หัวข้อ: มาทีหลัง

[ashirawit]

กว่าผมจะได้มีโอกาสได้อ่านได้ซึ้งกับเรื่องราวของ นัท กับพระอ้อย ทุกอย่างมันก็คงเหลือเพียงแค่ความทรงจำของทุกคนไปแล้ว...ก็มันผ่านมานานนนนนนนนแล้วนิ ตอนนี้ก็คงเหลือแค่ผมบ้าคนเดียวอยู่ในบอร์ดนี้เท่านั้น 55555555555 แต่ก็ช่างมันเถอะ มันก็เหมือนกับ เรากำลังอ่านศิลาจารึกสมัยพ่อขุนรามอยู่ กับเรื่องราวในอดีต ที่บางมันจะไม่กลับมาอีกแล้ว T_T คนรุ่นหลังอย่างผมก็คงได้แค่ซาบซึ้งต่อ อิอิ เป็นปลื้มอยู่คนเดียว วันไหนถ้าใครมาเห็นข้อความนี้ แล้วเข้ามาทัก มันก็เหมือนกับเราค้นพบเจอกับสิ่งมีค่าจากอดีต พบขุมสมบัติอันยิ่งใหญ่ เจอหนวดนายจันหนวดเขี้ยว เจอลูกระเบิดสมัยสงครามโลกครั้งที่2  555555555 เป็นบ้าอยู่คนเดียว :laugh:แต่วันไหนถ้าได้เจอกับเจ้าของเรื่องเอง ความรู้สึกก็คงเหมือนกับได้เจอพ่อขุนราม พระเจ้าบุเรงนอง ไมเคิลแจ๊คสัน เอลวิส ชาลี ฯลฯ ฯลฯ เลยละมั้งงงง 555555555555