ขอโทษคนเขียนนะคะ เราคงจะอินมาก
ตอนแรกอ่าน เห้ย น่าสน พอสักพักข่มขืน อื้อมหื้ม โคตรสงสารดิวเลย สักพักอ่านไป ยอมให้อภัย ให้เข้ามาวุ่นวาย สรุปดิว มันชอบเขาอยู่แล้ว หรือชอบให้โดนข่มขืน คือ ในสภาวะจิตใจคนโดนข่มขืน มันจะมีใครชอบหรือรับได้อะ เหมือนคีย์อะ ระแวง และบ้าไปเลย เรายิ่งอ่านยิ่งสงสัย สรุปดิวเป็นผญ ที่อยู่ในเพศสภาพผช ?? แต่เราชอบตัวละครทิวมากเลยนะ ถึงเรื่องมันจะวนเวียน ยืดเยื้อ แลดูอ้อมวนไปวนมา ทิวเป็นตัวละครลึกลับดี สุดท้าย เราอ่านจนใกล้จะจบ ง่ายดี ทิวเป็นบ้า หวานหายหน้าหายตาไป ทั้ง ๆ ที่ฆ่าคนทั้งเป็นถึงสี่คน ดูง่ายดี พ่อดิวยอมปล่อย ในขณะที่กับทอย ดันให้เข้าคุก แต่หวาน ปล่อยไปง่าย ๆ มันไม่เมคเซ้นเอาซะเลย
ส่วนเจ้นท์กับดิว สูตรสำเร็จนิยายไทย ข่มขืน เท่ากับรักกันได้ ง่ายดี เรื่องนี้ทำให้เราสงสัยว่า กำลังอ่านนิยาย ชช แน่หรือเปล่า ดิวดูเป็นคนดี คนดีที่แปลก ๆ เสียสละอะไรได้ขนาดนั้น มองโลกในแง่ดีมากมาย
แต่ก็ขอบคุณนะคะที่แต่งให้อ่าน
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคะ .. จริงๆเรื่องนี้เราแต่งมาเพื่อคั่นความดราม่าของนิยายเรื่องที่ผ่านในที่เราเคยแต่งนะคะ
ซึ่งมันอาจจะมีเนื้อหาวกวน และดูไม่น่าเป็นไปได้สักเท่าไหร่
ตัวดิวที่เราวางไว้ คือ เป็นเด็กที่เติบโตมาจากความรักและการเลี้ยงดูที่ตามใจของครอบครัว เป็นคนที่อ่อนไหวง่าย และลึกๆดิวเองอาจจะเคยชอบคีย์ เพียงแต่คำพูดของหวานทำให้ดิวไม่ยอมรับกับความรู้สึกของตัวเอง
ในส่วนของบทสรุปที่ว่า เจ้นท์ข่มขืนดิวแล้วรักกันนั้น ... ตอนเราแต่งเราไม่ได้คิดถึงพล็อตที่ว่าข่มขืนแล้วต้องรักกัน เรามองในแง่ของการที่เจ้นท์คอยดูแล คอยปกป้องดิว จนทำให้ดิวที่คอยแต่แบกรับปัญหาหลายๆอย่างอยู่วางใจในตัวเจ้นท์ และเจ้นท์เหมือนเป็นคนแรกที่ทำให้ดิวรู้สึกอบอุ่นใจ และปลอดภัย เลยกลายมาเป็นว่าดิวรู้สึกดีๆกับเจ้นท์มากกว่าการที่เคยพลาดท่าเสียทีให้เจ้นท์ข่มขืน และเหตุผลที่ว่าทำไมดิวไม่โกรธอะไรเจ้นท์มากที่โดนเจ้นท์ข่มขืน เพราะดิวคิดแค่ว่าถ้าทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ข่าวไปถึงพ่อหรือคนในครอบครัว มันจะยิ่งทำให้อะไรๆมันแย่ไปกว่าเดิม เพราะตั้งแต่มีเรื่องของคีย์ ก็มีเรื่องแจ้งความกันแล้ว และดิวเองก็รู้อยู่แก่ใจมาตั้งนานแล้วว่าลูกในท้องหวานไม่ใช่ลูกตนเองเพราะดิวเองยังไม่เคยมีอะไรกับหวานนะคะ ถ้าดิวเอาเรื่องของเจ้นท์มาคิดมาทำให้เป็นเเรื่องใหญ่อีก ดิวกลัวว่าที่บ้านดิวจะยิ่งมองดิวไม่ดีไปกว่าเดิม
เราอาจจะคิดพล็อตตื้นๆไปหน่อย มันอาจจะไม่สมเหตุสมผลกัน แต่อย่างที่เคยบอกนะคะ เราแต่งเรื่องนี้มาเพราะไม่อยากดราม่าหรือให้มันหนักมาก อยากเป็นนิยายเบาๆ รักกันน่ารักๆ : )
และเราก็ยังมองว่าเรื่องนี้เราจำกัดความไว้ว่า "รักชนะทุกอย่าง" ก็เลยเหมือนเป็นอะไรที่ดูง่ายๆไปหมดไม่ว่าจะดิว เจ้นท์ หรือรี่ ทิว รวมไปถึงทอย และหวานด้วย
ยังไงก็ต้องขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคะ ขอบคุณที่อ่านนิยายของเราด้วย ฝากติดตามเรื่องอื่นๆด้วยนะคะ
หัวข้อ: ☂ How F a r is near? ไกลแค่ไหนคือใกล้ ||บทส่งท้าย||จบแล้วย้ายได้เลยค่ะ (อ่าน 18455 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก