หัวข้อ: (นิยาย)หลอมละลาย (Heart-warming) ตอนที่ 1-3

[Microorgasmz]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม






 :hao3:สวัสดีครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของผมนะครับ ยังไงสามารถแสดงความคิดเห็นได้ครับ
ยินดีรับฟังครับ เรื่องนี้อาจจะไม่ใช่ 18+ เยอะนะครับ ค่อนข้างไปทางดราม่าหน่อยๆ ตัวละครจะออกแนวสีเทานะครับ

ถ้าใครชอบแนวนี้ผมจะยินดีมากๆเลยครับๆ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริงนะครับ แค่แต่งจากประสบการณ์ส่วนตัว แหะๆ

ขอให้สนุกกันนะครับ   

[Microorgasmz]

หลอมละลาย
(Heart - warming)










อารัมภบท
   พายุแห่งโชคชะตาพัดพาให้ชายผู้เพียบพร้อมทุกอย่างเข้ามาเปลี่ยนหัวใจของชายหนุ่มผู้หลงผิดและทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมาทว่าเรื่องราวมันไม่ง่ายดายเช่นนั้นเมื่อคนรักเก่าหวนคืนมา ศึกสังเวียนแห่งสายเลือดในครั้งนี้ รักแท้หรือรักลวงขะชนะใจชายผู้นี้ได้ ต้องให้ชะตาเป็นคนลิขิต !

















บทนำ

   ตอนนี้ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าผมไม่ได้คิดเรื่องอะไรทำนองนั้นกับเขาคนนั้น
จูบที่แสนเร่าร้อนในตอนนั้น รอยยิ้มของเขาที่สะกดสายตาของผมเอาไว้ หัวใจของผมเต้นแรงแทบจะไม่เป็นจังหวะแค่คิดถึงเรื่องเหล่านั้น อะไรกันล่ะ ! ทำไมเป็นแบบนี้ ความรักงั้นเหรอ ไม่จริงงง ! ผมอุตส่าห์ปิดกั้นหัวใจเอาไว้แล้วแท้ๆ ไอ้หมอนั่น มันทำบ้าอะไรกับผมวะเนี่ย !

                           วเรณย์

ความทรงจำ
เสียงพลุบนท้องฟ้าดังก้องทั่วบริเวณนั้น โคมลอยสีส้มสวยลอยเต็มไปทั่วท้องฟ้ายามค่ำคืนนี้ ให้ความรู้สึกอบอุ่นของคู่รักที่มาลอยโคมด้วยกันในวันลอยกระทง แต่สำหรับเขายิ่งมองมันกลับยิ่งรู้สึกโดดเดี่ยวเข้าไปถึงข้างในหัวใจ กี่ปีแล้วนะ…   ที่เขายืนอยู่คนเดียวตรงนี้ทุกๆปี ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรที่เขายังมาที่นี่ทุกปีอาจจะเป็นเพราะเขาอยากย้ำเตือนตัวเองให้นึกถึงช่วงเวลาเหล่านั้น ช่วงเวลาที่เขาทั้งทุกข์และสุขมากที่สุดกับการได้รู้จักกับความรักครั้งแรก ใช่แล้วเขาเคยลอยกระทงที่นี่กับคนรัก มันผ่านมานานมากแล้ว แต่เขาก็ยังมาที่นี่คนเดียวทั้งที่คนอื่นๆมีคู่ การผิดหวังจากความรักในครั้งนั้นทำให้เขาไม่กล้าที่จะมีใครอีก    เขาอยู่คนเดียวมานานมากแล้ว …
   ชายหนุ่มยืนมองกระทงที่เพิ่งลอยไป ในแววตาของเขาแฝงรอยหม่นเศร้า มันทั้งเหงาระคนกัน ชายหนุ่มผละออกมาจากบริเวณนั้นพลางเดินไปขึ้นรถสปอร์ตของเขาที่จอดทิ้งอยู่ข้างทาง เขาออกรถและขับออกไป...

[Microorgasmz]

๑

เอี๊ยดดดดดดดดดดด ! โครม มม !
รถคันหนึ่งพุ่งมาชนกับรถของเขา
“ขับรถประสาอะไรเนี่ย “ วเรณย์สบถด้วยอารมณ์เสียแล้วเปิดประตูรถไปดู  ชายคนหนึ่งนอนไม่ได้สติอยู่ในรถคันที่มาชนกับเขา รถเบนซ์สปอร์ต บุบเพราะชนกันอย่างจัง แต่บุคคลที่อยู่ในนั้นมีเลือดไหลจากศรีษะเหมือนกระแทกกับอะไรสักอย่าง วเรณย์ เปิดประตูรถไปดูคนเจ็บ แต่กลับต้องหวั่นไหวเพราะหน้าตาของเขา เขาผิวขาวจัด ผมดำขลับ คิ้วหนาดำขลับไม่ต่างกับเส้นผมของเขา ริมฝีปากสีแดงจัด แต่ใบหน้าของเขานั้นแดงก่ำเพราะเต็มไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์  วเรณย์พยายามเขย่าให้เขาได้สติ “นี่คุณได้ยินผมรึเปล่า คุณ คุณครับ เอาไงดีวะเนี่ย“ 
“กลับมาหาผม อย่าทิ้งผมไป คุณอย่าทิ้งผม …” ชายผู้นั้นกระชากเขาเข้าไปกอดแน่นไว้ไม่ปล่อยราวกับกลัวจะสูญเสียเขาไ ป   ชายหนุ่มผู้นั้นลืมตาม พลางกระชากเขาเข้าไปจูบอย่างรุนแรง จนเขาต้องผละออกมา
“ปล่อยผม!” เขาตวาดเสียงดังจนชายผู้นั้นหยุดแล้วกลับไปนอนเมาแอ๋เหมือนเดิม
เขาตัดสินใจลากชายคนนั้นไปส่งโรงพยาบาลเพื่อทำแผลแล้วเขาก็กลับไปนอนที่ห้อง

วเรณย์คิดถึงชายผู้นั้นพร้อมด้วยสภาพแบบนั้นก็อดคิดถึงตัวเองไม่ได้ อาการแบบนั้นจะเป็นอย่างอื่นไปได้อย่างไรนอกจากอกหัก เขาเกลียดความรัก ความรักเป็นสิ่งหลอกลวงเขาไม่อยากมีสภาพเช่นนั้นอีกแล้ว เขาเกลียดความรักยิ่งกว่าสิ่งใดในโลก ยิ่งเขาคิดถึงความล้มเหลวในชีวิตทุกอย่างล้วนเกิดจากความรัก  พ่อแม่เขาแยกทางกัน… เขาเกลียดพ่อที่ทำให้แม่เสียใจ  เขาต้องอยู่ตัวคนเดียวโดยมีพ่อส่งเงินค่าใช้จ่ายทั้งหมด เขาถูกเลี้ยงดูมาด้วยเงิน เงินเท่าไรก็คงไม่พอ เพราะสิ่งเดียวที่เขาขาดก็คือความรัก ตระกูลของเขามีสมบัติและมรดกแต่ผู้เป็นอากงและอาม่าไม่ยอมแบ่งเสียที เขากลายเป็นคนที่ไม่รู้จักพอกับของภายนอกกาย เพราะเขาขาดอย่างเดียวคือความรัก เขาเลยต้องการทดแทนด้วยเงิน เมื่อเขาผิดหวังจากคนรักในครั้งนั้น เขาจึงสาบานกับตัวเองไว้ในใจเลยว่าจะไม่รักใครอีกนอกจากเงิน เพราะมันทำให้สุขสบาย การที่เขาจะคบกับใครเขาจะเลือกที่ฐานะเงินทองเท่านั้นและเขาก็จะไม่มีวันรักคนคนนั้นอย่างเต็มหัวใจ สิ่งเดียวที่เขารักก็เงินทองกับของนอกกาย เพราะลึกๆในใจแล้วเขาต้องการให้แม่กับน้องสาวสุขสบาย เพราะความแค้นที่แม่หย่ากับพ่อทำให้ทรัพย์สมบัติไม่ได้เป็นของแม่ แต่อย่างไรมันก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี  แต่แค่นั้นสำหรับเขายังไม่พอ เขาต้องการคู่รักที่มีความมั่นคงทางฐานะสูงมาก สำหรับรสนิยมทางเพศอย่างที่เขาเป็น ใครๆก็รู้ว่ามันไม่มีหรอกเรื่องความรัก อาจจะมีนะแต่เป็นความใคร่ซะมากกว่า เพราะฉะนั้นเขาจะต้องหลอกเอาเงินพวกที่มีฐานะดีแต่โง่มาซะให้ได้ หลอกให้พวกมันรัก และเขาจะไม่มีวันเอาร่างกายเข้าแลกเป็นอันขาด
วเรณย์คิดถึงชายที่ชับรถชนกันวันนี้เขาคงรวยพอตัวเลยนะ … ขับรถคนตั้งเกือบสิบล้าน ถ้าได้ก็คงดีสิ วเรณย์คิดในใจพร้อมกับรอยยิ้มมุมปาก ก่อนจะนอนหลับไป

[Microorgasmz]

๒

ผมอยู่ที่ไหน …
ความทรงจำครั้งสุดท้ายผุดพรายขึ้นมาในสมอง เขาขับรถชน ! แล้วเขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ?
ใบหน้าของคนรักเก่าที่ทิ้งเขาไป ชัดเจนขึ้นมา ใคร? ทำไมคนรักเก่าเขามาอยู่ในความทรงจำเมื่อคืนได้อย่างไร
แล้วเขามาอยู่ในห้องนอนตัวเองได้อย่างไร เขาจำได้ว่าเมื่อคืนเขาเมาหนักมาก

ซ่า …
เสียงน้ำไหลลงมาจากฝักบัวชำระร่างกายที่ไม่ได้อาบน้ำมาตั้งแต่เมื่อคืน เขาเจ็บที่ศรีษะ เหมือนกระแทกอะไรอย่างหนัก
พออาบน้ำเสร็จเขาเลยรีบลงไปถาม คุณแม่ที่ห้องโถง “แม่ครับเมื่อคืนผมกลับมาบ้านได้ยังไงครับ”
“แม่ไปรับกลับจากโรงพยาบาลเองแหละจ้ะลูกขับรถชน”
“แล้วผมไปโรงพยาบาลได้ยังไงครับ ?”
“เห็นหมอบอกว่าคนที่ลูกขับรถชนเขาพามาส่งน่ะลูก”
“หรือครับ”  ใคร? เมื่อคืนก็มีแต่ ภาพคนรักเก่าผุดขึ้นมา เมื่อคืนเขาเจอคนรักเก่าได้ยังไงกัน
“ไปทานข้าวเช้าเถอะลูกสายแล้ว”
“ครับคุณแม่”
   ครอบครัวของจิรายุ เป็นเศรษฐีระดับต้นของเมืองไทย ครอบครัวของเขารวยจากธุรกิจทางด้านความงาม แม่ของเขาเปิดคลินิกเสริมความงามครบวงจร โดยจ้างแพทย์ผิวหนังส่วนตนเป็นผู้บริหารธุรกิจ แม่ของเขาจึงยังดูสวยและเต่งตึงแม้จะวัยล่วงเข้าเลขห้าแล้ว ส่วนเขาก็ผิวขาวจัดอาจเป็นเพราะแพทย์ชอบฉีดสารกลูต้าไธโอนให้บ้างเนื่องจากตนเป็นเจ้าของจึงทำอะไรได้ฟรีตลอดเวลา แต่ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่าลูกชายเจ้าของธุรกิจอย่างเขาเป็นชายรักชาย เขาต้องปิดบังพ่อและแม่ด้วยการจ้างผู้หญิงมาคบบังหน้า แล้วแอบคบหากับแฟนเก่าอย่างหลบๆซ่อนๆ การที่เขาไม่สามารถคบกับแฟนเก่าได้อย่างเปิดเผยทำให้แฟนเก่าของเขาแอบนอกใจ เขาเสียใจเมื่อรู้ความจริงว่าแฟนเก่าเขาคบกับเขาก็เพราะเงิน เพราะเขาให้เงินใช้ไม่ขาดสาย แต่คนรักเก่าของเขากลับเอาเงินไปบำรุงบำเรอชายอื่น จนวันที่เลิกกันคนรักเก่าเขามีเงินมากพอที่กอบโกยจากเขาและหนีเขาไปอยู่กับคนรักใหม่ที่อเมริกา
เขาอยากรู้ว่าถ้าเขาไม่มีเงินจะมีสักคนไหมนะ ที่รักเขา … หรือจะไม่มี

“อย่าเมาแล้วขับอีกนะลูก นี่ยังดีมีคนพามาส่งโรงพยาบาลแม่เป็นห่วงนะลูก” เสาวนีย์ ตักเตือนลูกชายที่กำลังทานข้าวอยู่
“ผมขอโทษครับแม่ จะไม่ทำอีกแล้วนะครับผม“ จิรายุเอ่ยตอบมารดา ในใจครุ่นคิดถึง วริษฐ์คนรักเก่าที่หนีไปอยู่อเมริกาได้หลายเดือนแล้ว หรือเขาจะกลับมา กลับมาหาผมหรือเปล่า ?
“ผมขอตัวไปเข้าบริษัทก่อนนะครับแม่ วันนี้มีประชุม “
“จ้ะ ขับรถดีๆนะ แม่ใจหายแทบแย่เมื่อคืนน่ะลูก”
“คร้าบผมม  ไหนมาหอมแก้มหน่อยครับ “พูดพลางหอมแก้มมารดาฟอดใหญ่
“ลูกคนนี้นี่  รีบไปทำงานได้แล้ว“ ว่าพลางยิ้มแป้นที่ลูกชายหอมแก้ม

[Microorgasmz]

๓

นามบัตรที่แอบหยิบมาจากกระเป๋าสตางค์ของชายคนนั้นทำให้วเรณย์ได้รู้จัก เขาชื่อ จิรายุ ตระกูลไชย เมื่อเสิร์ชในกูเกิ้ลถึงได้รู้ว่า เขาเป็นเจ้าของธุรกิจความงามแถวหน้าของเมืองไทย คลินิกของเขาเป็นที่รู้จักดีในประเทศ และเขาต้องเป็นเกย์ เขาต้องเป็นแน่ๆ ไม่อย่างนั้นเมื่อคืนเขาคงไม่กระชากวเรณย์เข้าไปจูบอย่างนั้นแน่ๆ ยิ่งคิดถึงรสจูบนั้น มันให้ความรู้สึกโหยหา วเรณย์ยิ่งรู้สึกอยากเอาชนะใจของเขา อยากครอบครองเขาให้ได้  วันนี้วเรณย์ต้องเจอเขาให้ได้…
สถานความงามแห่งนี้ใหญ่โตหรูหรา วเรณย์นั่งรอหน้าร้านเพื่อรอให้คุณจิรายุ ออกมาเหตุการณ์ทุกอย่างจะต้องแนบเนียนที่สุด เพื่อให้เขาไม่สงสัย ทุกอย่างต้องดูเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญ
จิรายุเดินออกมาจากสถานความงาม ขณะนั้นเขาเห็นคนรักเก่ากำลังนั่งจิบกาแฟหน้าร้านสตาร์บัคส์ ไม่จริงเขาตาฝาด สมองของเขาบอกเช่นนั้น แต่สายตาคู่นั้นกลับมองมาที่เขา มันดูน่าหลงใหล เหมือนดวงตาคู่เขาเคยรัก คุณกลับมาทำไม มาทำให้ผมเจ็บปวดอีกทำไม จิรายุก้าวผ่านไปเพราะเขาไม่อาจทำใจได้  นัยน์ตาของเขากำลังสั่นระริก ความหวั่นไหวกลั่นออกมาเป็นน้ำที่เอ่อท้นดวงตา เขารีบไปที่รถเพื่อที่จะหนีไปให้ไกลจากที่นี่ เป็นคุณจริงๆด้วย คุณกลับมา เมื่อคืนผมไม่ได้ฝันคุณกลับมาทำไม คุณทิ้งผมไปอยู่กับผู้ชายคนนั้น ทุกอย่างเป็นเงินของผมที่เอาไปให้มัน

วเรณย์รู้สึกแปลกใจกับท่าทีของคุณจิรายุมาก สายตาที่เขามองมามันดูเหมือนคนเสียใจ เสียใจเรื่องอะไร? วเรณย์ตัดสินใจเดินตามเขาไปที่ลานจอดรถ
“เดี๋ยวคุณ !!!”
จิรายุหันมามองพร้อมแววตาประหลาดใจ
 … อะไรกันนี่ จะกลับมาตื๊อกันงั้นเหรอ ?
“ นี่คุณไม่คิดจะรับผิดชอบรถผมหน่อยหรอ ท่าทางก็มีตังค์นี่ ไม่น่าทำตัวแบบนี้ “ วเรณย์พูดพร้อมกับทำท่าเหมือนคนชนะ
“ เอ๊ะ นี่ ค ..คุณไม่ใช่  “ อ้าวไม่ใช่วริษฐ์นี่ จิรายุคิดหลังจากเห็นหน้าชัดๆ ตอนที่ชายคนนี้พูด หน้ามีเคล้าคล้ายกับแฟนเก่าเขามากในบางมุม แต่พอมองใกล้ๆแล้วจึงรู้ว่าเป็นคนละคน บวกกับน้ำเสียงและลักษณะการพูดก็คนละอย่าง แถมส่วนสูงก็เตี้ยกว่า หลังจากตื่นจากภวังค์ความคิด จิรายุจึงตอบกลับ
“เอ่อ โทษนะครับคุณ เราเคยรู้จักกันด้วยหรอคับ แล้วรถอะไรครับ ?”
“ก็รถผมน่ะซี่ คุณจำไม่ได้หรอครับ เมื่อคืนคุณเมามากแล้วขับรถมาชนท้ายผม แล้วผมก็เลยต้องพาคุณไปส่งโรงพยาบาล” ชายหน้าหวานเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
“อ๋อ คุณนี่เองที่พาผมไปส่งโรงพยาบาล ขอโทษด้วยนะครับที่สร้างความเดือดร้อนให้คุณผมดื่มหนักไปหน่อย ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับ เดี๋ยวผมให้ประกันติดต่อไปนะครับ ขอเบอร์ไว้ได้ไหมครับ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ทีหลังก็อย่าเมาแล้วขับอีกนะครับ มันอันตราย เอ่อ.. ขอโทรศัพท์ได้ไหมครับจะกดเบอร์ให้” หนุ่มหน้าหวานพูดพลางยื่นมือมาขอโทรศัพท์
“นี่ครับ”
“ได้แล้วครับ ผมยิงเข้าเครื่องผมเลยนะครับ จะได้มีเบอร์คุณด้วย”
“ตามสบายเลยครับ” หนุ่มตัวสูงกว่าพูดพลางอมยิ้มนิดๆ
ติ๊ ง ติ๊ง ต่องง
“ได้แล้วครับ ผมเมมชื่อให้คุณแล้วนะครับ แล้วคุณล่ะครับชื่อว่าอะไร”
วเรณย์ถามถึงชื่อเล่นของจิรายุ
“ผมชื่อบอมครับ ห้าห้าห้า” ชายหนุ่มหัวเราะด้วยชอบใจถึงอัธยาศัยของผู้ที่คุยด้วย
“แล้วคุณล่ะครับชื่ออะไรยังไม่บอกผมเลย” จิรายุถามกลับ
“ไม่บอก ดูในมือถือเอาเองละกันครับ” หนุ่มหน้าหวานตอบอย่างกวนๆ พลางทำหน้าโปรยเสน่ห์ใส่จิรายุ
“มียังงี้ด้วย โอเค ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ 555 ผมต้องไปธุระต่อขอตัวก่อนนะครับไว้เจอกันนะครับ” ชายหนุ่มกล่าวพลางทำท่าจะขึ้นรถ
“โอเค ไว้เจอกันคร้าบ “
บอมหนุ่มเจ้าของธุรกิจเสริมความงามอันดับต้นๆของเมืองไทยขับรถออกไปพร้อมกับอารมณ์ดีที่เจอคนดีๆแบบนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องรีบติดต่อประกันให้เขาซะแล้ว…

   วเรณย์ยิ้มมุมปากพอเห็นรถขับออกไป พลางคิดในใจ วิน! ชัดๆ แค่แรกพบก็ประทับใจแล้ว เสร็จเราแน่นายคนนี้ รวยมากด้วย ต้องจับไว้ให้อยู่หมัด !!!

[Microorgasmz]

เดี๋ยวจะอัพต่อเรื่อยๆนะครับ ฝากติดตามด้วยนะครับ
นิยายเรื่องนี้อาจจะไม่หวือหวาตั้งแต่ต้นเรื่อง แต่อยากให้ติดตามต่อไป เพราะกลางเรื่องมันจะดีมากๆเลยครับ 

[P_Methayot]

เข้ามาติดตาม+ให้กำลังใจคนเขียนครับ