ตอนที่389
หายไปนานเลยนะเมิง <<<<<<<<<<<<<<<ด่าตัวเอง
5555555555555555555555
เริ่มไม่ถูกกันเลยทีเดียว
ช่วงที่ผ่านมาก็เรื่อยๆ ไม่ได้มีอะไรรุนแรงมากมาย
ข้ามมาช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาเนอะ ถ้าจะย้อนไป ก็คงไม่ไหว
ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาก็ไม่ได้ไปไหน ร้อนก็ร้อน รถก็ติดเลย ตัดสินใจว่าจะนอนอยู่ห้อง
@เย็น วันที่12
คนเขาก็รีบเลิกงาน รีบออกต่างจังหวัดกัน เหลือผมคนเดียวมั้ง ที่ไม่ได้รีบไปไหน
ไอ่นัด มารอรับตั้งแต่เย็นแล้ว (ลืมบอก มันฝึกงานเสร็จแล้ว) เรียนอีกเทอม ก็จบแล้ว
เหลือที่มันจะตัดสินใจแล้ว ว่ามันจะเอายังไงกับชีวิตมันต่อ เพราะบอสก็อยากให้มันมาทำงานด้วย เสนอเงินเดือน ตั้ง 13,500 มันก็ตาโตเลย แต่ผมก็คิดว่าถ้ามันทนเรียน อีกหน่อย มันก็จะได้ 15,000 UP มันก็บอกว่า
“เสียเวลาอีก 2-3 ปี เพื่อจะเพิ่มจาก13,500 เป็น15,000 มันคุ้มไม ทำงาน อีก1-2ปี เงินเดือนก็น่าจะขึ้นแล้ว สู้มาทำงานเก็บเงินซื้อบ้านไม่ดีกว่าหรอ ” ดูมันพูด ผม นี่ไปไม่ถูกเลย ไม่อยากเถียงมัน เลยปล่อยให้มันตัดสินใจชีวิตมันเอง ไม่อยากบงการมันมากมาย มันโตแล้ว
“รอนานไมอะ”ผมลงมาหามันข้างล่าง
“ไม่นานเท่าไร หมดเบียร์ไปจะ3 กระป๋องแล้วเนี่ย”
“เหอะๆ กรูว่าแล้ว ทำไมมันไม่ขึ้นไปเร่งกรู”
“จ่ายค่าเบียร์มาด้วย ร้อยนึง”
“อ้าว ทำไมกรูต้องจ่าย”
“ค่ารอ”
“มันเป็นหน้าที่อยู่แล้วปะ”
“ก็ใช่ แต่กองทัพต้องเดินด้วยท้องไม่ใช่หรอ”
“เอ้าหรอ กรูคิดมาตลอดเลยนะว่ากองทัพต้องเดินด้วยทีน”
“กวนทีน ขึ้นรถ”
“ถนนโล่งดีเนอะ”
“เป็นแบบนี้ทุกวันก็ดี”มันขับรถไปด้วยจิบเบียร์ไปด้วย สบายใจชิปห่าน
“แวะหาซื้อกับข้าวเข้าไปกินเลยเนอะนัด”
“จะทำเอง หรือซ้อแบบสุกเข้าไปกินเลย”
“แบบสุกดีกว่า ขี้เกียจทำ”
“ตลอดเมียกรู”
“เมิงทำไมละ”
“จะกล้ากินไมละ”
“ไม่อะ ซื้อเอาเหอะ”
“อยากกินอะไร”
“อะไรก็ได้ 2 อย่างพอ”
จอดรถปากซอย ให้มันลงไปสั่ง
ผมนั่งรออยู่บนรถ
พอเข้าซอยห้อง ผมคิดว่าจะเงียบ
เด็กๆกับผู้ใหญ่ในหอเดียวกัน เล่นน้ำกันอยู่ หน้าตึก
“นัด ลงไปเปิดประตูเองได้ปะ กลัวเปียก” คือต้องเปิดประตูรั้วก่อน ถึงจะเอารถเข้าได้
“ตัวเองอะลง”
“นะนัด”
“นะที่รัก เค้าขับรถนะ” สรุปเป็นผมที่ต้องลง
เขาตั้งเครื่องเสียงหน้าทางเข้าตึกเลย
“น้องนิวน้องนัด มาแล้ว มานี่เลยๆ ห้ามผ่านแวะก่อน”พี่ๆป้าๆในตึกดึกไว้ พร้อมทั้งยกแก้วเหล้า มาจ่อปากรอเลย ไอ่นัดจอดรถเสร็จ ลงมาก็ได้อีกแก้ว จ่อปากขนาดนี้แล้ว ไม่กินก็เกรงใจเขา ผมเลยจิบๆ เข้มมากกกก เหมือนมีแต่เหล้ากับน้ำแข็งเลย
“เอาให้หมดเลยครับผมมมมม”
“เอาเลยครับ”
“ไม่ได้ ต้องให้หมดคนละแก้ว”ผมก็ต้องกลั่นใจกินให้หมด
“ขอบคุณครับ”
“สงกรานต์ทั้งที รีบไปไหน”
“อ้อ กินข้าวครับ ซื้อกับข้าวมาแล้ว”
“งั้นนั่งนี้เลย กับข้าวก็มีเยอะแยะแล้วเนี่ย (นี่เรียกับข้าวหรอ ผมคิดว่ากลับแกล้ม) เดี๋ยวป้าหาถ้วยชามให้ กินตรงนี้เลย ห้ามไปไหน เดี๋ยวโกรธนะ” ผมกับไอนัดมองหน้ากัน ไอ่นัดพยักหน้า ก็รู้กันว่าไปไหนไม่ได้แล้วแหละ เลยจำใจนั่งลงกับพวกเขา
เค้าก็หาถ้วยชามจานช้อนมาให้ พวกผมก็ต้องนั่งกินตรงนั้น
“อิ่มยังๆ”
“อิ่มแล้วครับ” เค้าก็ชงเหล้าให้อีก
“ไม่ต้องเข้มมากก็ได้ครับ” ไอ่นัดพูดดักไว้เห็นเขาเทเหล้าซะเกินครึ่งแก้ว ผมคิดว่าผมคิดไปเองคนเดียว
“ไม่ได้ มาหลังต้องทำรอบหน่อย” ผมต้องจิบไป เติมโค้กไป เพราะมันปาดคอมาก
“น้องนิว น้องนัดเกิด วันเดือนปี อะไร” ผมหับไอ่นัด ก็ตอบ ซื่อๆ
“เลขบัตรประชาชน มีเลขอะไร” ก็ท่องให้ฟัง
“หลัก ที่11 กับที่ 7 เลขไร”
“โห” ผมกับไอ่นัดเลยหยิบให้ดู
“อ้ออ มือถือ ยี่ห้ออะไร สีอะไร”
ผมก็หยิบให้เค้าดู
เขารีบคว้ามือถือผมกับไอ่นัดไว้ แล้วมีวัยรุ่นกับพี่ๆ จับผมกับไอ่นัดล็อคตัว
“เฮ้ยๆ เล่นอะไรกันเนี่ย”ไอ่นัด มันไม่ค่อยชอบให้คนอื่นโดนตัวมันรุนแรงเท่าไร
แล้วก็มีถังน้ำ กับกะละมัง โครมมมมมมมมมมมมใส่ผมกับไอ่นัด
“โหหหหห”
“เนียนมากกกกก”ไอ่นัดว่า
“55555555555555555555555555 จริง จะสาดตั้งแต่เข้ามาแล้ว รู้ไง ว่าต้องมีของอยู่ในตัวเยอะเลย ปล่อยไปก่อน
สุดท้าย ก็ต้องนั่งกินเหล้าทั้งเปียกๆ แบบนั้น จะทำไงได้เนอะ ก็สงกรานต์
ผมรู้จักพวกเขาตั้งแต่มาอยู่ใหม่ๆ หลังเลิกงาน เขาก็จะต้องวงกินเหล้า กินเบียร์ กินหมูกระทะ แล้วแต่อารมณ์
เจอพวกผมเขาก็เรียกพวกผมมานั่งกินตลอด บางทีไม่อยากกินก็นั่งคุยเล่นกับเขาเฉยๆ
“ตัวเองเหล้าเขาจะหมดแล้ว”ผมก็ให้กระเป๋าตังมันไปซื้อมาบ้าง เพราะกินฟรีของเขามาตลอด
“เอากี่กลม”
“ดูตัง ว่ามันพอได้ ขวดลิตรป่าว ถ้าได้ก็เอามา”
“อืม”
คือต้องให้มันแอบไปซื้อ เพราะ เขาไม่เคยยอมให้พวกผมควักกระเป๋าเลย
มันหายไป10นาที ได้มา 2 ลิตร
“โหหหหหหหหหหห อันเก่ายังไม่หมดเลย ตายๆ เมาตาย”
“เหลือไม่ถึงครึ่งกลมแล้ว เดี๋ยวมันขาดตอนเลยไม่เอามาไว้ก่อน” นัดได้กล่าวไว้
“ทำไม ถึงได้มา2 ตังพอหรอ”
“เขาออกด้วย” มันยื่นกระเป๋าตังคืนผม ผมเปิดดู เหลือ แบงค์20 ใบเดียว
ใช้ตังเป็นมากกกเมิง
เขาก็เปิดเพลงเต้นกัน ผมกับไอ่นัด แรกๆ ก็นั่งดู หลังๆนี่ ไม่ต้อง พูดเลย
นั่งกินกันจน ดึก คนก็เลิกงานมา ประชากรเริ่มเยอะ ทั้งรู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง
เริ่มชวนกันออกไปต่อข้างนอก
เลยไหลไป ป กุ้งเผากันต่อยัน ตี3 ถึงได้กลับ
เมาหนักมาก แต่ดียังไม่อ้วก
วันต่อมาพากันหลับยันบ่ายเลย
อาบน้ำว่าจะพากันออกไปหาข้าวกินกัน แต่เจอสภาพแดด ก็หมดแรง ละลายกันเลยทีเดียว
“นัด”
“อืออออ”
“จะนอนไปถึงไหน”
“ง่วงอะ”
“หิวอะ”
“ไปหาไรกินดิ”
“ไม่มีตัง”
“ไม่มีเหมือนกัน”
“อ่าวววววววววว”
“ไม่กดดิ”
“ร้อน”
“ขับรถไปดิ”
“ขี้เกียจเอารถออก”
“งั้นก็ไม่ต้องแดรกก”
“โถ่ว ไอ่เชี่ย”
ผมหาเศษตัง ได้100กว่าบาท แล้วเดินออกว่าไปหาอะไรกินที่เซเว่น
ไปเจอไอ่เพชรขับรถมอไซมาพอดี
“ไปไหนครับ ที่รัก”
“ที่รักห่าอะไรละ”
“โหหห ดูพูดเข้า จะไปไหน เอาดีๆ”
“ไปเซเว่น หาอะไรกินซะหน่อย”
“ผมก็กำลังจะไปซื้อบุหรี่พอดี ขึ้นมาดิ”
“เดินไปดีกว่า อีก ไม่ถึง 50เมตรก็ถึงละ”
“ขึ้นมาเถอะ ผมจะไปซื้อบุหรี่พอดี”
“เออ ก็ดี ร้อนๆ” ผมก็ขึ้นซ้อนท้ายมัน
“ไอ่นัด ไปไหนอะ”
“นอน ยังไม่ตื่น ตายละมั้ง”
“ตายจิงหรอ เดี๋ยวผมเป็นผัวพี่ให้เอาปะ”
“ไม่เอาอะ เลอะเทอะ” มันชอบหยอดแบบนี้ จนผมจะคิดว่ามันจิงๆหรือเล่น
“5555555 เขินอะดิ”
“ไม่อะ ชินแล้ว แล้วเมิงมาทำอะไรแถวนี้”
“เอาความจริง หรือโกหกละ”
“.......... เอาความจริงดิ”
“มาหาพี่เหละ”
“สัส แล้วถ้าโกหกละ”
“อ้อ ผมมาเล่นน้ำกับเพื่อน อยู่ในซอยนี้แหละ” ผมเชื่ออย่างหลังมากกว่า
“กินข้าวเซเว่นเนี่ยนะ”มันถามผมเมื่อเห็นผมรอพนักงานเวฟข้าว
“อือ เห็นไมร้านมันปิดหมด”
“โน้น ซอยข้างๆเปิดอยู่ ก๋วยเตี๋ยวอร่อยนะ”
“ไม่อะ มีตังแค่นี้”
“เดี๋ยวผมเลี้ยงเองก็ได้ โถ่วว”
“ไม่เป็นไร”
“ไปเถอะ ผมก็หิวเหมือนกัน”
“ไม่เป็นไร อย่าดื้อดิ ไม่ชอบคนดื้อ”
“ครับๆ ไม่กินก็ไม่เป็นไร ปะ” ผมก็ขึ้นรถมันกลับ
“เฮ้ยๆเลยซอยแล้วเนี่ย”
“ไปร้านก๋วยเตี๋ยวไง”
“ก็บอกว่าซื้อข้าวมาแล้ว”
“ผมกิน”
“งั้นจอดตรงนี้แหละ เดี๋ยวเดินกลับเอง”
“เฮ้ยพี่ อย่าดื้อดิ ผมไม่ชอบคนดื้อ”
#^$&*^^&%^&$*&(&*)(*)*(_)(*_()(^&*%&$^#
ผมเงียบจนไปถึงร้านก๋วยเตียว ไม่รู้จะเถียงอะไรมัน
“เอาหมี่ขาวหมูน้ำตก พิเศษ 2”
“กิน2ถ้วยเลยหรอ”
“ของพี่ถ้วยไง”
“เนี่ยถุงข้าว”
“เดี๋ยวผมกินให้ก็ได้ กินนี่ให้หมดก่อนเถอะ”
“เดี๋ยวไปเล่นน้ำกับผมป่าว”
“ไม่อะร้อน”
“ไปนั่งดูเฉยๆก็ได้”
“เล่นกับเพื่อน”
“กี่คน”
“5 คน”
“พี่รู้จักไม”
“ไม่รู้ว่ารู้จักไม”
“ไม่ไปหรอกงั้น”
“อ้าว ไปแปปเดียว เดี๋ยวไปส่ง”
“เมาปะเนี่ย ถามจิงๆ”
“นิดหน่อย”
พออิ่มก็จ่ายตัง
“อะ มี20 ที่เหลือออกให้ด้วย”
“ผมบอกแล้วว่าจะเลี้ยงก็เลี้ยงสิ”
“หวังผลปะเนี่ย”
“หวัง”
“หวังอะไร”
“ขอนอนด้วยสักคืน”
ผั๊ว!!!!! มือผมไวด้วย
“โอ้ย พี่ตบหัวผมเลยหรอ”
“ขอโทษ มือลั่น”
“ซาดิสม์หรอ ชอบใช้กำลังก็ไม่บอก”
“อย่ากวนทีน ไปได้แล้ว ไปส่งด้วย”
“ไปกับผมก่อน เดี๋ยวไปส่ง”
“ไปแปปเดียวนะ พี่ห้ามเปียกด้วย เพิ่งอาบน้ำมา”
“อืมม เดี๋ยวผมไปส่ง”
ผมก็ใจง่ายไปกับมัน
“ไอ่สัส ไปซื้อบุหรี่ที่โรงงานหรอ โคตรนานเลย เชี่ย”
“กรูไปเจอแฟนไอ่นัด เลยช้านิดหน่อย”
“มานั่งกินเบียร์ก่อนพี่”
“เอาเลย พี่ซื้อน้ำมาละ”ผมยกถุงเซเว่นให้มันดู
“ไม่ได้ๆ มาแล้ว ทาแป้งหน่อย” โถ่ว อย่าเรียกว่าทาแป้งเลย ถ้าจะเต็มมือขนาดนี้ เรียกว่าโบกปูนเถอะ
“ชนแก้วหน่อยพี่” ผมก็ต้องชน
ผมนั่งชนอยู่กับพวกมันจนเมา
นั่งติดหล่ม ก็ว่าได้
“เพชร”
“ครับพี่”
“ไปส่งได้แล้วมั้ง ลืมเอาโทรศัพท์มาด้วย”
“ทำไม กลัวไอ่นัดหรอ”
“ป้าว เดี๋ยวมันตื่นมาไม่เจอ”
“หึหึ เดี๋ยวผมโทรไปบอกมันเอง”
มันก็โทรไปหาไอ่นัดจิง ชวนไอ้นัดมานี่ด้วย
“อะ ไอ่นัดจะคุยด้วย” มันยื่นโทรศัพท์ให้ผม
“โหล”
“ใครให้ไป”คำแรกก็ใส่มาเลย
“ตื่นแล้วหรอ”
“ใคร..ให้..ไป”
“ก็ชวนเมิงออกมากินข้าว เมิงไม่ตื่นเอง”
“ใคร..ให้..ไป”
“ไปไหน”
“อย่ามากวนทีน”
“ก็เจอมัน มันก็ชวนมา”
“เลยไปว่างั้น”
“อืม”
แล้วมันก็กดวางไปเลย
เชี่ย เดาอารมณ์ยากเนอะ
ไม่ถึง 10 นาที มันก็มา
“เห้ย มาๆๆ กินเบียร์กันเพื่อน”
“เอาเลยพวกเมิง กรูต้องไปทำธุระวะ ไว้วันหลังแล้วกัน จะมาได้ยัง”อันหลังมันพูดกับผม
ผมเดินไปล้างหน้า แล้วขึ้นซ้อนท้ายมัน ถุงเซเว่นก็ทิ้งมันไว้นั่นแหละ ใครจะกินก็กินไป
“ไปไหนทำไมไม่บอก” ถึงห้องก็ใส่ผมใหญ่เลย
“ก็บอกแล้วว่าหิว”
“หิว แต่หายไปเป็น2-3 ช .ม.”
“ก็บอกแล้ว............”
“แล้วทำไม ไม่เอาโทรศัพท์ไป”
“ก็กลัวเปียกน้ำ คิดว่าจะไปเซเว่นแปปเดียว ไปเจอ มันพอดี มันก็เลยชวนไป”
“เลยยาวเลย”
“ถูก”
“ชอบทำให้ขึ้น”
“แล้วขึ้นไปทำไมละ”
“ยังจะเถียงอีก”
“ไหนบอกจะไปธุระไง”
“ไม่มีอารมณ์ไปแล้ว”
“อ้าววว แล้วไปรับกรูมาทำไม”
“โมโหไง ชอบจังนะไปกับคนไม่รู้จัก”
“กรูไม่รู้จัก แต่เมิงรู้จักไง”
“ถ้าเกิดพวกมันมีเรื่องกับคนอื่นทำไง ห๊ะ”
“วิ่งดิ ยากตรงไหน”
“อย่าตลกให้มาก”
“อ้าว ไรของเมิงเนี่ย เมิงถามกรูก็ตอบ”
“ไปอาบน้ำไป ไปกินข้าวกัน”
“กินแล้ว”
“กินที่ไหน”
“ซอยถัดไปไง”
“เดินไป”
“ก็........ไม่เชิง”
“เค้ายังไม่กินไง”
“ก็ไปสิ ร้อน”
“ไปด้วยกันดิ เดี๋ยวพาไปกินอาหารญี่ปุ่น”
“ไปๆ”
“แหมม ทีงี้ไวเลยนะ”
“ก็ไปเป็นเพื่อนไง”
“ไปอาบน้ำไป”
“เมิงอาบแล้วหรอ”
“อาบแล้ว อาบนานแล้วด้วย รอจนโมโห”
“เออ เดี๋ยวไปอาบใหม่แปปนึง” ขี้เกียจต่อปากกับมัน เดี๋ยวยาวอีก
“ไปกินที่ไหนอะ ยังไม่รู้เลย”มันขับรถไปสักพักเลย ไม่มีท่าจะแวะไหนเลย
“ไม่รู้เหมือนกัน ขับไปเรื่อยๆ”
“อ่าวววววววววววว บ้านเมิงผลิตน้ำมันเองเหรอ”
“ก็ไม่เชิงนะ เขาไม่ได้เติมเองนิ”
“กวนส้นละ”
“ทีตัวเองละ ไม่เห็นว่าเลย”
“อย่าเยอะ”
“okๆ ยอมก็ได้ ไปเวสเกตไมตัวเอง ยังไม่เคยไปเลย”
“เหมือนกัน”
“งั้นลุ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
……………………….
………………
………
….
..
“กลับไปหาส้มตำกินแถวบ้านเถอะนัด”ห้างอยู่ฝั่งตรงข้าม แต่หาทางเข้าไม่เจอ
“โหหห มาถึงขนาดนี้แล้ว”
“หลงจนมาถูก แต่มาตายตอนหาทางเข้า เมิงบ้าปะ”
“ก็คนไม่เคยมา แล้วคนดูแผนที่ละ ไม่โทษมั้ง”
“ก็เมิงขับเร็ว”
“คนบอกทางช้าเองปะ”
“กว่าจะเข้าห้างได้แทบบ้า”
“ตัวเองอยากกินไร”
“มีงบเท่าไรนัด”
“เมียคนเดียวเลี้ยงได้”
“อยากกินซาซิมิ”
“คืออะไร”
“ปลาดิบไง”
“จัดดิ รออะไร”
“ร้านไหนวะกรูก็ไม่เคยมา”
“ร้านไหนอาหารญี่ปุ่น มันก็ต้องมีแหละ”
“ร้านนี้ไง ตัวเอง” เดินไปเจอร้านนึง
“โหหห คนเยอะ จังวะ เมื่อไรจะได้แดรก”
“อยากกินไม่ใช่หรอ ก็ทนรอหน่อยสิ”
“รอก็รอ”
กว่าจะได้กิน นั่งกินชาเขียวจนอิ่ม
ตอนกิน ไอ่นัด มันทำหน้าแหยงๆ ใส่ แต่ก็ทนกินกับผม (มันกินอย่างอื่นมากกว่า)
“ดูหนังกันปะที่รัก”
“ดูเรื่องไร”
“the fastไง”
“เข้าแล้วหรอ”
“ไม่รู้ ถ้าจำไม่ผิด มันเข้าช่วงนี้แหละ”
“อยากดูก็ไปดิ ไหนๆก็ออกมาขนาดนี้ละ”
“คนอย่างเยอะเลย คิดว่าสงกรานต์ เขาจะออก ตจว กันหมด”
“บ่นเป็นคนแก่เลย”
“นัด กรูแก่ก็เรื่องของกรูปะวะ”
“55555 มีงอน”
กว่าจะถึงรอบหนังก็ค่ำ นั่งเล่น เดินเล่น ไปมาผมนอนโซฟาแถวนั้นเลย หลับจิงด้วยจนหนังเข้าไอ่นัดถึงได้ปลุก อิ่มแล้วหนังตาหย่อน
หนังเล่น ผมก็หลับๆ ตื่นๆ
“ง่วงขนาดนั้นเลยหรอ”
“เออดิ แอร์เย็นๆ ท้องตึงๆ”
ขากลับผมหลับจนถึงบ้านเลย วันนี้หน้าตึกไม่มีคนอยู่เลย ดีแล้วจะได้หนีขึ้นไปนอน
5555555555555
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 2720229 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก