หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[knightofbabylon]

แปลว่าคืนนี้จะได้อ่านแน่ๆชิมิคะคุณhackz?

จะได้นั่งรอ(อย่างสงบ) 

[RAKDEK_KA]

ไม่ได้เขามาอ่าน 2  วัน ไปไวจัง
v
v
v
v
v


เหอะๆๆ พลาด ไป นิดส์ อะ จริงๆๆ แค่ 2 ตอนเอง  อิอิ  โทษทีจ๊ะ

[thehackzzi]

วันนี้เข้าไปเช็ค ยังไม่มีการอัพเดตใดทั้งสิ้น

เงียบเหมือนเป่าสาก

รอต่อไป

[dr.mike]

 

ขอโทษที่หายไปหลายวันคับ

พอดีช่วงนี้หมอติ๊บไม่ค่อยสบายเลยต้องดูแลกันเป็นพิเศษ

เลยไม่ค่อยได้มาอัพให้

ไว้อีกวันสองวันให้หมอติ๊บออกจากโรงบาลเมื่อไหร่ ค่อยมาอัพให้นะคับ

ขอโทษค้าบผมม  แต่รักทุกคนเหมือนเดิมนะค้าบบบบ

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

แอร๊ยยยยยย~
หมอติ๊บไม่สบายถึงขนาดต้องเข้าโรงพยาบาลเลยหรอเนี่ยยย?
สงสัยทำงานหนักแล้วไม่ได้พักผ่อนแน่ๆเลย
ฝากพี่หมอไม้สุดหล่อหอมแก้มเป็นกำลังให้พี่ติ๊บหายไว้ๆด้วยน้า

รออยู่เสมอจ้า

[Loidelohm]

หมอไม้ต้องรักษาด้วยข้าวเหนียวส้มตำ-ไก่ย่าง ซุปหน่อไม้ และ คั่วแมงกินูน
หมอติ๊บจะหายทันทีคร้าบบบบบบบบบบบบบ
อ้อ.........อีกอย่าง  ป่นกุ้งด้วยเด้ออออออออออออออออออ

[sweetener]

get well soon naka moo tip

[hipolymer]

พี่ติ๊บเป็นอะไรหรอครับ หายไวๆนะครับ เป็นห่วงจัง :L2:ฝากพี่ไม้ดูแลพี่ติ๊บคนน่ารักด้วยนะครับ อิอิ เพิ่งเคยมาเมนท์ มาสมัครเป็นFCพี่ติ๊บด้วยคน 

[dr.mike]

 

แวะมาทักทายรอบบ่ายคับ  ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ

บ่ายนี้หมอติ๊บก็จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว  เดี่ญวกลับถึงห้องมาต่อให้นะครับ

เลยทำให้อารมณ์ขาดช่วงกันเลย  ขอโทษน่ะคร้าบบบบ

ปล.นายแฮค  ด้วยเหตุฉะนี้พี่เลยบอกให้ลงทีละตอนๆ  เอาลงรวดเดียวหมดก็เลยไม่มีในสตอคกันเลยยย

[Solar cell]

แวะเอาดอกไม้มาเยี่ยมหมอติ๊บฮับ

[thehackzzi]

แวะมาทักทายรอบบ่ายคับ  ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ

บ่ายนี้หมอติ๊บก็จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว  เดี่ญวกลับถึงห้องมาต่อให้นะครับ

เลยทำให้อารมณ์ขาดช่วงกันเลย  ขอโทษน่ะคร้าบบบบ

ปล.นายแฮค  ด้วยเหตุฉะนี้พี่เลยบอกให้ลงทีละตอนๆ  เอาลงรวดเดียวหมดก็เลยไม่มีในสตอคกันเลยยย

ก็พยายามลงให้ทันพี่ให้เร็วที่สุดครับ

ตอนนี้กำลังวิเคราะห์และออกแบบระบบ เอ้ยไม่ใช่ กำลังวิเคราะห์อักษรอยู่ เด๋ยวอัพ UP Up uP UP UP

[som]

  แวะเอาของเยี่ยมมาให้พี่หมอติ๊บคร๊าบ  แข็งแรงเร็วๆนะครับ  แต่ไม่สบายเป็นไรเหรอถึงต้องเข้าโรงบาลเลย

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น)
15:32 31/5/2010

ในตอนเช้าของวันหยุดในช่วงปลายปีแบบนี้ อากาศที่นี่เริ่มเย็นลงแต่ก็ไม่ถึงกับหนาวจัดเรียกว่าอากาศกำลังดี

“กาแฟร้อนหอมกรุ่นมาแล้วคร้าบบบบ” เสียงเจื้อยแจ้วออกมาพร้อมกาแฟหอมกรุ่นของผมและเจ้าตัวเล็ก ที่เรามักจะมีฮันนี่มูนเล็กๆแบบนี้เสมอๆในตอนเช้าๆของวันหยุด นอกจากกาแฟกับโอวัลตินร้อนแล้วๆ เช้านี้เจ้าตัวยังตื่นมาทำสลัดผักตั้งแต่เช้าตรู่  แถม มีขนมปังปิ้งอร่อยๆให้ผมได้ลิ้มลองอีกด้วย

“โห น่ากินจังอะ มีโอกาสไรพิเศษมั้ยนิ” ผมถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมของกินบนโต๊ะ

“ไม่มีโอกาสพิเศษไรหรอกคับ แค่ทำให้กิน เพราะเดี๋ยวจะสอบกลางภาคแล้ว เดี๋ยวติ๊บไม่มีเวลาทำให้ กิน” ติ๊บบอกพลางยื่นช้อนส้อมและมีดมาให้ผม

“น่ารักที่สุดเลยยยย” ผมบอกพลางยื่นมือไปบี้จมูกติ๊บ

“อ่าวก็บอกแล้ว ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว” ติ๊บบอก่อนตักสลัดในจานเค้าไปเคี้ยวตุ้ยๆ และปล่อยผมเหวอกับคำพูดเมื่อซักครู่ (Hackz ได้ทีขี่แพะไล่เลยนะพี่ติ๊บ)

“โห ไม่ค่อยหลงตัวเองเท่าไหร่เลยนะคนเรา” ผมบอกติ๊บก่อนยกกาแฟขึ้นจิบ

“ไม่ใช่หลงตัวเอง เค้าเรียกว่าเป็นคนเจียมตัว รู้จักประมาณตัวเอง” อืมมม เอากับเขาซิ

“จ๊ะๆ พ่อคนเก่ง พ่อคนหน้าตาดี” ผมบอกก่อนยิ้มส่ายหัว

“อ่าว อย่างน้อยก็ทำให้คนแก่แถวนี้ หวงจนหน้ามืดได้ก็แล้วกันน่า…” ติ๊บบอกพลางพยักเพยิดตักสลัดกินอย่างเอร็ดอร่อยต่อไป (Hackz ยังไม่จบอีกพี่ตรู)

หลายเดือนมาแล้วซิน่ะที่ผมกับติ๊บมาอยู่ด้วยกันและผมก็รู้สึกว่าติ๊บเองดูแลผมได้ดีเอาซะมากๆ โดยเฉพาะอาหารมื้อเช้าที่ผมปกติผมไม่เคยแตะต้องมันเลยอย่างมากก็เป็นแค่กาแฟ จากร้านกาแฟสดเท่านั้น แต่ตอนนี้อาหารเช้าของผมมี หมุนเวียนสับเปลี่ยนกันไปในแต่ละวัน  บางวันก็เป็น สลัดผัก  บางวันก็เป็นสลัดผลไม้  ขนม ปังปิ้ง  ขนมปังทาแยม แล้วก็อาหารเช้าง่ายๆในวันหยุดบ้าง  เหมือนดังเช่น วันหยุดแบบนี้ก็มักจะเป็นลาภปากให้ผมเสมอๆ เพราะติ๊บมักจะหาเมนูแปลกๆใหม่ๆมาให้ทานอยู่เสมอๆถ้ามีเวลาว่าง

“วันนี้ต้องไปทำงานรึป่าว” ผมถามติ๊บเพราะปกติเช้าวันเสาร์ติ๊บจะ ต้องตื่นไปสอนหนังสือลูกๆของอาจารย์ในมหาวิทยาลัย ก่อนจะมาอยู่คลินิกผิวหนังในตอนสายๆ

“อ้อ วันนี้ไม่ได้ทำคับพอดีน้องๆเขามีสอบกัน ก็เลยหยุดให้อ่านหนังสือเต็มที่มีไรก็โทรมาถาม ส่วนคลินิกผิวหนังหมอเค้าปิดหนึ่งอาทิตย์คับ พอ ดีแกไปต่างประเทศ”

“วันนี้ก็ว่าง พรุ่งนี้ก็ว่างใช่มั้ย” ผมถามเผื่อไปถึงโปรแกรมวันพรุ่งนี้ด้วย

“คับ ว่างก็ว่าจะเริ่มอ่านหนังสือเป็นจริงเป็นจังละ ใกล้สอบละ” ติ๊บบอกผมพร้อม กับหันมาทาแยมขนมปังปิ้งก่อนยื่นมาให้ผม

“ที่ผ่านมาติ๊บยังไม่เป็นจริงเป็นจังอีกเหรอ เห็นอ่านหนังสือซะดึกดื่นทุกวัน”

“ก็อยากเต็มที่กับมันให้มากกว่านี้ เดี๋ยวเกรดตกก็อดทำงานกันพอดี” ติ๊บ บอกพลางยิ้มให้ผม (Hackz เอ่อพี่จะเอาให้ได้ 4.00 เลยไหมนิ)

“แล้วยังเก็บเงินไม่พอทำห้องน้ำอีกเหรอ” ผมถามถึงเรื่อง ห้องน้ำที่ติ๊บจะเก็บเงินไปทำให้ย่า

“ก็ใกล้จะพอแล้วละคับ ปีใหม่นี้ติ๊บว่าจะ กลับไปทำห้องน้ำให้ป้ากะย่าละ” ติ๊บให้คำตอบ

“งั้นปีใหม่นี้ไปเค้าท์ดาวน์ที่บ้านติ๊บกันดีมั่ย” ผมถามพร้อมกับ มองหน้าไอ้ตัวเล็ก ก่อนได้รับคำตอบเป็นการกระโจนขึ้นมานั่งตักแล้วกอดรอบคอผมไว้ (Hackz อั๊กๆๆ บ้าทำอะไรอ่า คนอ่านเขินนะ)

“พี่ไม้พูดจริงนะ ใจดีที่สุดเลย” ก่อนยิ้มจนตาหยีมาหอมแก้มผมหนึ่งที

“ใจดีแล้วมีรางวัลให้พี่ป่ะ” ผมถามแหย่ๆใกล้ๆหูติ๊บ

“เอาไรดีอ่า” เจ้าตัวตอบกลับมาเย้ายวนเชียวแฮะ

“ไม่ได้เอาอย่างว่าหรอกคับบบ แค่หาคนอาบน้ำให้หน่อยย” ผมบอกก่อนอุ้มเจ้าตัวเล็กเข้าไปจัดการในห้องน้ำ อิ อิ กะว่าจะไม่เอาอย่างว่าแล้วเชียว แต่อดใจไม่ไหวอ่ะคร้าบบบบบ…

หลังจากหมดเรี่ยวแรงจากการเสียน้ำ เอ้ยย  อาบน้ำ  ผมกับติ๊บก็ออกมาแต่งตัวและจัดการกับจานอาหาร มื้อเช้าที่เรียบง่ายแต่ก็โรแมนติกอยู่นะ  และเช้านี้ติ๊บแต่งตัวสบายๆในเสื้อยืดบางๆสีขาวและกางเกงขาสั้น นานแล้วที่ผมไม่มีโอกาสเห็นติ๊บแต่งตัวสบายแบบๆนี้เลย  เพราะจะเห็นแต่ใส่ชุดนิสิตไปเรียนในแต่ละวันกลับมาก็อาบน้ำนอน  ส่วนเสาร์อาทิตย์ก็แต่งตัวออกไปทำงานพิเศษด้วยชุดสุภาพ  นานๆ ถึงจะมีโอกาสได้ใส่ชุดเล่นสบายๆ  ดูติ๊บเป็นเด็กใสๆ สบายๆขึ้นอีกเยอะเลย

“ไปขโมยกางเกงใครมาใส่นี่” ผมถามถึงกางเกงขาสั้นที่ผมไม่เคยเห็นติ๊บได้ใส่

“มีหน้ามาถามอีก พี่ไม้เป็นคนซื้อให้ติ๊บเอง จำไม่ได้เหรอ” ติ๊บตอบมาทำเอาผมงง

“อ่าวเหรอ พี่ไม่คิดว่ามันสั้นขนาดนี้” ผมตอบงง

“มันก็ไม่ได้สั้นน่ะก็พอๆกะสมัยใส่กางเกงนักเรียนแหละ” ติ๊บบอกพร้อมสำรวจตัวเอง

“ไม่รู้ดิ ก็พี่ไม่เคยเห็นติ๊บใส่กางเกงขาสั้นเลยเข้าซักกะที”

“ก็ติ๊บขาใหญ่อ่ะ ใส่ไปก็อายชาวบ้านเค้า นี่อยู่ห้องไม่ได้ออกไปไหนเลยกล้าใส่” (Hackz ขาใหญ่ในภาษาอีสารแปลว่าพวกนักเลง หุหุ)

“อันนี้นี่น่ะขาใหญ่ อืมมม นี่แขนพี่จะใหญ่กว่าขาเราอยู่ละ ยังจะบอกว่าใหญ่อีกเหรอ”

“ก็ไม่รู้ดิ ไม่มั่นใจ” ติ๊บบอกพลางไปแต่งตัวที่หน้ากระจกต่อ

ผมเดินไปโอบเอวติ๊บ จากทางด้านหลัง ก่อนจ้องหน้าติ๊บที่กำลังง่วนกับการทาครีมในตอนนี้

ผมจ้องมองหน้าใสเนียนนั้นเนิ่นนานและมีความสุขกับวันหยุดแบบนี้ เอามากมาย

“งั้นวันนี้ไปเที่ยวกันดีกว่า พี่ก็ไม่ได้ทำงานด้วย ติ๊บจัดกระเป๋าเสื้อผ้าน่ะสำหรับ วันนี้กะพรุ่งนี้แล้วก็เอาของใช้จำเป็นติดตัวไปด้วย เราจะไปเที่ยวกัน” ผมบอกติ๊บก่อนหันไปจัดการแต่งตัวเสริมหล่อให้กับตัวเอง และเสร็จเรียบร้อยในไม่กี่นาที

และตอนนี้กระเป๋าเดินทางท่องเที่ยวสำหรับเราสองคนก็เสร็จเรียบร้อย ผมจัดการคว้าโทรศัพท์ที่ชาร์ทแบต โน้ตบุค และกล้องดิจิตัลลงไปในกระเป๋าสำหรับวันพักผ่อนของเราสองคน ก่อนหันมาปรามไอ้ตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังจัดหนังสือลงในกระเป๋า

“ติ๊บคับ พี่ขอได้มั้ย สองวันนี้ขอให้ติ๊บพักจากการอ่านหนังสือบ้าง”

“อ่าวทำไมเหรอคับ”

“ก็พี่จะพาติ๊บไปพักผ่อน พี่อยากเห็นติ๊บวางตำราบ้าง กลับมาค่อยเริ่มอ่านก็ได้”

“จะดีเหรอ”

“ดีซิ เชื่อพี่ พี่อนุญาตให้เอาหนังสืออ่านเล่นไปได้ แต่ไม่ให้เอาตำราเรียนไป”

“คับ แต่ถ้าติ๊บสอบตกมาอย่ามาว่าติ๊บแล้วกันนะ” (Hackz อ่านหนังสือหนักขนาดนี้ แค่ไม่อ่านวันสองวัน คงไม่ตกมั้งพี่ติ๊บ หุหุ)

“จ้า”

ผมบอกก่อนหันมาหิ้วกระเป๋าเดินทางของเราสองคนออกมาจากห้องเดินตรงไปยังรถ ก่อนไอ้ตัวเล็กจะจัดการล๊อคห้องแล้วเดินตาม หลังมาพร้อมถุงขนมในมือ

“แล้วเราจะไปที่ไหนกันดีอ่ะคับพี่ไม้” ติ๊บถามหลังจากที่ผมสตาร์ทรถแล้วค่อยๆขับออกมาจากหอพัก ออกทางหน้า มหาวิทยาลัย มุ่งตรงสู่ถนนใหญ่จากพิษณุโลกสู่ นครสวรรค์

“พี่เองก็ยังไม่รู้เลย แค่อยากพาติ๊บมา พักผ่อน พักสมองจากการเรียนบ้างเท่านั้นเอง”

“อ่าว นึกว่าแพลนไว้แล้วซะอีก”

“ก็มีที่ไหนอยากไปรึป่าวละ” ผมถามพร้อมหันมามองหน้าติ๊บ

“ติ๊บจะรู้จักที่เที่ยวที่ไหนละคับ แถวนี้เคยมาซะที่ไหนละ”

“อืม งั้นมีอะไรน่าเที่ยวเราก็แวะเที่ยวกันไปเรื่อยๆ ดีมั้ย”

เจ้าตัวหันมามองผมก่อนค้อนนิดนึงแล้วก็หันไปเปิด วิทยุบนรถเพื่อความเพลิดเพลิน...
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

[MaeMoo]

ขอให้หมอติ๊บหายป่วยเร็วๆ นะคะ
ว่าแต่ หมอติ๊บไม่สบายเป็นอะไรคะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะ

[nonae]

 :กอด1:กอดหมอติ๊บ...หายป่วยไว ไว นะ...
 :L2:ขอบคุณ หมอไม้ ที่ดูแลหมอติ๊บเป็นอย่างดี....


 

[knightofbabylon]

แข็งแรงไวๆนะคะคุณหมอติ๊บ 
คุณหมอไม้บำรุงคุณหมอติ๊บเต็มที่เลยนะคะ


ปล. คุณหมอติ๊บน่ารักมากกกกกกก คุณหมอไม้โชคดีมากจริงๆ

[dukdikdukdik]

หมอติ๊บหายเร็ว ๆ นะค่า รักษาสุขภาพดี ๆ นะคะ

ส่วนในเรื่อง ตอนที่หมอติ๊บดีใจ กระโดดนั่งตักหมอไม้ น่ารักซะจริง ๆ อิอิ

[dr.mike]

 

แวะมาทักทายรอบค่ำ  ขอบคุณทุกกำลังใจจาก FC หมอติ๊บที่แวะมาให้กำลังใจ

สำหรับอาการป่วยของติ๊บตอนนี้ก็อาการดีขึ้น  ช่วงนี้ทำงานหนักแถมไม่มีเวลาได้พักผ่อน

มีเวลาว่างวันละไม่กี่ชั่วโมงก็มัวแต่เครียดกับเรื่องเรียนต่อเฉพาะทาง  เลยทรุดเอาซะง่ายๆ

ด้วยเหตุผลแบบนี้ไงล่ะผมถึงจะจ้างให้ลาออกมาอยู่บ้านอย่างเดียวเลย

แต่ได้กำลังใจมากมายแบบนี้เจ้าตัวคงหายไข้เร็วๆนี้แน่นอนคับ

ปล.จะดูแลติ๊บให้ดีที่สุดค้าบบบ  สัญญา

หมอไม้................เกียมัว

[vvivy]

เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บเน้อ...หายป่วยไวไวนะคะ

[Loidelohm]

หมอติ๊บยังไม่หายอีกเหรอค้าบบบบบบบบบบบบบ
สงสัยยาเข็มใหญ่ของหมอไม้จะไม่แรงพอนะ
ต้องฉีดซ้ำทุก 4 ชั่วโมงซะลาม้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ถึงจะหายดี ว่าแต่จะไปเที่ยวยังโดนตัดตอนอีก ธ่อ ถ้ามาถึงคอนหวันก็ไปลงบึงบรเพ็ดดิ ไปทาง อ. ท่าตะโก อีก 14 กม. มั้ง
จะถึงอุทยานนกน้ำ มีลงเรือหางยาวไปดูนก ล่องบึง แล้วไปขึ้นเกาะ ธรรมชาติสุดๆ ใครไม่เคยไป หาทางไปกันได้เลยนะครับ
ดูนก ดูธรรมชาติ ดูดอกบัวใกล้แค่เอื้อม
นกน้ำอยู่ใกล้แค่ไม่เกิน 10 เมตรก็ไม่หนีไปใหน
อย่าลืมแวะไปนะครับ
เที่ยวไทยครึกครื้น เศรษฐกิจไทยคึกคัก ครับ

[dr.mike]

Loidelohm   .......พอดีช่วงนั้นยังไม่รู้จักที่ทางเท่าไหร่คับ  ไว้รออ่านต่อไปนะคร้าบบ  ได้เที่ยวแน่นอนน

vvivy          ....... ขอบคุณนะคับที่แวะมาเป็นกำลังใจให้หมอติ๊บ

ไม่มีอะไรทำว่างงานเลยวันนี้  เลยมาออนหน้าคอมทั้งวันทั้งคืน   เดี๋ยวเปิดหลังไมค์เลยดีมั้ยคับคืนนี้
มีไรฝากถึงหมอติ๊บ  ฝากถึงผมแวะมาฝากความคิดเห็นกันได้เลย  คุยกันสดๆไปเลยนะค้าบบบบบบบ
แผนการณ์เรียกเรทติ้งแบบนี้จะได้ผลมั้ยนี่ 

ปล.มีเรื่องปรึกษาชาวเล้า  ทำไงดีคับเมื่อแฟนติดและอินน์กับละครมากจนเกินไป
เพราะเดี๋ยวนี้รู้สึกว่าดารารุ่ง จะเข้าสายเลือดหมอติ๊บ  เดี๋ยวนี้หงุดหงิดโมโหร้าย  ขี้วีนแบบไม่มีเหตุผลซะเฉยๆ

[JJHJJH]

อยากไปเที่ยวด้วยยยยยยยยยยยย
ว่าแต่พี่หมอไม้ เมื่อไหร่จะบอกรักหมอติ๊บ

[badcow]

ตอบ Dr.Mike แฟนวีนต้องหมั่นจูบให้อ่ออนระทวยครับ

[dr.mike]

badcow ......จูบก็จะโดนตบเอาง่ายๆนะซิคับ  วันนี้ไม่ค่อยสบายยิ่งโมโดหงุดหงิดง่ายๆอยู่อ่ะคับ

JJHJJH  .......เรื่องเที่ยวนี่รอนายแฮคมาอัพรอบดึกนะคับ  เดี่ยวได้สนุกกับการเที่ยวแบบไม่มีแพลนของผมแน่ๆ
                  ส่วนเรื่องบอกรักนี่อืม  ไว้ติดตามตอนต่อๆไปนะคับ  มีบอกรักแน่นอนแต่มีที่มาที่ไปนิดนึง  ไม่ได้บอกพร่ำเพรื่อคับผม

[StillLoveThem]

...เป็นวันหยุด ที่น่าอิจฉาที่สุด
...ชอบจังตอนหมอติ๊บกระโดดขึ้นตักหมอไม้เนี่ย เหมือนเด็กขี้อ้อน ออเซาะฉอเลาะ น่ารักดี
...หมอติ๊บ ติดละครเรื่องอะไรหว่า ใจเย็นๆปล่อยเค้าไปละครจบเดี๋ยวหมอติ๊บก็จบ มันเป็นความสุขเล็กๆๆ

[BeeRY]

พี่ติ๊บ น่ารักที่ซู้ดดดดดด...

[dr.mike]

StillLoveThem ..........ครับ  เข้าใจครับ  พอดีหมอที่รักษาติ๊บเขาให้เหตุผลมาบางส่วนแล้วละว่าช่วงนี้
                               เลยหงุดหงิดง่ายจากการใช้ยารักษาโรคบางตัว

BeeRY           ...........เห็นติดตามมาตั้งนานแล้ว น้องก็น่ารักไม่แพ้กันคับบบบบ

[roseen]

คู่นี้ก็น่ารักคริๆๆๆๆๆ

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)
15:41 31/5/2010

“เธอ เป็นคนเดิมคนเดียวที่แสนดี เป็นใครบางคนที่คอยคิดถึงกัน
เธอเห็นว่าฉันเป็นคนที่สำคัญ จะกี่คืนจะกี่วันยังห่วงใยกันเสมอ

เธอเป็น แรงใจให้กับฉัน ในความเป็นจริงและความฝัน ฉันรู้ว่าฉันจะยังมีเธอ

ฟ้าคงส่งให้ฉันมาเกิด ให้พบเธอ
ฟ้า กำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน

คงมีบางวันที่ฉันอาจละเลย เป็นความเคยชินที่ดูเฉยๆไป
คงมีบางทีที่เธออาจน้อยใจ แต่ไม่เคยจะมีใครแทนที่เธอในใจฉัน

ไม่มีอะไรที่ขาดหาย ไม่มีอะไรที่น้อยลง ก็คงจะมีแต่เธอเท่านั้น

ฟ้าคงส่งให้ฉันมาเกิด ให้พบเธอ
ฟ้า กำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน

เธอเป็นแรงใจให้กับฉัน ในความเป็นจริงและความฝัน ฉันรู้ว่าฉันจะยังมีเธอ

ฟ้าคงส่งให้ฉันมา เกิด ให้พบเธอ
ฟ้ากำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน

ฟ้าคงส่งให้ฉัน มาเกิด ให้พบเธอ
ฟ้ากำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน”

หนึ่งบทเพลงดีๆผ่านไป  แต่ผมแทบจะไม่ได้ยินเสียงนักร้องเลย นอกจากเสียงไอ้ตัวเล็กที่ร้องให้ผมฟังมาตลอดทาง

“ร้องเพลงเพราะเหมือนกันน่ะนี่” ผมหันมายกมือติ๊บที่ผมเกาะกุมมาตลอดการ ขับรถขึ้นจูบเบาๆหนึ่งที

“ก็บอกแล้ว ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว” เอา อีกแล้วมุกนี้มาบ่อยแฮะพักนี้ (Hackz สงสัยโรคยอตัวเอง อยู่ในขั้นโคม่า หุหุ)

“ร้องเพลงเพราะ เพราะอะไรถึงร้องงงง” ผม แซวก่อนหัวเราะร่วนเล่นเอาเจ้าตัวงอนสะบัดมือหนีทีเดียว (Hackz เพราะ... เพราะว่ารัก อุอุ)

“โอ๋ๆๆ ล้อเล่น เพราะจริงๆ แต่ความหมายดีนะนี่เพลงนี้ ‘ฟ้าส่งฉันมา’ ส่งมาให้พี่แหงๆ เลย” ผมแหย่ๆ ก่อนง้อเล็กๆ

“เค้าก็เพราะทั้งอัลบั้มแหละ นี่อ่ะปาล์มมี่ นักร้องในดวงใจเชียวแหละชอบมาก” ติ๊บหันมาบอก

“ก็คงชอบแหละ ร้องตั้งแต่ต้นจนจบ เล่นเอาซะต้นฉบับเค้าอายเลยแบบนี้”

“หมายความว่าไงอ่ะ” เจ้าตัวหันมาจ้องผมเขม็งแบบเอาเรื่อง

“อ่อ เออ อืมม ก็พี่หมายความว่าติ๊บร้องเพราะจนเจ้าของเพลงเค้าอายไง” ผมตอบแบบขำๆ ก่อนเจ้าตัวงอนตุ๊บป่องๆ ตะแคงข้างหันออกไปมองนอกหน้าต่างแทน (Hackz ขอโทษนะครับ รู้สึกว่าพี่เราจะงอนบ่อยจังเลย เป็นอะไรหรือเปล่า หุหุ)

“อย่างอนดิคับคนดีวันนี้มาเที่ยวกัน ห้ามทะลาะกันนะ เดี่ยวไม่สนุกนะ” ผมบอกติ๊บก่อนจับมือขวาของติ๊บขึ้นมาหอม อีกทีนึง

“เดี๋ยวพี่แวะเข้าปั๊มเติมลมยาง เติมน้ำมันก่อนนะ ติ๊บก็ไปเข้าห้องน้ำเข้ามินิมาร์ทก่อนมั้ย” ผมบอกติ๊บหลังจากออกรถมาจากหน้ามหาวิทยาลัยได้ซักพัก

ผมจัดการนำรถเข้าปั๊มเชคลมยางเพื่อความปลอดภัยและเติมน้ำมันให้เรียบร้อย ก่อนเดินตามไอ้ตัวเล็กเข้าไปมินิมาร์ทที่อยู่ภายในปั๊ม ก่อนกลับออกมาพร้อมขนมขบเคี้ยว และเครื่องดื่มส่วนผมก็เดินไปแวะที่ซุ้มกาแฟสด  ก่อนขึ้นมาทำหน้าที่พลขับต่อไป

ผมขับรถมุ่งหน้าไปเรื่อยๆจนมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เข้าสู่เขต จังหวัดนครสวรรค์ และตอนนี้จากที่ท้องฟ้าใสๆเมื่อเช้า  ตอนนี้กลับมีฝนโปรยลงมาซะอย่างงั้น

“พี่ไม้ดูบนเขาโน่นดิ วัดนั้นคงสวยน่าดูเลยเนอะ” ติ๊บบอกพลางชี้ ไปที่วัดที่ตั้งอยู่บนเขาซึ่งผมก็ไม่รู้จัก

“อยากไปแวะป่าว” ผมถาม

“ก็อยากนะ แต่ไม่เอาดีกว่า ฝนตกแล้วขึ้นเขา แถมไม่ชำนาญทางอีก เดี๋ยว จะอันตรายไว้กลับมาค่อยมาแวะกันก็ได้”

“แล้ววันนี้ติ๊บอยากเที่ยวที่แบบไหนอ่ะ” ผมถามเจ้าตัวที่ยังไม่ยอมหันคอกลับมา จากวัดที่อยู่บนเขาแม้ผมจะขับผ่านมาซักระยะแล้ว

“อืม แล้วแต่พี่ไม้เลยคับ ติ๊บไปไหนก็ได้”

“งั้นโอเค เดี๋ยวพี่จะพาเที่ยวให้ทั่วเลย ถ้าฟ้าฝนเป็นใจนะ” ผมบอกก่อนขับรถมุ่งหน้าต่อไป

“ต้องให้ติ๊งลงไปปักตะไคร้มั้ยนี่ ฝนจะได้หยุด”

“เขาต้องใช้คนบริสุทธิ์ป่าว” ผมถามพลางกันมามองเจ้าตัว

“ติ๊บก็ยังบริสุทธิ์อยู่” เจ้าตัวหันมายิ้มแบบเขินๆ (Hackz เอาอีกแล้วพี่ติ๊บ ทำให้ผมยิ้มอีกแล้ว ทำไมน่ารักอะไรอย่างนี้ อั๊กๆๆๆ)

“บริสุทธิ์ยังไงหว่า มาอยู่กะพี่จะครึ่งปีแล้ว มีว่างเว้นไม่โดนแค่ไม่กี่คืนเองนะ” ผมจ้องหน้าติ๊บและตอนนี้ไอ้ตัวเล็กก็แก้มแดงเป็นตูดลิงเชียว

“งั้นไม่ปักละ ตะคงตะไคร้ ให้ฝนตกแบบนี้ต่อไปแล้วกันเนาะ” ติ๊บบอกผมก่อนหันมายกแก้วกาแฟให้ผมดื่มแก้ง่วง

‘หลับตาลงยังรู้สึก ท่ามกลางความอ้างว้างในหัวใจ
ค่ำคืนยาวนาน กับความเดียวดาย และลมหายใจที่ว่างเปล่า

อยากให้เธอได้ สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียง ของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี ให้เธอได้รู้ตลอดไป

ว่าทุกเวลา ที่เราห่างกันแสนไกล ยังมีอีกคำในหัวใจ
ที่จะบอกเธอ ให้เธอได้รู้และเข้าใจ
ว่า คิดถึงเธอ เมื่อเราห่างกันแสนไกล มีคำหนึ่งคำจะพูดไป
ให้เธอได้รู้ จะแทนความหมายความห่วงใย

ฉัน คิดถึงเธอ

อยากให้เธอได้สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียงของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี ให้เธอได้รู้ตลอดไป

อยากให้เธอได้สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียงของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี ให้เธอได้รู้ตลอดไป

ว่าทุกเวลา ที่เราห่างกันแสนไกล ยังมีอีกคำในหัวใจ
ที่จะ บอกเธอ ให้เธอได้รู้และเข้าใจ
ว่าคิดถึงเธอ เมื่อเราห่างกันแสนไกล มีคำหนึ่งคำจะพูดไป
ให้ เธอได้รู้ จะแทนความหมายความห่วงใย ฉันคิดถึงเธอ

ก็ฉันมีเพียงเธอ’

อีกหนึ่งบทเพลงความหมายดีและโด่งดังเอาเสียมากๆ ในช่วงเวลานี้ และไม่รู้เป็นเพราะอะไรที่ผมฟังเพลงนี้ทีไรผมจะรู้สึกเศร้า  และคิดถึงติ๊บทุกที ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้อยู่ไกลกันเลย แต่คนเดียวที่ทำให้ผมนึกถึงเพลงนี้ได้  ก็ คือติ๊บ

“เป็นไงเพลงนี้เพราะมั้ย” ผมหันมาถามติ๊บที่ตั้งใจฟังเพลงนี้

“เพราะจังอ่ะ เพลงใหม่เหรอคับ ไม่เคยได้ฟังเลย”

“ใช่แล้ว แต่ก็ไม่ใหม่เท่าไหร่นะพี่ฟังทีไรคิดถึงเราทุกทีเลย” ผมตอบพร้อมหยอดคำหวานไปหนึ่งดอก

“โห แบบนี้รักตายเลย” ติ๊บบอกก่อนเอนหัวมาซบที่ไหล่ผม

ผมหันมาจูบหน้าผาก เหม่งๆนั้นหนึ่งที และคิดในใจว่า ‘พี่เองก็รักติ๊บไม่ น้อยไปกวก่าที่ติ๊บรักพี่หรอก’ แต่มันพูดไม่ออกอะ… ติ๊บคงรู้ใช่มั้ย

เกือบๆ เที่ยงวัน ผมก็พาติ๊บมาแวะกินก๋วยเตี๋ยวเรือที่รังสิตใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัยที่ผมเรียนจบมา และแน่นอนแถวนี้ขึ้นชื่อฤาชาเรื่องก๋วยเตี๋ยวเรือนักหนา

ตอนนี้ติ๊บกินเสร็จไปเรียบร้อย ก่อนเดินไปหาไอติมกินดับร้อน ซึ่งหลังจากที่ฝนตกโปรยปรายมาตลอดทางที่นครสวรรค์ ชัยนาท  สิงห์บุรี  อ่างทอง จนมาหยุดแล้วแดดเปรี้ยง เอาตอนที่ขับรถผ่านแถววังน้อยมาซักระยะ   เล่นเอาผม แทบปรับตัวไม่ทันกันเลยทีเดียว

ส่วนผมหลังจากที่ ตั้งแต่ไปอยู่ที่พิษณุโลก ก็ไม่มีโอกาสได้กินก๋วยเตี๋ยวเรืออร่อยๆ แบบนี้เลย เลยจัดการเบิ้ลไปอีกชาม เป็นการเติมแรงเพื่อใช้ในการขับรถต่อไป

และหลังจากพักเติมแรงมื้อเที่ยงกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว  ผมก็มุ่งหน้าจากรังสิตเข้าสู่คอนโดของผมที่แม่ซื้อไว้ให้ เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาและตอนนี้ห้องก็ตกแต่งเสร็จเรียบร้อย

ผมขับรถจากรังสิต มุ่งหน้าตรงเข้าสู่กรุงเทพ และยูเทิร์นตรงหน้าวัดเสมียนนารี ก่อนพาติ๊บแวะเข้าไปไหว้พระที่วัดเสมียนนารีซักแป๊บนึงเ พื่อเป็นการผ่อนคลายและเป็นสถานที่แรกกับโปรแกรมท่องเที่ยว ของเราในวันนี้ (Hackz อยู่ใกล้กันมะ กับวัดอรุณอ่า)

หลายๆ คนคงจะแปลกใจ ว่าทำไมผมถึงชอบพาติ๊บเที่ยววัด อันที่จริงผมก็ไม่ได้ชื่นชอบหรือหลงใหลอะไรกับการเที่ยวในวัดซักเท่าไหร่ แต่หลังจากที่ผมพาติ๊บไปเที่ยวที่วัดใหญ่ที่พิษณุโลกตั้งแต่ตอนที่ติ๊บมา รายงานตัวเข้าเรียนต่อ ผมรู้สึกว่าผมเองก็มีความสุข ที่ทำให้ติ๊บยิ้มได้ และผมรู้สึกว่าติ๊บจะผ่อนคลายและมีความสุขเมื่อได้มาอยู่ที่วัด และครั้งนี้ก็เช่นกันติ๊บมีความสุขกับการไหว้พระ และดูอิ่มเอมใจเอาเสียมาก แต่ผมก็อยู่ได้ไม่นานก็พาติ๊บเข้าสู่คอนโดที่ประชานิเวศน์ 1 ซึ่งก็ไม่ไกลจากวัดเสมียนนารีนี่เท่าไหร่นัก

ทันทีที่เปิดห้องผม ก็พบกับความสะอาดเรียบร้อยของห้อง ที่แม่จัดการตกแต่งและทำความสะอาดไว้ให้ผม เป็นอย่างดี มีห้องนอนหนึ่งห้องอยู่ทางซ้ายมือพร้อม เฟอร์นิเจอร์บิ้วท์อินน์เรียบร้อย ก่อนจะเป็นห้องครัวเล็กและห้องน้ำ และเมื่อเดินออกไปด้านนอกระเบียงก็จะมองลงมาเห็นสระว่ายน้ำและมีโต๊ะนั่งสบายๆที่ริมระเบียง ส่วนภายในห้องพักก็มีมุมทำงานเล็กๆ พร้อมกับโซฟาไว้ดู ทีวีหรือร้องคาราโอเกะในยามพักผ่อน (Hackz ที่นี่สิน่ะ ที่ผมถามว่าปัจจุบันอยู่กันที่นี่หรือเปล่า หวังว่าคงใช่)

“ห้องของพี่ไม้เหรอคับ” ติ๊บหันหน้ามาถามผมงงๆ

“อ่าว ถามแปลกก็ของพี่ซิคับ อันนี้แม่ซื้อไว้ให้พี่เป็นของขวัญหลังจากเรียนจบไง แล้วอีกไม่นานคงเป็นที่พักของเราแหละพี่ว่า” ผมบอกพร้อมเดินมากอดติ๊บก่อนพาเดินชมรอบๆ ห้อง

“โห ไม่คิดว่าติ๊บจะต้องไปใช้ทุนที่ต่างจังหวัดมั่งเหรอคับ” ติ๊บเงยหน้ามามองผมนิ่ง

“ใช้ทุนไม่กี่ปี หมดแล้วก็มาอยู่กะพี่ไง” ผมตอบพร้อมกับหอมหัวเหม่งๆ ไปหนึ่งที (Hackz ขอโทษนะครับ จะถามหลายครั้งแล้ว คำว่า ‘หัวเหม่ง’ หมายถึงอะไร แบบไหนครับ อธิบายที พอดีตกเรื่องลักษณะนามน่ะครับ หุหุ)

“แล้วนี่คือที่เที่ยวของเราแล้วใช่มั้ยคับ เป้าหมายของเราคือที่นี่ใช่มั้ย” ติ๊บขอคำตอบถึงเป้าหมายการเดินทางของเราในวันนี้

“ยังหรอก พี่แค่แวะมาดูความเรียบร้อยของ ห้องแล้วก็แวะมาเอากุญแจที่ที่เราจะไปพักกันคืนนี้ต่างหาก”

“แล้วเราจะไปที่ไหนกันอ่ะคับ”

“เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า อาบน้ำอาบท่ามั้ย เดี่ยวพี่จะไปซุปเปอร์มาเก็ตข้างล่างซื้อของนิดหน่อย แล้วเดี๋ยวเราก็ออกไปกันต่อ”

“ไม่อาบแล้ว ก็ยังไม่ทันได้ทำไรเลย อีกอย่างเราก็จะไปต่อที่อื่นกันด้วยจะได้ไม่ต้องเสียเวลา ไง”

แล้วผมกับติ๊บก็ออก มาจากห้องหลังจากที่ผมเข้าไปเอากุญแจที่พักที่ผมจะไปพักกับติ๊บในคืนนี้

และเมื่อมาถึงซุปเปอร์มาเก็ตผมก็ตรงไปยังที่ขายของพวกเครื่องดืมบำรุงสุขภาพเพื่อไปฝากพ่อและแม่ เพราะตอนนี้ผมจะกลับบ้านแล้วนั่นเอง (Hackz เย้ๆ พี่ไม้ได้กลับบ้านซักที ตั้งแต่อ่านมา เพิ่งเห็นบทพี่ไม้กลับบ้านนี่แหละ อิอิ)

เมื่อได้ของฝากพ่อกับแม่แล้วผมก็ขับรถออกจากคอนโดแถวประชานิเวศน์ 1 มุ่งหน้าสู่สะพานควาย ที่ซึ่งเป็นบ้านของผม ในเวลานี้ พ่อ แม่ และม่อน น้องชายคนเดียวของผม ก็คงอยู่บ้านกันในวันหยุดหลังจากโทรคุยกันเมื่อคืนก็ทราบว่าวันนี้ทั้งสามคนไม่มีโปรแกรมจะไปที่ไหน
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ในที่สุดก็ถึงวันนี้ ตอนนี้ บทนี้ ซึ่งเป็นวันที่พี่ไม้กลับบ้านซักที หุหุ

[ohm]

หวาน ปนอบอุ่น

ชอบเรื่องนี้มากๆเลย
ขอบคุณครับ