ตอนพิเศษ 3 : [ปั้น ♥ ริว]-ริว-
“พ่อออ แต่ลูกอยากได้” ผมพยายามอ้อนพ่อ ขอรถรุ่นใหม่ที่อยากได้ ทั้งที่เมื่อวานตอนผมขอก็ตกปากรับคำแล้วแท้ๆ
“ปั้นไม่ให้พ่อซื้อ” พ่อที่แทบไม่เคยขัดใจผมเลย ยืนกรานคำเดิมกับที่บอกผมตอนเช้า คือไม่ซื้อให้
“โอกาซัง พูดกับพ่อให้ลูกหน่อยสิครับ คันเดิมมันเก่าแล้ว” ผมหันไปอ้อนแม่แทน
“รถริวไม่ค่อยได้ขับ ส่วนใหญ่ปั้นไปรับไม่ส่ง หรือไม่ก็ใช้รถกับคนขับของที่บ้านนี่ลูก ซื้อมาจอดไว้เฉยๆ ปั้นบอกซื้อไปก็เสียดายเงิน”
แม่ผมทำหน้าลำบากใจ
“อยากได้ก็ไปคุยกับพี่เขาเอง ถ้าพี่เขาให้ซื้อพ่อจะซื้อให้” พ่อผมทนลูกอ้อนไม่ไหวเลยโยนไปให้หมียักษ์
แต่ผมรู้นี่ ขอหมียักษ์ไม่มีทางได้หรอก
“พ่อ เดี๋ยวนี้อะไรๆ ก็พี่ปั้น ไม่มีใครสนใจลูกเลย” ผมเริ่มเปลี่ยนแผน เวลาทำเป็นน้อยใจว่าพ่อแม่ไม่รักจะได้ผลมากที่สุด
“ริวลูก” แม่ผมลากเสียงยาว ท่าทางเริ่มใจอ่อน อีกนิดเดียว ตื้อต่ออีกหน่อย เดี๋ยวผมก็ได้รถแล้ว
“ก็มันจริงนี่ครับ ริวพูดอะไรขออะไรไม่ได้เลย”
“แล้วจะขออะไร” มือหนักๆ วางลงบนหัวผม ใจแป้วขึ้นมาเลย อดแน่ๆ ทีอย่างนี้ล่ะมาเร็ว
“ริวมาขอเรื่องรถ แต่พ่อบอกแล้วว่าไม่ให้” ผมหมั่นไส้พ่อตัวเอง ทีเมื่อกี้ยังเสียงอ่อน พอพี่ปั้นมารีบเอาตัวรอด
“จะเปลี่ยนทำไม” พี่ปั้นยกมือไหว้พ่อแม่ผม ก่อนลงมานั่งข้างๆ
“ก็รถริวมันเก่าแล้ว เดี๋ยวขับๆ ไปมันเสียกลางทาง ริวซ่อมไม่เป็น อันตราย” ผมรู้นี่ครับว่าหมีกลัวอะไรที่สุด
“รถยังไม่ถึงสองปีจะเก่าได้ยังไง ตรวจเช็คระยะ เปลี่ยนยางตามกำหนด ขับก็น้อย” ผมทำหน้ามุ่ยเกลียดคนขัดใจ
“จริงด้วยแม่ก็ว่าอย่างนั้นแหล่ะจ้ะ”
“โอกาซัง” ผมเริ่มรู้ตัวแล้วครับว่าหัวเดียวกระเทียมลีบแน่ๆ พี่เรย์ก็ยังไม่กลับแต่ถึงกลับก็คงไม่ใช่พวกผมอยู่ดี
“ริวไม่เอาตัวท๊อปก็ได้” ผมยอมลดสเปคลงมาหน่อย
“ตัวไหนไม่เกี่ยว มันอยู่ที่ว่ารถของริวยังใหม่และดีอยู่”
“พ่อช่วยริวพูดหน่อยสิครับ” ผมหันไปอ้อนคนที่ใจอ่อนกับผมมากที่สุด
“ปั้นหิวหรือยัง ไปๆ แม่เขาทำอาหารที่ปั้นชอบไว้ทั้งนั้น เห็นวันก่อนบ่นอยากทานบะหมี่เย็นไม่ใช่เหรอ”
พ่อผมไม่ยอมแม้กระทั่งจะสบตาลูกชายตัวเอง ลุกนำลิ่วเข้าห้องอาหารไปก่อนเลย
เหอะ ผมไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก ผมยังมีมาตรการของผม ปล่อยให้หมียักษ์ได้ใจไปก่อน ยังไงก็ต้องอนุญาตผมอยู่ดี
รู้จักฤทธิ์แฟนตัวเองน้อยไปแล้ว
หมีกำลังเข้าไปอาบน้ำหลังจากที่ผมชิงตัดหน้าอาบน้ำไปก่อน ผมรีบหยิบถุงกระดาษที่พับซ่อนอยู่ในลิ้นชักออกมา
ของที่ซื้อติดเอาไว้อย่างนั้นเอง คงถึงเวลาต้องใช้เสียที
ผมรีบถอดเสื้อคลุม หยิบของในถุงออกมาคลี่ดู ผมสั่งซื้อไปตอนหาชุดแมวเหมียวตามออเดอร์ของพี่วีร์
ไหนๆ จะสั่งแล้วไม่ให้เสียเที่ยว ผมเลยสั่งชุดที่คิดว่าหมีน่าจะชอบมาด้วย
มันคือผ้ากันเปื้อนสุดเซ็กซี่ที่มาพร้อมกับถุงน่องตาข่ายและผ้าคาดผม
ตอนนี้ผมไว้ผมยาวเกือบกลางหลัง หมีชอบลูบเล่นไม่ให้ตัด บางทีเวลาไปไหนคนไม่มองให้ดีก็นึกว่าแฟนชายหญิงมาด้วยกัน
หมีก็ชอบใจใหญ่เวลาคนชมว่าแฟนสวย
ผมใส่ผ้าคาดผมสีขาว ถุงน่องคิดว่าจะไม่ใส่เพราะขาผมสวยอยู่แล้ว ก่อนใส่ผ้ากันเปื้อนทับเนื้อตัวเปล่าเปลือย
ผมมองตัวเองหน้ากระจกอย่างพึงพอใจ ความยาวของผ้าปิดบังตรงนั้นของผมไว้ได้แบบหมิ่นเหม่
ผมผูกสายคล้องคอให้ต่ำลงมา เนื้อผ้าจึงปิดหัวนมเกือบไม่มิด ขยับนิดนึงก็เห็นจุกโผล่ออกมารำไร
ส่วนด้านหลังนอกจากสายที่คล้องคอและผูกเอวแล้วไม่มีอะไรเลย
เสร็จผมแน่หมียักษ์ ผมรีบขึ้นไปนั่งเตรียมพร้อมอยู่บนเตียง รู้วาหมีต้องออกมาในผ้าขนหนูพื้นเดียวอยู่แล้ว
เอาท่าไหนดี ผมลองนั่งชันเข่าแยกขาออกนิดๆ มันดูเซ็กซี่ดี แต่ดูตั้งใจรอไปหน่อย
ผมเปลี่ยนใจเอาหมอนขึ้นตั้ง ลงไปนั่งพิงกับพนักหัวเตียง เหยียดขาซ้ายและไขว้ขาขวาไว้ ขยับผ้ากันเปื้อนให้
เปิดด้านข้างแบบไม่ตั้งใจ เห็นสะโพกขาวๆ โผล่มานิดๆ เอาแบบนี้แหล่ะ
ผมได้ยินเสียงปิดน้ำ กะเวลาให้เช็ดตัวเช็ดผมนิดหน่อย พอได้ยินเสียงเปิดประตู
ผมรีบหยิบขวดวิปครีมที่เตรียมเอาไว้ขึ้นมากดครีมใส่นิ้ว พยายามเคลื่อนไหวช้าๆ หางตาเห็นแล้วว่าหมีหยุดยืนจ้องมองมาเขม็ง
ผมส่งนิ้วชี้ที่เต็มไปด้วยครีมเข้าปาก ดูดเบาๆ ก่อนค่อยๆดึงออกมา ตั้งใจให้ครีมสีขาวเลอะบนริมฝีปาก
ผมค่อยๆ ช้อนสายตาจากที่มองนิ้วตัวเองขึ้นมองหน้าคนที่จ้องอยู่ ส่งยิ้มยั่วยวนพร้อมกับลากขาขวาที่ไขว้อยู่ให้สูงขึ้น
เท่านั้นยักษ์ของผมก็กระโจนขึ้นเตียงโดยยังไม่ได้เริ่มกวักนิ้วเชิญชวนด้วยซ้ำ
ผมส่งปลายลิ้นออกมาเลียครีมที่ติดอยู่มุมปาก หมีค่อยๆ เคลื่อนกายเข้าหาผม ทำเหมือนเตรียมขย้ำเหยื่อ
ผมทำเป็นเอี้ยวตัวหลบนิดๆ โผล่ก้นและหลังขาวปราศจากอะไรปิดบังออกมาให้เห็น
ดูเหมือนคนตัวโตจะหมดความอดทนเร็วกว่าที่ผมคิด ปากที่ประกบลงมา จึงทิ้งน้ำหนักดุดัน
ดูดดึงปากผมจนรับรู้ได้ว่ามันเจ่อบวมขึ้นมา
ผมผลักอกหมีออก กดวิปครีมป้ายไปบนหน้าอกที่โผล่พ้นผ้าออกมา คนไม่ชอบของหวานรีบเข้ามาลิ้มรส
ลิ้นร้อนๆ เลียไล้ไปทั่ว อาวุธประจำกายตั้งตะหง่านพร้อมใช้งาน
ผมรอจนหมีร้อนทะลุความอดทน มือใหญ่จับมือผมไปวางไว้บนแท่งร้อน ขยับมือผมน้อยๆ ให้รู้ว่าต้องการอะไร
ปากก็ยังไม่หยุดดูดดื่มความหอมหวาน ผมใช้มือลูบไล้ลูกชายหมีไปมา รอจนหมีปล่อยปากให้ผมสูดอากาศหายใจ
ผมรีบเด้งตัวขึ้นยืนบนเตียง เอามือกอดอกเอาไว้
“หมีจะให้รถริวหรือเปล่า”“มาพูดเรื่องรถอะไรตอนนี้ มานี่เลย” มือใหญ่เอื้อมมาหวังจะคว้าตัวผมลงไป แต่ผมกระโดดหลบเสียก่อน
ยอมรับว่าขาสั่นไปหมด เพราะอารมณ์ผมไม่ได้น้อยหน้าคนโตตัวเลย แต่ต้องพยายามสะกดกั้นเอาไว้
“ไม่ ถ้าหมีไม่ให้รถ ก็ใช้นิ้วทั้งห้าไปเถอะ อดสนุกกับตรงนี้นะ” ผมยืนกางขานิดๆ ค่อยๆ บิดตัว โก่งเอวให้สะโพกงอนโดดเด่นขึ้นมา
“แรด” หมีลุกขึ้นยืน ก้าวช้าๆ เข้าหาผม ผมรีบกระโดดลงจากเตียง เผ่นพรวดไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องน้ำ
มือหนึ่งก็กุมลูกบิดไว้เพื่อความชัวร์ อีกมือปลดสายผ้ากันเปื้อนที่ผูกคอ ให้ผ้าตกลงมาข้างเดียวเห็นจุกสีชมพูโผล่ออกมา
ผมส่งยิ้มเชิญชวนไปให้
“อยากกินริวหรือเปล่า ถ้าอยากกินก็อนุญาตให้ริวซื้อรถก่อน จะให้กินจนอิ่มเลย”
ผมเพิ่มความร้อนแรงด้วยการส่งนิ้วชี้เข้าไปในปาก ดูดเข้าออกช้าๆ
เห็นได้ชัดว่าหมีหายใจหอบแรง คงปวดกึ่งกลางลำตัวแย่แล้ว
“ไม่อยากเหรอครับ ตรงนี้มันอยากกินลูกชายหมีเข้าไปแล้วนะ”
“มานี่” หมีคำรามลั่น ผมรีบเปิดประตูห้องน้ำรอไว้ก่อน เดี๋ยวเสียท่า เผื่อเผ่นมาจะได้กระโดดเข้าไปล็อคห้องทัน
“แค่ให้ซื้อรถก็พอใช่ไหม” เสียงถามรอดไรฟัน ผมรีบกลั้นยิ้มในชัยชนะที่ได้
“ถ้ายอมจะให้ชิมจนเบื่อเลย” ผมดึงผ้ากันเปื้อนร่นขึ้นจนเห็นสิ่งที่เริ่มนูนขึ้นมาเหมือนกัน ก่อนจะปล่อยปลายผ้าลง
“ตกลง”
“หมีสัญญานะ” ผมยังไม่ยอมออกห่างจากประตูห้องน้ำ ต้องได้รับคำยืนยันเสียก่อน
“สัญญา ทีนี้ก็มาได้แล้ว” ผมยิ้มร่ายอมเดินกลับมาทีเตียง แต่เดินยังไม่ทันถึงก็โดนหมียักษ์เข้าอุ้มไปโยนโครม
ผ้าเผ้อกระจายหมด
ผมคิดว่าผมปลุกความดิบเถื่อนของหมีเข้าให้แล้ว ร่างที่โถมลงมาจึงไม่ได้ยั้งแรงสักนิด
ทั้งดุดัน เรียกร้อง หนักหน่วง แต่ผมก็ชอบ
เราต่างตอบสนองกันอย่างบ้าคลั่ง กว่าพายุจะสงบ เตียงก็เละอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ผมกับหมีเหงื่อโซมกาย ทั้งๆ ที่แอร์ก็เปิดไว้เย็นเฉียบ
ผมนอนคว่ำ เอาคางเกยอกหมีไว้
“พรุ่งนี้ริวไปดูรถนะ” ผมเอามือลูบเล่นไปบนแผ่นอกกว้าง
“อืม”
“ริวเอาตัวท๊อปเลยนะหมี มันต่างกันนิดเดียวเอง” ผมได้ทีอ้อนต่อ
“อืม”
ผมรีบชะโงกตัวขึ้นจุ๊บแก้มคนอนุญาตทีนึง
“ขอบคุณครับ หมีใจดีที่สุดเลย”
“ซื้อรถใหม่แล้ว ต่อไปพี่ไม่ไปรับไปส่งริวนะจะได้ใช้รถให้คุ้มหน่อย”
ผมชะงักกึก หมีหมายความว่ายังไง
“ไม่เอา” ผมขมวดคิ้ว เรื่องอะไรล่ะ ถ้าไม่มารับผมหมีชอบทำงานเพลินจนลืมเวลา กลับดึกทุกที
“ไม่ได้ พี่อนุญาตให้ซื้อแล้วเราก็ต้องขับ ของไม่ใช่บาทสองบาทจะซื้อมาจอดทิ้งไว้ได้ยังไง
ความจริงก็ดีเหมือนกันพี่จะได้มีเวลาทำงานเต็มที่”
“หมี!!” ผมตะกายลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้า คนนอนเอามือรองหัวทำท่าสบายอกสบายใจ
“พรุ่งนี้พี่พอมีเวลาว่างจะไปช่วยดู”
“ไม่ต้องไป” ผมขึ้นเสียง อยากจะบีบคอหมียักษ์ให้ตายคามือ
“ไม่ให้ไปช่วยเลือกเหรอ ไหนบอกอยากให้ไป ก็ตามใจนะ”
“ไม่ไป ไม่เอาแล้ว ไม่อยากได้”
ผมกระโจนทับคนที่นอนอยู่ โกรธก็โกรธ งอนก็งอน ไม่รู้จะทำยังไง เลยก้มลงไปกัดไหล่ งับจนจมเขี้ยว
หมีไม่ร้องสักแอะ แถมทำหื่นลูบสะโพกเปลือยของผมไปมา พอลูบมากๆ เข้า ผมก็เผลอปล่อยฟันที่กัด
เปลี่ยนเป็นส่งเสียงครางออกมาแทน
“อะ..อื้อ”
“กัดแบบนี้คราวหน้าขอชุดแมวเหมียวบ้างนะ”
“ล..ลุงโรคจิต”
“ก็เด็กมันยั่ว” หมีตวัดตัวผมลงไปนอนข้างล่างแทน ลำตัวหนาทาบทับลงมา มือทั้งสองข้างจับหน้าผมไว้
“ตกลงจะซื้อรถไหม”
“ไม่ซื้อ” ผมสะบัดหน้าหนี โมโหแค่ไหนก็ทำเป็นอวดเก่งยืนยันว่าจะซื้อไม่ได้หรอก รู้ว่าหมีเอาจริงแน่ถ้าผมซื้อมา
“พี่ไปรับไปส่งแบบนี้ไม่ชอบเหรอ”
“ชอบ” ผมยังทำปากยื่นแต่ก็พยักหน้ารับ
“เด็กดี” หมียักษ์ลูบหัวผม ก่อนก้มหน้าลงมาคลอเคลียอยู่กับริมฝีปาก
“อืม” ตอนนี้ผมก็ชักเบลอๆ จนจำไม่ได้แล้วว่าทำไมถึงอยากได้รถคันนั้นนักหนา
“อะ.อ้า..หมี” ผมกอดร่างหนาเอาไว้แน่น
อะไรนะ?
รถ!!
เฮ้อ ช่างมันเถอะ ไม่เอาก็ได้
........................................................END....................................................................
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67 (อ่าน 833871 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก