:เฮ้อ:สำเริงสำราญบานทุ่ง ไม่อนาทรร้อนใจในไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน
ที่กำลังกระเสือกกระสนหิวโซเพราะอุทกภัยน้ำท่วมหนัก
ซึนามิที่พัดผ่าน ทำให้ภูผาสูงถล่มทลายราบเป็นหน้ากลอง
เสียงสะเทือนเลื่อนลั่นจากกามากรรมกิริยาด้วยแรงพิศวาสที่ถาโถมโหมกระพือไฟสวาท
ให้ลุกโชนอยู่เสมอ สวนแซนด์วิชสวาทที่บัดนี้กลับเร่าร้อนรุนแรงด้วยแรงแห่งการทำรัก
จวบจนจากทิวาล่วงผ่านสู่ราตรีจนย่ำรุ่งอุษาสางของอีกวัน
ทั้งสามใบหน้าซีดเซียวหน่วยตาลึกโบ๋วขอบตาดำคล้ำ
นอนกอดก่ายกองปานประหนึ่งเรี่ยวแรงที่เคยมีสมบูรณ์พร้อมเหือดแห้งหายลง
เพียงแค่ข้ามวันล่วงคืนผ่าน
ก่อเกิดกลายแรงหาย
ฟ้าสงบยามเช้าที่สดใสพลับเห็นเป็นเพียงแสงสีเหลืองส้มที่แวมวาว
นอนระทดระทวยทอดถอนหายใจเพียงแผ่ว ประหนึ่งว่าใจจะขาดรอนๆ ยิ่งแล้ว
(พอเหอะ แวะมาแจมเพียงนิดแก้เครียดจากการแต่งนิยาย รึว่าจะเครียดกว่าเดิมก็ไม่รู้)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
