หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[thehackzzi]

ขอโทษนะที่มาต่อช้า

เมื่อตะกี้กำลังแปลภาษาจีน สคริปต์เว็บหนึ่งๆ

หลังจากแปลได้ซักครู่ใหญ่ๆ แล้วใช้สายตาเอียงไปที่มุมขวาล่างของจอ

กรรม แปลนานขนาดนี้เหรอ...

ส่วนพี่ติ๊บที่ไม่สบาย หายไวไว นะครับ

พี่ไม้ดูแลพี่ติ๊บให้ดีดีนะ

ยุงไม่ไต่ ไรไม่ให้ตอม

ก็ว่ากันไป

ไอ้แฮคกี้

ปล. ตอนนี้ฟ้าร้อง เหมือนฝนจะตก อีกประเดี๋ยวไม่แน่ไฟก็อาจจะดับ(บ้านนอกก็อย่างนี้ละ ฝนตกคู่กับไฟดับ)

[knightofbabylon]

แอบหงุดหงิดคุณหมอไม้หน่อยนึง
คิดอยู่ในใจว่ารักคุณหมอติ๊บแต่ก็ยังไม่บอก 


คุณหมอไม้จะพาคุณหมอติ๊บไปเปิดตัวเหรอคะ?


ยังมีพิมพ์ตกหล่นอยู่นิดหน่อยนะคะ^^

  คุณหมอติ๊บ คุณหมอไม้และคุณhackz

[thehackzzi]

แอบหงุดหงิดคุณหมอไม้หน่อยนึง
คิดอยู่ในใจว่ารักคุณหมอติ๊บแต่ก็ยังไม่บอก 


คุณหมอไม้จะพาคุณหมอติ๊บไปเปิดตัวเหรอคะ?


ยังมีพิมพ์ตกหล่นอยู่นิดหน่อยนะคะ^^

  คุณหมอติ๊บ คุณหมอไม้และคุณhackz

รบกวนแจ้งด้วยนะครับ จะได้แก้ไขให้ครับ

ยอมรับว่าตอนนี้ตรวจสอบอักษรได้ฉุยมากทีเดียว

งานล้นมือ แต่ก้ไม่ลืมอัพแน่นอน

[knightofbabylon]

“อย่างอนดิคับคนดีวันนี้มาเที่ยวกัน ห้ามทะเลาะกันนะ เดี่ยวไม่สนุกนะ” ผมบอกติ๊บก่อนจับมือขวาของติ๊บขึ้นมาหอม อีกทีนึง

ผมจัดการนำรถเข้าปั๊มเช็คลมยางเพื่อความปลอดภัยและเติมน้ำมันให้เรียบร้อย

ผมหันมาจูบหน้าผาก เหม่งๆนั้นหนึ่งที และคิดในใจว่า ‘พี่เองก็รักติ๊บไม่ น้อยไปกวก่าที่ติ๊บรักพี่หรอก’

และแน่นอนแถวนี้ขึ้นชื่อฤาชาเรื่องก๋วยเตี๋ยวเรือนักหนา  (อันนี้ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่คิดว่าน่าจะใช้ ขึ้นชื่อลือชา มากกว่า)

และเมื่อมาถึงซุปเปอร์มาเก็ตผมก็ตรงไปยังที่ขายของพวกเครื่องดื่มบำรุงสุขภาพ เพื่อไปฝากพ่อและแม่



ว่าจะมาeditคอมเม้นท์อีกที ไม่ทันแล้ว แหะๆ

เท่าที่อ่านเจอ มีแค่นี้ค่ะ ^^

[RAKDEK_KA]

    เป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้ กะหมอติ๊บ สู้ๆๆ นะคะ  ไม่ต้องเครียดมากนะคะหมอติ๊บ   สู้ๆๆ   แล้วก็พี่หมอไม้ ดูแลหมอติ๊บด้วยนะคะ ส่วนเรื่องละคร เดี๋ยวละคร็จบแล้วนะคะ   

   ส่วน Hackz วัดเสมียน กับวัดอรุณ(ถ้าไม่ผิดน่าจะฝั่งธน)อ่า----> อันนี้พี่ว่ามันคนละฝั่งเลยอะ  แบบว่า คนละมุมเมืองเลยมั้ง 

[Loidelohm]

หมอไม้ครับ......ถ้ายรรยากาศดีๆ
อารมณ์ดี...อยู่ในที่ๆโรแมนติกอ่ะ
บอกรักเค้าเถอะนะครับ
เค้าน่าจะรอคำนี้อยู่.......บางทีการกระทำมันก็ใช่
แต่ว่าการบอกรักจากใจเนี่ยะ...คนฟังจะรู้สึกว่าเหมือนล่องลอยในฟากฟ้า
ถ้าบวกกับการกระทำด้วยแล้ว...จะยิ่งคูณกันไปไม่รู้กี่เท่า
หมอได้กับหมอแล้วลูกเกิดมาจะเป็นอะไรครับคุณหมอ

ขอให้หมอติ๊บหายไวๆ หมอไม้จับทำฟันเลย จะได้หายเร็วๆ
ตอนนี้คงรับส่งกันได้ฉลุยแล้วนะครับ ไม่ต้องอ้อมแล้วใช่ป่ะ
หมอไม้อย่าห่างเหินกับหมอติ๊บมากไปน้า
กอดกันเยอะๆนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

[dr.mike]

 

แวะมาทักทานสายๆวันทำงานกับกาแฟหอมกรุ่นนน

Loidelohm............มีบอกรักแน่นอนคับ  ติดตามตอนต่อไปเรื่อยๆละกันนะคับ  มันมีที่มาที่ไป

RAKDEK_KA .........ขอบคุณมากมายคับสำหรับกำลังใจให้หมอติ๊บ

knightofbabilon ....ก็กะว่าพาไปให้พ่อแม่ดูตัว  แต่ยังไม่ทันได้เปิดเผยคร้าบบบ  แต่ทุกวันนี้พ่อแม่รักมากกว่าลูกในไส้                           อย่างผมอีก

[yr_meteor]

มาฝากตัวเป็นFCค๊าาาาาาาาาาาาาาาา

กี๊ดดดดดดดดดดดเป็นคู่ที่น่าอิจฉาจัง

ต้องลุ้นอีกนานไหมค่ะกว่าที่จะบอกรัก

บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องเอ่ยคำพูดอะไร

เเค่การกระทำก็เเสดงออกว่้าเรารู้สึกยังไง

เเต่บอกก็ดีน่ะค่ะ นู๋ลุ้นน่ะเนี๊ย

[dr.mike]

yr_meteor .................ลุ้นต่อไปอีกนิดนะค้าบบบบบบ

[MaeMoo]

มาทักทายก่อนกินข้าวเที่ยงค่า (เลียนแบบ)

ก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิตชอบกินเจ้าไหนคะ ส่วนตัวชอบเรือสวัสดี มีทั้งก๋วยเตี๋ยวและสเต็ก
อร่อยไม่แพ้ซีสเลอร์เลยล่ะ (เค้าจะหาว่าโฆษณามั้ยเนี่ย แต่ชอบค่ะ) บางทีวันหยุดก็ขับรถมากินทีเดียว

รอวีรกรรมบอกรักของหมอไม้นะคะ คงหวานไม่น้อยกว่าที่ผ่านมา

หมอติ๊บหายไวไวนะจ๊ะ

[Loidelohm]

หมอไม้มาชกกะแฟนคลับหม้ดต่อหมัดแบบนี้ ชื่นใจจัง
อย่าให้เห็นตัวนะ ....จะตัดเอาแขนไปเป็นที่ระลึกซักข้างเลยเชียว
ฮี่ ฮี่...............

[dr.mike]

Loidelohm..........ทำไมใช้คำว่าชกเหรอคับ  เค้าเรียกว่าตอบกันสดๆไปเลยถึงใจดี  มาใช้คำว่าชกมองผมเป็นคนมุทะลุไปได้  ปะเดี๋ยวชกซะเลย  อูยยยย ลืมตัว


MaeMoo.............เอาเข้าจริงๆไม่มีเจ้าประจำนะคับ  เพราะเวลาไปกะเพื่อนพวกมันชอบบอกว่าร้านนี้ต้นตำรับ  อีกคนก็บอกร้านนี้ต้นตำรับ  สรุปว่าไปกี่ร้านๆมันก็ต้นตำรับกันหมด   แต่ก๋วยเตี๋ยวเรือสวัสดีก็โอเคคับ  อร่อยได้ใจอยู่

[-~iK@iZ_KunG~-]

ไปแอบอ่านตอนต่อไปมาแระ อิอิ

[Loidelohm]

หมอชกเป็นด้วยเหรอ นึกว่ากอดเป็นอย่างเดียว ฮิ้ววววววววววววววววววววว
อย่าบอกนะว่าหนุ่มที่ท้าวสะเอวอยู่นั่นน่ะ คือหมอ

หึ หึ

เมื่อเช้าหมอติ๊บทำไรให้ทานครับ

[dr.mike]

Loidelohm............กับคนอื่นชกเป็นอย่างเดียว  แต่กับคนบางคนกอดเป็นอย่างเดียว  ก็บอกแล้ว  ไม้  เกีย มัว

~^PrinceZa^~ ....ไปแอบอ่านตอนต่อไปมาซะละ  ไม่ดีนะ  เดี๋ยวคนโพสหมดกำลังใจซะก่อนนน

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 34 มุมสงบ ของชีวิต(แฉ!! พระเอกของเรื่อง)
15:54 31/5/2010

ไม่กี่นาทีผมก็เดินทางมาถึงบ้าน ก่อนพาติ๊บเดินเข้าบ้านมาพบกับพ่อแม่และน้องชายของผม ผมปล่อยให้ติ๊บพูดคุยกับพ่อแม่อยู่ซักระยะ ดูท่านทั้งสองก็ดูเอ็นดูรักใครติ๊บดีไม่ต่างจากผมเพราะติ๊บเป็นเด็กมีสัมมาคารวะ เรียบร้อย ไม่มีอะไรให้ต้องเป็นห่วงเกี่ยวกับเรื่องการวางตัวของติ๊บซึ่งผมเองก็คงอดชื่นชมไปถึงการอบรมเลี้ยงดูของผู้เป็นป้าและย่าของติ๊บเอาเสียไม่ได้ เพราะตอนนี้กิริยามารยาทของติ๊บ ไม่ได้แตกต่างไปจากพวกที่มีพร้อมหรือมาจากสังคมชั้นสูงแต่อย่างใด

แต่ในขณะเดียวกันที่ติ๊บมีมากกว่าคือการเจียมตัวและความสดใสร่าเริงในแบบที่ติ๊บเป็น เมื่อผมเห็นดังนั้นก็วางใจไปได้เฮือกนึง ก่อนที่จะเดินขึ้นไปยังห้องพักชั้นบนของผม เพื่อให้หายคิดถึงห้องนอนที่จากไปแสนนาน ตอนนี้ห้องนอนของผมยังเหมือนเดิมทุกอย่างไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

“นี่รูปใครน้อ” ติ๊บเดินมาหยุดหน้ารูปเด็กชายหัวเกรียนในวัยมัธยม กับหน้าตี๋ๆ ขาวๆ ของผม (Hackz อ้าวพี่ไม้หน้าตี๋หรือครับ เพิ่งรู้ หุหุ)

( แต่ก็หล่อมาตั้งแต่เด็กแล้วนะ )

“ทำไมเหรอ ดูไม่ออกเหรอ” ผมหันมาถามไอ้ตัวเล็ก

“ก็นิดหน่อยตอนเด็กก็ดูน่ารักดี ไมแก่มาแล้วเป็นงี้หว่า” ติ๊บ บอกก่อนหัวเราะร่า

“งั้นดูชัดๆ ซิ ดูไม่ดีมีเคือง” ผมตอบก่อนเดินเข้าไปรวบเอวบางๆ มากอดและเอาหน้าเข้าไปใกล้จนจมูกชนกัน

“ค้าบ หล่อมาตั้งแต่เด็กยังไงตอนนี้ก็หล่อเหมือนเดิมแหละ” เจ้าตัวบอกก่อนจะเบือนหน้าหนีหนวดเคราสากๆของผมที่ซุกไซร้ไปทั่วใบหน้าติ๊บ

เราหยอกล้อเล่นกันในห้องผม ซักพักก็เดินลงมาข้างล่างที่พ่อกับแม่รออยู่

และก็เรียนให้พ่อกับแม่ทราบว่าวันนี้ผมจะมีโปรแกรมไปพักที่ห้องพักในโรงแรมของพ่อที่หัวหิน และทั้งพ่อแม่ก็อนุญาตเป็นการเรียบร้อย พร้อมกับโทรไปแจ้งให้ทางโรงแรมให้ส่งคนไปทำความสะอาดให้เสร็จสรรพเรียบร้อย

ส่วนพ่อกับแม่เมื่อผมชวนไปก็ปฏิเสธเพราะทั้งสองคนมีธุระในวันรุ่งขึ้น ส่วนเจ้าม่อนน้องชายตัวดีของผมช่วงนี้กำลังง่วนอยู่กับเกมส์ เพราะมันติดเกมส์เอาเสียมากๆ จนหนังสือหนังหาไม่อ่านกันเลยทีเดียวจนพ่อกับแม่ต้อง ปรามเอาบ่อยๆ

เล่าถึงครอบครัวกันแล้วไหนก็ขอเล่ารายละเอียดของผมให้ฟังบ้างแล้วกัน ไหนๆ ก็รู้จักแต่หมอติ๊บมาเยอะแล้ว  ขอเป็นตอนที่พรรณนา ถึงพระเอก( รึป่าว ) แบบผมมั่งนะ

ผมนายไม้ (ตอนนี้ขอเก๊กทำหน้าเข้ม แขม่วพุงนิดนึง) เติบโตมาในครอบครัวขนาดเล็กมีพ่อ แม่ ผมและน้องชายอีกหนึ่งคนซึ่งห่างจากผมหลายปีพอ สมควร เพราะตอนนี้น้องชายผมก็เรียนอยู่ ม.6 แล้ว ไม่นานก็ต้องสอบเอนทรานซ์แล้วสินะ

บ้านของเราเป็นตึก แถวสี่ชั้นในย่านสะพานควาย ซึ่งชั้นล่างเป็นคลินิกทันตกรรมของแม่ผม ซึ่งตั้งแต่ผมเกิดมาก็เห็นที่บ้านเป็นคลินิคเรียบร้อยแล้ว ยังจำได้ถึงตอนเด็ก เวลาที่แม่มีคนไข้ก็จะจับผมขังไว้ หน้าเคาท์เตอร์ที่มีประตูเตี้ยๆกั้นอยู่ บางทีก็ร้องไห้ไล่ลูกค้า แต่บางทีก็เรียกลูกค้าได้เหมือนกัน เพราะอย่างที่บอกว่าผมมีแววหล่อตั้งแต่เด็กๆ อิอิ (Hackz เม้นท์ไม่ออกจริงๆ ประโยคนี้ หุหุ)           

เนื่องจากแม่ของผมเป็นทันตแพทย์ การดูแลเอาใจใส่คนไข้จึงเป็นเรื่องที่ผมไม่อาจปฏิเสธได้ เพราะมันซึมซับมาอยู่ในสายเลือดของผมเรียบร้อยแล้ว และนี่เองจึงเป็นเหตุผลให้ผมเลือกที่จะเรียนทันตแพทย์ตามแม่ (แทนที่จะไปเป็นดารา)

ส่วนพ่อของผมท่านรับราชการในระดับบนๆ ของกระทรวงโยธา แน่นอนพ่อผมเป็น วิศวกร แต่ช่วงนี้พ่อก็ลาออกจากการเป็นข้าราชการมา ได้ซักระยะหนึ่งแล้วเนื่องจากเป็นงานที่เหนื่อย และตอนนี้ครอบครัวของผมก็เริ่มจะลงตัวมากขึ้นแล้วผมเองก็เรียบจบแล้ว จะเหลือห่วงก็แต่นายม่อนน้องชายของผมเท่านั้นที่ตอนนี้คงยังเด็กเกินไปที่จะคิดอะไรได้

เมื่อผมโตมาอย่างสุขสบาย จึงไม่เคยรีบรู้ถึงคำว่าเดือดร้อน ขัดสน และเมื่อครอบครัวของเรา มีพออยู่พอกิน พ่อกับแม่ก็ทำบุญด้วยการส่งเด็กยากจนในต่างจังหวัดเรียนในระดับต่างๆ ตกเป็นเงินก็เดือนละไม่น้อยเลยทีเดียว

ด้วยเหตุนี้ทำให้ผมซึมซับถึงการเป็นผู้ให้ เพราะพ่อกับแม่มักจะสอนผมเสมอๆ ว่า ‘การที่เราหาปลาให้เค้ากิน มันไม่คงทนเท่ากับการที่เราสอนให้เค้าหาปลากินเองได้’ นั่นก็คงหมายรวมถึงการให้การศึกษากับใครซักคนแน่นอนว่าหมายถึงเราให้โอกาสในการดำเนินชีวิตต่อไปภายหน้าของเขาด้วย

ดังนั้นเมื่อผมมาเจอติ๊บ ผมจึงไม่ลังเลใจที่จะสนับสนุนและให้โอกาสติ๊บ แต่ไม่คิดว่าจะผูกพันกันมากมายซะขนาดนี้ แฮะๆ

เอาละ แนะนำกันพอให้รู้เรื่องราวส่วนตัวคร่าวๆ เดี๋ยวรู้ไปมากกว่านี้จะเปลี่ยนบทของผมจากพระเอกไปเป็น อย่างอื่นกันซะก่อน
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. เป็นบุญวาสนาของพี่ติ๊บจริงๆ ที่ได้เกิดมาเจอกัน ชาติที่แล้วคงได้ทำบุญหรือร่วมสาบานรักกันมา เลยมาเกิดและมาพบเจอกันในชาตินี้ ขอแสดงความยินดีกับคู่รักของพี่ไม้และพี่ติ๊บด้วยนะครับ ซักวันต้องเป็นของเรา

[PEENAT1972]

จากพระเอกจะเป็น ป๋าฮะ เหรอค่ะ 555

[badcow]

ยิ่งอ่านยิ่งน่ารักทั้งคู่อ่ะครับ จะมีดราม่ามั๊ยอ่ะ กลัว

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 35 มุมสงบ ของชีวิต(เพียงแค่เราสองคนจริงๆ)
15:59 31/5/2010

บ่ายโมงเศษๆ เราสองคนก็ได้เวลาล่ำลาพ่อกับแม่และไอ้ม่อน น้องชายตัวป่วนของผมมุ่งหน้าสู่หัวหิน แต่ระหว่าง ทางเราก็แวะกินแวะเที่ยวแวะถ่ายรูปกันเป็นระยะๆ และวันนี้ผมก็ทำหน้าที่สารถีขับรถ ไกด์นำเที่ยว  และตากล้องไปโดยปริยาย

และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมได้ท่องเที่ยวและมีความสุขกับการได้ทำให้คนที่ผมรัก มีความสุขไปด้วย วันนี้เป็นอีกวันที่ผมเห็นติ๊บ สบายๆ ไม่มีสีหน้าของความเศร้าแบบที่เคยเห็น และติ๊บก็เป็นอิสระจากโลกของการเรียนอันคร่ำเคร่งแบบที่เคยเป็น วันนี้ผมจึงเห็นติ๊บยิ้มออกมาจากข้างในได้อย่างเต็มที่

บ่ายแก่ๆ ผมก็เดินทางมาถึงหัวหินและขับรถเข้าสู่โรงแรมที่พ่อของผมเคยพาผมมาพักบ่อยๆ เพราะพ่อเคยเล่าให้ฟังว่าเจ้าของโรงแรมที่นี่เป็นเพื่อนกับพ่อและเป็นคนจ้างพ่อของผมออกแบบวางแพลนสถานที่ จนโรงแรมสร้างเรียบร้อยก็มอบให้พ่อของผมเป็นของขวัญซะหนึ่งห้อง พ่อก็เลยได้มีห้องพักริมทะเลสวยๆ ระดับห้าดาวของเมืองหัวหินไปโดยปริยาย และคืนนี้มันจะเป็นสวรรค์ของเราสองคน (Hackz กระซิบได้ไหม ว่าโรงแรมชื่ออะไร)

ทันทีที่ผมแจ้งกับทางเค้าท์เตอร์โรงแรมก็มีคนยกกระเป๋าเราสองคนขึ้นมาที่ห้องในชั้นที่ 17 ซึ่งเป็นที่พักของเราที่มีระเบียงหันออกไปทางทะเล ที่ไม่มีสิ่งก่อสร้างอื่นใดมาบทบังวิวทะเลสวยๆนี้

ทันทีที่ผมจัดการ กับกระเป๋าของเราสองคน สัมภาระเล็กน้อย และของกินที่เราสองคนช๊อปกันมาตลอดทาง ผมก็จัดการ เปิดม่านเปิดกระจกรับลมทะเลในตอนบ่ายแก่ๆ

และเมื่อติ๊บเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เดินไปปิดตาไอ้ตัวเล็ก ก่อนพาเดินมายังระเบียง ซึ่งตอนนี้อากาศที่นี่ดีมาก วิวทะเลหัวหินยังคงสวยงาม และเนื่องจากตรงที่เราพักเป็นโรงแรมหรูจึงไม่มีผู้คนเดินไปมาบนชายหาดมากนัก

แม้กระทั่งบรรดาหาบเร่ แผงลอยขายสินค้าหรืออะไรบนชายหาดก็แทบไม่มีบดบังความสวยงามของที่นี่เลย  ผมต้องขอบคุณพ่อจริงๆ นะเนี่ยย (Hackz หากมีโอกาสอีกครั้ง ไปถ่ายรูปในมุมที่พี่ติ๊บกับพี่ไม้ยืนด้วยกัน แล้วมองไปที่ทะเล ให้ผมเห็นด้วยคนนะครับ)

ผมค่อยๆ ให้เจ้าตัวเล็กฟังเสียงคลื่นลมจากทะเล ก่อนค่อยเปิดตาเจ้าตัวเล็กที่ยืนอยู่ริมระเบียงกับผมในตอนนี้

“เป็นไง สวยมั้ย” ผมกระซิบถามข้างๆ หู และลดมือจากสายตาของติ๊บลงไปกอดเบาๆ ที่เอวบางนั้นไว้แนบกาย (Hackz นึกภาพบทนี้ออกทันทีเลย คงมีความสุขกันน่าดู)

“โห สวยจัง นี่เป็นครั้งแรกที่ติ๊บเคยมาทะเลเลยนะนี่”

“ขอบคุณนะคับพี่ไม้ ที่ทำอะไรดีๆ เพื่อติ๊บมาตลอด ขอบคุณจริงๆ” ติ๊บบอกก่อนยื่นหน้ามาจูบเบาๆที่คางผมหนึ่งที

“งั้นวันนี้พี่ขออะไรอย่างได้มั้ย” ผมกระซิบข้างๆหูติ๊บ พร้อมกับหอมแก้ม

“ขออะไรเหรอคับ” ติ๊บหันมาสบตากับผม

“พี่ขอให้ติ๊บลืมเรื่องราวทุกอย่างไว้ข้างหลัง วันนี้จะมีแต่เราสองคน ที่นี่จะมีแต่เราสองคนไม่มีคนอื่น ไม่มีอะไรให้คิด ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องกังวล นอกจากเราสองคน” (Hackz อดีตมีไว้เพื่อเป็นบทเรียนและสั่งสอนเรา มิใช่มีไว้เพื่อเป็นทุกข์แก่ตัวเรา ปล่อยวางบ้างในบางอัน อาจจะทำให้ชิวิต สงบขึ้นอีกครั้ง)

“คับ ที่นี่จะมีแต่เราสองคน” ติ๊บตอบให้ผมชื่นใจก่อนจะหันหน้ามากอดรอบคอผมไว้ กอดผมแน่น และตอนนี้ผมเองก็ถ่ายทอดความรู้สึกดีๆ ที่ผมมีอยู่ทั้งหมดไปให้ติ๊บได้สัมผัสผ่านการโอบกอด และหวังว่าติ๊บจะรู้สึกได้ว่าผมคิดยังไงกับติ๊บ

‘พี่รักติ๊บที่สุดเลยรู้มั้ย’ ผมคิดในใจก่อนจูบหน้าผากเจ้าตัวเล็กไปหนึ่งที ก่อนได้รับคำตอบเป็นการกอดผมแน่นจากเจ้าตัวเล็ก ซึ่งผมรับรู้ได้ถึงความรักที่ถ่ายทอดมาจากการโอบกอดนั้นสุดหัวใจ

‘มีเพียงหาดทราย ทะเล สายลม กับสองเรา
ยินเพียงแผ่วเบา ยินเพียง เสียงคลื่น กับเสียง เรา
นกน้อย บินมาคู่กัน เคียงกัน เหมือนดังใจมัน ผูกพัน .ไม่ต่างกับเรา

มองไปสุดตา สุดไกล สายตา จรดฟ้าคราม
มองดูคลื่นงาม เป็นฟอง ขาวนวล เมื่อซัด มา
ท้องฟ้า ท้องทะเลงาม คือความ รักที่เรามี ต่อกัน

ถ้าหากว่าเธอ คือฟ้า ฉันคือทะเล
จะเปรียบทะเล ดั่งความมั่นคง
หากแผ่น ฟ้า เป็นรักที่ซื่อตรง
ทุกๆสิ่งจะคง นิรันดร์ .ไม่ต่างกับเรา

มีเพียงหาดทราย ทะเล สายลม กับสองเรา
ยินเพียงแผ่วเบา ยินเพียง เสียงคลื่น กับเสียง เรา
นกน้อย บินมาคู่กัน เคียงกัน เหมือนดังใจมัน ผูกพัน

ถ้าหากว่าเธอคือฟ้า ฉันคือทะเล
จะเปรียบทะเล ดั่งความมั่นคง
หากแผ่น ฟ้า เป็นรักที่ซื่อตรง
ทุกๆสิ่งจะคง นิรันดร์

มี เพียงหาดทรายทะเล สายลม กับสอง เรา
ยินเพียงแผ่วเบา ยินเพียง เสียงคลื่น
กับ เสียง เรา นา นานานา นานา
นานา นานา นา

ยินเพียงแผ่วเบา ยินเพียงเสียงคลื่น กับเสียง เรา
มีเพียงหาดทรายทะเล สายลมกับสองเรา
นา นานานา นานา นานา นานานา’…
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ทุกครั้งที่ได้อ่านบทของพี่สองคนที่ได้แสดงความรักซึ่งกันต่อกัน เป็นบทและตอนที่แสดงให้เห็นถึงความรักของคนทั้งคู่ได้ดีจริงๆ การบรรยายฉาก อารมณ์ของแต่ละตัวละคร แสดงออกได้อย่างชัดเจน ทำให้คนอ่าน อิน เพลินไปกับเนื้อเรื่องไปโดยปริยาย
ปล2. ส่วนใครจะไปตามอ่านที่ไหน เว็บไหน ผมไม่ว่าหรอกครับ ตามสบายครับ(เพราะมันเป็นสิทธิ์ของเพื่อนๆ อยู่แล้ว ไม่มีใครก้าวก่ายสิทธิของกันและกันครับ) ผมมีหน้าที่โพสต์ที่เว็บบอร์ดนี้ ผมก็จะโพสต์ตามหน้าที่ของผมต่อไป โพสต์จนจบของเรื่องนี้ แค่นี้ล่ะครับถือว่าภาระกิจของผมก็สิ้นสุดลงแล้ว จบในแบบมีรอยยิ้มและความสุข
ปล3. เจอกันวันหน้าครับ ขอตัวไปแปลภาษาต่อเช่นเดิม

[dr.mike]

 

hackz ............อัพต่อให้จบตอนเลยก็ได้น้อง  เหลืออีกนิดเดียวเองนิ   รออยู่นะเนี่ย  อิอิว่าค่ำนี้จะมีอีกตอนรึป่าว

badcow ..........น่ารักก็รบกวนติดตามตอนต่อไปเรื่อยๆนะคับ  อย่าพลาดซะละ  ดราม่าจะมีหรือเปล่ามันเกินจะคาดเดาคับเพราะเรื่องเล่าเรื่องนี้ยังไม่จบ  ตราบใดที่ผมและหมอติ๊บยังดำเนินชีวิตอยู่  เรื่องเล่านี้ก็คงจะดำเนินเรื่อยๆต่อไป  วันนี้ไม่มีอะไรให้เสียใจ  แต่พรุ่งนี้ไม่มีใครกำหนดได้ในชีวิตจริงของคนสองคน  ถูกต้องมั้ยคับ

[dr.mike]

 

ป้าแก่นี่ชอบล้อผมยังกะหมอติ๊บบอกทุกวันนี้ผมเหมือนป๋าขึ้นไปทุกวัน  เดี่ยวจะเริ่มไว้พุงไว้หนวดมั่งดีก่า

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์)
16:12 31/5/2010

หลังจากเอมอิ่มจากการโอบกอดกันเรียบร้อย ซักพักผมก็พาติ๊บมานั่งที่เตียงผ้าใบตรงนอกระเบียงซึ่งมีการทำซุ้มเล็กๆสำหรับ นอนดูวิวริมทะเล ก่อนเจ้าตัวจะเผลอหลับไป

ตอนนี้เป็นอีกช่วงเวลาดีๆ ที่ผมได้มองหน้าติ๊บอย่างเต็มตา ใบหน้าที่ผมได้มองจังๆ ในตอนนี้ ไม่ได้แตกต่างไปจากตอนที่ผมแอบมองติ๊บที่หลับใหลในห้องนอนผมตั้งแต่เมื่อคืนแรกที่ผมได้มีโอกาสเจอติ๊บ แต่ทว่าความรู้สึกที่ผมมีต่อติ๊บตอนนี้มันได้เปลี่ยนแปลงจากวันก่อนที่มีเพียงความชื่นชม และเอ็นดูเพียงเท่านั้น แต่ตอนนี้มันมีบางสิ่งที่เพิ่มมาคือ ความรักที่เต็มเปี่ยมที่ผมมีต่อติ๊บ

‘พี่รักติ๊บนะคับ พี่จะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด’ ผมบอกติ๊บเบาๆ ก่อนจุมพิตที่เปลือกตาที่ตอนนี้

ติ๊บคงหลับสนิทเกิน กว่าจะรับรู้ถ้อยคำที่ผมพร่ำบอก

ผมนั่งกุมมือติ๊บที่หลับใหลอยู่ในอ้อมแขนของผมบนเตียงผ้าใบตัวใหญ่ตรงนอกระเบียง ก่อนนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาระหว่างผมกับติ๊บก่อนยิ้มให้กับตัวเอง และหัวเราะกับหลายๆ อย่างที่ติ๊บทำมาตลอด ตอนนี้ผมคงปฏิเสธตัวเองไม่ได้แล้วละว่า ผมรักติ๊บจริงๆ และผมก็มั่นใจมากด้วยว่า ‘ติ๊บเองก็รักผม’ เราสองคนรู้สึกไม่ต่างกันและผมจะดูแลติ๊บคนนี้อย่างดีที่สุด

ตอนนี้ใกล้ค่ำแล้ว แดดร่มลมตก เหมาะแก่การลงไปเล่นน้ำทะเลแล้วละ ติ๊บเพิ่งบอกกับผมเมื่อกี้เองว่าไม่เคยมาทะเล คงจะดีไม่น้อยถ้ามีโอกาสได้เล่นน้ำทะเล คิดได้ดังนั้นผมค่อยๆ ปลุกเจ้าตัวเล็กที่หลับใหลมาได้ซักพักให้ตื่นมาพร้อม รับกับภารกิจการพักผ่อนของเราสองคน ติ๊บเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ

ในขณะที่ผมมารื้อกระเป๋าของเราสองคน ติ๊บมีติดตัวมาเพียงเสื้อผ้าสองชุดแต่ไม่มีชุดสำรองสำหรับการเล่นน้ำ เพราะผมไม่ได้บอกกล่าวเจ้าตัวล่วงหน้านั่นเอง ผมเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ที่มีเสื้อผ้าอยู่จากการที่ครอบครัวของผมมาพักในครั้งก่อนก็ทิ้งเสื้อผ้าไว้ที่นี่พอสมควร ผมหยิบกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสีขาวให้ติ๊บ ในขณะที่ผมก็แต่งตัวด้วยชุดคล้ายๆ กัน ก่อนหยิบกล้องถ่ายรูปติดมือลงไป ติ๊บคงไม่รู้ว่าเมื้อกี้ที่ติ๊บหลับ ได้เผลอเป็นนายแบบให้ผมไปเรียบร้อยแล้ว

ลืมโม้ไปอีกเรื่องว่าสมัยที่เรียนที่ธรรมศาสตร์ ผมก็เป็นสมาชิกหลักของชมรมถ่ายภาพ ถึงจะไม่ใช่มือโปรจนถึงขั้นเซียนแต่ ก็การันตีได้ดีว่าทุกรูปที่ผ่านมือผม ก็คงพอใจได้ในระดับนึง แต่ที่ผมชอบถ่ายคือ รูปของติ๊บในอิริยาบถต่างๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจกับการถ่ายภาพไม่ว่าจะเป็นตอนติ๊บกิน ตอนติ๊บนอน หรือตอนทำอะไรก็แล้วแต่ผมมักจะถ่ายโดยที่ไม่บอกให้เจ้าตัวได้เก๊กท่าเท่าไหร่นัก เพราะผมชอบความเป็นธรรมชาติของติ๊บมากกว่า เหมือนตอนที่ติ๊บหลับและผมก็แอบถ่ายไปซะหลายรูปเลยทีเดียว (Hackz ผมก็เคยแอบถ่ายเพื่อนในอิริยาบถต่างๆ โดยที่พวกมันไม่รู้เช่นกัน แต่พอผมเอาไปให้มันดู กลับโดนตบกะโหลกกลับมาซะงั้น มันบอกว่า ถ้าบ้าอะไร หน้าตาเด๋อด๋า ฮ่าๆๆ)

ตอนนี้เราสองคนก็ลงมาที่ชายหาดกันเรียบร้อย ก่อนออกจากห้อง ติ๊บหยิบหมวกสานที่อยู่ในห้องติดมือลงมาด้วย ตอนนี้เจ้าตัวเล็กเลยอยู่ในชุดเสื้อยืดบางๆ สีขาวสบายตา กับกางเกงขาสั้น และหมวกสานอีกหนึ่งใบ รับกับหน้ากลมๆ (เลี่ยงใช้คำว่าหน้าบานๆ เดี๋ยวรู้เข้าผมคอขาด) และตอนนี้ผมก็แชะถ่ายรูปติ๊บซะเต็มที่เพราะตอนนี้ติ๊บดูน่ารักสดใส ดูไม่มีความกังวลใดๆ หลงเหลืออยู่บนใบหน้า และยิ้มจนตาหยีแบบที่ผมไม่มีโอกาสได้เห็นบ่อยๆ (Hackz น่ารักมากนะ คนที่ยิ้มจนตาหยีน่ะ ชอบด้วย)

นานๆ ทีถึงจะมาถ่ายรูปคู่กันซะทีนึง ไม่รู้เป็นอะไรนะ ผมชอบที่จะถ่ายรูปให้คนอื่นๆ และมีความสุขกับการมองผ่านเลนส์มากกว่าจะเต๊ะท่าเป็นนายแบบซะเอง

เราสองคนเดินกันมาเรื่อยๆ ตามชายหาดที่ทอดยาวไปสุดสายตา นานๆ จะมีคนเดินผ่านมาซักทีจะมีบ้างก็เป็นคนที่ขี่ม้าผ่านมาซะมากกว่า

“ติ๊บอยากขี่ม้ามั้ย” ผมถามติ๊บในขณะที่เจ้าตัวกำลังมองเด็กฝรั่งที่ขี่ม้าผ่านหน้าเราไป

“ไม่เอาอ่ะ ติ๊บกลัวม้าดีด กลัวตก” ติ๊บบอกพร้อมกับส่ายหน้า

“สนุกดีน่ะ” ผมบอก

“ไม่เอาไม่เอา ขี่ม้าไม่ชอบ ชอบขี่พี่ไม้มากกว่า” ติ๊บพูดแล้วก็หันมามองหน้าผมยิ้ม

“พูดอย่างงี้หมายความว่าไงหว่า คิดลึกเลยน่ะนี่” ผมถามติ๊บแบบทะลึ่งๆ

แทนคำตอบติ๊บก็กระโจนขึ้นหลังผมทันที กอดรอบคอผมแน่น อ้อที่แท้ก็ขี่หลังนี่เอง นึกว่าขี่เหมือนตอนที่เรา…ซะอีก

ผมขยับตัวให้เจ้าตัวเล็กขี่หลังผมได้ถนัด สองมือช้อนไปที่ขาของติ๊บ เพื่อรองรับน้ำหนักตัวของติ๊บอีกทีนึง ไม่ต้องห่วงซะหรอกตัวเล็กๆ แบบนี้อุ้มเข้าห้องน้ำที่หอพักมาหลายทีแล้ว วันนี้แค่ให้ขึ้นหลังจะเป็นไรไป

ติ๊บขี่หลังผม ในขณะที่มือกอดรอบของผม และตอนนี้หน้าเราสองคนแนบติดกันเลยทีเดียว ผมจึงหันมาหอมแก้มเนียนเป็นการขอรางวัลจากเจ้าตัวอยู่บ่อยๆ และติ๊บเองก็หอมแก้มผมกลับมาเช่นกัน เฮ้อมีความสุขจัง... (คนไม่มีคู่ ไม่รู้หรอก) (Hackz ใช่... คนไม่มีคู่ ไม่รู้จริงๆ ว่าคนที่เรารักและคนที่รักเรา มันมีความสุขมากแค่ไหน มีแต่เราเท่านั้นที่ได้แอบรักเขา เราก็มาช้ำใจคนเดียว แต่ก็ดี มีความสุขบ้างเมื่อได้แอบมองเค้าต่อไป)

ผมเดินย้อนกลับมาทางเดิม เมื่อเห็นว่าเราสองคนเดินมาไกลจากโรงแรมที่พักเอามากแล้ว และตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว พระอาทิตย์ใกล้ลาลับขอบฟ้าไปเต็มที่ ผมค่อยๆ วางติ๊บลงใต้ต้นสนริมหาด ที่อยู่ไม่ห่างจากโรงแรมที่พักของเรามากนัก

“ติ๊บอยากลงเล่นน้ำมั้ย” ผมถามเจ้าตัวที่นั่งมองพระอาทิตย์ตกในตอนเย็น ลมพัด สบายๆ

“พี่ไม้ละอยากเล่นรึป่าว” ติ๊บตอบพร้อมหันมามองหน้าผม

แทนคำตอบผมไม่รอช้า ช้อนร่างบางนั้นขึ้นอุ้มและรีบวิ่งลงทะเลทันที ยังไม่ทันที่ติ๊บจะได้พูดอะไรก็ถูกผมโยนลงทะเลไปเรียบร้อย เราเล่นกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันในทะเล ติ๊บกระโจนขี่คอผมบ้าง โดนผมปล้นกอด ปล้นจูบบ้าง จนเหนื่อยหอบ เราสองคนจึงนั่งแช่ในน้ำทะเล มองพระอาทิตย์ตกกันอย่างโรแมนติกที่สุดเท่าที่ผมเกิดมาและได้ทำเพื่อใคร

“วันนี้ติ๊บมีความสุขมั้ย” ผมถามติ๊บที่นั่งซบหัวกับไหล่ผมในตอนนี้

“พี่ไม้ทำให้ทุกวันของติ๊บเป็นวันที่มีความสุขที่สุดอยู่แล้วคับ ขอบคุณนะคับพี่ไม้ที่ทำเพื่อติ๊บมาตลอด วันนี้เป็นวันแรกครั้งแรกที่ติ๊บได้มีโอกาส มาสัมผัสทะเล”

“แล้วเป็นไงมั่งละ” ผมถามถึงความรู้สึกของติ๊บที่ได้มาทะเล

“เค็มจริงๆเนาะ น้ำทะเลนี่” ติ๊บตอบกลับมาทำเอาผมหัวเราะร่าจากการไร้เดียงสาของติ๊บไม่ได้ (Hackz ถ้าเป็นผมๆ ก็จะตอบแบบนี้เหมือนกัน ก็มันคนมันไม่เคยมาจริงๆ นี่จะให้ตอบว่าไง หรือจะให้ตอบว่า โรแมนติก ประมาณนี้เหรอ เหอะ)

“ก็ทะเลมันก็ต้องเค็มซิ”

“ก็ติ๊บแค่อยากรู้ว่าทะเลที่ว่าเค็ม มันเค็มแค่ไหน เลยแอบชิมดู” ติ๊บตอบพลางแลบลิ้น

ผมขยี้หัวนั้นเบาๆ กับการกระทำของติ๊บตอนนี้เจ้าตัวหันมาสบตาผมนิ่ง อย่ามองอย่างงั้นซิ อดใจไม่ไหวแล้วเฟ้ยยยย น่ารักเกินนน

ผมยกตัวติ๊บที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมในน้ำทะเลตอนนี้มาเป็นนั่งคร่อมบนตักผมแทน ก่อนจูบดูดดื่มหาความหวานจากลิ้นนุ่มๆ นั้น ใบหน้าขาวเนียนที่ตอนนี้แดงระเรื่อจากการโดนแดดลมดึงดูดใจให้ผมพรมจูบไปทั่วใบหน้า มือผมตอนนี้มุดเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวลูบไล้ ไปทั่วเรือนกายขาวเนียนก่อนที่บทรักจะเริ่มต้นและจบลงในท้องทะเล ที่ตอนนี้ทะเลมันคงจืดไปสนิทเมื่อเจอความหวานของเราสองคน เข้าไป
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. เอ่อ... จำจี้ มะเขือเปาะแปะ กันที่ริมหาดเลยเหรอ เอ่อ... เขินนะ
ปล2. จัดตามคำขอของท่านพี่ไม้ครับ

[thehackzzi]

hackz ............อัพต่อให้จบตอนเลยก็ได้น้อง  เหลืออีกนิดเดียวเองนิ   รออยู่นะเนี่ย  อิอิว่าค่ำนี้จะมีอีกตอนรึป่าว

ตอนที่ 37 ตอนดึกๆ จะมาต่อให้ครับ ให้ทันตอนปัจจุบันเลย

ขอบคุณพี่ไม้ ที่ได้มาต่อให้เราได้อ่าน
ขอบคุณเพื่อนๆ ชาวเล้าทีมาอ่านและมาเม้นท์ให้กำลังใจผมและพี่ไม้ พี่ติ๊บ
เจอกันอีกครั้ง เมื่อเราออนพร้อมกัน

แฮคกี้

[roseen]

น่ารักมากมาย  พี่ไม้กะน้องติ๊บ

[Natavishi]

 
น่ารักมากกกกกกก
ครับ

[prinda]

 :pig4:ขอบคุณคุณแฮคกี้นะค่ะ อัพได้ทันใจจริง

[dahlia]

โห ตอนล่าสุดนี่ทำทะเลจืดสนิทเลยอะ 

[ASSASSIN]

ในที่สุดก็อ่านทัน  หมอติ๊บน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ที่สุดเลย
ส่วนพี่หมอไม้ อิอิ  ป๋าเจงๆ เป็นทั้งผู้ปกครองและ สามีที่ดีจริงๆ    ห้ามนอกใจหมอติ๊บนะครับ  ม่ายงั้นโดนเจื๋อนแน่ๆ  เอิ๊กๆๆ 
  อิจฉาคนมีความรักจังเลย  เฮ้อ เมื่อไรเราจะมีกะเค้ามั่งน้า  แงๆๆๆๆๆ

[Loidelohm]

อ่านจบสี่ทุ่มกว่าแล้ว ป่านนี้หมอไม้คงปรนนิบัติหมอติ๊บอยู่
ขอให้ทั้งคู่มีความสุขตลอดไนะคร้าบบบบบบบบบบบ

[Solar cell]

หมอไม้รักหมอติ๊บกลางทะเล
ไม่อายพวกกุ้ง หอย ปู ปลา เหรอคร้าบบบบบ