[POTALY เรื่องที่ 4] เรื่อง Governance สิ่งที่อยู่เหนือความรัก... [Drama] End
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [POTALY เรื่องที่ 4] เรื่อง Governance สิ่งที่อยู่เหนือความรัก... [Drama] End  (อ่าน 1597 ครั้ง)

ออฟไลน์ POTALY

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-06-2019 04:17:36 โดย POTALY »

ออฟไลน์ POTALY

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0


โลกแห่ง POTALY นำเสนอ








Governance สิ่งที่อยู่เหนือความรัก...






ในประวัติศาสตร์ ประเทศที่มีอำนาจมาก ย่อมต้องผ่านการสูญเสียมาแล้วอย่างมากมาย เมื่อผ่านความรู้สึกแย่ๆ เหล่านี้ ประเทศนั้นๆ จะพยุงตัวและจดจำสิ่งนั้นเป็นบทเรียน เพื่อสร้างความมั่นคงและความเข้มแข็งให้กับตนเองจึงจะเกิดความรุ่งโรจน์ที่หาจุดสิ้นสุดไม่ได้ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดของความเจริญรุ่งเรืองนั้นก็คือ การปกครองที่ดี ผู้ปกครองเข้าใจและรู้จักเรียนรู้ผู้อยู่ใต้ปกครอง






นาเดีย เด็กหนุ่มผู้รักการค้นคว้าหาความรู้ต่างๆ เขาชอบที่จะหาสิ่งที่ตนต้องการอยากรู้ อยากเห็นและอยากได้ยิน เขารักในความฉลาด เขาไม่อยากตกเป็นเครื่องมือทางความคิดของใคร เขาชอบที่จะวิเคราะห์คนอื่นทางด้านพฤติกรรมและความคิด เด็กหนุ่มที่วัยสิบเก้าปีที่ถูกแต่งตั้งให้เป็น...ภรรยาของประมุขรามิทแห่งรัฐรานันท์






นาเดียผู้ที่มีความฝันอยากเป็นใหญ่ในแผ่นดินได้ก้าวสู่ตำแหน่งภรรยาของประมุขรัฐและพ่วงตำแหน่งประมุขแห่งฝ่ายในปกครองวังแห่งประมุขทั้งหมด เมื่อครั้งก่อนที่เขาเข้ารับตำแหน่งนี้ รามิท หรือ ประมุขแห่งรานันท์ได้นำเขาไปเป็นที่ปรึกษาส่วนตัว จนวันหนึ่งเขาได้กลายเป็นที่ปรึกษาหัวใจของประมุขรัฐและสู่ตำแหน่งภรรยาในที่สุด






หลังจากนาเดียได้เข้ามาสู่วังแห่งประมุข ความคิดที่เขาอยากจะแบ่งปันให้กับผู้คนต่างๆ ในเรื่องความเป็นอยู่ ความสุขในการอยู่กับส่วนรวม หรือแม้แต่การบริหารผู้อื่นนั้นต้องถูกยุบไป เพราะวังแห่งประมุขที่เขาเข้ามาอยู่นั้น ไม่ได้เป็นสุขอย่างที่คิด ถึงแม้ประมุขรามิทจะใส่ใจและรักเขามากหรือมากเกินไปด้วยซ้ำ แต่ด้วยความรักอันมากล้นนั้น กลับส่งผลให้เหล่าคุณชายที่สนมของประมุขรามิทอิจฉาและไม่พอใจ ในความที่นาเดียชอบวิเคราะห์ผู้คน เขาสัมผัสได้ว่าคุณชายแห่งวังประมุขทั้งหลายเกลียดเขาเข้าไส้ ยกตัวอย่าง โรโรม คุณชายแห่งวังตะวันตก







เมื่อนาเดียรู้ว่าเขาไม่สามารถถ่ายทอดความรู้ที่มีให้คนอื่นในวังได้ ความฝันที่อยากจะเป็นใหญ่เพื่อช่วยประมุขบริหารประเทศนั้นก็จำเป็นต้องพับเก็บไป ความคิดใหม่ที่ผุดขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวก็คือ..ปกครองวังประมุขให้สงบต้องสยบผู้ที่คิดร้ายกับตนให้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข วันนี้นาเดียจึงเดินทางข้ามฝั่งของวังไปพบคุณชายโรโรมแห่งวังตะวันตก






ผลที่ได้....






“ขออภัยเป็นอย่างยิ่งครับนายผู้ชาย คุณชายของเราไม่สบาย ไม่สะดวกให้นายผู้ชายพบได้” นี้คือคำพูดที่ได้มาจากคนรับใช้ของโรโรม ทำให้นาเดียผู้ปกครองแห่งฝ่ายในวัยหนุ่มอย่างเขาต้องล่าถอยกลับมา คนสนิทของเขาได้พูดกับเขาว่าไม่จำเป็นต้องไปสานไมตรีกับคนอย่างโรโรมหรอก เพราะอย่างไรก็ตาม โรโรมไม่มีทางใยดีกับเรา เพราะโรโรมชอบคิดว่าตนยิ่งใหญ่ที่สุดในวังนี้






หลังจากวันนั้น นาเดียได้นั่งคิดแลวคิดอีกว่าควรทำอย่างไร ในขณะเดียวกัน ประมุขรามิทก็มาพบเขาบ่อยๆ จนไม่ได้ไปพบสนมชายคนอื่นเลย จนบางทีนาเดียคิดว่าประมุขรามิทไม่ควรมาพบเขาบ่อยเกินไป






นาเดียพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้ประมุขรามิทมาพบตนบ่อย จนเกิดท่าทีห่างๆ กับประมุขรามิท ซึ่งนาเดียก็สัมผัสได้ แต่จะทำอย่างไรล่ะ ในเมื่อคนนอื่นกำลังอิจฉาตนอยู่ จะให้เรื่องมันบาดหมางจนมองหน้าคนอื่นไม่ได้แบบนี้ก็ไม่ดี นาเดียจึงจำเป็นต้องถอยระยะห่างกับประมุขรามิทสักพัก ในขณะที่คนสนิทของตนก็เตือนเสมอว่า






“หากทำแบบนี้ เดี๋ยวท่านประมุขจะไม่พอใจเอาก็ได้นะครับ”






“มันคือความจำเป็น” นั่นคือคำตอบจากนาเดีย






 แต่ผลลัพธ์มันคงจะผิดคาดไปจากที่นาเดียคาดการณ์เอาไว้มาก เพราะหลังจากนั้นไม่นาน ประมุขรามิทได้ไปพบโรโรมเป็นประจำ จนช่วงหลังๆ ไม่ได้มาพบนาเดียเลย...สักครั้ง คนรับใช้ของนาเดียมองเจ้านายของที่นั่งอ่านหนังสืออะไรสักอย่างนิ่งๆ เขาสังเกตเจ้านายตนที่ไร้ท่านประมุขมาเยี่ยมนั้น ทำไมเจ้านายของเขาไม่รู้สึกเหงาหรือโดดเดี่ยวอย่างที่ควรจะเป็น แต่กลับดูนิ่งและสุขุม แทนที่คนที่ถูกคนรักโดดเดี่ยวและไปหาคนอื่นนั้นจะต้องเศร้าใจและเหงาเปลี่ยว แต่นาเดียไม่เลย... เขากลับนิ่งและอยู่อย่างคนใจเย็น ทำกิจวัตรประจำวันอย่างปกติ






วันหนึ่ง มาเรน..คนรับใช้สนิทของนาเดียได้หลุดปากถามเจ้านายในเรื่องที่กำลังเกิดขึ้น เพราะเขาทนที่จะหาคำตอบเองไม่ได้ว่าทำไมเจ้านายถึงนิ่งได้เพียงนี้ เพราะเมื่อวันก่อนท่านประมุขรามิทได้ควงคุณชายโรโรมมาให้เห็นถึงฝั่งนี้ โรโรมทำกริยาที่ดูเหยียมหยามในใจต่อนาเดียว่า..นายมันแค่คนใหม่ที่ถูกลืม โรโรมทำกริยาแบบนั้นแต่นาเดียกลับนิ่งอย่างใจเย็นจนมาเรนที่เป็นคนใช้เกือบจะอดทนแทนเจ้านายไม่ไหว มาเรนนั่งรอคำตอบที่อยากรู้จากปากของเจ้านาย จนได้คำตอบจากนาเดียมาว่า






“นี่แหละคือการตอบโต้ของฉัน.. เดี๋ยวนายก็เข้าใจ” มาเรนอยากบอกนักหนาว่าไม่เข้าใจ แต่แทนที่นาเดียจะนิ่งต่อไป เขากลับเล่าเรื่องบางอย่างให้มาเรนฟัง






“สมัยก่อนน้าชายของฉันได้ถูกแต่งตั้งให้เป็นภรรยาของท่านประมุขคนก่อน แต่เพราะความเจ้าชู้ของท่านประมุขคนนั้นทำให้น้าของฉันต้องคิดสั้นฆ่าตัวตาย..”






“ท่าน...จะไม่คิดสั้นอย่างท่านน้าของท่านใช่ไหมครับ”






“แน่นอน ว่าไม่มี...ทาง”






หลังจากวันนั้น ท่านประมุขก็ยังไม่มาพบนาเดียเลยสักครั้ง ตำแหน่งภรรยาที่ถูกตั้งเหมือนจะถูกตั้งลอยๆ เพราะไร้สามีเคียงคู่ วันหนึ่ง...โรโรมได้ส่งเทียบเชิญถึงนาเดียให้มาร่วมรับประทานร่วมกัน มาเรนค้านเจ้านายว่าไม่ควรไปให้คนแบบนั้นเหยียดหยามหรอก แต่นาเดียมีหรือจะไม่ไป..เขาตอบตกลง






ในขณะที่โต๊ะอาหารดำเนินการไปเรื่อยๆ บุคคลยิ่งใหญ่แห่งฝ่ายในทั้งสองร่วมโต๊ะรับประทานอาหารกันอย่างเงียบๆ โรโรมลอบมองผู้ปกครองฝ่ายในคนใหม่อย่างยิ้มเหยียด ก่อนจะเปิดประเด็นพูดขึ้น






“ผมไม่คิดว่านายผู้ชายจะตอบรับการเชิญของผมนะครับและให้เกียรติมากินข้าว โอ้ะ! รับประทานอาหารกับผม” โรโรมพูดไปเหยียดยิ้มไปพลาง มาเรนที่ยืนอยู่ข้างๆ ฝั่งนาเดียกำมือแน่นโกรธ เขากะไว้แล้วเชียวว่าโรโรมจะกัดแขวะเจ้านายเขา






“ทำไมคิดว่าฉันจะไม่ตอบรับล่ะ” นิ่ง เยือกเย็นอย่างใจเย็น โรโรมเบะปากเล็กน้อยกับท่าทีดั่งผู้ชนะของนาเดีย ทางด้านนาเดียทำเพียงตวัดสายตาขึ้นมอง






“ก็ที่นี่คือวังฝั่งตะวันตก ที่ท่านประมุขมาบ่อยๆ ส่วนฝั่งตะวันออก ก็เงียบเหมือนป่าร้าง.. เฮ้อ ผมก็เลยคิดว่า นายผู้ชายจะเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมเสียอีก” โรโรมพูดไปยิ้มไป คนรับใช้ของเขาก็พากันยิ้มเยาะเย้ยตามเจ้านาย มาเรนมองเห็นและได้ยินแบบนั้นก็โกรธจัด ส่วนนาเดีย....มองนิ่ง






“ฉันชอบเข้าร่วมสังคม...ที่น่าเข้าร่วม ไม่ชอบร่วมสังคมกับคนประเภทปากหวานแต่ก้น..เน่า” เหมือนได้ยินเสียงตบดังปั๊วะ! เข้าที่หน้าโรโรม มาเรนได้ยินนาเดียพูดแบบนั้นก็ยิ้มออกมาทันที ยกแรกเจ้านายเขาชนะ






“อ๋อ งั้นเหรอ แล้วที่ท่านประมุขไม่ไปเหยียบวังตะวันออก มันเป็นเพราะอะไรไม่ทราบ..” โรโรมที่โดนตอบโต้อย่างไม่คาดคิดก็เริ่มที่จะไม่รักษามารยาทต่อผู้ปกครองฝ่ายใน  นาเดียวางช้อนส้อมลงบนจานอาหาร ก่อนจะมองใบหน้าของโรโรมชัดๆ คนๆ นี้ดูเหมือนจะอยากชนะเขาทุกอย่าง ทั้งคำพูดและกริยา การที่เขาคิดว่าอยู่ร่วมกันอย่างสงบคงเป็นไปไม่ได้แล้ว






“คุณชายโรโรม ฉันถามหน่อย ทุกวันที่ท่านประมุขมาหาคุณ เขาเคยร่วมนอนกับคุณหรือไม่...”






“เอ่อ....” โรโรมตะกุกตะกัก เพราะความจริง ทุกวันที่ท่านประมุขมาพบเขาหลังจากที่ไปหานาเดียบ่อยๆ นั้น ไม่เคยร่วมนอนกับเขาเลย ทำไมนาเดียถึงทราบได้กัน นาเดียมองหน้าโรโรมก็ดูออกมาที่เขาพูดคงถูกต้อง





“คงไม่สินะ... แล้วอยากรู้ไหม ว่าทำไม...” นาเดียพูดพลางมองโรโรมนิ่งๆ ความเยือกเย็นของนาเดียนั้น ทำให้โรโรมเสียวสันหลัง






“ฉัน...ไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น ท่านกลับวังไปได้แล้ว” โรโรมลุกขึ้น พลางไล่นาเดียทันที มาเรนพูดตอบโต้แทนเจ้านายว่าโรโรมไม่มีสิทธิ์ไล่นาเดียผู้เป็นภรรยาของท่านประมุข แต่นาเดียวหยุดยั้งไว้






“ฉันจะบอกสาเหตุให้...เพราะท่านประมุขในใจมีแค่ฉัน...คนเดียว คนอื่นก็แค่ของชั่วคราว” นาเดียลุกขึนพูดบ้าง โรโรมส่ายหน้าไปรับรู้ เขาถูกนาเดียต้อนจนมุมแล้วหรือเนี่ย






“ไม่จริง! ล แล้วท่านประมุขไม่ไปหาท่าน! มาหาฉันทำไม!” โรโรมเริ่มขึ้นเสียงดังเมื่อรู้สึกว่าตนกำลังพ่ายแพ้ในเกมนี้ นาเดียวิเคราะห์อาการของโรโรม เขาจึงคิดจะจบเกมนี้ซะ






“งั้นคืนนี้รอดู ฉันจะให้คนไปบอกท่านประมุขว่าฉันคิดถึง ในตอนที่เขากำลังอยู่กับคุณ คุณก็อาการของเขาแล้วกัน ว่าจะเป็นยังไง”






และเป็นไปอย่างที่นาเดียคาดการณ์เอาไว้ ในคินนั้นที่ประมุขรามิทกำลังรับประทานอาหารกับโรโรม มาเรน คนรับใช้แสนสนิทของนาเดียก็ไปบอกกับประมุขรามิทว่านาเดียคิดถึงเหลือเกิน สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าของโรโรมคือ ท่านประมุขรีบวางช้อนและดิ่งออกไปจะห้องทันที ...โรโรมกรีดร้องออกมาด้วยความโมโหและปวดร้าวใจ






“นาเดีย!” ประมุขรามิทวิ่งเข้ามาสวมกอดนาเดียจากด้านหลังในขณะที่ร่างเล็กกำลังจัดหนังสือบนตู้หนังสืออยู่ นาเดียสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ยิ้มหวานออกมาในภายหลัง






“ท่านประมุข...ผมคิดถึง..” นาเดียหันหลังมาซุกกอดอกแกร่ง ประมุขรามิทกอดรัดร่างเล็กอย่างโหยหา






“ทำไมนายถึงตีตัวออกห่างฉัน ทำไมนายถึงทำทีท่าว่าไม่อยากให้ฉันมาหา ฉ ฉันนึกว่านายไม่รักฉันแล้ว”ประมุขรามิทพูดสิ่งที่อัดอั้นมาตลอด นาเดียเข้าใจที่คนรักพูดออกมาอย่างดี เขากอดตอบอย่างรักใคร่






“ผมไม่เคยคิดว่าจะไม่รักท่าน... ผมรักท่านที่สุด ต่อไปนี้ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว” นาเดียพูดออกมา เขาเริ่มรู้สึกร้อนที่ดวงตา ความรักที่เขามีต่อท่านประมุขมีมากนัก แต่การแก่งแย่งชิงดีในวังมันโหดร้าย หากเขาไม่ทำอะไรสักอย่าง เขาเองที่ต้องหายไปจากโลกนี้






“ฉันเหงา เมื่อนายตีตัวออกห่างฉัน ฉันเหงามาก เลยคิดว่าโรโรมจะทำให้แก้เหงาได้ แต่มันไม่เลย มันยิ่งทำให้ฉันคิดถึงนายมากนะ นาเดีย” นั่นแหละคือสิ่งที่นาเดียต้องการ ...นาเดียอยากจะบอกแบบนั้นแต่มันบอกไม่ได้ นาเดียกอดคนรักอย่างแน่น






“ต่อไปนี้ท่านจะไมเหงาอีกแล้ว....ผมจะอยู่เคียงคู่ท่านตลอดไป ช่วยเหลือท่านทำงานเพื่อบ้านเมือง และจะปกครองวังแห่งนี้ให้สงบสุข” นั่นคือสิ่งที่นาเดียสัญญา ประมุขรามิทจูบหน้าผากใสนั้นด้วยความรักใคร่






หลังจากนั้น โรโรมได้เสียสติกลายเป็นคนบ้า เพ้อทุกวันทุกคืนว่าท่านประมุขเป็นของตน จนประมุขรามิทต้องส่งตัวออกจากวังไป สนมชายคนอื่นๆ ที่รู้ว่าโรโรมเป็นบ้าเพราะนาเดียอยู่เบื้องหลังนั้นก็ไม่กล้าคิดหรือทำอะไรกับนาเดียอีก วังแห่งประมุขจึงอยู่ด้วยความสันติ ประมุขรามิทภูมิใจอย่างยิ่งที่มีนาเดียเป็นภรรยา....











End



เรื่องสั้นทุกเรื่องของ POTALY ที่ผู้เขียนได้รวบรวมไว้ที่กระทู้นี้



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-06-2019 00:51:27 โดย POTALY »

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
โอเค เรื่องนี้ไม่มีคนตาย แต่เป็นบ้าออกไปแทน
จริงๆ เป็นเรื่องในธีมเดียวกัน อัพเป็นเรื่องสั้นหลายตอนจบก็ได้นะคะ
จะได้ไม่ต้องกระจายหลายกระทู้

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
โอเค เรื่องนี้ไม่มีคนตาย แต่เป็นบ้าออกไปแทน
จริงๆ เป็นเรื่องในธีมเดียวกัน อัพเป็นเรื่องสั้นหลายตอนจบก็ได้นะคะ
จะได้ไม่ต้องกระจายหลายกระทู้
เห็นด้วยค่า..จะได้อ่านแบบยาวๆ กระทู้เดียวไปเลย   :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
นาเดีย ก็คือแซ่บๆเลย เจ้าแผนการอยู่
เรื้องนี้จบแฮปปี้ค่าาาา  :กอด1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด