ผมมีอยู่ 2 คน คนแรกเป็นผู้หญิง วิ่งเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ที่บ้านของเราสองคนไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่
ออกแนวว่าที่บ้านไม่ค่อยปลื้มเวลาที่ผมไปเล่นที่บ้านเพื่อนผู้หญิงคนนี้ แต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรมากมาย
จนกระทั่งโตเป็นวัยรุ่น เริ่มสนิทกันมากขึ้น คุยกันทั้งวันทั้งคืน ไม่รู้คุยอะไรกันนักกันหนา
บางคืนก็ออกนั่งคุยกันตามทุ่งนา (สมัยนั้นอยู่บ้านนอก) แต่ไม่ได้ทำอะไรเสียหายกันนะครับ
แล้วก็มีเหตุให้ผมต้องย้ายที่อยู่ แต่ก่อนจะย้าย มีเรื่องทำให้ผมกับเพื่อนผิดใจกัน มองหน้ากันไม่ติดเลย
ก็มาจากที่บ้านเราสองคนไม่ค่อยถูกกันนั่นแหละ
อีกหลายปีหลังจากนั้น ผมก็กลับมาเจอเขา ปรากฎว่าเขาแต่งงานแล้ว มีลูก ผมเห็นเขานั่งไกวเปลเลี้ยงลูกแล้วน้ำตาจะไหลเลย
วันนั้นทำให้ผมรู้ว่า ผมคงรักเขานั่นแหละ แต่ไม่รู้ตัว ตอนนี้ก็ไม่ได้เจอกันนานมาก แต่ก็ไม่เคยลืมนะครับ
ส่วนคนที่สอง เป็นเพื่อนสมัยเรียนด้วยกันที่พัทยา คราวนี้เป็นผู้ชาย 555 เห็นเขาแว่บๆ หลายรอบแต่ไม่กล้าเข้าไปคุยด้วย
วันหนึ่งมีงานกีฬาสี เห็นพี่เขานั่งเศร้าๆ อยู่คนเดียวก็เลยไปคุยด้วย ทันทีที่ได้ยินเสียงพี่คนนั้น
ผมรู้สึกเหมือนเคยได้ยินเสียงนี้ที่ไหนมาก่อน (น้ำเน่ามากกกกกก 555)
หลังจากนั้นก็คบกันเป็นเพื่อน ตอนเช้าๆ ผมจะสอนภาษาอังกฤษให้เขา สอนทุกวันเลย (เป็น รร. ประจำ)
เพื่อนๆ คนอื่นๆ เห็นเราสนิทกันก็เริ่มล้อว่าเป็นคู่เกย์กัน บางทีผมก็แอบหึงที่เขาไปคุยกับผู้หญิงคนอื่น
เขาเคยใช้ผมเป็นแม่สื่อด้วยครับ พอไปสื่อให้กลับโดนผู้หญิงคนนั้นด่ากลับมา 555
จากนั้นพี่เขาจบไปก่อน จากนั้นพี่เขาก็ได้งาน เราคุยกันทางโทรศัพท์บ่อยมาก มีปัญหาอะไรก็จะโทรคุยกันตลอด
จนกระทั่งผมเองก็เข้ามาทำงานที่กรุงเทพ ก็มาเช่าหออยู่กับเขา รู้สึกดีใจมากที่ได้กลับมาใช้ชีวิตด้วยกันอีกครั้ง
แต่หลังๆ ผมว่าเขาเอาเปรียบผม ไม่จ่ายค่าหอบ้าง ยืมเงินผมบ้าง แล้วเขาก็กลับไปหาแฟนเก่า (ผู้หญิง)
ผมกับเขาก็เลยทะเลาะกันบ่อย สุดท้ายก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ ทุกวันนี้ก็ไม่ได้เจอกัน แต่ก็รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
ถึงจะมีเรื่องไม่ดีหลายอย่างในตอนหลังๆ แต่ผมก็มีความทรงจำดีๆ กับเขาหลายอย่างครับ จำแต่สิ่งดีๆ ดีกว่า
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ผมก็ไม่เคยมีใครอีกเลย หลายปีแล้วที่อยู่คนเดียวเป็นโสด 555
โอ้วววววววววว
นี่มันละครหลังข่าวชัดๆ
งั้นแสดงว่าตอนนี้คุณก็เป็นไบใช่มั๊ยคับ
ผมก็เคยมีความรู้สึกแบบคุณนะ
แบบตอนแรกๆนี่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองชอบเค้า
แต่พอคุยกันทุกวันๆ เฮ๊ย!!! มันใช่อ่ะ
แล้วตอนเฉลยนี่เค้าชอบเราก่อนด้วย คือหล่อไง 55555
แต่ผมโชคดีตรงที่ผมรู้ทันใจตัวเองไง
ไงก็ถือซะว่าปล่อยเค้าไปใช้ชีวิตของเค้าเนาะ
ใครจะไปรู้ถ้าเกิดเป็นคุณที่แต่งงานกับเธอคนนั้น แล้ววันนึงคุณมาเจอผู้ชายที่ถูกใจ
มันอาจจะเป็นการสร้างบาดแผลให้ทั้งกับคุณและเธอก็ได้นา
ส่วนเรื่องคุณผู้ชายคนนั้น
ตอนมาทำงานกรุงเทพได้คบกันป่ะ???
แบบมีซัมทีงลองงงงงงงงงงง(ออกเสียงดัดจริตนิดนึงนะจะได้อารมณ์)
ถ้าไม่มีก็ไม่น่าเสียใจเท่าไรเพราะคำว่าเพื่อนมันมาหลากหลายรูปแบบ
แท้บ้างหลอกบ้างก็ว่ากันไป
แต่ถ้าคบกันละก็อันนี้โซแสรดดดดดดดดดดเลย
เพราะถ้าโดนหลอกมันไม่น่าจะใช่ความรักนะผมว่า
แต่ก็ดีคับที่คุณเลือกจำสิ่งดีๆเอาไว้
เพราะผมว่ายังไงมันก็เป็นกำไรชีวิตของตัวคุณเอง
ยังไงก็สู้ๆต่อไปนะคับ เจอคนของตัวเองเร็วๆ
ได้เรื่องยังไงฉลองกันตอนไหนก็บอกผมด้วย
ซองไม่ต้องนะ!!!
ผมเน้นกินฟรี กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก