หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[Loidelohm]

หึ หึ มาลอยมั่ง
รู้ชิมิ ว่าลอยไร อุอุ   (แสนรู้นะเทอออออออออออออออออออ)

ป้ารีบนน่าขยำดีนิ

[PEENAT1972]

^
^
^

คิดจะทำอะไรมิดีมิร้ายเค้าชิมิ ตะเองก็ กร๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาก

[TARO]

อยากบอกพี่หมอติ๊บว่า

.

.

.


แขนล่ำได้อีก  

รูปที่น้องได้เห็นหาใช่พี่ติ๊บของน้องไม่  เป็นรูปการรำบูชาพระธาตุพนม  พี่เห็นสวยดีเลยเอามาฝาก

พี่ติ๊บของน้องอะเหรอจะแขนล่ำ   ก็ดีซิถ้าล่ำขึ้นมาจริงๆ

แต่ในความเป็นจริงนี่แขนเล็กจะเท่า.........ผมอยู่ละ  เอ๊ะหรือ.....ของผมเท่าแขนหมอติ๊บกันแน่หว่า  อิอิ



ส่วนเรื่องที่ถามถึงการยอมรับจากคนในครอบครัวนี่คงต้องเป็นเรื่องละเอียดนิดหน่อย

แต่ผมใช้การคุยตรงๆ  มีไรก็พูดก็คุย  ถึงแม้จะเป็นความลับแต่ครอบครัวก็ควรจะรู้เรื่องความลับของด้วยเสมอ

อย่างน้อยคนในครอบครัวก็คือคนที่รักเรา  และแน่นอนเขาย่อมรัก  เมื่อคุยกันด้วยความรักจะผ่านไปได้ด้วยดี

สุดท้ายแล้วบางทีอาจเป็นเราที่คิดไปล่วงหน้าแล้วก็คาดหวังไปเอง  เอาเข้าจริงๆบางอย่างอาจไม่เป็นปัญหาเลยก็ได้ครับ

ถ้าเราเป็นคนดี ไม่ว่าจะเป็นอะไร  พ่อกับแม่เราก็คือคนที่รักเราที่สุดและยอมรับในสิ่งที่เราเป็นได้โดยไม่มีเงื่อนไขอยู่แล้วครับ

เอาใจช่วยทุกคนครับผม


ปล...  ฝากถึงบางคนที่แฟนหมดโปรโมชั่นตั้งแต่สามเดือนแรก  บางทีระยะเวลาของโปรโมชั่นมันก็จะแปรผันตรงกับความสวยนะคับ  ฮ่าๆ แต่ก็นะ  สวยทุกมุมอยู่แล้ว  อย่าได้แคร์

หน้าแตก เพล้ง!!!

อุตส่าห์เก็บข้อมูลคิว่าจะใช่ เพราะบอกว่าตอนนั้นพี่หมอติ๊บเพิ่งผ่าตัด ผมกำลัง ขึ้น เห็นในรูปก็เกรียนใช้ได้อยู่

และบอกรำงานไหว้พระธาตุ คิดว่าจะใช่ซะอีก

พลาดอย่างแรง

ปล.ขอบคุณสำหรับคำถาม เอ๊ย! คำตอบนะครับ (ลืมตัวนึกว่าเป็นนางงาม) 55+

พยายามไม่คิดเหมือนกันครับ เพราะอย่างที่พี่หมอไม่บอก บางที่ปัญหาอาจจะไม่เกิดอย่างที่เราคิด แต่พอคิดแบบนี้มันก็จะมีอีกมุมนึงแย้งว่า ถ้าไม่คิดแล้วมันเกิดละ? จะทำยังไง แต่ก็นั่นละครับ ทุกสิ่งมันเป็นเรื่องของอนาคต ทำตอนนี้ให้ดีก็น่าจะเพียงพอแล้ว
 นับถือคุณพี่ myxname อึดโคตรๆ 11 ปี 
ขอบคุณอีกครั้งครับ


 

[icyblue]

หมอไม้ไหนว่าคอมฯ ok. แล้ว ทำไมยัง บ่อัพ อ่ะ

หรือว่าไป ฮันนีมูนกับที่รักอยู่เอ่ย 

   2 คุณหมอ กับ น้อง hackz

[Jploiiz]

หลังจากนั่งจ่มมาสามวันกับหมอไม้กับหมอติ๊บ = ='''
โฮกฮาก ไม่ไหวๆ ตาลาย ๕๕๕๕๕
จ้องตัวหนังสือตาไม่กระพริบเลยค่ะ

อ่านแล้วนึกย้อนตัวเองมากๆ เลย
หมอติ๊บนี่ทางบ้านยากจนกว่าบ้านยายน.ซะอีก
แต่ก็ขยันเรียนแล้วก็ไม่ย่อท้อ
ไม่่เหมือนคนแถวนี้ เรียนมากี่ปีๆ เกรด 4 ไม่เคยลอยมาให้ยล TT;;;
ได้มากสุดก็จุดแปดกว่าก็ดีใจแล้ว
แต่หมอติ๊บนี่ เลขสวยหลายๆ !!!
ไอ้เราบ้านก็พอส่งเสียได้
แต่หนังสือไม่เคยอ่าน วันๆ จ่มอยู่กับคอมฯ - -
ต่างจากหมอติ๊บเหมือนฟ้ากับเหวว ว
อยากขยันได้ซักครึ่ง TT;;;
หนังสือเรียนไม่แตะ แตะแต่การ์ตูนจริงๆ วันๆ
๕๕

ช๊อบชอบหมอติ๊บกับ Hackz ซะจริง
ส่วนหมอไม้........................ หล่ออิหลีติ๊อ้าย?
๕๕๕๕

อ่านตอนที่ย่าของหมอติ๊บเสีย
ร้องค่ะ คิดถึงตัวเอง
ก่อนยายเสียยอมรับเลยว่าไม่เคยดูแลท่าน
ไม่เคยใส่ใจ
ตอนท่านเสียไปเมื่อกลางๆ ปีนี่เองค่ะ
ร้องไห้ฟูมฟาย รู้สึกผิดเอามาๆ

แง่มๆ มารอหมอไม้กับ hackz

 

ps.เวิ่นเยอะมาก

[nonae]

เงียบได้อีก หายไปไหนโหมดดดดด
หมอไม้ หมอติ๊บ นายแฮ็ค ส่งเสียงหน่อยยยย

ปล. TARO ไม่เจอกันนานเลยนะ แอบทักทาย

[PEENAT1972]

หายไปไหนกันหมด เลยไม่รู้ บอกว่า กำลังจะมาอัพ แล้วก็หายไป หลอกให้คนแก่รอ

เค้าเรียกว่าแหย่ให้อยากแล้วจากไปใช่ไหม

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :m5:ขอร้องละครับ ไม่มาต่อแล้วเหรอครับ

สาธุมาต่อด้วย

[evilheart]

  จิ้มๆๆๆ

[sweetener]

รอ
รอ
รอ
รอต่อปายยย

[oaw_eang]

เขาหายไปไหนกันโม้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

FC รอกันหน่อยนะคะ

เผื่อว่าเขาอาจจะกำลังยุ่งๆ อยู่

[vasuki]

พี่หมอไม้ กับพี่หมอติ๊บ หายไปไหนอ่ะ สงสัยไปสวีทกันที่ไหนแน่ๆ เลย รอนะครับ

[puenfriend]

มาเเวะเวียนเยี่ยมเยียมพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ เเลวก้อHackzด้วยน่ะจ้ะ

กำลังรอผู้สูงวัยมาต่ออยู่น่ะค่ะ หลังจากที่ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมากก

ได้ข่าวว่าช่วงนี้พี่หมอไม้ภารกิจเยอะ อากาศเริ่มเย็นเเล้ว

ดูเเลตัวเองกันด้วยน่ะจ้ะ

[PEENAT1972]

ปล่อยดวงใจ
ลอยหายเข้าไปในเพลง
ที่ยังบรรเลง ล่องลอยมา
ให้ใจพะนอ
หยอกล้อ เสียงเพลงดีกว่า
ไม่ใฝ่ไม่หา อะไรสักวัน
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร
เหนื่อยเกินไป
ดวงใจที่มันเป็นอยู่
ไม่อยากรับรู้ เรื่องราวใด
ใครที่ทำ ให้ใจนี้เคยร้องไห้
ก็ไม่จำไว้ให้ทรมาน
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร
ดนตรี 21 ห้อง..19...
20...21 ปล่อยดวงใจ
ลอยหายเข้าไปในเพลง
ที่ยังบรรเลง ล่องลอยมา
ให้ใจพะนอ
หยอกล้อ เสียงเพลงดีกว่า
ไม่ใฝ่ไม่หา อะไรสักวัน
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร


http://www.youtube.com/v/CzgM4vZBGnw?fs=1&hl=en_US&color1=0x402061&color2=0x9461ca

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

คนแต่งหาย คนโพสต์ก้อตามกันไปครับ งานนี้จะเป็นไงต่อเรามาลุ้นและเป็นกำลังใจให้เสมอ

ขอให้มีความสุขและรักษาสุขภาพด้วยนะครับ :เฮ้อ:รอตอนต่อไป

[TARO]

อ่านจะทันอยู่แล้ว ค่อยๆ อ่าน กลัวมันหมด ตอนใหม่รีบมาทีเถอะ 

[แอบซุ่ม]

ชะแว๊บ..แอบมาส่อง หนีเที่ยวนานนะเนี่ยเดี๋ยวปรับให้ไม่หล่อซะเลย

[Nichdia]

ตามอ่านยังไม่จบเลย แต่อยากเม้นก่อน

สนุกดีคับเรื่องนี้ หมอติ๊บนี่เปนคนดีจิงๆเลยอ่า

ดีใจจังที่ได้มาอ่าน ^^

จะติดตามต่อไปนะคับ

ปล.ผมเรียนที่เดียวกะที่หมอไม้จบมาเลยอ่ะ ^^

[aim]

ฮือ เมื่อไหร่จะมาสักที

[RAKDEK_KA]

ฮือๆๆๆ พี่หมอหาย

[myxname]

เกิดไรขึ้น ฤาครับ


หายไปเลย
ยังคงสุขสบายดีนะครั บ
หรือว่าแอบไปเที่ยว

ช่วงนี้ไม่เข้าใจ ทำไมหมอ ๆ ถึงได้ทุนไปดูงานกันบ่อยเหลือเกิน....

[Jploiiz]

หมอไม้กับหมอติ๊บหาย 








นอนรอ 

[nonae]

  ไปไหนกาน ส่งเสียงหน่อยยยยย

[RomeO_C_Leng]

มีเรื่องรบกวนถามคุณหมอไม้หน่อยครับ ผมว่ายน้ำบ่อยเลยทำให้เสียวฟัน ไป search ข้อมูลมาเขาบอกให้ไปพบทันตแพทย์ให้ทำ mouthguard อยากถามว่าค่าทำจะสักเท่าไรได้ครับ

และมาแวะตามไล่อ่านครับผม ขอบคุณนะคร้าบบ

[pukpra]

แวะเข้ามาทักทายนะคะ หายไปไหนเอ่ย ทั้งนายแฮ็ค หมอไม้ หมอติ๊บ สบายดีหรือเปล่าค่ะ
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะจ๊ะ ^^

[dr.mike]

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 125   ตาลาย   ลายตา 







ดึกดื่นค่ำคืนของวันเป็นโสด  ไฟแสงสีชวนตาลายตัดกับความมืดมิดของค่ำคืน 

เสียงเพลงจังหวะปลุกเร้าให้เพลิดเพลินไปกับจังหวะของท่วงทำนองแห่งดนตรี 

มันคงจะดีถ้าไม่มีตัวเร่งปฎิกิริยาเป็นแอลกอฮอล์จากแก้วในมือของผม 

และในค่ำคืนนี้ไม่เพียงแต่ผมเท่านั้นที่ออกอาการมึนเมาและปลดปล่อยอารมณ์ให้เคลิบเคลิ้มไปกับไฟแสงสี 

มันคงไม่มีอะไรน่ากลัวและน่าเป็นห่วงเพราะอย่างน้อยผมก็เป็นชายหนุ่มที่ผ่านโลกมาบ้างพอสมควร 

ถ้าหากว่าปราศจากร่างบางของไอ้คนที่ผมไม่ชอบขี้หน้าเท่าไหร่ที่ยังคงตามตื๊อและเบียดเสียดอยู่ไม่ห่างไปจากหน้าขาของผมเท่าไหร่นัก 

แน่นอนครับหมอปุ้มนั่นเอง  .....

เป็นหมอที่สอนให้ผมเข้าใจข้อเสียของความหล่อที่ผมมีก็ตอนนี้แหละ  ไม่อยากเป็นคนหล่อก็ตอนนี้แหละ



เอาไงดีหว่า 

จะดึงหมอกิ๊กคนสวยเข้ามาเป็นตัวกั้น 

กำแพงหนาที่กางกั้นให้ผมห่างออกมาจากหมอปุ้มแต่มันคงเป็นการยากเกินไปหากผมจะให้เดินเบียดเสียดผู้คนเพื่อที่จะพาร่างราชินีช้างของเธอมายังจุดที่ผมยืนอยู่ 

จะพึ่งใครในกลุ่มก็ไม่ค่อยสนิทกันซะเท่าไหร่นี่ซิ  เดินหนีไปดื้อๆก็เกรงจะเป็นการเสียมารยาท

ไม่ทันที่ผมจะพาหัวสมองมึนๆเมาๆคิดอะไรไปได้มากกว่านั้น 

จู่ๆร่างกายสูงใหญ่  แกร่งกำยำไม่น้อยกว่าผมก็เซถลาเข้ามาแทรกระหว่างผมกับหมอปุ้มด้วยความมึนเมาของชายหนุ่มคนนั้น  หรือด้วยแรงอธิษฐานของผมไม่รู้ได้ 

แต่ที่แน่ๆ  ผมอยากกระโดดกอดคอขอบคุณพ่อหนุ่มคนนี้ซะจริงๆ 

แต่ทันทีที่ชายหนุ่มคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาก็ทำให้ผมถึงกับตะลึงในทันที

นายเบสนี่หว่า  เมา  เบลอ  ตาลายไปแล้วแน่ๆนายไม้  ก็นายเบสมันไปนครสวรรค์กะนายบอยนี่หว่า 

หรือว่าใครกันน้อมาหน้าคล้ายนายเบสได้ยังกะฝาแฝดขนาดนี้   เมาไปแล้วแน่เลยเรา

ก่อนที่ผมจะงุนงงไปมากกว่านี้
'' ชนแก้วหน่อยซิพี่ไม้รูปหล่อ  ''  นายเบสพูดพร้อมยกแก้วขึ้นมาชนด้วยอาการเริ่มจะทรงตัวไม่ค่อยอยู่ซะแล้ว   

ไอ้เด็กคนนี้อายุเท่าไหร่กันวะทำไมเข้ามาในสถานที่แบบนี้ได้หว่า

อ้อ  ลืมไปมันคงเกินสิบแปดแล้วละ  ตัวจะเท่าผมอยู่แล้วววว

'' มานานรึยังนี่เรา ''  ผมเอ่ยเริ่มต้นการสนทนากับนายเบสที่ตอนนี้ท่ามกลางไฟสลัวๆแบบนี้ผมว่ามันหล่อไม่เบาเลยแฮะ  ถึงจะมึนๆแต่สายตาผมยังใช้การได้ดีอยู่นะ

'' มาตั้งแต่หัวค่ำแล้วคับ  ว่าแต่พี่ไม้ไม่ได้ไปเที่ยวนครสวรรค์กะหวานใจเหรอคับไมมาเป็นโสดที่นี่ได้อะคืนนี้  ''  ดูมันแค่คำถามแรกก็เริ่มกวนซะละ

'' ไม่ได้ไปให้เค้าไปเที่ยวกะเพื่อนๆบ้าง   พี่ก็เที่ยวกะเพื่อนๆบ้าง  ห่างกันบ้างซิเดี๋ยวเบื่อขี้หน้ากันซะก่อน ''  ผมตอบกลับไปแข่งกับเสีรยงจากดนตรีจังหวะเร้าใจสุดๆจนแทบจะเป็นการตะโกนคุยกันดีๆนี่เอง

ถึงผมจะไม่ค่อยชอบหน้านายเบสนี่เท่าไหร่  เนื่องด้วยเหตุผลกลใดก็พอจะรู้กันอยู่
 
แต่ ณ ตอนนี้เวลานี้ผมกลับชอบที่มันมายืนกั้นผมจากหมอปุ้มซะมิด 

และผมก็สบายใจที่จะคุยกับนายเบสนี่มากกว่าหมอปุ้มซะด้วยซิ   

ผมใช้เวลาคุยกับนายเบสอยู่เป็นนานสองนานด้วยความเมาของผมทั้งสองคน

และด้วยความที่ผมไม่อยากให้นายเบสไปจากตรงที่มันยืนอยู่ตอนนี้จึงแกล้งชวนคุยชวนเต้นไปตามประสาคนรู้จักกัน 

ยิ่งดึกไอ้เด็กบ้านี่ก็ยิ่งห่ามทั้งมึนทั้งเมาจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้วละ

จึงได้ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาพิงผมซะเต็มเหนี่ยวขนาดนั้นแถมยังบดเบียดร่างกายหนาๆของมันเข้ามาเบียดเสียดร่างกายของผมซะจนหมอปุ้มค้อนขวับๆ อยู่หลายที

เอาละซิงานนี้อัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยผมเมื่อตะกี้  ไมมาตกม้าตายซะเองละทีนี้



เวลาใกล้เข้าไปตีสองเต็มที่แล้วตอนนี้เสียงเพลงจังหวะเร้าใจสนุกสนานในผับเปลี่ยนเป็นจังหวะเนิบๆให้ได้พักผ่อนจากการดิ้นของเหล่านักท่อราตรี 

แสงไฟจากภายในร้านค่อยๆสว่างขึ้นทีละน้อยจนสามารถมองเห็นผู้คนภายในร้านที่เริ่มทยอยกันออกจากร้านอย่างชัดเจน 

คนไหนสวยหล่อในความมืดก็จะได้เผยหน้าตาเนื้อหนังกันจะๆเมื่อแสงไฟสาดเข้าไปปะทะกับใบหน้าในตอนผับใกล้ปิดนี่แหละนะ 

ส่วนผมเหรอไม่ว่าจะมืดหรือจะสว่างจ้าแค่ไหนความหล่อเหลาไม่เคยจางหายไปกับสิ่งใดๆที่มากระทบ 

ฮ่าๆๆๆ  ไม่ได้เมานะ  เอิ๊กกกก  อืมมม

จนกระทั่งกลุ่มของผมที่ค่อยๆเดินออกมาจากในผับเป็นกลุ่มเกือบสุดท้าย 

แต่ทว่าร่างกายสูงใหญ่ของนายเบสก็ยังไม่ทีท่าว่าจะฟื้นจากอาการเมามาย  ยังคงนั่งฟุบอยู่ที่เก้าอี้หน้าร้านหลังจากที่ผมช่วยพยุงออกมาด้วยหวังว่าเพื่อนๆที่มาด้วยกันในกลุ่มของนายเบสจะยังพอนึกถึงเพื่อนคนนี้และมารับตัวมันกลับไปเสียทีเพราะผมก็ไม่รู้จะไปส่งมันที่ไหน  รู้แต่ว่าอยู่หอเดียวกะนายบอยแต่หอไหนอะเหรอ  ไม่เคยได้ล่วงรู้หรอกคับเพราะไม่เคยสนใจ


ตีสองแล้ว  แต่นายเบสยังนั่งฟุบหลับอยู่ที่เดิม 

ตอนนี้เพื่อนๆในกลุ่มของผมที่มาด้วยกันก็ทยอยแยกย้ายกันกลับไปจนหมดแล้ว

แม้กระทั่งหมอปุ้มก็ยังส่งสายตาค้อนและเคืองแค้นมาให้ผมแทนคำร่ำลา 

รอดตัวไปอีกคืนนะไม้  ผมคิดในใจ 

ก่อนจะกลับมาตั้งสติกับบุคคลที่กำลังก่อให้เกิดปัญหากับผมขึ้นมาแทน  เอาไงละวะเนี่ย 

ผมยกมือถือขึ้นมากดหาเจ้าตัวเล็กเพื่อที่จะถามนายบอยว่าหอพักมันอยู่ตรงไหนแล้วไอ้เบสนี่อยู่ห้องไหนกันแน่จะได้เอานายเบสไปส่งจะได้เข้านอนเพราะผมก็มีอาการไม่ต่างจากนายเบสเท่าไหร่นักจะดีกว่าหน่อยก็ตรงที่ยังควบคุมสติและการทรงตัวของตัวเองได้บ้าง  เท่านั้นเอง

แต่ทว่าผมรอการรับสายครั้งแล้วครั้งเล่าจากเจ้าตัวเล็กก็ไม่มีทีท่าว่าจะรับสาย 

จนผมถอดใจในที่สุดก็แหงละเวลาตีสองแบบนี้ 

ถ้าตื่นมารับก็ไม่ใช่หมอติ๊บแล้วละเพราะรายนี้ถ้าได้หลับไปแล้วอย่าหวังว่าจะมีการตื่นขึ้นมาระหว่างการหลับไหลได้เลย

เอาวะ  อย่างน้อยก็แสดงความมีน้ำใจดีกว่าปล่อยให้ไอ้เด็กนี่นอนฟุบหลับอยู่หน้าร้านยันเช้า

ผมค่อยๆพยุงร่างที่ไม่ได้มีบอบบางไปกว่าผมเท่าไหร่เลยขึ้นรถ 

ก่อนพยายามปลุกและถามข้อมูลจากนายเบสครั้งแล้วครั้งเล่าแต่คำตอบที่ได้รับกลับมาไม่มีไรมากไปกว่าเสียงครางอู้อี้

และบ่นพึมพำจนฟังไม่ได้ศัพท์นั่น  ผมจึงตัดสินใจวนรถกลับเข้ามาในหอพักของผมเองก่อนพยุงร่างนายเบสลงมาจากรถ 

อย่างน้อยให้มันล้างหน้าล้างตาเผื่อจะสดชื่นขึ้นมาบ้างผมพยุงร่างหนาขึ้นห้องอย่างทุลักทุเลด้วยอาการมึนเมาไม่แพ้กัน





ทันทีที่ถึงห้องผมทิ้งร่างหนานั้นลงบนเตียงก่อนหาผ้าขนหนูชุบน้ำเช็ดหน้าเช็ดตาให้ไอ้เด็กขี้เมาคนนี้ 

ก่อนตัวผมเองจะกลับเข้าไปในห้องน้ำอาบน้ำอาบท่าให้พอสดชื่นฟื้นคืนสติกลับมาบ้าง 

แต่เมื่อผมอกมาจากห้องน้ำก็ต้องพบกับสภาพของคนเมาที่ไม่คิดว่าจะมากมายจนคุมสติไม่ได้ขนาดนี้ 

ตอนนี้ร่างกายนายเบสนอนแผ่หลาอยู่บนพื้นกระเบื้องภายในห้องนอนของผม 

เสื้อผ้าหลุดลุ่ยกองอยู่ด้านข้างเหลือเพียงท่อนบนเปลือยเปล่า 

เผยให้เห็นแผ่นอกกำยำของคนที่กำลังแตกเนื้อหนุ่มเต็มที่ 

ท่อนล่างยังดีที่มันยังเหลือกางเกงยีนส์เอวต่ำพร้อมกับบ๊อกเซอร์เอวสูงปรี๊ด 

คงเป็นที่นิยมของคนสมัยนั้นอะนะ  และยังเป็นที่นิยมมาจนทุกวันนี้

ร่างหนากำยำนอนพลิกกายเปะปะไปมาจนทั่วห้อง  บ้างก็ครางกึ่งละเมอเป็นระยะ 

คงจะไม่ดีแน่ถ้าผมปล่อยให้มันนอกะพื้นแบบนั้นผมเดินมาใช้ผ้าขนหนูผืนเดิมชุบน้ำและเช็ดไปตามเนื้อตัวด้วยหวังว่านายเบสจะฟื้นจากอาการเมามายและประคองสติตัวเองได้บ้าง 

นานจนผมเริ่มง่วงและเหนื่อยอ่อนกับการดูแลนายเบสจึงค่อยๆปรือตาขึ้น 

และยิ้มให้ผมด้วยสายตาหวานฉ่ำด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เข้าสู่ร่างกายไปด้วยปริมาณไม่น้อย 

มือหนาๆของมันเกาะกุมที่มือของผมที่กำลังเช็ดหน้าเช็ดตาให้มันอยู่จนผมดึงมือออกแทบไม่ทัน 

ตอนนี้ยอมรับว่ามึนเมาและก็เผลอตัวเผลอใจไปกับนายเบสซะแล้วซิ





แต่เอ๊ะ  ปากแบบนี้    ตาแบบนี้   ใบหน้าแบบนี้  ………………….





ผมขยี้ตาและตบหน้าตัวเองเบาๆ  นี่ผมคงเมาหนักไปแล้วแน่ๆ 

เมื่อตะกี้ผมลากนายเบสเข้ามาในห้องเช็ดหน้าเช็ดตาให้มันสร่างเมา 

แต่ทำไมตอนนี้หน้านายเบสมันค่อยๆเปลี่ยนสภาพไปเป็นหน้าตาของคนที่ผมคุ้นเคยและคิดถึงที่สุดในตอนนี้   หมอติ๊บบบบ

ผมต้องเมาหรือประสาทกลับไปแล้วแน่ๆที่เห็นหน้านายเบสนี่เป็นหน้าหมอติ๊บไปซะได้   

ไม่เอาๆตั้งสติไม้  ตื่นๆ  อย่าเผลอใจ  อย่าปล่อยอารมณ์ไปตามกระแสเรียกร้องของฤทธิ์จากแอลกอฮอล์ 

นี่มันนายเบสที่นายไม่ชอบขี้หน้าไม่ใช่หมอติ๊บนายกำลังตาฝาดดด 

ร้อยพันเหตุผลที่ผมเอื้อนเอ่ยและพึมพำออกมาบอกกับตัวเอง   ก่อนจะเรียกสติกลับคืนมา 

และพยุงร่างนายเบสขึ้นนอนบนเตียงและผมก็เดินไปเปิดตู้เย็นหาเครื่องดื่มเย็นๆให้ตัวเองสร่างจากฤทธิ์ของเหล้าโดยฉับไวและก้าวขึ้นไปนอนอีกฝั่งของเตียงด้วยใจที่เต้นโครมคราม  และหัวเราะให้กับอาการมึนเมาของตัวเองในครั้งนี้ 

เป็นเอามากน่ะนี่นายไม้

[sweetener]

คิดว่าคืนเดียวจากหมอติ๊บเป็นอื่นซะละ
ผู้ชายสูงใหญ่มองยังไงให้เป็นตัวเล็กบอบบาง
ร่างกายคงจะหลายดีกรีเนาะหมอไม้

หายไปนานน  คิดถึงนะรู้มั้ย

[myxname]

มาซะทีอ่ะ...

[badcow]

เผลอใจไม่ว่า เผลอตัวนี่ มีเฮ เอ๊ะ หรือ ฮือๆ

[8X]

หมอไม้มาแว๊ววว พร้อมตอนใหม่แต่ยังค้างอยู่เลยอะค่ะคุณหมอ