล้วนะเจ๊"แทนบอกลาพร้อมกับ ก้าวท้าวผ่านร่างของไบค์ที่นั่งทานข้าว
แต่ด้วยที่ติดเป็นนิสัย แทนก็ไม่ลืมที่จะก้มลงเพื่อไม่ให้เสียมารยาท ทำเอาไบค์ถึงกับหยุดฉงัก
-ปัง-
"น้องแกหรอปริญ ตลกดีว่ะ"สิ้นเสียงปิดประตู ไบค์ก็เริ่มที่จะถามปริญเพื่อนที่ร่วมวงทานข้าวด้วยกัน
"จะจีบรึไง"ปริญถามเพื่อนพลางยิ้มกรุ่มกริ่ม
"บ้า แกก็รู้เราชอบผู้หญิง และเราก็มีแฟนแล้วเว้ย"ไบค์ปฏิเสธทันควัน
"ใครจะไปรู้........"ปริญยิ้มกรุ่มกริ่มก่อนลุกขึ้นเก็บจานไปไว้ที่ล้างจพานตรงระเบียง
"...."ไบค์ได้แต่ส่ายหัวไปมาให้กับท่าทีของเพื่อน
1 อาทิตย์หลังจากมื้อเย็นวันนั้น เป็นช่วงที่นักศึกษาใหม่ มีกิจกรรมนานา ทำให้ยุ่งวุ่นวายกับการเข้าคณะ
แทนและเพื่อนๆก็เช่นกัน
"น้องชื่อไรครับ"เสียงนุ่มถามจากด้านหน้าระหว่างผูกข้อมือ
"แทนครับ"แทนตอบเสียงนุ่มๆ พรางคิดในใจ ป้ายชื่อก็มี ไม่อ่านหรือไง
"น้องแทน น่ารักดีนะครับ ผิวเข้มๆ"เสียงนุ่มเอ่ยต่อ ทำเอาแทนหน้าแดง
"......"
"แหม ไม่ได้เลยไอพีท แกนี่นะจะกินเด็กอีกหรอ"เสียงเข้มแซวดังมา
"กงกินไร เมิงหุบปากไปเลยนะไอแพน" เสียงนุ่มของคนที่เพื่อนๆเรียกว่า พีท ดังเข้มขึ้น ก่อนหันกลับมาหาแทนอีกครั้ง
"อย่าไปสนใจพวกบ้ามันนะครับ น้องแทน" พี่พีทหันมาบอกกับรุ่นน้องเจ้าของชื่อแทนตรงหน้า
"..."แต่แทนได้เพียงแค่ยิ้ม และเดินจากไป
"แก แก แกได้ผูกข้อมือกับพี่พีทป่าว อิแทน" กัสเพื่อนสาวในกลุ่มเอ่ยถามหลังจากที่เสร็จพิธีผูกข้อมือ
"เออ ได้สิ" แทนตอบสั้นๆ
"พี่พีทนี่หล่อนะสุภาพด้วย แต่เสียดายพี่แกเป็นเกย์นี่สิ"กัสยังคงพรรณนาต่อ
"แล้วไง" ปิ้กหนุ่มอีสานเอ่ยถามกัสพรางเบ้ปากอย่างมั่นใส้
"ก็ไม่ไงหรอกย่ะ นังปิ้ก"กัสค้อนใส่ปิ้ก
พงศกรได้แต่นั่งคิดถึงสิ่งที่พีทพูดกับเค้าระหว่างที่ผูกข้อมือ
แล้วก็ส่ายหัวหยิกๆคนเดียว
"เป็นอะไรแกหะ อิแทน"วรรณเพื่อนอีกคนถามขึ้นเมื่อเดินมาถึงโต๊ะพอดี
"หะ ไม่มี ไม่มีอะไร" แทนตอบวรรณไปแบบเก้ๆกังๆ
"อ้าวเจอกันอีกแล้วนะครับน้องแทน"เสียงคุ้นหู ทำเอาแทนและเพื่อนๆหันไปมองที่ต้นเสียง
"พี่แทน"ทุกคนเอ่ยพร้อมกัน ยกเว้นแทนที่ตกในภวังความคิดโดยไม่ได้สนใจอะไร
"อยู่กับเพื่อนหรอครับ ดีๆครับเกาะกลุ่มกันไว้นะครับ มีอะไรปรึกษาพี่ได้นะครับ" พีทพูดพรางยิ้มสดใส
"แล้วไว้เจอกันครับ น้องแทน"พีททิ้งท้ายพร้อมด้วยรอยยิ้มที่ดูจะเจาะจงไปที่พงศกร ก่อนเดินจากไป
"แก แก พวกแกดูสิ พี่พีทชอบอิแทนแน่เลย" กัสพูดเปิดประเด็น
"เออว่ะ"วรรณเริ่มสนับสนุน
"ใช่ๆ ดูพี่แกยิ้มตอนที่พูด แล้วไว้เจอกันครับ น้องแทน ดิ ชัดมาก" วุ้นจากที่นั่งเงียบๆก็แจมด้วย
"แกว่าไงละ อิแทน" อัญถามแทนอย่างอยากรู้
"ไม่รู้ดิ พี่เขาคงแหย่หรอกน่า"แทนหลุดจากภวังก่อนตอบด้วยเสียงเบาๆ
-คนอะไรยิ้มน่าหลงไหลเป็นบ้าเลย- ในใจพงศกรยังคงเต้นระรัว
"เดี๋ยวเราว่าเรากลับละนะ" เทคที่นั่งเงียบเอ่ยขึ้น พร้อมกับลุกขึ้น
"อื้ม พวกเราก็แยกย้ายเถอะ"ปิ้ก เอ่ยสมทบ
ทุกคนต่างลุกขึ้น เก็บข้าวของ หอขนมแยกย้ายกัน
.....
"ไปละ ไว้เจอกัน"ปิ้กลาอย่างทุกครั้งเมื่อมาถึงหน้าหอพักของแทน
"อื้ม" แทนตอบรับสั้นๆ
-เฮ้อ วุ่นวายจริงชีวิตนักศึกษาเนี่ย- แทนบ่นพึมพำในใจ
"อ้าว น้องของเปรมนี่" เสียงทุ้ม ดังมาจากด้านหน้า
"อ้าว น้องแทน"และอีกเสียงที่ดังมาจากด้านหลัง...
To be Continue (Chapter 3)