สำหรับตัวเองที่แบบว่าเจอแล้วชวนใ้ห้เกิดอารมณ์โมโห คือ
1.ประเภทบกพร่องทางภาษาไทย อ่านแล้วปวดหัวดีจริงๆ ถ้าเป็นแบบว่าสะกดผิดเป็นบางคำที่มีความสับสน
อันนี้ก็ยังพอเข้าใจว่าสะกดผิดจริงๆ แต่คำบางคำมันไม่น่าจะผิด พอเจอแล้วก็แบบว่าตั้งใจพิมพ์
เช่น คับ ก้อ อาราย ฯลฯ เห็นแล้วชวนปวดตับ แค่พิมพ์เพิ่มอีก 2-3 ตัวอักษร
มันจะเสียเวลามากมายอะไรหนักหนา และที่ร้ายกาจพอให้คำแนะนำไปกลับโดนเหวี่ยงใส่เสียอย่างนั้น
2.เรียกร้องคอมเม้นต์หนักหนา พออิฉันให้คำแนะนำ ตินั่นนิดนี่หน่อย ในส่วนที่เห็นว่าน่าจะปรับปรุง
กลับโดนดราม่าใส่ หาว่าไปทำให้เขานอยด์ หมดกำลังใจในการเขียนซะอย่างนั้น
อ้าว.....ถ้าอย่างนั้นก็จั่วหัวเรื่องไว้ด้วยซิว่ารับเฉพาะคอมเม้นต์ที่เป็นคำอวยเท่านั้น
ต้องการเฉพาะคำสรรเสริญเยินยอเท่านั้น อย่างอื่นไม่รับ อิฉันจะได้เม้นต์ได้ถูกใจ