ต่อน่ะครับต่อ ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยน่ะคับที่ไม่ได้มาต่อตั้งนาน ก็เพราะไม่ค่อยว่าง เรียนหนัก เซ็ง ไม่รู้จะเขียนไรด้วย ช่วงนี้ว่างๆ เดียวผมค่อยๆเรียบเรียงความจำสักหน่อยว่าเกิดอ่ะไรกับชีวิตช่วงหลายเดือนที่ผ่านมามั่ง แต่มันหลายเรื่องเกิ๊นนนผมเรียงไม่ถูก 55+ เรื่อยๆแล้วกันน่ะครับเรียงไม่ถูก ลัดหน้าลัดหลังไป
ช่วงนั้นก็เรียนไปเรื่อยๆ ผมกับมันก็ไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนมากขึ้น อยู่ด้วยกันมากขึ้น อยู่ด้วยกันตั้งแต่เช้ายันดึกเลยทีเดียว (เพราะว่าเรียนเช้า 7โมงเช้า หลังจากนั้นก็ว่าง เรียนอีกทีก็6โมงเย็น ผมล่ะอยากไปตบกะบานอาจารย์ซักป๊าป จัดตารางเรียนมาฆ่านักศึกษาชัดๆ 55+ สาธุ บาปๆ) จนผู้คนมากหน้าหลายตาแซวกันไหญ่ ผมก็เขินน่ะ อิอิ
ดึกๆผมไปอ่านหนังสืออยู่คณะกับเพื่อนในกลุ่มตั้งหลายคน ส่วนมันไม่ได้มาด้วย แล้วก็มีน้องผู้หญิงเดินมา ถามเลย
-พี่ๆ แฟนไม่มาด้วยหรอค่ะ ผมก็งงๆ เพราะช่วงนี้ผมไม่ได้คุยกับผู้หญิงคนไหนเลย ผมหันหน้าไปหาเพื่อน พวกมันก็หัวเราะคิๆคักๆ กันไหญ่
-ใครอ่ะน้อง พี่โสดน๊าาา น้องเค้าก็ยิ้ม .....
-พี่ผู้ชายคนหล่อๆอ่ะ ไม่ใช้แฟนกันหรอ โอ๊ยยย อย่าทำให้น้องผิดหวังน่ะ ผมหันไปหาเพื่อนผมอีกทีหัวเราะกันไหญ่เลย 555+
-โด่! ทำไขสือ ไอ้สัส เพื่อนผมตบเบาๆที่ท้ายทอย
-น้องรู้อยู่หรอก ความรักมันแสดงออกมาจากการกระทำ แล้วก็หัวเราะ คิคิคิ (มันไม่รู้เลยว่ากูเขินนนน)
-โอ๊ยยย! อ่ะไรๆ ไม่มีหรอก จะเสร็จไหมเนี้ยแลปน่ะ ไปเขียนๆเดียวก็ไม่ได้ส่งกันพอดี ผมพูดปัดๆไป ผมก็ยิ้มให้น้องเค้า
-ไม่ใช้หรอกน้องๆ ไปๆ พี่ยังชอบผู้หญิงอยู่
วันต่อมาก็มีอีกน่ะ ผมเอาแลปไปส่งที่ช๊อป
-อ๊าววว .... มาคนเดียวหรอนาย... แล้วนาย... ไม่มาด้วยหรอ (อาจารย์ก็เป็นไปกับเขา) ส่วนผมก็เขิ๊นๆนิดหน่อย
-มาด้วยกันได้ไงคับอาจารย์ ตัวไม่ได้ติดกันซ่ะหน่อย 555+ ผูดแก้เขินไป
-ป๊าวว ผมก็เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ก็เลยถามหาเฉยๆ 555+(หัวเราะมีเล่สนัยมาก)
-ไปแล้วน่ะคับอาจารย์ผมมีธุระ ผมรีบชิ่งหนี 555
คือวันนี้มันไม่มีเรียนเช้าน่ะคับมันเลยไม่ได้มาด้วย ผมเลยต้องได้มาคนเดียว
แล้วมีอีกน่ะ ร้านส้มตำที่ผมไปกินประจำกับมันสองคน
-แม่ค้าแซวตลอดดด เป็นแฟนกันใช่ไหม
-ไม่ๆ พี่ไม่ใช้ๆ ผมกับมันรีบตอบ
-บอกพี่ได้ไม่เป็นไร พี่ชอบน่ารักดี พี่แกพูด แม่แก่ตำส้มตำอยู่ก็หันมายิ้ม
-ก็เห็นไม่เคยห่างกัน (คนที่ไปไหนมาไหนด้วยกันจำเป็นที่ต้องเป็นแฟนกัน?ผมคิด)
-ไม่คับๆ มันรีบพูด
-5555+ แม่ค้าหัวเรากันใหญ่ จ๊าๆ แซวเล่นๆ
วันพุธจะเรียนเสร็จดึกมากถึงเที่ยงคืนเลย แต่ผมรอคอยวิชานี้แหละ ผมมีความสุขกับการเรียนวิชานี้ 55 ตอนเรียนผมกับมันจะแยกมานั้งเกลือบแถวหลังสุดสองคน คือวิชานี้อาจารย์โหดน่ะครับคือห้องจะเงียบมากเวลาแกสอน แม้แต่เสียงแกะซองขนมกินยังได้ยินเลย 55 แต่แก่อ่ะสายตาสั้น ดังนั้นพวกผมเลยต้องมานั้งข้างหลัง แต่คุยกันไม่ได้น่ะ
ที่ทำได้คือเขียน ผมชีกกระดาษมาแผ่าหนึ่ง แล้วเราก็เขียนตอบโต้กัน (เก้าอี้ที่นั้งอ่ะคับมันติดกันทุกโต๊ะ เวลานั้งต้องเอาแขนของเรามาติดกัน ส่วนขาก็กระดิกเขาชนกันไปชนกันมา เหอะๆ ฟินชะมัด)
วันหลังมาต่อน่ะครับเดียวจะเขียนไว้ แล้วจะเอามาลงทีเดียว (เรื่องที่คิดว่าจะมีความสุข มันไม่ใช่น่ะครับ ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้ และตอนนี้ผมกับมันก็ยังเป็นเพื่อนกันน่ะคับ ยังไม่เป็นแฟน ผมยังคงพูดคำเดิมน่ะคับว่ามันเป็นคนที่เข้าใจอยากที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา เวลาดีก็ดีสุดๆเวลาเฮ้ยก็เฮี้ยจนใจหายบางครั้งเหมือนจะแคร์ความรู้สึกผมมากๆ แต่บางครั้งก็เฉยชาเหลือเกิน บางครั้งผมก็เหนื่อยแล้วอยากจะหยุดชอบมันแล้วกับไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิม เพราะในฐานะเพื่อนมันดีเหลือเกิน ผมรองคิดดูเล่นๆว่าถ้าผมเป็นแฟนมันผมจะเหมือนได้ขึ้นสวรรค์หรือตกนรกหลุมที่ลึกที่สุด แล้วเวลาจะพาไปครับ มันทำให้ผมอยากค้นหา)