[เรื่องสั้น] รักของเรา ตอนที่ 3
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] รักของเรา ตอนที่ 3  (อ่าน 2337 ครั้ง)

ออฟไลน์ Prerain

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-05-2016 00:48:31 โดย Prerain »

ออฟไลน์ Prerain

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
รักของเรา บทที่ #1
#พี่เปาน้องนิว
#นิยายวายเรทอาร์

-

"พี่เปาครับ"
"ว่าไง"
"นี่เด็กใหม่ครับ จะเข้ามาทำงานที่ร้านตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป"
"ตั้งใจทำงาน"

ผมขื่อนิว อายุ 18 ปี อยู่ปีหนึ่ง คณะแพทย์ มหาวิทยาลัยใจกลางเมือง ที่บ้านทำอาชีพเปิดร้านขายอาหารตามสั่ง แม่เป็นหนี้นอกระบบเยอะมาก ส่วนพ่อทำงานรับจ้างซ่อมรถ ไม่ค่อยมีเงินเหมือนกัน ผมเลยตัดสินใจหางานพิเศษทำเพื่อจะได้เอาเงินมาเรียนหนังสือ บางทีเงินที่พ่อกับแม่ให้มาก็ไม่พอใช้ แต่ผมก็ไม่ค่อยขอเพิ่มเพราะขอไปแล้วเค้าก็ไม่มีอยู่ดี

ผมถูกพามาแนะนำตัวกับพี่เปา รุ่นพี่ปีสี่อีกคณะวิศวะ หน้าตาดีบ้านรวยมาก คุณสมบัติตรงข้ามกับผมทุกอย่าง หลังจากที่พี่เค้าบอกให้ผมตั้งใจทำงานผมก็ออกมารอข้างนอก ส่วนพี่ขิมที่พาเข้าไปก็อยู่คุยเรื่องบัญชีกับพี่เปาต่อ ระหว่างนรอร้านเปิดผมก็ช่วยเค้าจัดของ วันนี้ผมมาทำงานวันแรกเลยมาเร็วหน่อย ยอมโดดเรียนคาบสุดท้าย คือการเรียนก็สำคัญ แต่ถ้าผมไม่มีเงินผมก็ไม่ได้เรียน

"เด็กใหม่ตัวเล็กขนาดนี้ จะยกของไหวเหรอ"
"ก็ถ้าไม่หนักมากก็ยกได้ครับ"
"นายทำผมแบบนี้ หันหลังแล้วนึกว่าเด็กผู้หญิง"
"เออ ใช่ๆ"
"ใครๆก็บอกแบบนั้นครับ"

ผมยิ้มๆ ผมสูง 150 เองครับ หนักแค่ 38 โลไม่เคยเกิน 40 โลเลย แม่ผมชอบเด็กผู้หญิงมาก เลยให้ผมแต่งตัวเหมือนผู้หญิงซะงั้น ความจริงผมเหมือนทอมมากกว่านะ

วันนี้ทั้งวันผมทำงานเต็มที่มาก ใครเรียกใช้อะไรก็ทำให้หมด ตอนก่อนเลิกงานเค้าจะจะรวมตัวกันแล้วรับเงินเลย ส่วนใหญ่ก็ 300 บาท ผมเองก็ได้มา 300 บาท พี่ขิมบอกว่าถ้าจะขาดหรือติดธุระมาทำงานไม่ได้ก็บอกได้เลย พี่เค้าจะหาคนมาทำแทนให้ ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจว่าผมเรียนหนักแล้วก็ต้องใช้เงินเยอะมากจริงๆ

...

"เด็กใหม่น่ารักเนอะ"
"อืม ขิมบอกว่ามันตั้งใจทำงาน"
"เป็นนางฟ้าคณะแพทย์ป่ะ"
"ไม่รู้ มึงไปถามเอาเอง"

ผมหงุดหงิด คือผมก็เล็งของผมอยู่ดีๆ ไอ้เพื่อนเลวแม่งก็มาถามอยู่ได้ ผมชื่อเปา ที่ย่อมาจากซาลาเปาอ่ะครับ ตัวสูง 187 เซนติเมตร หุ่นดีมาก เล่นกีฬาพอใช้ได้ บ้านรวย เปิดร้านเหล้าเพราะตอนปีหนึ่งกินเหล้าบ่อย เลยเปิดร้านเองเลย ลูกค้าส่วนใหญ่ก็คนในคณะที่รู้หน้าตากันเป็นอย่างดี ขี้เหล้าทั้งนั้น

"เปา มึงกูเรียกน้องเค้ามาคุยด้วยนะ มึงอย่าหักเงินเค้าล่ะ"
"จิ๊" ผมพยักหน้าส่งๆ ไอ้เพื่อนตัวดีรีบเรียกน้องเค้ามาคุยทันที มันจัดให้น้องนั่งตรงกลาง พอเห็นผมน้องก็ยกมือไหว้เรียบร้อย
"พี่ชือนิคนะครับ เพือนไอ้เปามัน น้องชื่อนิวใช่มั้ย"
"อ่า ครับ"
"น้องเป็นนางฟ้าคณะแพทย์ป่ะ"
"ครับ"
"ทำไมมาทำงานล่ะ แค่เรียนก็เหนื่อยจะแย่ บลาาา"

ผมนั่งฟังไปกินเหล้าไป จับใจความได้ว่าน้องมันมาทำงานเพราะต้องใช้เงิน บางทีก็เหนื่อยก็ขอลาหยุดบ้าง บางทีก็ลงกิจกรรมแต่กิจกรรมคณะแพทย์ไม่หนักเท่าไร น้อฃมันก็เลยพอไหว น้องตอบคำถามไปยิ้มไป ไอ้นิคเพื่อนเลวก็ถามไปชงเหล้าไป ผมรู้ว่ามันจะมอมน้องเค้า แต่เจ้าตัวคงไม่รู้เพราะก็รับมากินบ้างปกติ จนตอนนี้เริ่มนั่งไม่ตรง น้องเอนพิงผมเต็มๆ

"เมาแล้วๆ"
"อย่าทำเหี้ยๆกับเด็กในร้านกูนะ"
"ป่าวมึง กูว่าน้องน่ารักดี แต่เมาง่ายไปหน่อย"
"เมาง่ายเหี้ยไร เมาเพราะมึงเนี่ย"
"อ้าวว เหรอ"
"เออ"

ผมพาน้องมานอนที่ห้องพักของผม ผมพักอยู่ชั้นบน ส่วนร้านเปิดที่ชั้นล่าง ห้องนอนผมเป็นเหมือนห้องทำงาน พวกเอกสารร้าน บัญชีอยู่รวมกันหมด บางครั้งผมหยิบชีทไปเรียนผิดก็มี ผมให้น้องนอนบนเตียง คือน้องตัวเล็กมากๆ ถ้าใครมาอุ้มไปก็ง่ายเลยตัวนิดเดียว ผมอาบน้ำเเต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็ออกมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้น้องเค้า ถอดกางเกงขายาวออกเหลือแต่กางเกงใน ส่วนเสื้อก็เปลี่ยนให้ใส่คอกลมนอนแทนตัวเดียว แล้วเราก็ต่างคนต่างนอน

...

"เออพี่เปาครับ"

ผมนอนตื่นแล้ว เป็นปกติที่ตอนเช้าผมต้องลงไปดูร้าน ดูว่าเมื่อวานเด็กๆเก็บร้านกันเรียบร้อยมั้ย บ้ญชีไรงี้ผมก็ดูตอนเช้าๆ ผมว่าตอนเช้าเหมาะกับการคิดเลขที่สุดแล้ว จนตอบนี้ผมกลับมานอนต่ออีกรอบ วันนี้ผมไม่มีเรียน ปีสี่เรียนเบาจริงแต่งานหนักมากยอมรับ

"ผมมานอนห้องพี่ได้ไงครับ"
"เราเมา พี่ไม่รู้จักบ้านเราเลยพาเรามานอนนี่"
"ผมกวนพี่เปาหรือเปล่าครับ เมื่อคืนผมเมาหนักมั้ย"
"เมาหนักแต่ไม่โวยวาย ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร วันนี้เรามีเรียนมั้ย เดี๋ยวพี่ไปส่ง"
"ผมไม่เข้าดีกว่าครับ วันนี้มีเก็บเงินสาขา"
"ไม่มีเงินเหรอ"
"มี 300 บาทค่าแรงเมื่อวาน แล้วก็เงินเก็บอีก 200 บาทเป็น 500 บาท แต่ผมต้องจ่าย 1,280 บาทครับ"

ผมพยักหน้าก่อนจะหยิบเงินให้น้องไปห้าพัน น้องทำตาโตแต่ยังไม่รับเงินไป

"เอาไปก่อน 5,000 ถ้าไม่พอค่อยมาเอาอีก"
"แต่ผม..."
"เอาไปนั่นแหละ ไม่ได้ให้ฟรีๆนะ เดี๋ยวมีงานให้ทำ" น้องไม่รับผมเลยจับใส่มือน้อง "ยังไงก็เป็นเด็กในร้าน พี่เป็นเจ้านาย พี่ปล่อยให้ลำบากไม่ได้หรอก"
"ขอบคุณครับ"
"งั้นเริ่มงานพิเศษเลยมั้ย"
"ครับ ผมขออาบน้ำก่อน"
"โอเคๆ"

ผมพยักหน้าน้องเลยเดินไปทางห้องน้ำที่อยู่ด้านใน ผมนอนรอบนเตียง ลูกแกะจะโดนกินละ น้องคงไม่รู้ว่าผมมองขาน้องตลอดที่น้องเดิน มันก็ไม่ได้ยาวสวยอะไรมากมาย แต่ผมชอบไง อะไรก็ดีไปหมด ซักพักน้องก็เดินออกมาส่วนผมก็ตบมือลงพื้นที่ข้างเตียง ถึงเจ้าตัวจะงงๆแต่ก็เดินมาหา

...

ผมงงนิดหน่อย แต่แค่คิดว่ามีเงินไปจ่ายค่าชุดในกิจกรรมรับน้องเอกผมก็ดีใจละ ผมได้รับเลือกให้เป็นนางฟ้าคณะแพทย์ประจำปีหนึ่ง นางฟ้าก็คือผู้ชายแต่งหญิงแล้วสวย คล้ายๆกับดาวและเดือนสาขาไรงี้ แต่นางฟ้าจะมีแค่ปีละคนซึ่งปีนี้ผมได้เป็น มีการโชว์เปิดตัวนางฟ้าในงานรับน้องเอก พวกโชว์ต่างๆ พี่ๆเค้าเป็นคนคิดให้ ผมแค่มีหน้าที่แสดงออกมาให้ดี

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอกับพี่เปาที่นอนอยู่บนเตียงรอ ความจริงลึกๆคือพี่เค้าเป็นคนหล่อมาก ผมยอมรับเลย เวลามาทำงานแล้วพี่เปาเดินผ่านผมจะจำได้ทันที พี่เค้ามีกลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัว เจอกี่ครั้งก็กลิ่นนี้ตลอดๆ

"ครับ"
"นอนลงสิ" พี่เปาสั่ง ผมไม่ยอมทำตาม
"ทำไมครับ"
"นอนลงเร็ว"
"..." ผมนอนลงที่เดิม เอาผ้าห่มมาคลุมตัว โอเคพี่เค้าหล่อจนสบตาไม่ได้เลย
"ไหนมองหน้า พี่ว่าพี่ก็หล่อนะ" เค้านอนหนุนแขนตัวเองตะแคงมาทางผม ผมก็เลยสบตาเค้าไป ปิ๊งๆ
"พี่หล่อมั้ย จุ๊บ" เค้าถามแล้วก็จุ๊บปาก ผมงงตาโต
"มาจูบกันดีกว่า" ผมงงอยู่ จู่ๆพี่เค้าก็จูบผม

จากจุ๊บเบาๆกลายเป็นร้อนแรง ลิ้นของพี่เค้าโดนลิ้นของผมหลายครั้ง ผมตัวสั่นมันตื่นเต้นกับประสบการณ์แปลกใหม่ ผมนอนอ้าปากรอเพราะพี่เค้าบีบปากผมไว้ให้ผมอ้าออก เราจูบกันนานมาก พี่เค้ากัดปากล่างผมหลายครั้งมาก มันต้องบวมแดงแน่นอน มือของพี่เค้าก็ลูบที่หัวของผม บางครั้งที่ผมเกร็งเค้าก็จะลูบที่หัวจนผมผ่อนคลาย แล้วเค้าก็จูบต่อ เราจูบกันนานมาก พักแล้วก็จูบอีกอยู่หลายครั้ง

"ตกใจเหรอ" ยังมีหน้ามาถาม ผมมองตาขวาง "โอเคๆ ค อความจริงมันก็ไม่เหมาะอะเนอะ แต่พี่แค่อยากทำไง"
"เอ้า"
"งั้นเรามาตกลงกันใหม่ ต่อไปเวลามาทำงานให้มาห้องพี่ ไม่ต้องลงไปทำข้างล่าง ข้างบนมีงานให้ทำ" เค้ากอดผมไว้ แล้วก็พูดสั่งๆ ผมนอนมองเพดานบ้างมองหน้าพี่เค้าบ้างสลับกัน ส่วนพี่เค้ามองผมอยู่ตลอดเวลา
"ขึ้นมาทำแบบนี้เหรอครับ ผมไม่ได้ขายตัวนะ"
"ก็ไม่ได้พูดแบบนั้น ข้างบนมีเอกสารหลายอย่าง มันดีกว่าไปทำงานข้างล่างเยอะเลย"
"ครับ" ผมพยักหน้า
"งั้นวันนี้มีเรียนกี่โมง"
"มีเรียนทั้งวัน ผมรอเข้าตอนบ่ายทีเดียวเพราะนี่ก็สายแล้ว"
"โอเคๆ งั้นก็ทำอย่างอื่นได้สิ"
"พี่เปา!!!"
"เอ้า ก็พี่ชอบอ่ะ เราไม่ชอบเหรอ พี่เห็นนอนยิ้มๆ นึกว่าชอบเหมือนกัน"
"พี่เปา~" เสียงอ่อนเชียวนะน้องนิว

บ่นไปงั้น แต่พี่เค้าก็จูบผมอีกอยู่ดี มีแอบหอมแก้มด้วย ผมก็อมยิ้มบางทีก็หลุดหัวเราะ บางครั้งพี่เค้าก็หัวเราะตาม บางครั้งก็ยิ้ม เราจูบกันอยู่ซักพักใหญ่ๆพี่เค้าก็ให้ผมไปแต่งตัวดีดี เดี๋ยวพี่เค้าจะพาไปส่งที่คณะ ส่วนตอนเย็นพี่เค้าบอกว่าจะมารับ มันอาจจะเริ่มต้นแปลกๆ แต่ผมก็รู้สึกดีสุดๆ ไปเลยนะ

.


end chapter 1
writer : prerain

ฝากพี่เปาน้องนิวไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะทุกคน

ออฟไลน์ Prerain

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
รักของเรา บทที่ #2
#พี่เปาน้องนิว
#นิยายวายเรทอาร์


.


"วันนี้ช่วยเช็คของในสต็อกกับตัวเลขในบัญชีหน่อยนะนิว"
"ครับ"

ผมขึ้นมาที่ห้องของพี่เปาที่ด้านบนของร้าน หลังจากวันนั้นก็ยังไม่มีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นอีก พี่เปาแค่ชอบมองผมมากกว่า เค้าไม่ค่อยมากวนเหมือนคนบ้ากามที่ผมคิดไว้ตอนแรก อาทิตย์นี้ผมพึ่งมาทำงานวันแรกเพราะปกติผมต้องลงกิจกรรมของคณะ อยู่ปีหนึ่งก็งี้

"พี่เปาครับ อาทิตย์หน้าผมคงมาทำงานให้พี่ได้แค่วันอาทิตย์วันเดียวนะครับ"
"ทำไม"
"ผมต้องลงกิจกรรมด้วย เรึยนไปด้วย ถ้ามาทำงานอีกผมคงไม่ไหว"
"อ่า เราจะเจอกันแค่วันอาทิตย์ใช่มั้ย"
"ครับ"
"อ่าเค อย่าลืมไปบอกขิมนะ ขิมจะได้เตรียมคนไว้"

ผมผยักหน้ารับ ก่อนจะทำงานต่อ ผมลงมานับสต็อกของที่ร้านมีข้างล่าง มีพี่ขิมช่วยนับอีกทีงานเลยเสร็จเร็วขึ้น ของขาดไปนิดหน่อยเพราะคนในร้านกินเลี้ยงกันไปเมื่อวันก่อน ผมจดจำนวนแล้วกลับขึ้นมาที่ห้องของพี่เปาข้างบนอีกครั้ง

"งานเสร็จแล้วครับ" ผมรายงานความเรียบร้อย พี่เปาพยักหน้ารับ พอไม่มีอะไรทำผมก็นั่งเล่นโทรศัพท์ นี่สามทุ่มกว่าแล้ว นักศึกษาหลายคนเร่ิมมาจองโต๊ะ เสียงเพลงของร้านดังเข้ามาในห้องของพี่เปา
"วันนี้คนเยอะไม่ต้องลงไปข้างล่างนะ" พี่เปาสั่ง
"ผมกำลังจะขอลงไปช่วยพี่ขิมอยู่พอดี"
"ไม่ต้องหรอกเราอ่ะ คนในร้านเยอะแล้ววันนี้"
"ครับ"
"มานั่งนี่สิ"
"..."
"มานั่งนี่มา" พี่เปาตบที่หน้าตัก เค้านั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะของเค้านั่นแหละ ยังจะให้ผมไปนั่งตักอีก ถึงผมจะเริ่มชอบสัมผัสของพี่เค้าก็เถอะ
"..."
"โอเค พี่เดินไปหาก็ได้" แล้วพี่เค้าก็เดินมาหาผมที่โซฟานั่งเล่น เค้านั่งเบียดผมมากพอผมจะลุกหนีเค้าก็ดึงผมไปนั่งตัก อะไรบางอย่างมันทิ่มที่ก้นผมจนรู้สึกได้ ผมนั่งเกร็งหน้าแดง
"พี่คิดถึงนะเนี่ย จะอายทำไม" พี่เปากอดผม เค้าหอมที่หลังคอ ผมเริ่มตัวอ่อนไปตามที่พี่เค้าต้องการ ผมชอบสัมผัสของพี่เปามันนุ่มนวนไปหมด เหมือนเค้าเป็นผู้ชายคนเดียวที่ผมยอมเค้า บางทีผมอาจจะเริ่มชอบพี่เปาจริงๆก็ได้ ส่วนพี่เค้าชอบผมมั้ย อันนี้ไม่รู้เหมือนกัน
"ผมรู้สึกแปลกๆ" ผมบอก
"แปลกยังไง จูบก็เคยมาแล้ว กอดก็กอดกันแล้ว"
"มันไม่ใช่แบบนั้น"
"แบบไหน ไหนบอกพี่ก่อน" พี่เค้ามือปลาหมึก จับบีบไปทั่วโดยเฉพาะตรงนั้นของผม พี่เค้าชอบเอามือไปใกล้ๆ ถ้าปัดไม่ทันก็โดนบีบเบาๆ
"พี่เปา"
"ครับ"
"ครับ ฮือ พี่เปาอย่าจับไง"

พี่เค้าอุ้มผมก่อนจะพาไปที่ห้องน้ำแล้วล็อคประตู โอเคมันแคบมาก มีแค่ฝักบัวอันเดียว เค้าเอื้อมมือมาเปิดฝักบัว สายน้ำทำให้ผมเปียก พี่เปาหัวเราะขำ ผมเลยตีพี่เค้าไป เรายิ้มให้กันก่อนที่เราจะจูบกับ พี่เปาจับมือของผมให้คง้องคอพี่เค้าไว้ ส่วนพี่เค้าก็กอดเอวผมไว้ เราจูบกันใต้สายน้ำ

พีเปากดจูบลงมาที่คอของผม เค้ากัดและดูดจนขึ้นรอย ผมเสียวไปหมดจนเผลอขยุ้มผมของพี่เปาเข้า ผมร้องครางเมื่อพี่เค้ากดจูบที่ท้องน้อยของผม กางเกงผมหลุดไปตอนไหนก็ไม่รู้ ของพี่เปาก็เหมือนกัน พี่เค้าเลียไปตามความยาวของน้องชายก่อนจะค่อยๆอมมันเข้าปากไปจนหมด ของผมมันเล็กมากตามขนาดตัว ผมก้มลงมองก็เจอพี่เปามองผมอยู่ก่อนแล้ว ผมหลบสายตาและเงยหน้ามองเพดานรับสายน้ำจากฝักบัวแทน

"พี่ขอนะครับ" พี่เปาจูบผมอีกครั้ง "นะครับคนดี เป็นของพี่นะครับ"
".." ผมพยักหน้าให้เค้า

พี่เปากดจูบเบาๆ แล้วนิ้วยาวๆของเค้าก็เข้ามาในร่างกายของผม ผมตัวอ่อน ความร้อนนั่นทำให้ผมแทบคลั่ง มันเจ็บแต่ก็รู้สึกดี พอผมทำท่าจะร้องพี่เค้าก็เข้ามาจูบผม ผมจับข้อมือของพี่เปาไว้ไม่ให้เค้าขยับ แต่ก็ได้แค่จับไว้เพราะนิ้วนั่นกำลังสั่นไปทั่วช่องทางรัก ผมทำท่าจะทรุดหลายรอบพี่เค้าเลยจับผมหันหลังและสอดความเป็นชายเข้ามา พี่เค้าขยับเบาๆ ร้องครางเสียงต่ำอยู่ที่ข้างหู

"เป็นของพี่แล้วนะครับ"
"ครับ" ผมผยักหน้า "เป็นของพี่เปา"
"เด็กดี"

พี่เค้าขยับแรงขึ้น รั้งคอผมให้หันไปรับจูบร้อนแรง ทั้งข้างบนข้างล่างเอาผมเสียวร้าวไปหมด พี่เปากอดผมแน่นไปหมด เค้าเรียกชื่อผมและขานรับเวลาที่ผมเรียกชื่อเค้าเช่นกัน ร่างกายสั่นไหวรุนแรงเป็นจังหวะ พี่เปาปล่อยน้ำเข้ามาที่ช่องทางของผมจนอุ่นวาบไปทั่วช่องท้อง ผมทรุดลงไปนั่งที่พื้นทันทีที่เสร็จ พี่เผากอดและหอมหน้าผากผม เค้าทำความสะอาดให้และพาผมไปนอน

"เด็กดีนอนนะครับ" พี่เปากอดและหอมที่หน้าผากผมเบาๆ
"ครับ" แง้วผมก็หลับไป

.

"วันนี้เลิกซ้อมกี่โมง"
"สี่ทุ่มมั้งครับ"
"โทรหาพี่นะครับ เดี๋ยวพี่มารับ"
"ครับ"
"เลิกเล่นเกมส์ก่อน"
"ขออีกสองนาที"

ผมอยู่บนรถของพี่เปา ใส่เสื้อผ้าของพี่เปามาเรียนหนังสือ เสื้อตัวใหญ่ไปหน่อยแต่ก็หอมดี มีกลิ่นของพี่เปาด้วย ผมส่งโทรศัพท์พี่เปาคืนพี่เค้าใบ้ไอโฟนรุ่นใหม่ ลจอใหญ่มาก ส่วนผมให้ฮีโร่ครับ

"เอาไปเล่นก็ได้ โทรเข้าเบอร์ร้าน"
"อ่าครับ"
"อย่าลืมโทรหาพี่ด้วย พี่จะได้มารับ"
"ครับงั้นผมไปเรียนแล้วนะ" ผมหันไปหอมแก้มพี่เปาแล้วลงจากรถไป รอจนรถพี่เปาขับออกไปแล้วผมถึงเดินขึ้นตึกไปเรียน

.

"ต่อไปนี้ต้องใส่ทรงเอมาเรียนนะนิว" พี่นางฟ้าปีสองบอก พี่เค้าส่งกระโปรงทรงเอเอวสูงให้ผม
"แต่ผมเป็นผู้ชายนะ"
"แต่เราเป็นนางฟ้านะ"
"ใส่ทุกวันเลยเหรอครับ"
"ค่ะ ใส่มาทุกวัน อันนี้ตัวเล็กหน่อย เริ่มใส่มาพรุ่งนี้เลยนะ แต่งตัวให้เหมือนผู้หญิงมากที่สุด"

พี่กะเทยบอกผม ผมพอเข้าใจในตำแหน่งนางฟ้านะว่าต้องทำไรบ้าง ผมก็เลยยอมๆ พอไปลองใส่ออกมาให้พวกพี่ๆช่วยดูเค้าก็บอกว่าน่ารักดี ผมก็เลยสบายใจ อยากน้อยก็ไม่น่าเกลียดเท่าไร เหมือนผมขินกับการแต่งเป็นผู้หญิงด้วย แม่ชอบให้แต่งตัวหวานๆ

พอตกลงกันได้พี่เค้าก็นัดเรื่องซ้อมกิจกรรม ผมเป็นนางฟ้าของคณะ มีหน้าที่ให้กำลังใจนักศึกษาทุกคนที่มาขอพรจากนางฟ้า คือถ้าใครเจอผมขอให้ผมทำอะไรผมก็ต้องทำให้เค้า แต่ตอนนี้กำลังจะมีงานรับรุ่นของคณะ และผมจะเป็นต้องเปิดตัวในงานนี้ ผมโทรบอกพี่เปาให้มารับ พอพี่เปามาเห็นผมใส่กระโปรงเค้าก็ดูอึ้งไปเลย ผมเลยเอามือบังขาไว้ตอนนั่งอยู่บนรถ

"พี่เปาจอดตรงนี้ก็ได้" ถึงหน้าหอผมแล้ว
"ทำไมใส่กระโปรง"
"พี่ที่คณะให้ใส่"
"พรุ่งนี้ก็ต้องใส่ไปเรียนเหรอ"
"ครับ พรุ่งนี้พี่เปาไม่ต้องมารับผมก็ได้นะ เดี๋ยวผมไปเรียนเอง"
"ขึ้นไปเก็บของสิ เดี๋ยวพี่รอ"
"ครับ"
"ไปเก็บของแล้วลงมา เดี๋ยวพี่รอ ไปนอนห้องพี่"
"..."
"ไปเก็บของไป เดี๋ยวรอตรงนี้" พี่เปาหันมาหาผมพูดเสียงจริงจัง ผมเลยพยักหน้าและขึ้นไปเก็บของทำตามคำสั่งของพี่เปา คืนนี้นอนห้องพี่เปาอีกแล้ว



.

end chapter 2
writer : prerain

ออฟไลน์ Prerain

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
รักของเรา บทที่ #3
#พี่เปาน้องนิว
#นิยายวายเรทอาร์

.

"เปามาทำอะไรคะ"
"มารอนิว"
"น้องนิวกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ ไม่สนใจรุ่นพี่ของน้องนิวมั่งเหรอ"
"ไปไกลๆเลยไป"
"เปาอ่ะ ไล่เค้า"

ผมมารอรับนิวที่ห้องแต่งตัว วันนี้คณะแพทย์มีกิจกรรมรับรุ่น และนิวได้แสดงโชว์เปิดตัวนางฟ้าด้วย ความจริงผมก็อยู่รอบๆตัวนิวนั่นแหละ ไม่ได้ไปไหนไกล พอน้องแต่งตัวผมก็ออกมาซื้อของกิน พอน้องโชว์ผมก็นั่งรวมๆกับเพื่อนคณะอื่นที่มาดูกิจกรรม

การแสดงของนิวผ่านไปด้วยดี มีเสียงผู้ชายโห่ร้องหิวไปทั่ว ก็น้องเล่นใส่ขาสั้นมากออกมาโชว์ซะขนาดนั้น น้องอาจจะใส่เป็นปกติเลยไม่เขินอะไร เวลาที่อยู่ห้องน้องก็ใส่ขาสั้นแบบนี้แหละ แต่ปกติผมจะเห็นคนเดียว ไง พรุ่งนี้นิวอาจจะเป็นที่พูดถึงไปทั่วทั้งมหาลัย ผมอาจจะต้องรีบขอน้องเป็นแฟนซักที แต่ทุกวันนี้เราก็เหมือนแฟนกันนะแต่มันจะดีกว่ามั้ยถ้าผมทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราว

"พี่เปาถือของให้นิวหน่อย"
".." ผมหันไปช่วนน้องถือของ มีพวกถุงเสื้อผ้าและก็ของขวัญ ตุ๊กตา ดอกไม้
"เราจะไปกินข้าวที่ไหนดี นิวหิวมากเลย"
"ซื้อกลับไปกินที่ร้านก็ได้ ดึกแล้ว"
"ก็จริง นิวอยากล้างหน้า"

ผมพาน้องมาซื้อกับข้าวมาสองสามอย่าง ตลอดทางน้องนอนหลับ ผมอมยิ้ม เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยังค่ำ พอใช้แรงเยอะหน่อยก็หลับแล้ว ผมจอดรถที่ข้างทาง ตอนนี้ดึกแล้วแถมฝนยังตกปอยๆ ไม่มีรถที่ถนนซักคัน นานๆจะผ่านมาที ผมเลยว่าจะลองของเล่นที่พึ่งซื้อมาซะหน่อย

ผมหยิบไข่สั่นออกมาจากคอนโซนรถ ลองเปิดดูแล้วว่ามันใช้งานได้ปกติ ผมเอี้ยวตัวไปทางน้องก่อนจะกดจูบเบาๆ แล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้าไป น้องนิวตกใจพอลืมตาขึ้นมาเห็นผมเค้าก็อมยิ้มแล้วจูบผมตอบ เราจูบกันทุกวันเป็นเรื่องปกติ

"อ่าพี่เปา" น้องร้องเมื่อผมเอามือไปลูบที่ต้นขาและบีบเข้าที่น้องชายของนิวเข้า ผมจับนิวถอดกางเกงขาสั้นลงมาที่หัวเข่า และจับนิวอ้าขาออกก่อนจะบีบเบาๆที่น้องของเขา เข้าร้องเขาๆแต่ไม่ขัดขืน
"พี่ชอบนิวนะครับ" ผมบอกน้องเค้าพยักหน้า
"ผมก็ชอบพี่เปา"
"แต่พี่ไม่ชอบให้นิวใส่ขาสั้นออกมาข้างนอกนะครับ"
"แต่นิวยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้านะพี่เปา"
"ครับพี่รู้"

ผมลูบไปตามความยาวของนิวก่อนจะกดจูบเบาๆใต้ร่มผ้า เลียจนเปียกชุ่ม กดจูบจนผิวโดยรอบเกิดรอยแดงเป็นจ้ำๆ นิวร้องเสียงหลง ผมรีบดึงกางเกงในน้องลง ส่วนนั้นของน้องตั้งตรง ผมอมเข้าไปจนหมดก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วเข้าที่บริเวณช่องทางด้านหลัง

"พี่เปาครับ อ่าา นี่มันบนรถนะ"
"พี่รู้แล้วครับ พี่แค่จะลงโทษเรา"

ผมหมุนนิ้วเป็นวงกลม มืออีกข้องจับของเล่นที่สั่นรออยู่แล้วไปนาบลงไปที่ส่วนหัวของมัน นิวร้องลั่นผมค่อยๆลากของเล่นลงมาจนมาจ่ออยู่ที่ช่องทางด้านหลัง นิวส่ายหน้าไม่เอาแต่ผมไม่ยอม ผมค่อยๆดันของเล่นเข้าที่ที่รูด้านหลังแทนนิ้วของผม มองมันค่อยๆพลุบหายเข้าไปเหลือเพียงแค่สายที่เชื่อต่อกับแผงวงจรเท่านั้น

นิวอ้าขาออกกว้างเพราะคงเสียวไม่น้อย บางที่ก็งอตัวเพราะแรงสั่นที่มากเกินไป ผมทำท่าจะดึงออกแต่ก็ดันมันกลับเข้าไปเหมือนเดิมสลับไปมาอยู่หงายครั้ง

"ใส่ไว้นะครับ" ผมจูบนิว นิวน่ารัก ไม่เคยขัดคำพูดผมซักครั้ง
"พี่เปาครับนิวเสียว"
"ไม่เป็นไรๆ" ผมกอดปลอบก่อนจะหันมาช่วยน้องแต่งตัวให้เรียบร้อย น้องนั่งตะแคงหันหน้ามาทางผม ผมขับรถกลับห้องพักอย่างไม่รีบร้อนอะไร ผมอาจจะเสพติดการแกล้งน้องไปแล้วก็ได้นะ

.

"น้องนิวแปลกๆนะ" ขิมทัก ผมโบกมือไล่ขิมไปก่อนจะเข้าไปพยุงตัวน้องเดินขึ้นด้านบน น้องเดินบีบขาเข้าหากันเพราะของเล่นยังทำงานอยู่ น้องทำท่าจะค้อนผมหลายครั้งจนผมสงสารเลยจะช่วยพาเดินขึ้นข้างบน
"ฝากดูร้านด้วยนะขิม วันนี้คงไม่ลง"
"โอเคพี่"

ผมพาน้องมาที่เตียงนอน น้องนอนบีบตัวเข้าหากันน่าสงสาร ผมบอกให้น้องถอดเสื้อผ้ารอเพราะผมจะลงไปเอาของที่รถ น้องพยักหน้ารับ พอผมขึ้นมาก็รีบล็อคห้องทันทีก็นิวนั่งพิงหัวเตียงลูบหน้าอกจัวเองอยู่ ส่วนนั้นของน้องตั้งตรงสีชมพู ของเล่นยังคาอยู่ที่ช่องทางด้านหลัง รูด้านหลังแดงเล็กน้อยและขมิบตอด

ผมรีบถอดเสื้อผ้าออกแล้วกระโจนเข้าใส่น้อฃ เราจูบกันนัวเนีย ผมจับให้น้องอยู่ข้างบนโดยที่ผมนั่งพิงหัวเตียงอยู่ ส่วนนั้นของเราโดนกันไปมา น้องร้องไม่ขาดปากผมก็ร้องครางเบาๆเหมือนกัน วันนี้น้องนิวของผมร้อนแรง

"ไหนเล่นนมให้ดูหน่อย" น้องจับที่หน้าอกของตัวเองจนขึ้นจุก ก่อนจะกดหัวผมให้ดูดจุกนมนั่น ผมกอดน้องแน่นฝังหน้าลงกับยอดอกนั้น น้องต้องเสียงดัง
"ยั่วเหรอ"
"นิวเปล่า พี่เปาแกล้วนิวก่อน"
"วันนี้จะเอาให้ขาถ่างเลย" ผมบอก ผมดึงสายของเล่นจนมันหลุดออกมา จับนิวให้ค่อยๆรับแท่งร้อนของผมเข้าไปแทน นิวนั่งแช่อยู่สักพักจึงเริ่มขยับตัว นิวกดตัวเองลงมาจนมิดก่อนจะค่อยๆร่อนเอวเป็นวงกลมเบาๆ
"บอกรักนิวก่อน ไม่งั้นนิวจะเอาของเล่นใส่แทน นิวไม่เอาของพี่เปาแล้ว" น้องยักคิ้วให้
"พี่รักนิว" ผมค่อยๆลุกขึ้นเปลี่ยนท่า จับขานิวอ้าออกกว้าง แล้วกดกายลงไปเน้นๆ เราขยับตัวรุนแรงเป็นจังหวะเดียวกัน เสียงหน้าขาตีกันดังไปทั่วห้อง
"นิวก็รักพี่เปาครับ"
"อย่าใส่ขาสั้นออกไปข้างนอกอีกนะครับ"

.

"อันนี้การบ้าน อาจารย์แอบบ่นด้วยที่วันนี้ไม่มาเรียน แต่เค้าก็เช็คชื่อให้นะเพราะเราบอกอาจารย์ว่านิวไม่สบาย"
"ขอบใจนะพาย"
"อืม"

วันนี้ผมไม่สบาย พี่เปาเอาผมจนขาถ่างจริงๆ ผมนอนคว่ำถ่างขาคุยกับเพื่อนอยู่ ยังดีที่พี่เค้าล้างตัวให้ ไม่งั้นผมคงง่อยหนักกว่านี้ พายเอาการบ้านมาให้ผม ในสาขาผมสนิทกับพายที่สุด เราตกลงทำการบ้านคู่กันพายเลยต้องเอางานมาให้ผมที่ห้องพี่เปา ส่วนพี่เปานั่งเล่นไอแพดอยู่อีกมุมนึง

"นี่นิวอยู่กับแฟนเหรอ"
"..."
"แต่ดีแล้วคณะเราหาแฟนยากจะตาย"
"แล้วพายกินข้าวยัง เลิกเรียนแล้วเอาการบ้านมาให้เราเลยเหรอ"
"ใช่แล้ว งั้นเรากลับก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้"
"บาย"
"สวัสดีครับพี่"

หลังจากที่พายกลับไปแล้ว พี่เปาก็ขึ้นมานอนกอดผมบนเตียง ผมนอนบนตัวของพี่เปา อกของพี่เปากว้างและแน่นมีกลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัว ผมขอบนอนซบแบบนี้ ผมรู้สึกผ่อนคลายดี

"วันนี้ไม่ได้ไปเรียนมีการบ้านด้วย" ผมบอก ความจริงผมรู้สึกกังวลกับการบ้านและเรื่องเรียนมาก ผมเรียนแพทย์นะ จะมาทำตัวเฉื่อยชาไม่สนใจโลกไม่ได้
"พรุ่งนี้ค่อยไป เดี๋ยวพี่จะไปรับไปส่งเอง"
"มันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว"
"พี่ว่านิวเก็บของมาอยู่ห้องพี่ดีกว่า อยู่คนเดียวแบบนั้นอันตราย ไหนจะค่าห้องค่ากินอีก"
"แต่ถ้าเราอยู่ด้วยกันตงอดเวลา แล้วพี่เบื่อนิวล่ะ"
"พี่ไม่เบื่อหรอกนะ ได้กอดทุกวันจะเบื่อได้ไง"
"จริงเหรอ"
"จริงงง~"

ผมนอนกอดพี่เปาจนจะหลับไปอีกรอบ ถ้าพี่เปาไม่ปลุกว่าให้อาบน้ำแล้วมากินข้าวผมคงนอนยาวอีกครั้งแน่ๆ ต้องขอบคุณฟ้าจริงๆนะที่ส่งพี่เปามาให้ผม ถึงจะเริ่มต้นแบบแปลกๆ แต่ถ้าหลังจากจุดเริ่มต้นไปแล้วมีแต่เรื่องราวดีๆ เรื่องที่ทำให้เรายิ้ม มีความสุข เราก็ควรยินดีกับมันนะ


.

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4
 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
 :pig4: :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด