เกือบเช้าอีกแล้วว โอย อุอุ ด้วยความรักครับทุกๆคน ผมมีอะไรจะบอก เรื่องราวของต้นสนกับข้าวปุ้น ที่ผมเล่าให้ทุกคนฟังมาแล้ว 19 ตอน ถึงเวลาอวสานแล้วครับ
ฮึก ๆ ... ขอโทษนะครับที่ผมไม่ได้บอกล่วงหน้า ผิดพลาดเองเมื่อวาน แหะ ๆ เรามาต่อตอนอวสานกันครับ
ตอนที่ 20
“ เพราะกูแท้ ๆ ” พอผมเล่าสิ่งที่ผมได้ยินให้พี่ๆฟัง พี่แซนก็พูดว่าเป็นเพราะพี่เขา
“ มันไปเกี่ยวกับมึงได้ยังไง ” พี่แชมป์ถามพี่แซนครับ
“ ที่จริงกูมองๆตามัน พอจะรู้ว่ามันทั้งเห็นใจและรู้สึกลึกๆกับไอมาร์ค มาร์คก็ไม่ได้ขี้เหร่นะมึง ไว้ผม แต่งตัวหน่อย หล่อเลย จริงๆ ”
“ มันไม่ใช่หล่อ ไม่หล่ออะพี่ มาร์คมันกำลังสับสน ไอแสตมป์ทำหมาๆงี้ได้ไง ” ต้นสนของขึ้น ด่าแสมตป์เป็นชุดๆเลย
“ มึงอะ ว่ามันหมา มึงก็ปล้ำเอามันมาไม่ใช่เหรอ ไอนั้นอะ ” พี่แชมป์อะ
“ พอก่อนๆ ไปหามันไหม ”
“ ก็ดี กูก็อยากดูว่ามันจะอยู่ท่าไหน ” พี่แซนตบหัวพี่แชมป์ซะดัง จะว่าไปเพิ่งคนพี่เขาคนแรกที่ตบหัวพี่แชมป์เล่นได้ ยอมรับๆ
กว่าจะมาถึงคอนโดหรูของแสตมป์ อย่างว่ามันคนรวยครับ พอไปถึง ก็แกล้งโทรหาแสตมป์ทำนองว่าจะมีคนรู้จักมาทำธุระแถวนั้น ขอที่อยู่มันมา ก่อนจะแกล้งถามว่าอยู่ห้องไหน มันก็ตอบมาหมด
“ ก๊อก ๆ ๆ ๆ … ”
“ ครับ ... มา ... กันได้ไง ” ภาพข้างหน้าบาดตาบาดใจผมมากมาย แสตมป์สวมบ๊อกเซอร์ตัวเดียว ซึ่งบอกตรงๆว่าผมไม่เคยเห็นใครเขาทำกัน (สมัยนั้นไม่เห็นจะฮิตเลย *0*) หุ่นก็นะ หึ หึ หึ
“ จะแต่งตัวก่อน หรือจะเชิญเข้าไป ” พี่แชมป์บอก
“ ก็เข้ามาดิพี่ ” มันหันหลัง เดินกลับเข้าไปในห้อง พวกผมก็เดินตามเข้าไป ก่อนพี่แซนจะเอ่ยถามขึ้น
“ มาร์คอยู่ไหน ” แสตมป์เดินไปเปิดตู้เย็นดื่มน้ำ ขณะที่ยกน้ำขึ้นดื่ม มีน้ำไหลตามร่างผ่านหน้าอกขาวๆ ถึงจะไม่มีกล้ามเนื้อเด่นชัด แต่ก็พอจะนูนๆขึ้นมา แต่ที่เด็ดจริงๆคือ หน้าท้องแบนขาวของมัน หูย ๆ ๆ
“ แสตมป์ ! ! ไปใส่เสื้อผ้า ไปพามาร์คออกมาด้วย ” ต้นสนมันตะโกนใส่แสตมป์ ทำเอาพวกพี่ๆงงกันหมด พอแสตมป์เดินเข้าไปในห้อง
“ มองเข้าไปนะ มองเข้าไป ” พี่แชมป์ พี่แซนงี้หัวเราะเลย มองผู้หญิงก็ว่า มองผู้ชายก็ด่า จะให้กูมองแต่ตัวเองกับมึงหรือไง ไม่นานแสตมป์ก็เดินออกมา แต่เดินออกมาคนเดียว
“ มาร์คล่ะ ” ผมถามครับ
“ นอนอยู่ เมื่อคืนเหนื่อยมากแล้ว ” ดูมันพูด กวนจริงๆ รู้ๆอยู่ว่าสามเสือน่ะ โหดๆทั้งนั้น ลำพังกูห้ามให้มึงไม่ได้หรอกนะมึง
“ ทำไมมันถึงเหนื่อย มึงเอามันแล้วใช่ไหม ” ต้นสน ... ใจเย็นน้า ผมจับมือมันไว้ครับ
“ เอากับมันแล้วทำไม เอาไม่ได้เหรอ ”
“ ไม่ได้ ” พี่แชมป์ตอบแทนครับ แถมยังลุกขึ้นด้วย เอาล่ะมึง
“ มึงจะไปทำคนที่เขาไม่ต้องการทำกับมึงไม่ได้ ที่สำคัญเขาเพิ่งอกหัก ” ลุกขึ้นพูดเฉยๆ แล้วก็นั่ง มามาดไหนวะพี่กูเนี่ย
“ แล้วว่ายังไง มีอะไรกับมาร์คแล้ว ? ” พี่แซนถาม เสียงยังเรียบๆ
“ มันขอผมเองนะพี่ ” ... เงียบ แต่ผมสิสะดุ้งเลย เพราะผมก็เคยพูดแบบนี้กับต้นสน แต่ที่ผมบอกตอนนั้น ผมไม่ได้ต้องการแบบที่มันทำให้ผมหรอก
“ มันขออะไรมึง ... ต้นสน มึงเอากูเถอะเหรอ ” พี่แชมป์ ถามตรงมากๆ
“ ก็เมื่อคืนมาร์คมันขอให้ผมดูแลเขา อย่าทิ้งมัน ”
“ เข้าใจอะไรผิดหรือปล่าว ” อันนี้ผมพูดเองครับ พี่ๆสองคน กับต้นสน หันมามองหมดเลย
แม้แต่แสตมป์เองก็เถอะ
“ ตอนนั้น ตอนที่มันพูด แกกับมันเมากันทั้งคู่ ทำไมแกไม่รอให้มีสติกันทั้งคู่ก่อน ถึงค่อยพูดกัน เหล้าน่ะนะ มันช่วยให้สนุกสนาน แต่ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา ทำไมทำอะไรไม่คิดก่อน ... ที่สำคัญเมื่อคืนกลับมากับผู้หญิง หิ้วกันมาทั้งคู่ แล้วทำไมถึงมาเป็นแบบนี้ ... พี่ชาวดอยด้วย ”
“ พอก่อนๆ ข้าวปุ้น ตั้งแต่คบกันมา นายมองเราเลวขนาดนั้นเลยเหรอ เรารักนายนะข้าวปุ้น เราจะแบ่งใจให้คนอื่นได้ยังไง ” โหหห นี่ถ้าไม่มีต้นสนอยู่ด้วย เสร็จไปแล้งนะมึง เหอะ ๆ
“ จะรู้ได้ยังไงเล่า ” ผมยิ้มๆ ฟังมันพูดต่อ
“ แล้วมึงไม่เล่ามาตั้งแต่แรกล่ะไอฟาย ” พี่แชมป์เดินไปล็อคคอ แล้วก็นั่งคุยกันต่อ
“ ก็เมื่อคืน พอกลับกันมาถึงห้องผม มาร์คน่ะฟัดไปทั้งคู่เลย ผมน่ะนั่งอยู่ข้างนอก ฟังเสียงคนเขาเอากัน จนพอเสียงเงียบ ผมก็รอสักพัก ก่อนเข้าไปดู นอนหลับกันหมด เหม็นกลิ่นคาวโคตร ผมก็ต้องทนนอน ”
“ แล้วมันมามีเรื่องตอนไหน ” พี่แซนถาม
“ ก็ตอนตื่นดิพี่ มาร์คมันนั่งร้องไห้ ผมก็สะดุ้งตื่น พวกผู้หญิงอะนอนกันอยู่ ผมเลยถามมันว่าเป็นอะไร มันก็บอกว่า ที่จริงมีอะไรกับผู้หญิงก็ไม่ยาก ถ้ามันทำแบบนี้ให้แฟนมันตั้งแต่แรก คงไม่ต้องถูกทิ้งแบบนี้ ผมก็สงสารเลยกอดคอปลอบมัน แต่มันอะดิจูบปากผมก่อน ... แล้วก็นั้นแหละ ” จบง่ายไปมั้ย กูล่ะกำลังลุ้นเลย
“ แล้วผู้หญิงสองคนนั้นล่ะ ” พี่แชมป์ถามครับ ส่วนไอต้นสนนั่งนิ่งตามสไตล์มัน
“ ตอนผมกับมันจูบๆกัน ถอดเสื้อผ้ากันหมดแล้ว ผู้หญิงคนนึงตื่นมาเห็น แล้วก็ว่าผมสองคนใหญ่เลย ว่าทำไมต้องมาหลอกฟันสาว ด่าผมเป็นรับด้วย ทนไม่ได้ที่เห็นผัวมีอะไรกับผู้หญิงใช่ไหม ผมพยายามจะเล่า แต่เขาไม่ฟังเลย พอไล่ออกไป ผมกับมันก็ทำกันต่อ ”
“ แล้วผู้หญิงเขาโทรหาข้าวปุ้นได้ยังไง ” ถูก ๆ อันนี้ตรงประเด็น
“ ก็เขาขอเบอร์ข้าวปุ้นตั้งแต่เมื่อคืนแล้วไง ผมให้ไปแต่ไม่ได้คิดอะไรหรอก ”
“ ถ้ามึงทำแบบนี้อีก กูเล่นมึงแน่ ” ต้นสนมาโหดเลย
“ เออน่า ”
“ ชาวดอยล่ะ ” พี่แซนถาม
“ พอมาส่งเสร็จ ก็มานั่งฟังมาร์คเอากับผู้หญิงกับผม สักพักก็กลับไงครับ ” สรุปแล้วก็เคลียร์ๆ ... ไม่เคลียร์ดิ
“ แล้วมาร์ค ... มาร์คมัน ”
“ เฮ้ย ... มาได้ยังไงกันอะ ” มาร์คเดินออกมา หน้าตายับยู่ยี่เลย ตามคอตามหน้ามีรอยเต็มไปหมด ไม่รู้รอยของแสตมป์หรือของผู้หญิง
“ แสตมป์ทำอะไรแกวะ ” พี่แซนถามไอมาร์ค ไอมาร์คตาค้างนิ่ง มองไปทางแสตมป์แบบฉุนๆ
“ แค่ให้ช่วยชัก ... ให้ เอามาเล่าให้พวกพี่ๆกับเพื่อนๆฟังเลยเหรอ ไอแสตมป์ มึง ๆ ” แล้วมันก็ไล่ตบหัวเล่น พวกผมก็ยิ้มออกครับ มันไม่ได้เป็นอะไรอย่างที่พวกผมคิด ที่จริงต้องด่าไอแสตมป์ครับ เล่าอะไรเป็นปริศนา ไม่เล่าให้จบๆ ที่แท้ก็แค่ .... ที่จริงก็ไม่แค่นะมึง แต่นั้นเป็นต้นมามาร์คกับแสตมป์ก็กลายเป็นเพื่อนรักกัน ชอบมาคุย มาร้องไห้ด้วยกันตลอดเวลา ผมก็ยังคิดนะว่า มันสองคนจะรักกันไหม เพราะว่าดูๆไป คล้ายๆผมกับต้นสนอะ ข่าวสุดท้ายก็คือ มันยังไม่มีแฟนทั้งคู่
ด้านพี่แชมป์หรือไอสิดของพี่แซน ก็ไม่เปลี่ยนครับ เจ้าชู้หนักมาก แต่ดีขึ้นตรงที่พี่แซนมักจะคอยเตือนกับกันผู้หญิงที่หวังได้มากๆออกไปให้ และพี่แซนก็เป็นเพื่อนรักชนิดเพื่อนตายของพี่แชมป์ แต่ว่า ๆ ไม่น่าเชื่อว่าท้ายที่สุด พี่แซนกลายเป็นสุดที่รักของพี่ชาวดอย อันนี้หักเกมากๆ โดยที่ความเป็นมาเป็นไป จะเล่าให้ฟังในโอกาสพิเศษ ๆ ครับ
ตี๋เล็ก ที่หลายๆคน หลงรักทั้งที่ไม่ได้เอ่ยถึงอะไรมากมาย ก็ไม่ได้ติดตามพี่ชายแต่อย่างใด มันเป็นแมนครับผม ชอบพาเพื่อนๆมาเลี้ยงที่บ้าน จนพี่แซนขู่จะตัดเงิน มันก็แน่ครับ บอกว่าถ้าไม่ให้เงินมันใช้ มันจะให้สาวเลี้ยง เหอะๆ นี่แหละครับ ตี๋เล็กของทุกคน
ส่วนผมกับต้นสนเหรอ …
“ ต้นสน วันนี้ไปสมัครงานเหรอ ”
“ อืม ”
“ ... ” ผมเงียบ มึงไม่ยุ่งกับกูนานแล้วนะเว้ย เอาแต่หางานทำ (สุดท้ายมันจบก่อนผม 1 ปีครับ ผมเรียนให้ความรู้แน่น)
“ ที่รักคร้าบ ต้นสนติดงานจริงๆนะ กลับมาก่อนนะ ”
“ มาเรียกที่รักๆ บอกว่าไม่ชอบๆ ”
“ แล้วทำตัวแบบนี้ จะให้เรียกว่าอะไรล่ะครั ... ข้าวปุ้น อะ อื้มม นัดรุ่นพี่ไว้แล้ว ... จริงๆ ” เรียกกูที่รักเหรอ มึง ๆ ไม่บอกคงรู้ว่าทำอะไร คิคิ
“ อื้มม .. เชื่อแล้ว งั้นก็ไปสิ ” แล้วผมก็หยุดทำทุกสิ่งทุกอย่าง ต้นสนก็คว้าโทรศัพท์ไปกดเบอร์ ก่อนจะพูดขึ้น
“ พี่ครับ รถติดมากเลย ผมไปช้าสักชั่วโมงนะพี่ ... ครับ ขอบคุณครับ ” ...
---------------------------------------------- จบบริบูรณ์ -------------------------------------------------------------
คงต้องมีหลายๆเรื่องที่ต้องมาเคีลยร์ให้จบสมบูรณ์จริงๆสำหรับคู่นี้ สาเหตุสำคัญจริงๆที่ต้องจบเรื่องเล่าของมันสองคนก่อนก็เพราะว่าคุณแม่ของพี่บอลบอกผมว่าคุณพ่อต้องไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ ด้วยสาเหตุที่เมืองไทยคนไข้เยอะมาก จำเป็นต้องไปต่างประเทศครับ คุณพ่อของพี่บอลขอให้ผมไปด้วย เพราะตั้งแต่ป่วยมานี้ ผมดูแลท่านมาตลอด อาทิตย์หน้าเป็นต้นไป ผมคงต้องวุ่นกับเรื่องวีซาร์กับพาสปอร์ต ไม่ได้มาคุยกับทุกๆคนแน่นอน เลยถือโอกาสบอกกับทุกๆคนไว้ก่อนเลยนะครับ พรุ่งนี้ค่ำๆ - ดึกๆ ผมจะเข้ามาอีกนะครับ ขอโทษที่จบแบบไม่บอกไม่กล่าว
แต่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ หลังจากที่ผมกลับมาจากต่างประเทศ ผมจะแต่เรื่องราวของผม เป็นมหากาพย์ยาวนาน ให้ทุกคนอ่านอ่านแน่นอนครับผม เจอกันใหม่ เรื่องหน้าครับผม มีความสุข สมหวังในความรักทุกคนนะคร้าบ
สวัสดีจ้า