twinmonkey0311 : ขอบคุณที่แนะนำนะครับ เดี๊ยวครั้งนี้ผมลงวันที่ด้วย ส่วนเรื่องคำผิดเดี๊ยวจะพยายามแก้ไขให้นะ
Coffeeblack : คู่ใหม่ก็น่ารักน้าครับ
arij-iris : พี่เลขหื่นตั้งแต่ต้นแล้ว แต่หื่นหลบในเฉยๆ
----------------------------------------------------------------
เรื่องที่สอง ซวยฉิบหาย............ได้ไอ้หมอนี่เป็นแฟน
(คำอธิบายก่อนการอ่าน เรื่องนี้เปิดคู่ใหม่อีกคู่นะครับ จะให้นัทเล่าเรื่องเป็นหลักนะครับ)
ผมชื่อนัทครับ อย่างที่ทุกคนรู้จักผมในฐานะน้องของพี่เลข ผมเป็นน้องชายที่มีพี่ผมเป็นไอดอล ตอนเด็กๆผมมักจะถูก
รังแกอยู่บ่อยๆ แต่ก็มีพี่เลขนี่หล่ะที่ค่อยสอนผมให้เข้มแข็งกับปัญหาทุกอย่าง ไม่ว่าใครจะเข้ามาแกล้งผมยังไงพี่เลขก็จะปกป้อง
ผมแล้วสอนวิธีการป้องกันตัวเอง พี่เลขเป็นคนเรียนเก่ง ทำอะไรก็ดีไปหมดทุกอย่างพ่อกับแม่ก็เลยมักจะรักพี่เลขมากกว่าผม พี่
เลขสอบเข้ามหาลัยรัฐชื่อดังของเชียงใหม่ได้ พ่อก็ซื้อคอนโดให้ แม่ก็ซื้อของให้ แต่ผมสอบได้ที่กลางๆก็อยากได้ของแบบที่พี่
เลขได้บ้าง พอผมไปขอทีไรก็มักจะถูกเปรียบเทียบเสมอ ว่าดูอย่างเลขสิ ยังสอบได้ที่เท่านั้นเท่านี้แล้วอย่างแกสอบได้กลางๆยัง
กล้ามาขออะไรอีกหรอ พอพี่เลขรู้พี่เลขก็มักจะมาติวผมให้เก่งขึ้นกว่าเดิม จนวันนึงผมสอบได้เลขตัวเดียวบ้าง ผมทำให้พ่อกับแม่
ผมภูมิใจได้บ้าง จนมาวันที่แม่ผมเสีย ผมเสียใจมากผมคิดมาตลอดว่าแม่รักแต่พี่เลข แม่คอยรักผมเลยมีอะไรผมมักจะได้ต่อจาก
พี่เลขใช้แล้วทั้งนั้น แต่ก่อนที่แม่จะเสียแม่ได้บอกว่าแม่รักผมมากและแม่ก็ดีใจที่มีผมเป็นลูก ผมรู้สึกผิดมากที่อคติกับแม่ตัวเอง
แบบนั้น แต่ผมก็ไม่สามารถกับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ จนวันที่ผมสอบเข้ามหาลัยได้พ่อจะซื้อคอนโดให้ผมเป็นของขวัญที่ผมสอบ
เข้าคณะเดียวกับพี่เลขได้ แต่ผมก็เลือกที่จะไม่เอา ผมอยากอยู่บ้านหลังนี้มากกว่าผมอยากอยู่ในที่ที่แม่เคยอยู่ อยู่ในที่แม่ยังนึก
ถึงแม่ได้ นี่เป็นอีกเหตุผลที่ผมไม่ได้บอกใครว่าผมคิดถึงแม่เหลือเกิน
จนผมเข้ามหาลัย แรกๆผมไม่ค่อยมีเพื่อน ด้วยความที่ผมค่อนข้างรักสันดาและมีโลกส่วนตัวสูงด้วยมั้งครับเลยไม่
ค่อยมีคนเข้าหาสักเท่าไหร่ แถมบางทีว่างๆผมก็มักจะไปคลุกตัวอยู่กับกลุ่มของพี่เลขแทน บางทีเพื่อนในรุ่นเดียวก็เขม่นผมที่ทำ
ตัวโดดเด่นกว่าคนอื่น จนเกรดเทอมแรกออกมาผมกลับถูกหมั้นไส้หนักกว่าเดิมอีกด้วยเหตุที่ว่าคะแนนของผมท็อปของเซค
เกือบทุกวิชา เพื่อนๆบางคนก็อคติกับผมคิดว่าเรียนเก่งแล้วไม่อยากคบใคร
“นี่นาย นายชื่ออะไรอ่ะ เราชื่อทีนะ”
“เราชื่อนัท มีอะไรกับเราหรือเปล่า”
“อ่อเปล่าพอดีเราเห็นนัทไปไหนมาไหนคนเดียวเลยอยากมาชวนเป็นเพื่อนด้วย”
“อืม ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
หลังจากวันนั้นผมกับทีเราก็เป็นเพื่อนกัน เวลาไปไหนจากที่ผมเป็นจุดสนใจในทางที่ไม่ดีอยู่แล้วเลยพอยทำให้ทีโดน
เกลียดไปด้วย แค่ช่วงอาทิตยืแรกที่เราเดินไปไหนมาไหนกันสองคน มักจะถูกมองด้วยสายตาเหยียดหยาม จนมีข่าวลือเข้ามา
ว่าผมกับทีเราเป็นผัวเมียกัน แรกๆผมก็ไม่สนใจอะไรนะปล่อยผ่านแต่นานๆวันเข้ากลับไม่เป็นเช่นนั้น
“เฮ้ยไอ้ที ได้ข่าวว่ามีผัวซะแล้วหรอมึงน่ะ เป็นไงเอากันสนุกไหม”คนที่พูดนั้นชื่อยักษ์ผมจำได้ว่าเคยอยู่กลุ่มเดียวกับที
แต่ด้วยความที่ว่าพวกนี้เวลามีงานมักไม่ค่อยช่วยกันทำงาน ทีเลยปีกตัวออกมาแทน
“มึงพูดอะไรก็เกรงใจกูด้วยนะ ถ้าไม่พอใจก็ตัวๆกับกูก็ได้นะ”ผมหันไปพูดกับไอ้ยักษ์นั้น
“อย่าปากดีให้มากไอ้ตุ๊ด กลับไปเอาตูดเมียมึงนู้น”
ถึงเวลานี้ผมไม่ต้องอดทนมันแล้วหล่ะครับกับคนประเภทนี้ในเมื่อคุณไม่ให้เกียรติ์เราก่อน ผมก้ไม่จำเป็นต้องทนอีก
ต่อไป ผมหันไปซัดหมัดใส่ไอ้ยักษ์นั้นก่อน แล้วไม่รู้ไปถึงหูของพี่เลขได้ยังไงไม่รู้พี่แกเดินเข้ามาห้ามผมด้วยสายตาดุดันที่นานๆม
จะเจอสายตาแบบนี้ทีเมื่อพี่เข้าโกรธมากๆ
“ใครเริ่มก่อน ”มาถึงพี่แกก็ถามเลย
“ไอ้หน้าจืดนั้นมันเริ่มก่อนครับพี่ อยู่ๆก็เข้ามาต่อยเพื่อนผม”เพื่อนๆของไอ้ยักษ์พยายามจะมีส่วนร่วม
“กูไม่ได้ถามมึง ตกลงใครเริ่มก่อน”เจอแบบนี้เช้าไปหงอกันเป็นแถว
“ผมเริ่มก่อนครับ”พี่เลขหันมามองผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออก
“ใครพอจะเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นได้บ้าง ว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมสองคนนี้ถึงต่อยกันแล้วไม่ใครห้ามถ้าเรื่องถึงสหกิจจะ
โดนทัณฑ์บนกันรู้กันบ้างไหม เธอน่ะเล่ามาซิ”พี่เลขหันไปถามผู้หญิงคนนึงที่อยู่ในห้อง
“คือว่า ยักษ์ไปแซวที่น่ะค่ะว่ามีผัวแล้วเอากันสนุกไหม แต่ก็มีคนชอบเม้าท์กันว่าสองคนนี้สนิทกันคนในคณะเลยชอบ
ลือกันว่าสองคนนี้เป็นผัวเมียกัน”
“คุณรู้ใช่ไหมครับว่าต่อยกันในห้องเรียนมีความผิด”พี่เลขหันมาถามผมกับไอ้ยักษ์
“ทราบครับ”ผมกับยักษ์หันมาตอบพร้อมกัน
“ดีงั้นเราสองคนทะเลาะกันดีนัก พี่จะให้เราสองคนทำกิจกรรมร่วมกันไปตลอดจนหมดเทอม อยากทะเลาะกันดีนักก็
อยู่มันด้วยกันนี่หล่ะ มีงานกลุ่มก็ต้องจับคู่กันตลอดทุกวิชา”และในคณะทุกคนต้องรับฟังคำสั่งของรุ่นพี่
“เราขอโทษนะนัทที่เราเป็นต้นเหตุให้นัทโดนลงโทษแบบนี้”
หลังจากนั้นเดือนนึงเองครับผมกับไอ้ยักษ์เริ่มสนิทกันมากขึ้นด้วยนิสัยของผมคือไม่คิดหยุ่มหยิ่ม ไม่ค่อยคิดเล็กคิด
น้อยกลายเป็นว่าผมกับไอ้ยักษ์และกลุ่มของมันกลายเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวที่ผมมีตลอดที่ผมเรียนเลยก็ว่าได้
……………………………………………..TCB
เอาไปตอนสั้นๆก่อนนะ เรื่องนี้เขียนจบแล้ว คิดอยู่ว่าจะเอาตัวละครเป้มาสานต่อดีไหม