สงสารจันทร์ดีไหมค่ะนี่ น้องเครียดจนผมร่วงแล้วเอาๆสงสารก็ได้เพราะรักหรอกนะค่ะถึงยอมยกโทษให้อิอิ
ส่วนเจิ้นก็งานงอกค่ะ เพราะต้องพิสูจน์ความรักของตัวเองให้น้องเข้าใจและทำให้น้องเชื่อว่ามันคือความจริงไม่ใช่เรื่องหลอกลวง
โดยส่วนตัวนิยายเรื่องนี้ขัดใจเรามากกกก บอกเลยเพราะไม่คิดว่าจะมีคนไม่รู้ความเท่ากับจันทร์ได้ขนาดนี้
แต่ตอนนี้เข้าใจละค่ะว่าทำไมน้องถึงได้มีมุมที่โตช้าทางด้านอารมณ์และความรู้สึกแบบนี้
พึ้งมาเข้าใจเมื่อตอนที่แล้วนี่เอง
เพราะน้องเกิดจากภาวะที่ผิดพลาดก็อาจเรียกได้
ทุกคนเลยยิ่งรัก ยิ่งเอ็นดู เเละพยายามสร้างโลกที่สวยขึ้นมาทดแทนให้น้องและปิดในเรื่องที่น้องไม่ควรรู้
และยิ่งเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะ
การที่จะสร้างโลกสร้างสังคมที่ดี
จำกัดคนที่จะเข้าหาน้องเลยไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
เพราะบางสื่อของต่างประเทศก็เคยหยิบยกเรื่องความต่างของเด็กที่เป็นลูกคนธรรมดากับลูกมหาเศรษฐีมานำเสนออยู่บ่อยๆค่ะ
เช่นลูกมหาเศรษฐีจะมีเวลาเรียนที่ต่างจากคนธรรมดา
เพราะพ่อๆแม่ๆจะจ้างซุปเปอร์ติวเตอร์แฉพาะด้านมาสอนลูกๆของเค้า
เช่นไปสอนในขณะล่องเรือยอร์ชในทะเล เเละการหาโรงเรียนที่ดีๆให้ลูกๆ
รวมไปถึงวางแผนการใช้ชีวิตให้ลูกๆของพวกเค้าในอนาคตด้วย
เพราะฉะนั้นเราเลยเลิก งง และตั้งคำถามละว่าทำไมจันทร์ถึงโดนเลี้ยงและใช้ชีวิตมาแบบนี้
ทั้งๆที่นิยายก็ปูเรื่องมาปกติแท้ๆไม่ได้บอกว่าจันทร์มีความผิดปกติทางร่างกายหรืออารมณ์
ทำไมต้องเลี้ยงแบบไข่ในหินนัก
แต่หลักจากอ่านตอนที่แล้ว
แล้วบวกกับเคยอ่านบทความความต่างของฐานะของคนในยุโรปเลยถึงบางอ้อ
ไม่รู้คิดผิดหรือตีความต่างไปจากคนอื่นแค่ไหม
แต่เราตีความแบบนี้ทำให้อ่านนิยายเรื่องนี้แบบไม่ฝืนความรู้สึก
และเข้าใจที่มาที่ไปของตัวละครในเรื่องทุกตัวมากขึ้นค่ะ