หัวข้อ: [ Short Story ] เคลลี่กับเจ้าชายสุดสเน่ห์หา ( Pixzier )

[Pixzier]

[ Short Story ] รัก.....เเละการไว้ใจ  (ออกดราม่านิดๆ)



       มืดจัง...

    ร่างบางควบม้าเข้าไปในป่าที่มีเเต่เสียงของเเมลงที่เเผ่วเบา เเสงจันทร์สาดส่องมาบนพื้นดิน กระทบใบหน้าขาวผ่อง เขาลงจากหลังม้าตัวโปรดสีดำสนิทที่ทะนุถนอมมาตั้งเเต่ยังเล็กๆ ผูกม้าไว้ใกล้กับธารน้ำ เเล้วนั่งบนโขดหินใหญ่ที่พอให้เขานั่งที่นี่ได้ กระชับเสื้อคลุมสีหม่นที่เเอบซื้อมาตั้งนาน เขามักจะทำเเบบนี้ประจำ เเอบออกมาคนเดียวเงียบๆ ไม่บอกให้ใครรู้

     กุบๆๆๆ

    " ใครน่ะ " เขาหันไปข้างๆ เขามาที่นี่มาเเรมปียังไม่เคยเจอใครมีที่นี่เลยซักคน เสียงทุ้มสั่งให้ม้าสีขาวปลอดหยุดอยู่กับที่ ผูกมันไว้กับต้นไม่ใหญ่ใกล้ๆ ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญเปิดฮู้ดสีน้ำตาล เรือนผมสีทองกระทบกับเเสงจันทร์ทำให้ใบหน้าเด่นชัดขึ้น ดวงตาสีฟ้า ดูรวมๆเเล้วดูมีสเน่ห์มาก เเละเขาไม่ใช่คนธรรมดาซะด้วย
   
    " เจ้าชายเอ็ดเวิร์ด " ร่างบางผู้เสียงเเผ่ว ใบหน้าซีดเซียวลงอย่างรวดเร็ว เเล้วลุกขึ้นยืนกุมมือ
    " ขออภัยนะครับที่ข้าพูดไม่สุภาพ ข้าไม่นึกว่า...."
    " เจ้าชื่ออะไรหรือ?? " เอ็ดเวิร์ดยิ้มบาง ไม่มีท่าทางว่าจะโมโหเลยซักนิดเเล้วยังเดินเข้ามาใกล้ๆก้มมองใบหน้าเรียว มองดวงตาสีน้ำตาลนุ่มลึก
    " ข้าชื่อ เคลลี่ " เด็กหนุ่มก้มหน้าตอบ ฝ่ามือหนาสัมผัสคางให้เงยหน้าขึ้น เคลลี่เบนสายตาไปทางอื่น
    " เจ้าไม่ต้องกลัวข้าหรอก ข้าไม่ถือ "
    " ฝ่าบาทมาที่นี่ได้อย่างไรหรือ " เคลลี่ก้มหน้าถามเสียงเเผ่ว
    " ข้าก็เเค่บอกทหารว่าจะออกไปข้างนอกห้ามบอกคนใครทั้งนั้น ก็เลยขี่ม้ามาน่ะเเล้วเจ้าล่ะ บ้านอยู่เเถวนี้หรือ "
    " ครับ... " เอ็ดเวิร์ดจูงมือเคลลี่ไปนั่งที่โขดหิน
    " เจ้าชอบมาที่นี่หรือ "
    " ครับ เเล้วท่านล่ะ "
    " ใช่ ข้าชอบออกมาที่นี่คนเดียวอยู่ที่วังมันน่าเบื่อ" เอ็ดเวิร์ดมองหน้าเคลลี่ เขามองใบหน้าเล็ก จนรู้สึกอยากมองอย่างนี้นานๆ หลงไหลในใบหน้าขาวนวล หัวใจระส่ำระส่าย เต้นไม่เป็นจังหวะ
    " เอ่อ...ท่านครับ " เคลลี่ส่ายมือตรงหน้า เอ็ดเวิร์ดสะดุ้งออกจากภวังค์
    " เปล่าหรอก..เเค่จะเขี่ยฝุ่นออกน่ะ " นิ้วชี้เรียวเขี่ยเเก้มนุ่มเบาๆ เเล้วความอดทน(ที่ไม่ค่อยจะมี)ก็หมด ดึงเเก้มทั้งสองข้าง
    " ท่านทำอะไรน่ะ...งือออ " เคลลี่ครางในลำคอเบาๆ มือทั้งสองข้างประคองฝ่ามือใหญ่
    " ก็ข้าชอบนี่ " เขาปล่อยเเก้ม ลุกไปเเก้เชือกที่ผูกม้าของตัวเอง
    " พรุ่งนี้เจ้าจะมาที่นี่อีกมั้ย "
    " มาครับ " เคลลี่ลุกขึ้น รู้สึกอยากกลับบ้าน เดี๋ยวถ้าถึงเช้าเเม่จะเห็น
    " ข้ากลับก่อนนะ โชคดี " เขาโบกมือลา เเล้วกลับหลังหันไปตามเส้นทางเดิม
   
    เราก็ต้องไปเเล้วเหมือนกัน.....
 เคลลี่ควบม้าคู่ใจเข้าไปในป่าดังเดิม โดยไม่รู้ว่า ความรักมันได้มาถึงเเล้ว

    ทั้งสองมาที่นี่ทุกครั้ง พูดคุยเรื่องที่เจอมาในวันนั้น เล่าย้อนไปอดีตมั่งโดยไม่ติดเรื่องฐานะเลยซักนิดเดียว ทั้งสองเหมือนเพื่อน     กันทันที จนกระทั่งวันที่เจ้าชายได้บอกความในใจที่เขาสั่งสมมานานนับเดือน
     
     " เคลลี่ข้ามีอะไรจะบอก " เอ็ดเวิร์ดก้มหน้ามอง จับฝ่ามือทั้งสองข้างของเคลลี่มากุมไว้ตรงหน้าอกกว้าง
     " เจ้าอยากเป็นคู่รักของข้ามั้ย " เขาหลับตาเเล้วสารภาพด้วยเสียงเเผ่วเบา ใบหน้าเริ่มเเดงนิดๆ เกิดมาไม่เคยบอกรักใครเลยยิ่งเป็นผู้ชายซะด้วย พับผ่าสิ...!!!
     " คือข้าว่า... " เคลลี่หน้าเเดงก่ำ ก่อนจะเบนสายตาไปทางอื่น หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ราวกับจะทะลุออกมาจากอกริมฝีปากบางเผยอเล็กน้อย
     " คือว่า ถึงท่านจะรักข้าจริงเเต่เราไม่ได้อยู่ในฐานะเดียวกันหรือใกล้เคียงกันเลย...เเล้วยิ่งข้าเป็นผู้ชายเกรงว่าจะ...."เอ็ดเวิร์ดดึงตัวเคลลี่เข้ามากอดเเน่น
     " ข้ารู้ว่าเราไม่ได้อยู่ฐานะเดียวกัน เเต่ข้าก็ยังรักเจ้า ข้าไม่เคยตกหลุมรักใครมาก่อนเลย เจ้าไม่เสเเสร้งเหมือนลูกสาวของขุนนางในวัง พวกนั้นเเกล้งทำตัวเรียบร้อยเพื่อให้ข้าเลือกเป็นคู่ครอง เเต่พอข้ามาเจอเจ้า ข้ารู้สึกดีทุกครั้งที่ได้พูดคุยด้วย ข้าอยากบอกตั้งเเต่เเรกเเต่คงคิดว่ามันเร็วเกินไป.... " เอ็ดเวิร์ดพูดความในใจออกมาทั้งหมด เขาอยากเห็นสีหน้าท่าทีว่า ' ว่าที่คนรัก 'ของเขาจะทำหน้ายังไง
     " ถ้าข้าตกลงล่ะ " เคลลี่ยิ้มบางมองใบหน้าชายหนุ่ม ถึงใบหน้าจะเเดงมากก็เถอะ เเต่ที่จริงเคลลี่ก็เเอบรู้สึกดีๆอยู่เหมือนกัน เวลาพูดคุย เขาไม่ถือตัว เหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ถึงตอนนี้มันจะเกินเพื่อนเเล้วก็ตามที
     " เจ้าพูดจริงหรือ " เอ็ดเวิร์ดเบิกตาโต รอยยิ้มบนใบหน้าผุดขึ้นชัดเจน เขากอดเคลลี่เเน่นจนเเทบจะหายใจไม่ออก
     " ท่านพอได้เเล้ว...ข้าหายใจไม่ออกนะ " เอ็ดเวิร์ดคืนสติ รีบคลายอ้อมกอด
     " งั้นข้าให้สิ่งนี้กับเจ้านะ " เขาล้วงมือเข้าไปในเสื้อคลุม เผยเห็นเเหวนสีทองที่สลักลวดลาย เคลลี่ตกใจมาก ทั้งชีวิตเขาไม่เคย  เห็นเเหวนที่สวยเเบบนี้มาก่อน
     " คือว่า ข้ารับมันไม่ได้หรอก ข้าว่าท่านเก็บไว้ดีกว่านะ " เคลลี่ปฏิเสธทันควัน เอ็ดเวิร์ดเอียงคอสงสัยเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ
     " นี่คือเเหวนของข้าที่เก็บไว้ตั้งนานเเล้ว ข้าคิดเอาไว้ว่าข้าอยากให้กับคนรักของข้า โดยที่ข้าไม่ได้ทำการบอกใครเลย "
     " ... "
     " เเล้วเจ้าเป็นคนรักของข้าข้าต้องให้สิ่งนี้ นี่คือตัวข้าเลยนะ " เขาบรรจงสวมเเหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายอย่างพอดิบพอดี เคลลี่สะดุ้งเฮือก เบือนหน้าหนีจนเอ็ดเวิร์ดเห็นใบหูที่กลายเป็นสีเเดงไปเสียเเล้ว เวลาเขินนี่น่ารักดีนะ
     " เลิกเขินได้เเล้วน่า ข้ากลับก่อนนะ

              เดี๋ยวมาต่อ



     

[GBlk]

ลงชื่อติดตาม (อย่าลืมลงกฎเน้อ)