ถึงบรีส
แม้ว่าหลังจากที่ได้รู้เรื่องราวต่างๆแล้ว พี่จะมีความรู้สึกอยู่สองอย่าง
อย่างแรกคือเป็นห่วงอย่างมาก เพราะอย่างไรซะ เราก็เคยเป็นคนที่รู้จักกันมาอย่างลึกซึ้ง
และอย่างที่สอง คือแอบน้อยใจอยู่เล็กๆ ที่บรีสทำกับพี่เหมือนเป็นคนอื่นไปแล้ว
เพราะตั้งแต่นั้นมา พี่มักจะได้รู้เรื่องราวทีหลังใครๆเสมอ
ถ้าให้พี่ให้ความเห็น พี่ขอแนะนำให้บรีสตัดสินใจก่อน ว่าบรีสจะเป็นแบบไหน
อย่าใช้ความเหงาในการตัดสินใจ เลือกซักทาง
ถึงคนที่เรารักจะทำให้เราเสียใจ แต่เราอย่าทำให้คนที่รักเราเสียใจ
ส่วนเรื่องสังคม ถ้ามันจะไม่มีใครคบเรา เราก็ต้องทำตัวให้มีค่า
คนที่มีค่า ย่อมคู่ควรต่อการคบหา
ไม่มีทุกข์ใดในโลกที่มนุษย์จะทนไม่ได้ เว้นเพียงอย่างเดียว คือทุกข์จากการไม่ได้ขี้ ไม่ได้เยี่ยว
ถ้าเราปวดขี้ปวดเยี่ยว มันต้องไปถ่ายทุกข์ แต่แค่เราเสียใจ ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเอง ยังไงก็ต้องผ่านไปได้
สำหรับบรีส พี่อาจยังเป็นคนอื่น
แต่ถ้าบรีสเปิดใจลืมเรื่องบางเรื่องของเรา บรีสจะเข้าใจว่า พี่เป็นห่วงบรีส อย่างไม่หวังสิ่งใดตอบแทนจริงๆ
หวังว่า ไอ้หมาดำของพี่ จะกลับมาแข็งแร็ง และเล่นมุกกวนๆได้อีก ในเร็ววันนะ