彼岸花の忌は、ความหมายของฮิกันบานะ
ถ้าหากว่าสักวัน...
เหรอ?
รู้ไหม...ว่าสักวันน่ะ มันไม่เคยมาถึงหรอก...
ไม่เคยเลย
ไม่เคยผมวางดอกไม้สีแดงสดช่อหนึ่งไว้ที่หน้าแผ่นหินสีขาวสะอาด
แผ่นหินนั้นสลักชื่อของเขา
ตั้งแต่เขาจากไปนี่กี่ปีแล้วนะ...เอาจริงน่ะ? เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน
10 ปีแล้วสินะ
อา...ฮิกันบานะผมครางชื่อของดอกไม้สีแดงเลือดที่วางอยู่บนหลุมศพของเขาคนนั้นในใจ
เขาเคยพูดว่าสักวัน
สักวันเขาจะกลับมาพบผมอีกครั้ง
ผมเหยียดยิ้มอย่างเจ็บปวดก้อนเนื้อที่อกซ้าย
"รู้ไหม...ไอ้คำว่าสักวันน่ะ มันไม่เคยมาถึงหรอก" ผมคุกเข่าลงตรงหน้าหลุมศพ ก่อนจะยกมือลูบแผ่นหินที่หลักชื่อของเขาอย่างโหยหา
'นี่...อย่าเศร้าไปเลยนะ สักวัน...'
'สักวันหากฉันได้เกิดใหม่จริงๆล่ะก็ ฉันก็อยากจะพบนายนะ'
...คิดว่าฉันจะเชื่อรึไง...
'อะไรกัน...ไม่เชื่อเหรอ อย่างว่า นายเนี่ยไม่โรแมนติกเอาซะเลย'
...ไม่เกี่ยวหรอก เจ้าบ้า...
'ฮะๆ ถ้างั้นแล้วหากว่าสักวันนั้นมาถึงแล้วล่ะก็...' น้ำตาของเขาไหลออกมาอาบแก้ม มือเย็นเฉียบซีดกุมมือผมเอาไว้แน่นราวกับไม่อยากจะปล่อยมือไปสักวินาทีเดียว
...อย่าพูดแบบนั้นได้ไหม...
'ไม่รู้สิ แต่อย่าเอาแต่ปิดใจนะ ถ้ามีคนที่ชอบมากกว่าฉัน ดีกว่าฉัน แล้วก็รักนายมากกว่าฉันล่ะก็ จะยอมยกนายให้ก็ได้' เสียงเขาสั่นเครือจนแทบฟังไม่รู้เรื่อง
...หุบปาก มันจะไปมีได้ยังไง ก็คนที่ฉันรักน่ะมีแค่นาย...
'แค่ก!...แต่ถ้าฉันกลับมาจริงๆแล้วลืมกันล่ะก็...โดนอัดแน่!'
พวกเราจูบกันเป็นครั้งสุดท้าย...จูบที่เป็นเพียงการสัมผัสริมฝีปากอย่างแผ่วเบา แต่หนักแน่นกว่าครั้งไหนๆ
...ฉันจะไม่มีวันลืมนาย แต่นายจะต้องลืมฉันแน่ๆเลยไม่ใช่รึไง เป็นพวกขี้ลืมนี่หว่า...
'ฮะๆ...ดังนั้นล่ะ มีชีวิตต่อไปนะ...แล้วมีความสุขให้ได้ อย่าร้องไห้นะ เจ้าคนขี้แยเอ๊ย'"นายมันขี้โกง"
ความหมายของดอกฮิกันบานะน่ะ...โครม!
"อุ๊...เจ็บๆๆ!"
ผมตกใจหันไปมองด้านหลังทันที
อา...
เด็กชายนั่งจุ้มปุ้กบนพื้นหญ้าครางออกมาด้วยความเจ็บปวดเสียงดัง มือเล็กๆพยายามปัดเศษฝุ่นทรายที่เกาะบนเสื้อตัวใหม่อย่างเอาเป็นเอาตาย พอเขารู้ว่าผมมองอยู่เท่านั้นล่ะ
"หวา! เอ่อ...คือ ผมไม่ได้แอบดูคุณนะ! ไม่ได้แอบดูจริงๆ! เอ่อ...ความจริงก็นิดหน่อย"
หมายความว่าเด็กนี่แอบดูมาตั้งแต่แรกเลยสิ?
ผมไม่พูดอะไร เพียงแต่เดินเข้าไปใกล้ๆเด็กคนนั้น ก่อนจะยื่นมือให้เขาจับเพื่อให้เจ้าตัวเล็กลุก
"ไม่ได้ว่าอะไรนี่นา...แล้วนาย..."
เด็กนั่นใช้มือผมพยุงตัวเองลุกขึ้น เอ่ยแทรกผม
"ไม่รู้เหมือนกัน...ผมตามคุณมาทำไมนะ? เอ่อ..."
ผมพินิจมองเจ้าเด็กที่สูงแค่เอวของผม แต่จู่ๆก็เหมือนภาพซ้อนทับของ
เขาปรากฎบนเด็กคนนั้น...
...เป็นไปได้หรือ...ผมถามตัวเอง
"ยะ...อย่าหัวเราะนะ แค่รู้สึกว่าผมกับคุณเราเคยพบกันที่ไหนมาก่อน ตอนที่ผมเห็นคุณครั้งแรกเหมือนมีความรู้สึกคุ้นเคยบาง
อย่างเข้ามาในตัวผม และผมก็คิดว่าคุณ...น่าจะรู้ว่ามันคืออะไร"
ความหมายของมันก็คือ ความตาย
และการลาจาก"ปีนี้นายอายุเท่าไหร่" ผมถาม
"9 ขวบ..." ร่างเล็กๆตอบ "แล้วคุณ ไม่สิ
เราสองคนเคยพบกันมาก่อนรึเปล่า?"
ผมย่อตัวลงคุกเข่า พยายามมองใบหน้าของเขาให้ชัดที่สุด...
วันนี้เมื่อ 10 ปีก่อน เขาคนนั้นได้จากไปเพราะโรคร้าย
ได้สัญญาว่าจะกลับมาพบกับผมอีกครั้ง
"อะ...คุณ...?" เด็กน้อยแตะเบาๆบนแก้มผม
"อย่าร้องไห้เลยนะ"ร้องไห้ ผมร้องไห้เหรอ?
"ขี้แยจังเลยน้า~"
ส่วนอีกความหมายหนึ่งก็คือ
การกำเนิดใหม่เข้าใจแล้ว...ฉันเข้าใจแล้ว...
"ไม่หรอก...เราไม่เคยพบกัน"
เด็กน้อยกะพริบตาถี่ๆอย่างไม่เข้าใจ เขาเถียงอีก
"เคยพบสิ""เหรอ..."
ผมคว้าตัวเขามากอดแน่น ไออุ่นของเด็กคนนี้ทำให้ผมนึกถึงเขาคนนั้นเหลือเกิน
ไหล่กว้างสั่นเล็กน้อย ก่อนที่น้ำตาจะรื่นเปียกไหล่ของเด็กชาย...
"ยินดีที่ได้พบนะ...ยินดีต้อนรับกลับ"ผมเอ่ยเสียงเบา 'เขา'ชะงักไปเล็กน้อย เหมือนไม่เข้าใจในคำพูดของผม แต่ก็ยิ้มแย้มออกมาราวกับดอกไม้ที่เบ่งบานในใจของผมอีกครั้ง
"ยินดีที่ได้พบเช่นกันฮะ!"
นี่
สักวันของนายมันมาถึงแล้วล่ะ
ขอบคุณที่เกิดมาเพื่อพบฉัน
คิชิฮานะของฉัน------------------
ช่วงนี้เป็นเพราะชอบดอกฮิกันบานะเป็นพิเศษเลยเพ้อขึ้นมา555
ความหมายของฮิกันบานะมีหลายอย่างค่ะ เป็นตัวแทนของความตาย การจากลา แล้วก็ที่เป็นเมนหลักของเรื่องนี้คือการกำเนิดใหม่ค่ะ
ชื่อคิชิฮานะ (岸花) (คนที่ใช้'เขา'แทนในเรื่อง ซึ่งตายไปแล้วนั่นเอง) มาจากคำว่าฮิกันบานะ (彼岸花)ค่ะ คิดหนักมาก555
เป็นเรื่องแรกที่ลองเขียนแบบไม่ระบุชื่อตัวละครสักเท่าไหร่ คือที่ปรากฎในเรื่องมีแค่คิชิฮานะคนเดียว ส่วน"ผม"กับ"เด็กน้อย"นั้น...
ขอบคุณที่แวะเวียนมาอ่านค่ะ เรายังอ่อนหัดนัก ฝากติชมนะคะ~