BY BYM
เสียงกระทบของเนื้อที่กระแทกกระทั้นรุนแรง และเสียงครวญครางราวกับ
จะขาดใจ ของร่างเล็กที่คาอยู่ขอบเตียงดิ้นพล่านเปล่าเปลือย นอนคว่ำหน้ามือเล็กขยำผ้าปูที่นอนสีดำเลื่อม
ร่างสูงที่ยืนด้านล่างโยกเอวกระแทกหนักๆจนร่างที่นอนอยู่ดิ้นรนหนักขึ้นทั้งๆที่ร่างหนาอยู่ครบทั้งชุด
มีด้านหน้าเท่านั้นที่ถูกเปิดลงมาให้ทำกิจกรรมร้อนแรง เสียงสะอื้นถี่ขึ้นแต่ร่างสูงก็ไม่ลดแรงกระแทกลงแม้แต่น้อย
"รอแปป ใกล้จะเสร็จแล้ว " ร่างหนาหันหน้าไปบอกคนอีกสองคนที่ยืนตรงหน้าประตู แต่เอวไม่ได้ลดความไวลงแม้แต่น้อย
หนึ่งในคนที่ยืนรอยกบุหรี่ขึ้นสูบปล่อยควันลอยกระจายไปทั่วบริเวณ เสียงกรีดร้องปนสะอื้นยังคงก้องไปทั่วห้อง
จนกิจกรรมตรงหน้าหยุดลง มือใหญ่ดึงทิชชู่จับถุงยางที่คาอยู่กับดุ้นออกขว้างทิ้งลงถังขยะด้านข้าง
ดึงกางเกงติดกระดุม สายตาเหลือบมองร่างเล็กที่นอนสลบขาสองข้างทรุดลงคุกเข่าข้างเตียงตัวพาดอยู่บนที่นอน
"มีปัญหาตรงไหน " เขาดึงบุหรี่จากคนที่ยืนรอมาสูบต่อทันที
"ที่ผับเมื่อคืน " หนึ่งในสองคนยื่นซองเอกสารมาให้ คิงส์คว้ามาปากก็ยังคาบบุหรี่ ดวงตาคมเข้มจ้องรูปถ่ายในมือ คิ้วขมวดจน
แทบจะชนกัน
"มินทร์มันกลับมาจากนอกเมื่อไหร่วะ"
"เมื่อวันก่อน มันไปรับเด็กผู้ชายมาด้วยคนนึง รูปอยู่ในนั้น" เตชินบอก เพื่อนอีกคนเดินไปจัดการร่างที่นอนคาอยู่บนที่นอน สวม
ใส่เสื้อผ้าให้แล้วกดโทรศัพท์
"มาเอาเด็กนี่ไปส่งที่หอมันด้วย" คิงส์หันมามองพิชญ์แล้วก้มลงมองรูปถ่ายที่อยู่ในมืออีกครั้ง
"ประวัติล่ะ"
"ในนั้น" พิชญ์ตอบ
"หึ หึ น่ารักนี่หว่า แต่คุ้นตามากเลยนะเนี่ย " คิงส์ยกยิ้ม
"ก็น้องคิสที่บอสเคยกอดๆ หอมๆ แล้วจะขอแต่งงานตั้งแต่น้องเค้ายังอยู่อนุบาล พวกเราอยู่ ป.1 "
"หือ... "
เสียงโทรศัพท์จากเครื่องบางหรูดังขึ้นคิงส์กดรับโดยไม่มองด้วยซ้ำ สายตายังจ้องรูปที่อยู่ในมือราวกับจะให้มันติดตรึงไว้ในสมอง
".........."
".........."
" อืมม 1ทุ่มที่เดิม" คิงส์วางโทรศัพท์ลงบนโซฟา
"ขออาบน้ำแปปเดียวพวกแกกินอะไรหรือยัง เดี๋ยวเจอกันที่ร้านเดิมก็แล้วกัน อีกครึ่งชั่วโมง" ทั้งสองพยักหน้าก่อนจะเปิดประตูให้
กับคนด้านนอก เข้ามาอุ้มร่างที่นอนไม่รู้เรื่องลงไปส่งที่หอของเจ้าตัว พิชญ์พยักหน้าให้เตชินออกไปพร้อมเขาและล๊อกห้องให้
คนที่อยู่ในห้อง
"คราวนี้บอสจะทำยังไงวะ "
"หึ หึ ไม่ทำแต่อะไรที่เป็นของคิงส์มันไม่มีทางจะเปลี่ยนมือเป็นของคนอื่น ถ้าคิงส์ไม่ปล่อยมือซะเอง"
มาขอกำลังใจจากผู้อ่านค่ะ ฝากเรื่องรักร้ายๆผู้ชายคนนี้ไว้ในสายตาด้วยนะคะ